Her Perfect Imperfection

Jeni

LOUD CHEERING conquer the music playing on the background as I sway my hips to the rhythm of it. Maharan ako lumakad paikot sa stainless pole na kinakapitan habang nakatingin sa dagat ng kalalakihan sa ibaba ng stage.

Hindi ako magaling sa introduction ng sarili ko pagdating sa trabahong ito. But I believed it's stupidity to tell these men my real name or show my face to them.

I am whatever they want to call me. I can be their ex-girlfriend or the woman they lusted. Kahit ano puwede ko maging role basta tama ang ibabayad.

Yes, I am an escort. A woman with no name. Isang babaeng mababa ang lipad. A prostitute. A hooker. A streetwalker. I am who I am, depending on what you call someone who fuck men for money.

Wala na akong pakialam sa sasabihin ng iba dahil mas importante sa akin ang pagkita ng pera kaysa pakinggan ang mga panghuhusga nilang lahat. I have to go this low to make ends meet.

Humiga ako sa stage, sa harap ng mga lalaking alam ko na ang laman ng isip. They want to fuck me all night. I seductively arched my body and gracefully rose again. I sat on stage, legs wide open for all of them.

Hindi ko naman kinahihiya itong trabahong pinasok ko. Siguro noong baguhan ako, nagawa ko kuwestyunin ang aking sarili pero ngayon hindi na. Buhay reyna naman ako kapag may kliyente na bumili sa akin pero hanggang dalawang beses lang. At may dalawa akong rules.

First rule: No mouth-to-mouth kissing.

Second rule: No strings attached.

Kaya hanggang dalawang beses ko lang puwede i-entertain ang kliyente. Ayoko na maulit iyong karanasan ko dati ng may ma-obsess sa akin. Leading me to transfer places after another.

And in the sea of these men in front of me, a particular set of eyes catched my attention. I believed he's not one of them. His dark gazed made me gulped hard and instantly close my legs. Tumayo ako at tumalikod sa kanila saka muling umikot sa silver stainless pole. Muling nagtama ang mga mata namin at higit ko kinagulat ang sunod niyang ginawa.

He went up to the stage and pulled me away the silver pole. Tinakpan niya ang katawan ko ng hinubad na coat na siyang dahilan ng paglapit ng manager ko sa amin. That revolted a scene down in the sea of raging men.

"This place is not suitable for you," he whispered.

Hindi ko tuloy napansin kung magkanong pera ang binigay niya sa manager ko. Ang sumunod na nangyari ay hila-hila na niya ako palabas ng bar na aking pinagta-trabaho-an.

He bought me, and I didn't see this coming.

I've been living two lives a day. Ngayon lang nangyari ito na may lalaking bumili sa akin at inilabas ako sa bar. Usually, hanggang doon lang ako sa lounge sa itaas puwedeng dalhin kaya sadyang nakakapanibago itong pangyayari ngayon.

I am Jeni, and this is the start of changes in my life story.

INISA-ISA ko ang mga envelope na nakuha ko sa loob ng aking locker. Wala pa ang mga kasama ko sa bar kaya wala rin maingay sa paligid. Ngunit maya-maya lang ay dumating na si Czarina. Isa siya sa mga malapit sa akin at ang una niya ginawa ay sinuri ako mula ulo hanggang paa.

"Thank God buo ka pa!" sigaw niya na dahilan ng pag-irap ko. Kinalas ko ang hawak niya sa akin at inusok na sa bag ang mga envelope na nakuha saka isinara ang locker.

"Mukha ba akong nasira ng husto?" tanong ko.

I am broken inside, not only physically. Kaya hindi ko maintindihan itong si Czarina.

"Mukha kang nakatulog ng kumpleto ngayon." Sinipat ko ang itsura sa salamin at maging ako ay napansin ko iyong kakaibang glow. Baka nga dahil sa kumpletong tulog na natamo ko kagabi. "Saan ka dinala noong lalaking bumili sa 'yo? Bukod sa langit siyempre,"

I chuckled, but I didn't know how to say what happened last night because nothing happened between me and Thirdy.

Yes, that's his name and that's all I got aside from the money he left for me. Kahit hindi ako magtrabaho ngayon, mabubuhay ako ng ilang linggo dahil sa laki ng iniwan niya. But what really happened last night was unexpected and another first for me. . .

Nang makalabas kami sa bar, tinungo namin ang parking lot kung nasaan ang sasakyan niya at pinagbukas ako ng pintuan. It was like a movie scene especially when he guided me until I settled inside his car. Sinundan ko siya ng tingin nang patakbo siyang umikot papunta sa driver seat. Inabangan ko siya makasakay bago nagsalita.

"Saan mo ako dadalhin?" tanong ko sa kanya.

Nilingon niya ako. "To a place where you belong." Kumunot ang noo ko. I didn't know where I belonged all my life, but he quickly determined that. "You can remove your mask now," he commanded me.

Hindi ko siya sinunod dahil ayoko na i-reveal ang mukha ko sa kanya. "Ayoko."

