Hiding My Best Friend's Baby

(Yvonne's Point Of View) "Please, God. Please don't let this happen to me!" I prayed with a low tone of voice as I closed both of my eyes. I am now holding the pregnancy test that I used and once I open my eyes, I will see the result that could change my whole life. My hands are shaking and I could feel my heart beating really fast. Para ngang lalabas na ang puso ko sa dibdib ko dahil sa sobrang kaba. It's been a month since I left the country and flew to England. Nakikitira ako sa isang apartment kasama ang kaibigan ko na nakatira dito. I went here in England to escape from Dexon who wants me to marry him because of what happened between us that night. Wala akong naisip na ibang paraan para pigilan siya sa desisyon niya kundi ang umalis sa bansa at taguan siya. I really hope that this is the right decision for the both of us. The day before yesterday, I've been feeling nuisance and I didn't know why. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Lagi akong nahihilo at nasusuka. It was

(Yvonne's Point Of View)"Yvonne! May mga binili akong pasalubong para sa pamangkin ko!" malakas na bungad ni Aliah pagkapasok niya sa apartment.Kadadating lang ni Aliah galing sa mall. Akala ko ay bibili lang siya ng grocery pero puro gamit ng baby lang ang binili niya. Hindi pa namin alam ang gender ng anak ko kaya mga panlalaki at pambabae ang mga pinili niya. Meron ring mga laruan ng mga bata na matagal-tagal pa magagamit ng isang sanggol. Masyado talaga siyang excited sa paglabas ng anak ko.Hindi na ako magagalit dahil alam ko naman na para sa anak ko ang mga binili niya. Ang saakin lang, hindi naman kailangan bumili ng ganitong karaming laruan at mga damit. I already bought a lot of stuffs for my baby so she don't need to buy more things. Sapat na ang pagtulong at pag-aalaga niya saakin habang nandito kami sa England.Mas close ko si Dexon kaysa kay Aliah pero dahil mas nakakasama ko si Aliah ngayon, I feel closer and more comfortable with her. Mabuti na lang talaga ay naasahan

(Yvonne's POV)Naramdaman ko ang mainit na yakap ni Storm kaya agad rin akong nagising. I already know that he's hugging me with his naked body kaya naman agad kong inangat ang kumot na nakabalot sa katawan kong walang saplot para takpan ang namumula kong mukha.I heard him chuckled. "Good morning, Yvonne. Naging maayos ba ang tulog mo?" His voice was husky. Mukhang kakagising niya lang din. Inalis niya ang kumot na ginagamit ko para takpan ang pisnge kong kasing pula na ng kamatis.Binuksan ko ang mga mata ko at pasimpleng tumingin sa kanya. That's when I saw his grinning face with his messy bed hair. Kahit kagigising niya lang ay kapansin-pansin pa rin ang gwapo niya. I never thought of him as a man pero iba na ngayon. I'm starting to feel feelings that I never felt towards him before. Nakakapanibago pero nangako ako na tatanggapin ko siya para sa anak naming dalawa."Good morning," mahina at nahihiya kong bati sa kanya. Mas natawa siya dahil doon. "Still shy? Pagkatapos ng nangyar

(Yvonne's POV)"How could you do that? D-Dexon... Your dream..."Kakauwi lang ni Dexon kasama si Alex at binalita nila saakin ang nangyari. The scene that happened yesterday became viral. At ngayon, siguradong mas magiging viral ang balita sa pag-alis ni Dexon sa industriya.Lumapit siya saakin at yinakap ako. She kissed my forehead then he wiped away my tears using his bare fingers. What he did somewhat dissipated the anxiety I feel. "You don't have to worry, Yvonne. Wala nang halaga saakin ang trabaho ko bilang aktor. Mas importante kayo ng anak ko sa'kin at gusto ko rin na magkaroon ng payapang buhay kasama kayo. To have a peaceful life, I have to quit being a celebrity.""Tama si Dexon, Yvonne. Wala ka naman dapat alalahanin dahil sigurado akong galing sa puso niya ang desisyon na ginawa niya. He's starting to hate the attention that the world is giving him so I'm sure the choice he made will be good for him." sabi naman ni Alex habang nakangiti."Right! So you don't need to stres

(Yvonne's POV)"What's happening to her?" tanong ko kay Dexon habang pinagmamasdan si Cassandra na malakas na humihikbi. Mahigpit pa rin ang yakap niya kay Dexon na para bang ayaw niyang umalis siya sa tabi niya.Dexon didn't respond. Nakay Cassandra lang nakatuon ang atensyon niya and he's still trying to calm her down.Pati sila Aliah ay wala din ideya kung ano ang nangyayari. Pinagmasdan lang namin sila habang hindi alam kung ano ang gagawin."Yvonne, could you please get her a glass of water?" Nagising ako mula sa pagkatulala nang magsalita si Dexon. Kitang-kita ko ang pag-aalala niya sa kanya kaya hindi rin siya umaalis sa tabi nito.Napalunok ako at umiwas ng tingin. "Sige..." Inalalayan din nila si Cassandra papunta sa sala at inupo siya sa sofa. She's still crying and her body is trembling. Pumunta ako sa kusina para kumuha ng tubig na ibibigay kay Cassandra para tulungan siyang kumalma.Pagkabalik ko, unti-unti nang tumitigil si Cassandra sa paghikbi at nakayakap pa rin siy