Share
Chapter 5
Kaugnay na kabanata
Handwritten Destiny Chapter 6
PerfectI stared at both my feet on the tiled floor of the hospital. Nagtatalo ang loob ko kung tutuloy ba ako sa pagpasok o hindi. Wala naman akong ginagawang masama pero nahihiya akong pakiharapan ang pamilya ni Francis. I don't know what to think anymore. And how will I ever face him at times like these?I forced myself to walk towards the ICU. Kung saan alam kong nandoon si Francis. Si Jade lang ang naabutan kong nandoon. Agad siyang nag-angat ng tingin nang mapansin ang presensiya ko."Ate..."I went near her and handed a paperbag. Pagod niya akong nginitian na hindi ko man lang masuklian kahit konting pag-angat man lang ng gilid ng labi."How's he?" I asked as I look at the closed door of the room. Dinig na dinig sa labas ang tunog ng monitor."M-Medyo bumubuti na raw ang kalagayan ni kuya. Ililipat siya sa private ward mamaya."Gusto kong maiyak sa narinig. My heart is full of relief. Hindi na ako makapaghintay na tuluyan siyang magising. I miss him so much.Hindi nga nagtagal
Handwritten Destiny Chapter 7
YesMabigat ang pakiramdam ko kinaumagahan. I haven't had a proper sleep these past few days. Mainit din ang hininga ko at mukhang lalagnatin pa. I closed my eyes again when my head hurt."Oh damn."Napamulat ako nang maalala ang nangyari ng nagdaang gabi. Gusto kong isipin na may paraan pa para makawala ako sa sitwasyong kinasasadlakan ko ngayon. But hearing that devil's threats left me hopeless.I forced myself to get up and prepare for work. Naabutan ko si Papa na naghahanda ng almusal pagkalabas ko ng kwarto. He turned to me and smiled awkwardly. Hindi ko siya pinansin at dumiretso sa pinto."H-Hindi ka ba mag-aagahan muna, anak?" Habol niya.Bahagya akong natigilan sa narinig. And the way he's acting like this pissed me off even more. Maraming mga masasakit na salita akong gustong sabihin. At pakiramdam ko tuluyan lang akong matatahimik kung mailalabas ko lahat ng galit na mayroon ako dahil sa nangyayari.Tuluyan ko siyang hinarap at humakbang palapit. Napahinto lang ako nang mak
Handwritten Destiny Chapter 8
WarningI woke up feeling warm that morning. Marahan kong dinama ang lambot ng kamang hinihigaan ko. It was unusually soft to the point of unfamiliarity. Agad akong nagmulat para lang masilaw sa liwanag ng araw na mula sa bintana."Gising na siya," aniyang boses nang isang babae. Bakas ang tuwa.I tried looking for the one who spoke. Napakunot-noo ako sa nakita. I then roamed my eyes around the large room. It wasn't mine.Nasaan ako?Agad akong bumangon para lang mahilo at mapapikit sa biglaang pagkirot ng ulo."Naku, huwag ka munang bumangon, hija. Hindi ka pa tuluyang gumagaling."Pilit kong inaninag ang nagsalita. She's somewhat familiar. Ilang sandali ko pang inalala kung ano'ng nangyari ng nagdaang araw.Right. Sumugod ako kay Lideon sa hotel. And then I passed out. Ibig bang sabihin nasa hotel pa rin ako hanggang ngayon? Pero papaanong nandito ang mayordoma nila?"Nasaan po ako?" I manage to utter."Nasa bahay ka ni Lideon, hija. Kumusta ang pakiramdam mo? Masakit pa ba hanggang
Handwritten Destiny Chapter 9
GoodnightLutang ang isip ko habang tinutulungan ng stylist na magbihis. I’m in a high-end store to try on few dresses sa kagustuhan na rin ni Lideon. Katatapos ko lang sa spa at salon na siyang pakana rin ng bruho. Inis kong tiningnan ang sarili sa salamin. Medyo nanlalabo pa ang mga mata ko dahil sa hindi pa tuluyang gumagaling mula sa trangkaso.Kung hindi lang kasalanan ang pumatay, wala na sana sa mundong ito ang antipatikong iyon. Ganoon ako ka-galit sa mga pinapagawa niya sa akin ngayon.I’m wearing a light peach tube dress. Hanggang itaas ng tuhod ang haba niyon at tama lang ang pagkakahapit sa hubog ng katawan ko. My hair is rolled up into a messy bun at ilang hibla ng buhok ay nasa gilid ng pisngi ko. Hindi rin ganoon ka kapal ang make-up ko ba bumagay lang din sa suot kong hikaw at damit.Kahit ganoon ay hindi ko man lang magawang purihin ang sarili ko. Truly I look different with these extravagance on, pero hindi man lang natatabunan niyon ang kahungkagang nararamdaman ko.
