SAMARAH
"Ano na, Samarah? Wala ka pa ring nahahanap na trabaho? Ano? Lumalaki na ang gastos ko sa iyo! Ang mahal ng bilihin! Halos hindi na tayo nangangalahati sa nabebentang pares tapos sahod mo pa!" pagrereklamo ng kanyang tiyahin. "Pasensya na po, tita. Hindi pa tumatawag ang kaibigan kong si Dina pero pupunta po ako doon sa Linggo. Kahit huwag niyo na po akong sahuran. Ganoon pa rin po ang gagawin kong pagbabantay dito sa paresan. Kahit libre na lang po ang pagkain ko mula almusal hanggang hapunan. Ayos na po sa akin iyon," wika ni Samarah bago tipid na ngumiti. Ngumuso si Rosie bago nag-iwas ng tingin. "Okay sige. Sinabi mo iyan, ha. Hindi na kita sasahuran. Pero libre na ang pagkain mo dito. Mainam ng makatipid ako kahit papaano. Okay sige, mamayang ala syete, ikaw na ang papalit sa akin dito." "Sige po, tita. Marami pong salamat," masayang sabi ni Samarah. "Basta, kailangan mong humanap ng trabaho, Samarah. Dahil kung hindi, pasensyahan na lang tayo. Mapapalayas kita dito sa bahay. Hindi na kita kaya pang buhayin. Kaya kung ayaw mong palayasin kita, humanap ka ng trabaho." Napalunok ng laway si Samarah at nakaramdam ng takot. "Opo, tita. Hahanap po ako agad-agad." Abala sa pagtitiklop ng damit si Samarah nang puntahan siya ni Fiona sa maliit niyang kuwarto. "Hoy, ikaw bakit nakialam ka sa shampoo ko? Anong karapatan mong kumuha ng shampoo sa akin? Wala ka bang pambili? Hindi ko na kasalanan kung wala kang pambiling shampoo! Huwag kang makikialam ng gamit ko!" sigaw ni Fiona sa kanya. Napayuko si Samarah. "Pasensya ka na, Fiona. Naubos na kasi iyong shampoo ko kanina. Huwag kang mag-alala, papalitan ko na lang din kaagad ng bago. Pagkatapos ko dito, bibili ako sa tindahan." "Dapat lang na palitan mo dahil pakialamera ka! Ang kapal ng mukha mo! Huwag na huwag kang makikialam sa mga gamit ko dito sa bahay! Isa pang kumuha ka ulit ng shampoo sa akin, sasabunutan talaga kita! Punyetang ito!" galit na sabi ni Fiona bago padabog na isinara ang pinto. Humugot ng malalim na paghinga si Samarah bago pinagpatuloy ang kanyang ginagawa. Inalis na lamang niya sa kanyang isipan ang sinabi ni Fiona dahil mali naman talag siya. Mali ang ginawa niyang pangingialam sa gamit nito. Muling bumalik si Samarah sa condo unit ni Dina. May inihanda ang kaibigan niyang kanyang susuotin patungo sa bar. Nakaramdam ng pagkaasiwa si Samarah sa suot niya pero buo na ang pasya niya. Susubukan niya ang trabaho ng kanyang kaibigan para magkapera din siya ng malaki. "Ano? Handa ka na ba?" tanong sa kanya ni Dina habang nasa loob sila ng sasakyan nito. Mabilis na tumango si Samarah matapos ang ilang ulit na paglunok ng kanyang laway. "Oo.... handa na ako," matapang niyang sabi. Nakarating lang sila kaagad sa club na sinasabi ni Dina sa kanya. Nalukot ang mukha ni Samarah nang makapasok sila sa loob ng club na iyon. First time niyang makapasok sa ganoong lugar. Maraming nagsasayawan doon na mga babae at halos kita na ang kaluluwa. Maraming alak. Patay sindi ang ilaw na mayroong maingay na tugtugin. "Nakikita mo ang mga matatandang iyan? Mga mayayaman ang mga iyan. Kalimitan sa kanila, mga bilyonaryo. Mga mayayamang negosyante," wika ni Dina bago itinuro ang mga matatandang lalaki kung saan may nakapatong na mga babae sa kanila. Napangiwi si Samarah dahil hindi kaaya-aya ang mga itsura nito. Malalaki ang tiyan at hindi talaga guwapo. "Ahm.... hindi naman sa ano ha.... mapanghusga pero ganiyan ba ang customer na dapat kong lapitan?" alanganin niyang tanong. "Oo. Bakit?" Muling tiningnan ni Samarah ang mga matatandang lalaki bago tumingin kay Dina. "Ano kasi... hindi naman sa mapanglait pero bakit walang guwapo sa kanila? Ayon kasi sa nabasa ko, mga guwapo raw ang mga