I saw a smile flashing on his lips. "What's your name?"

"You can call me in whatever manner you please or name that crosses your mind." I smiled seductively. Trabaho pa rin ito at kung hindi ako kikilos puwede niya ako ireklamo sa amo ko.

Kitang-kita ko ang pagdaan ng emosyon sa kanyang mga mata at medyo nakaawang pa ang labi. There I realized that he remember a name but refused to say to call me.

"I want to call you by your name."

Nawala ang ngiti sa labi ko at ako naman ang nag-alangan. Hindi ako sanay ng ganito. I didn't signed up for small talks like this. Wala naman sa mga naging kliyente ko naging mausisa tungkol sa pangalan. Isa lang gusto nilang lahat at iyon ay ang maikama ako.

"Kapag sinabi ko ba sa 'yo ang pangalan ko, sasabihin mo rin ang pangalan mo sa akin?" Hamon ko pa sa kanya na hindi naman niya inatrasan.

He started maneuvering the car out of the parking lot. "Walang dahilan para hindi ko sabihin ang pangalan ko sa iyo. I am Thirdy. Now, it's your furn."

Hindi 'man magandang ideya na sabihin sa kanya ang iniingatan ko na pangalan pero natagpuan ko pa rin ang aking sarili na sinasabi sa kanya iyon.

"Jeni. My name is Jeni."

MALAKAS na palakpak ang gumising sa akin at nagpabalik sa realidad na ginagalawan. Tumingin ako kay Czarina na pinanggalingan ng palakpak.

"Ayos ka lang ba?" tanong ng kaibigan ko na sinagot ko ng tango. "Papasok ka na sa isa mong trabaho?"

"Oo. Kailangan ko kumayod para yumaman agad."

As I said, I'm living two lives.

Sa umaga ako si Jeni na isang paralegal sa law firm na pag-aari ng sikat na pamilya sa bansa. I have a bachelor's degree in political science and I still dreaming of entering a law school to be a lawyer.

At para maabot ang pangarap ko, kailangan ko kumuha ng dalawang trabaho. Isa itong pagiging paralegal at iyong isa ko pang buhay na nakatago sa ilalim ng maskara, nakakaakit na pananamit at pulang sapatos.

Buhay na lingid sa kaalaman ng lahat.

"Good morning!" Masiglang bati ko sa gwardya ng law firm nang makarating ako. Gaya ng bati ko, gano'n din niya ako binati pabalik. May mangilan-ngilan na abogado akong nakasabay sa pagpasok na binati ko rin bago tumungo sa opisina naming mga paralegal.

"Nasa taas iyong dalawang abogadong anak ng boss natin ngayon. Nakita ko sila at nakasabay kanina sa elevator. Ang bango!"

Iyon ang naabutan ko na kwentuhan sa loob na nakasentro naman naman sa mga batang De Luna. This law firm was owned by the former President of the Philippines. Pagkatapos magserbisyo sa bansa, pagiging abogado naman ang inatupag at kasama niya ang dalawang anak na sumunod sa kanyang yapak.

"Jeni, puwede bang ikaw na magdal nitong mga kailangan ni Atty. Dominguez sa taas?" Pakiusap sa akin ni Miss Angel.

"Sige po." Kinuha ko ang kumpol ng mga dokumento at binalingan muli ng kwentuhan ng ibang kasama namin.

"Huwag mo na sila pansinin. Libre kita mamayang lunch," aniya sa akin na dahilan ng pagngiti ko.

Ang daming trabaho pero tsismisan ang inuna. Naiiling na lang ako na lumabas uli bitbit ang pinakisuyo sa akin ni Miss Angel at dinala sa taas. Hagdan na ang ginamit ko para mas mabilis kaysa mag-aabang pa ako ng elevator. Mamaya na ako gagamit noon kapag nadala ko na itong mga dokumento sa taas.

When I did delivered the document, I immediately run towards the elevator hallway. Magsasara na iyon kaya napasigaw ako.

"Wait up!" sigaw ko pero huli at sumara na ang elevator. "Asshole!" Gigil na gigil ko na salita.

Bagsak-balikat ako humugot ng malalim na hinga at aktong pipindutin na ang elevator button ulit ngunit nahinto ng bumukas iyon.

Nanlaki ang mga mata ko nang masino iyong nakasakay elevator.

Shit on a stick! What is he doing here?

"Are you going down?" Malamig na tanong sa akin ni Thirdy. Hindi ako puwedeng magkamali. Siya iyong lalaki kagabi na bumili sa 'kin! "Miss?"

"Y-yeah!" Mabilis ako pumasok sa loob. Hindi niya ako nakilala at pinagpapasalamat ko iyon.

"Did you say asshole?" Napatingin ako sa kanya.

"N-no," I say.

He breathed a sigh. "I clearly heard it." Mariin ako pumikit. Bakit ang tagal naman makarating sa ground floor nitong bwisit na elevator na 'to. "You know, I did try to stop the door from closing."

"Thank you for doing that." Ding. That was the heavenly music to my ears. "I'm sorry, and thank you. . . again."