CHAPTER 35

(Yvonne's Point of View)

"Balik na po tayo sa Isla de Azul, Mimi. Ayoko na po dito. Madami pong bad people at gusto ka nilang kunin. Safe po sa isla, pero dito dangerous. Ayoko po sa dangerous."

Hindi pa tumitigil sa pag-iyak si Apollo habang sinasabi 'yon saakin. Apat na araw na akong nasa ospital at mas maayos na ang kalagayan ko kaysa sa unang araw ko dito. I can now speak and move more comfortable so my mom brought Apollo to give me a visit. Sobra daw ang pag-aalala niya saakin at nasasaktan rin ako dahil kinailangan niyang mabahala. A child like him is supposed to have fun and enjoy his youth, but here he is, crying and worrying about me. Hindi daw siya tumitigil sa kakaiyak noong nawala ako at nanatili ako dito sa ospital, kaya gusto ko ipakita sa kanya na nasa maayos na kalagayan na ako.

Tumingin ako kay Dexon. Nakasandal siya sa pader habang tahimik kaming pinapanood. Nakikita ko sa mukha niya na nasasaktan siya habang pinapakinggan ang tangis ng anak namin. Alam ko rin na nag