bilyonaryo sa ganitong lugar. Iyong kahit nasa edad 40's na, guwapong-guwapo at baby face.... higit pa roon, may magandang pangangatawan." Mahina siyang binatukan ni Dina bago tumawad. "Gaga ka! Saan mo naman nabasa iyan? Sa mga nobela? Kathang isip lang naman ang mga iyan! Sa totoong buhay, bihirang makahanap ng matandang guwapo at maganda ang katawan. Kaya nga ilang beses kitang tinanong kung sigurado ka bang talaga. Teka, maupo na tayo dito." Umupo sila sa table malapit sa dance floor. Sumenyas sa waiter si Dina para bigyan sila ng alak sa kanilang table. Palinga-linga si Samarah. Malikot ang kanyang mga matang tingin nang tingin sa mga lalaking naroon. "Kalimitan sa mga guwapo ditong binata, mga walang pera iyan. Mga papogi lang ang alam para madaling makabingwit ng libre tira. Ang tunay na mayayaman dito ay ang tinuro ko sa iyong mga matatanda. Iyan ang target ng mga katulad ko dito sa lugar na ito. Teka, maiwan muna kita sandali dito. Lalapitan ko lang iyong matandang iyon. Paborito kong customer sa lahat dahil galante," nakangising wika ni Dina bago nilapitan ang isang matandang lalaki. Kumandong si Dina sa matandang lalaki at saka hinaplos ang pisngi nito. Hinawakan naman ng matandang lalaki si Dina sa kanyang puwétan. Napangiwi si Samarah. Tinuon niya ang tingin niya sa alak na nilapag sa kanilang table. Kumuha siya ng baso at saka iyon nilagyan ng yelo bago nagsalin ng kaunting alak. "Ang ganda mo naman, miss..." wika ng isang lalaking naupo sa kanyang harapan. Napalunok ng laway si Samarah. Panot at malaki ang tiyan ng matandang lalaking nasa kanyang harapan. Kumikinang ang gintong kwintas nito na makapal, bracelet pati na rin ang suot niyong singsing na madami sa magkabilang daliri nito. Doon pa lang, masasabi na ni Samarah na mayamang lalaki ang nasa harapan niya. "Hello po, magandang gabi. Salamat po sa papuri," nakangiwi niyang sabi. Malawak na ngumiti ang matanda. Nanlaki ang mga mata ni Samarah nang makita ang ngipin nitong naninilaw. "Ang galang mo naman, miss. Ngayon lang kita nakita dito. First time?" Nakatitig pa rin si Samarah sa ngipin ng matandang lalaki. "Opo. First time po. Ahm.... iyong ngipin niyo po ba, ginto rin?" Namilog ang mata ng matanda bago natawa. "Hindi, miss. Ngipin ko talaga iyan." Napalunok ng laway si Samarah. "Ganoon po ba? Dilaw po kasi masyado. Akala ko gold." Tila napahiya ang matanda kaya kumamot ito sa kanyang ulo. "Didiretsuhin na kita, alam ko kaya ka nandito ay dahil gusto mong magkapera, tama?" Mabagal na tumango si Samarah. "Opo." "Kung ganoon, o-offer-an kita ng one hundred thousand kapalit ng isang gabi. Kung virgin ka pa, gagawin ko itong five hundred thousand. Deal?" nakangising wika ng matandang lalaki. Maraming beses na lumunok ng laway si Samarah. Napakalaking pera na makukuha niya kung sakaling magpapagalaw siya sa matandang lalaki dahil virgin pa siya. Pero hindi niya alam kung makakaya niya bang sikmurain ang matandang lalaki lalo pa't hindi ito guwapo at napakadilaw pa ng ngipin. "Ah... teka lang po. Pag-iisipan ko muna. Tatanungin ko muna ang kaibigan ko," wika niya bago tumayo. Hinawakan siya sa kamay ng matanda para pigilan. "Gagawin kong isang milyon kapag virgin ka pa. Sa nakikita ko kasi halatang wala ka pang karanasan sa pakikipag-séx." "Wala pa po talaga kaya pag-iisipan ko po muna," aniya bago binawi ang kanyang kamay at saka mabilis na lumabas ng club na iyon. Hinawakan niya ang kanyang dibdib. Sobrang bilis ng tibok ng kanyang puso. Lumakad siya ng kaunti palayo sa club na iyon at saka sumandal sa pader. 