CHAPTER 24

(Yvonne's Point of View)

Labis ang lapad ng ngiti ni Apollo ngayong araw dahil meron nanaman siyang mga bagong laruan. Sa sobrang excitement na nararamdaman niya ay yinaya niya ang mga kalaro niyang bata na anak ng mga kapitbahay namin para makapiglaro. Nandito sila ngayon sa sala habang napupuno ng kanilang mga tawa at matitinis na boses ang buong bahay.

"I'm glad he liked it." bulong ni Dexon sa tabi ko habang pinapanood ang anak namin na masayang nakikipaglaro ng toy guns sa mga kalaro niya.

"You've been here for 2 weeks. Wala ka bang trabaho o inaasikasong buhay sa syudad?" supladang tanong ko habang hindi tumitingin sa kanya.

"What do you mean? You guys are my life. Nandoon ako kung nasaan kayo." I could feel that he's beaming while looking at me.

Dexon has never left the island after he found out that we're living here. Hindi ko pa siya napapatawad at hindi pa rin ako komportable sa presensya niya pero wala akong magawa dahil hinahanap-hanap siya ni Apollo.

"You're like my mother