Handwritten Destiny Chapter 10
BoyfriendHalos wala ako sa sarili habang nasa trabaho kinabukasan. Palaging pumapasok sa isip ko ang nangyari ng nagdaang gabi kahit hindi naman dapat.I was caught off guard with what he did. Pero ang kaalamang ginawa niya iyon ay dahil may mga camera ay lalong nagpausbong ng galit ko. What the hell, Almene?“Okay ka lang?” Untag ni Julienne na nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Bahagya pa akong napaigtad nang marahan niyang tapikin ang kamay ko.“O-Oo naman,” tipid akong ngumiti.Kumpara kahapon ay mas maayos na ang pakiramdam ko. At wala rin naman akong gagawin sa bahay kaya mas pinili kong pumasok sa trabaho. Pagkatapos naman ay dadalaw ako ng ospital.“You should eat,” si Nathan na binalingan ng tingin ang pagkain kong pinaglalaruan ko lang pala.“O-Oo,” hilaw akong ngumisi at bumalik sa pagkain.Patapos na ang lunch break nang mag vibrate ang cellphone ko. Naging alerto agad ako nang makitang si Jade ang nag-text.‘Ate, pupunta ka ba ng ospital mamaya?’ - JadeI dialed her numb
Handwritten Destiny Chapter 11
SweetestI didn’t know how he found out I was frequent at the hospital. Maybe he had me followed all these days. At ang kaalamang iyon ay lalo lang nagpasidhi ng galit ko.At ano raw? B-Boyfriend? Nababaliw na ba siya?“Ano’ng boyfriend pinagsasasabi mo riyan? Huwag ka ngang patawa. I have a fiance. And me being in this madness won’t change that fact,” angil ko.His hold on me loosened up but he didn’t let go. He looked flustered for a moment and went berserk again. He smirked angrily and tilted his head on the other side.“Baka nakakalimutan mo kung ano’ng nakataya rito? It’s your father’s freedom that’s at stake here, Miss Villareal. One more act that could ruin my plan and our deal’s done,” he uttered.Galit ko siyang itinulak at agad nang umalis sa lugar na iyon bago pa ako tuluyang sumabog sa galit. Naiiyak na ako sa kawalang magawa. And thinking about the possibilities of all of these is killing me.I am in the verge of breaking down. Kung pwede lang at may paraan lang para maka
Handwritten Destiny Chapter 12
SmileMy mind went completely blank that I had to knock some sense in me. And when I realized what he just did, he let go. He even licked his lips while staring and smirking at me. Sa galit ay malalakas na hampas ang iginawad ko sa kanya.“You asshole! Pervert!”He was so quick in catching both my hands and pinned them above my head. Lalong nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niya. I can’t deny I’m afraid, too. God knows what he’s gonna do. Lalo pa’t kaming dalawa lang rito!He became very serious, amusement now totally gone. I glared back at him, even when my chest is throbbing so fast because of fear. Naiiyak na rin ako.“Pervert?” Nang-uuyam niyang ngisi. “It seems to me that you enjoyed it too,” may bahid ng galit na aniya.“I would never enjoy kissing someone like you,” matigas kong tugon.“Really? Let’s see,” aniya at muling inilapit ang mukha sa akin.I quickly tilted my head on the other side that his lips landed on my cheek. A tear fell from my eye.“Labas. Magbibihis na ako,”
Handwritten Destiny Chapter 13
DumbfoundedMaybe it was because of the gentle breeze, or the soothing sound of the little waves that resonates every time they clash with each other, or maybe it was the heart of the sun that hits his skin making it glow like the waters being hit by the rays. I don’t know. And I refuse to acknowledge whatever it is that he’s making me feel. I looked away and gaze at the waves instead, pretending I didn’t hear any of it. Nor did I understood the anger that I saw awhile ago. “This place is beautiful,” I muttered mindlessly. Unti-unting luminaw sa paningin ko ang papalapit na yate. It stopped just a few meters from the shore. “Sa inyo rin ba iyon?” I pointed at the yacht and briefly looked at him. Sinundan niya ng tingin ang itinuturo ko. “Yeah,” tipid niyang sambit. I nodded trying to fathom in my head how freaking rich his family is to own a chopper and a yacht. I’ve read some magazines featuring them a long time ago. Hindi ko lang pinagtuunan ng pansin dahil hindi naman ako inter
Pinakabagong kabanata