'Grabe, parang hindi ko yata kayang makipagtalik sa ganoong lalaki! Akala ko pa naman, mga guwapo sila at malaki ang katawan! Hindi pala! Sinungaling pala iyong nabasa kong libro!' bulalas ni Samarah sa isipan. Hindi alam ni Samarah na sinundan siya ng matandang lalaki. Bigla siyang hinawakan nito sa kamay at saka hinila. "Ano? Bakit nandito ka? Aalis ka na? Iyong offer ko sa iyo, tatanggihan mo? Magkano ba ang gusto mo? Dalawang milyon? Oh sige. Ibibigay ko. Sumama ka na sa akin!" desperadong wika ng matanda at saka siya pilit na hinihila. Nagpumiglas si Samarah. "Ayoko po! Hindi ko naman tinanggap ang offer niyo! Bitawan niyo ako! Tulong!" sigaw ni Samarah. "Ang arte mong babae ka! Huwag ka ng magpakipot diyan dahil putá ka rin naman!" sigaw pa ng matandang lalaki. "Bitawan niyo ako! Ayokong sumama sa inyo!" naluluha ng sigaw ni Samarah. May isang lalaking inutusan ang matanda para halihin si Samarah papasok sa sasakyan. Hindi na maipaliwanag ang kabang nararamdaman ni Samarah sa mga oras na iyon. Pero bigla na lang bumulagta ang lalaki at sumunod na ring natumba ang matandang lalaki. "Hindi yata tamang pinipilit mo ang babaeng ayaw makipagtalik sa iyo, tanda." Nanlaki ang mga mata ni Samarah sa biglang pagsulpot ng isang matangkad na lalaking mayroong malaking katawan. Nagtago siya sa likuran ng lalaking iyon at saka humawak sa damit nito. "Tulungan niyo po ako, sir! Pinipilit po ako ng matandang iyan na sumama sa kanya!" pagsusumbong niya sa lalaki. Tumingin sa kanya ang lalaki at nagulat siya nang makita ang mukha nito. Makalaglag panty ang kaguwapuhan ng lalaking ito na mayroong kulay asul na mata.SAMARAH Abala si Samarah sa pagpo-promote ng bago niyang negosyo. Tinulungan siya ni Hendrix na makapagsimula ng bago niyang business. Binigyan siya ng pera ng kanyang nobyo. At dahil ayaw naman niyang maubos na lang iyon at gusto niyang palaguin, naisipan niyang magkaroon ng negosyo. At iyon ay catering services. "Baby, kumusta naman ang pag-promote mo ng bago mong business?" tanong ni Hendrix sa kanya. Nginitian niya ang kanyang nobyo. "Maayos naman. Todo post ako sa mga groups para makakuha ng client. So far mayroon na akong dalawang client ngayong buwan. Nae-excite na ako!" "Iyong mga empleyado na kinuha ko, mga mababait iyon. Don't worry. Mabuti na lang, nakahanap tayo kaagad ng puwesto kung saan ilalagay ang mga gamit para sa catering services. Kompleto na lahat. Ang dadagdagan na lang ay iyong mga bulaklak at kung anu-anong kakailanganin ng decorator," salaysay ni Hendrix nang tabihan siya nito. Hinawakan niya ang mukha ni Hendrix at saka matamis na nginitian ito. "Ma
AMELIA Hinagod-hagod niya ang likod ni Ligaya dahil matinding galit ang bumabalot ngayon sa babae. Kahit siya ay matinding galit din ang naramdaman matapos ikuwento ni Ligaya na sinampal siya ni Samarah. "Hindi ko mapapatawad ang babaeng iyon! Kasing kapal ng pader ang pagmumukha niya! Walang natitirang kahihiyan sa katawan ang babaeng iyon! Kahit na magsuot pa siya ng mamahaling damit at kung ano pa man, hindi mababago na isa lang siyang nakadidiri at mababang uri ng tao sa lipunan!" galit na sigaw ni Ligaya. Bumuntong hininga si Amelia. "Kumalma po kayo, tita. Alam kong stress po kayo sa babaeng iyon at galit na galit pero dapat pong kumalma kayo. Dahil siya, masaya siya at hindi stress sa inyo. Hindi niya kayo iniisip. Wala siyang pakialam sa inyo." Hinawakan ni Ligaya ang kanyang sintido. "Tama ka. Dapat siya ang ma-stress sa akin at hindi ako. Dapat siya ang maging ganito at hindi ako! Pero sinusumpa ko talagang pagbabayaran niya ang ginawa niyang pagsampal sa akin!" B
