Chapter 1.

“SHOULDN’T WE bring her to the hospital?” tanong ni Rio habang nasa harap ng hapagkainan. Kasalukuyan silang nag-aalmusal kasama ang lima niyang barakong anak at ang esposo na si Rocco. Ang tinutukoy niya ay ang babaeng dinala ng panganay niyang si Raikko na kasalukuyang ginagamot ng family doctor sa isa sa guestroom nila sa ancestral house.

“I don’t think that’s a good idea, Mom, given her bad shape. Mukhang biktima siya ng kidnapping. Ang mas maganda ay dalhin siya sa mga pulis para malaman kung may naghahanap sa kanya,” katuwiran naman ni Ricole o Ric kung tawagin nila. Ito ang bunsong anak niya.

“Hintayin muna natin siyang maka-recover bago tayo gumawa ng anumang hakbang. Mas maganda kung tatanungin muna natin siya kung anong nangyari sa kanya bago tayo gumawa ng kung anumang hakbang o aksyon,” wika naman ni Raikko na sa pagkain nakatuon ang tingin. Pero sigurado siyang malayo ang tinatakbo ng isip nito.

“Mukhang hindi siya taga-rito. Ngayon ko lang nakita ang mukha niya. Mukha rin siyang anak mayaman. Baka naman pwede siyang ligawan?” sabat naman ni Radney, ang pangatlong anak niya at pinakamaloko sa lahat.

“I don’t think that’s a good idea, Rad. Didn’t you see her when she came here? It looks like she’s been raped?” Razel said.

Radney laughed. “Don’t be so serious, Bro. I was just kidding,” anito.

“That’s not a good joke lalo na sa babaeng ‘yon kapag narinig ka niya. Baka imbes na mapalagay siya sa ‘tin ay isama pa niya tayo sa isusumbong niya sa mga pulis,” tugon pa ng ikalawang anak niya at ang pinaka-seryoso sa lahat na si Razel.

“Alright, I’m sorry. Ang kj mo talaga kahit kailan,” ani Radney.

Napalingon silang lahat sa dulong bahagi ng mesa nang marinig ang paglangitngit ng silya. Tumayo pala ang pang-apat niyang anak na si Renoche. Mailap ang mga mata nitong tumingin sa kanya.

“I’m done. I’m going to my room,” paalam nito at tinalikuran na sila.

“Wala ka man lang bang sasabihin tungkol sa bisita natin, bro? Just a little insight, maybe?” nakakalokong hirit ni Radney pero hindi ito pinansin ng una at tuloy-tuloy na umalis.

“Stop making fun of your brother, Rad,” saway niya rito.

“I’m sorry, mom, akala ko kasi group discussion, ‘to,” pakli nito.

Matapos ang almusal ay umakyat si Rio sa ikalawang palapag ng ancestral house kung nasaan ang guestroom na tinutuluyan ng babaeng iniuwi ng panganay niya. Nakita niyang nakaawang ang pintuan kaya agad siyang pumasok doon para tingnan ang babae. Natigil siya nang matanawan ang likod ni Raikko. Nakaupo ito sa stool sa gilid ng kama ng babae na mahimbing pa rin na natutulog.

This is the first time that she saw her son being close to a woman beside from her. Maedad na ang anak at ni minsan ay wala pa itong naipapakilalang babae sa kanya. Hindi niya alam kung malihim lang ito o talaga lang wala itong matipuhang babae.

“How is she?” tanong niya. Nakita pa niyang napapitlag ang anak. Tila hindi nito naramdaman ang pagdating niya.

Agad itong tumayo at tumabi sa kanya. “I-I was just checking on her, mom. H-hindi pa rin siya nagigising. Kaaalis lang ng doktor,” paliwanag nito.

“O-okay, I was just asking, hijo,” nangingiting turan niya.

“K-kailangan ko ng umalis, mom. May gagawin pa ako sa sagingan,” paalam nito at nagmamadaling umalis.

Napailing na lang siya sa inasal ng anak. Mataman na tinitigan ni Rio ang dalagang natutulog. Napakaganda nga ng mukha nito pati na rin ang balat. Lahat sila ay nag-iisip kung saan ito nanggaling at kung sino ito. Kilala nila ang halos lahat ng nakatira sa bayan nila dahil karamihan ay tauhan nila sa farm. Pero ito ay mukhang anak mayaman na karamihan doon ay kakilala rin nila.

Kapag nagising ang babae ay sigurado siyang malilinawan rin ang mga haka-haka nila. Tumalikod siya at iniwan na ito para makapagpahinga ng maayos.

MAALINSANGAN ang gabi at hindi magawang makatulog ni Raikko. Tanging boxer brief na lang ang suot niya pero init na init pa rin ang pakiramdam niya. Tumayo siya at binuksan ang pinto sa verandah para pumasok ang hangin. Nang hindi makuntento ay lumabas siya ng silid para kumuha ng malamig na tubig.

Pabalik na siya sa silid niya nang hindi inaasahang matanaw niya ang nakaawang na pintuan na inookupa ng babaeng iniligtas niya kaninang umaga. Wala sa sariling nagtungo siya roon at dahan-dahan siyang sumilip sa siwang. Wala sa kama ang babae. Sumikdo ang kaba sa dibdib niya at agad siyang pumasok sa loob. Wala roon ang babae. Pumasok siya sa banyo at wala rin ito doon.

Paglabas niya ay napansin niya ang nakabukas na terasa at nililipad ng hangin ang kulay puting kurtina. Agad siyang tumakbo patungo roon at kapwa pa sila nagkagulatan nang makita niya itong nakaupo sa bakal na silya at tila nagpapahangin. Nanlaki ang mga mata nito at mayamaya pa ay pumailanlang ang napakalakas na sigaw nito sa paligid.

“H-huwag kang sumigaw? A-ano bang nangyari?” natatarantang tanong niya. Pero hindi ito sumagot at patuloy na sumigaw.

“Raikko, what is this?” galit na sigaw ng ina ang nakapagpalingon sa kanya at nakita niya ang nanlalaki nitong mga mata habang nakatingin sa kanya. Sa likod nito ay ang mga kapatid niya at ang ama.

Ibinaba niya ang tingin sa katawan at saka lang niya naalala na wala siyang saplot pang-itaas at ang natatakpan lang ng kapirasong tela ay ang pagkalalaki niya.

Tumakbo siya sa loob ng silid at kumuha ng unan saka itinakip sa pagkalalaki niya saka nahihiyang napakamot sa batok.

“Bro, hindi ko alam na kamag-anak natin si the flash, a?” nagpipigil ng tawang kantiyaw ni Rad sa kanya. Siniko naman ito ng kanilang ina pagkaraan ay nagtungo ito sa terasa.

Sa hinuha nila kinakausap nito ang babae dahil hindi nila marinig ang sinasabi nito.

“Pasensya ka na sa kabulastugan ng anak ko ha? Tigang kasi sa babae ‘yan—” napaigik si Radney nang batukan ito ni Razel dahil sa pag-mimic nito sa bukas ng labi ng kanilang ina kahit na hindi naman ‘yon ang sinasabi nito.

Makalipas ang ilang minute ay pumasok na ang ina nila kasama ang babae na tila yakap nito at hawak sa magkabilang braso. Ni hindi makatingin sa kanila ang babae nang maupo ito sa kama. Sinenyasan naman sila ni Rio na lumabas ng silid kaya sinunod na lang nila ito.