CHAPTER 4

(Yvonne's POV)

"Ayos ka lang ba, Yvonne?"

Umangat ang tingin ko kay Aliah nang tanungin niya ako. Alam kong nag-aalala siya saakin dahil sa mga biglaang pangyayari. Ngumiti ako at tumango para ipahayag sa kanya na ayos lang ako.

"How about you? Are you alright? Ano na ang plano mo ngayon?" pabulong kong tanong sa kanya. Ayoko gumawa ng ingay dahil nagpapahinga si Dexon sa tabi ko.

Nasa tabi ko kasi ngayon si Dexon at natutulog siya ngayon habang nakasandal ang ulo sa balikat ko at hawak-hawak ang kamay ko. Kahit tulog na siya, mahigpit pa rin ang hawak niya saakin na para bang natatakot pa rin siya na baka umalis nanaman ako. Hindi naman na siya dapat matakot dahil wala na rin naman akong magagawa. Bakit ko pa plaplanuhing magtago ulit sa kanya matapos ang nangyari? Ang mahalaga ngayon ay alam kong tanggap niya ang batang nabuo naming dalawa. Marahil ito na nga ang tamang desisyon para sa anak namin.

At isa pa, hindi naman mahirap mahalin si Dexon. Magagawa ko rin siyang makita bilang