SAMARAH Ipinaghanda ni Samarah ng pagkain si Hendrix. Mag-asawa na ang galawan nila ngayong dalawa. Kakaibang saya ang nararamdaman ni Samarah sa mga oras na iyon dahil kasama na niya sa iisang bubong si Hendrix. Kahit na may kontrabida, hindi na siya papayag na manahimik na lang at magpaapi. Lalaban na siya. "Baby, dapat hindi ka na kumikilos dito. Kaya nga may mga kasambahay ako dito para sila ang magsilbi sa atin," saad ni Hendrix dahil si Samarah na naman ang naghugas. "Hayaan mo na ako dahil nasanay talaga akong kumilos. At isa pa, pinagkainan naman nating dalawa ito. Hindi naman ito marami. Nakakahiya naman kung ipahuhugas ko pa ito sa mga kasambahay mo eh kaya ko naman. Hayaan mo na ako baby damulag," saad ni Samarah sabay tawa. Niyakap ni Hendrix si Samarah mula sa likuran. "Okay sige. Ikaw ang bahala. Basta, hindi kita pinakikilos. Gusto kitang magbuhay reyna sa bahay kong ito," aniya bago hinalikan siya sa buhok. Bumungisngis siya dahil kinikilig siya. At nang mata
SAMARAH Hindi lumabas si Samarah nang kanyang kuwarto hanggang sa lumubog na lang ang araw. Hindi naman siya nagugutom kaya kahit hindi na siya lumabas, ayos lang. Nag-message sa kanya si Hendrix na marami pa ring inaasikaso ang kanyang nobyo. Kaya nag-reply siya na ayos lang kahit hindi muna sila magkita ngayong gabi. Magpapahinga na lang muna siya. Naisipan na niyang lumabas ng kuwarto dahil nakaramdam siya ng pagkauhaw. Pero may narinig siyang usapan mula sa kuwarto ni Fiona. Ayaw niya sanang pakinggan iyon pero bigla siyang na-curious. "Dapat ikaw, magpakabait ka muna diyan sa pinsan mo. Alam mo namang siya ang nagbibigay ng pera sa atin, 'di ba? Pinakikinabangan natin ang pera niya. Sabi ko nga sa iyo, wala naman talaga akong pakialam sa kanya. Pinaplastik ko lang siya para bigyan ako ng pera. Nang sa ganoon, madami tayong pera kahit na wala tayong ginagawa," rinig niyang sabi ng kanyang tita Rosie. "Tsk! Nakakainis talaga kasi ang pagmumukha ng babaeng iyon. Iritang-ir
SAMARAH Kinabukasan, tinanghalinng gising sina Hendrix at Samarah dahil nakarami pa sila kagabi. Tawa pa nga nang tawa si Samarah dahil talagang gigil na gigil sa kanya ang kanyang nobyo. "Ano? Tinanghali tuloy tayo! Pasaway ka kasi!" aniya sabay hagikhik. Págkababa nila patungo sa kusina, naroon na sina Ligaya at Amelia. Inirapan siya ni Amelia. Habang si Ligaya naman, peke siyang nginitian. "Tinanghali na kayo ng gising. Mukhang napagod yata kayo kagabi," mapanudyo nitong sabi. Nag-init ang pisngi ni Samarah. Naalala niyang bigla ang malakas na pag-ungol niya kagabi dahil sa tindi ng bayo ni Hendrix. Talagang naglalawa ang kanyang págkababae. "Yes. Talagang napagod kami kagabi," mayabang na sabi ni Hendrix. Nakita niya ang pagtiim bagang ni Ligaya. Ramdam niya ang matinding inis ng dalawa sa kanya. Pero dahil nandiyan si Hendrix, wala itong epekto sa kanya. Tila naging shield niya ang kaniyang nobyo."Dapat hindi mo sinasanay ang girlfriend mo na magising ng tanghali. Pangit
SAMARAH Ala una na ng madaling araw ngunit hindi pa rin makatulog ng maayos si Samarah. Hindi niya alam kung bakit. Malamig sa kuwartong iyon at nagdilim. Tanging ilaw lang mula sa maliit na lampshade ang nagbibigay liwanag sa paligid. Nakayakap sa kanya si Hendrix na mahimbing na natutulog. 'Gusto ko ng matulog! Bakit hindi ako makatulog!' inis niyang sabi sa isipan. Sinubukan niyang magpalit ng puwesto para antukin pero wala talagang nangyari. Talagang hindi siya makatulog. Kanina niya pa gustong matulog dahil pumipikit na rin ang mata niya pero gising pa rin ang diwa niya. "Hmmm... bakit gising ka pa?" biglang sabi ni Hendrix kaya napakurap siya. *Pasensya ka na, hindi ako makatulog. Hindi ko alam kung bakit," bulong niya sa kanyang nobyo. Gumapang ang kamay ni Hendrix sa kanyang págkababae at saka ito pinaglaruan. Napakagat labi siya dahil nakakakiliti iyon at masaráp sa kanyang pakiramdam. "Paglalaruan ko muna ito baka sakaling makatulog ka," bulong sa kanya ni Hend