(Dexon's Point Of View) "Just tell me, where the hell is Yvonne!?" I vented out as I smashed the wooden table in front of me. My eyes are fuming and I could feel my throat burning up. I couldn't stand this anymore. I have to find Yvonne or else! "Sir Dexon, wala din pong idea ang mga katrabaho ni Ms. Yvonne kung saan talaga siya pumunta. They said that Ms. Yvonne told them that she's going to Hawaii for a vacation pero base sa pag-iimbistiga namin, nasisiguro ko na walang sinakyan na eroplano o kahit barko si Ms. Yvonne papunta sa Hawaii. I believe that she lied about going to Hawaii so no one could know where she really is," My assistant Lisa uttered with her head down. The anger I feel increased when I heard what she said. Fvck! Ang lakas talaga ng loob ni Yvonne para taguan ako. How could she left without saying anything knowing that something happened between us? Does she hate having a relationship with me that much? Sinabunutan ko ang sarili ko at naglabas ng malulutong na mur
(Yvonne's Point Of View)"Yvonne! May mga binili akong pasalubong para sa pamangkin ko!" malakas na bungad ni Aliah pagkapasok niya sa apartment.Kadadating lang ni Aliah galing sa mall. Akala ko ay bibili lang siya ng grocery pero puro gamit ng baby lang ang binili niya. Hindi pa namin alam ang gender ng anak ko kaya mga panlalaki at pambabae ang mga pinili niya. Meron ring mga laruan ng mga bata na matagal-tagal pa magagamit ng isang sanggol. Masyado talaga siyang excited sa paglabas ng anak ko.Hindi na ako magagalit dahil alam ko naman na para sa anak ko ang mga binili niya. Ang saakin lang, hindi naman kailangan bumili ng ganitong karaming laruan at mga damit. I already bought a lot of stuffs for my baby so she don't need to buy more things. Sapat na ang pagtulong at pag-aalaga niya saakin habang nandito kami sa England.Mas close ko si Dexon kaysa kay Aliah pero dahil mas nakakasama ko si Aliah ngayon, I feel closer and more comfortable with her. Mabuti na lang talaga ay naasahan
(Yvonne's POV)"Ayos ka lang ba, Yvonne?" Umangat ang tingin ko kay Aliah nang tanungin niya ako. Alam kong nag-aalala siya saakin dahil sa mga biglaang pangyayari. Ngumiti ako at tumango para ipahayag sa kanya na ayos lang ako."How about you? Are you alright? Ano na ang plano mo ngayon?" pabulong kong tanong sa kanya. Ayoko gumawa ng ingay dahil nagpapahinga si Dexon sa tabi ko.Nasa tabi ko kasi ngayon si Dexon at natutulog siya ngayon habang nakasandal ang ulo sa balikat ko at hawak-hawak ang kamay ko. Kahit tulog na siya, mahigpit pa rin ang hawak niya saakin na para bang natatakot pa rin siya na baka umalis nanaman ako. Hindi naman na siya dapat matakot dahil wala na rin naman akong magagawa. Bakit ko pa plaplanuhing magtago ulit sa kanya matapos ang nangyari? Ang mahalaga ngayon ay alam kong tanggap niya ang batang nabuo naming dalawa. Marahil ito na nga ang tamang desisyon para sa anak namin.At isa pa, hindi naman mahirap mahalin si Dexon. Magagawa ko rin siyang makita bilang
(Yvonne's POV)Naramdaman ko ang mainit na yakap ni Storm kaya agad rin akong nagising. I already know that he's hugging me with his naked body kaya naman agad kong inangat ang kumot na nakabalot sa katawan kong walang saplot para takpan ang namumula kong mukha.I heard him chuckled. "Good morning, Yvonne. Naging maayos ba ang tulog mo?" His voice was husky. Mukhang kakagising niya lang din. Inalis niya ang kumot na ginagamit ko para takpan ang pisnge kong kasing pula na ng kamatis.Binuksan ko ang mga mata ko at pasimpleng tumingin sa kanya. That's when I saw his grinning face with his messy bed hair. Kahit kagigising niya lang ay kapansin-pansin pa rin ang gwapo niya. I never thought of him as a man pero iba na ngayon. I'm starting to feel feelings that I never felt towards him before. Nakakapanibago pero nangako ako na tatanggapin ko siya para sa anak naming dalawa."Good morning," mahina at nahihiya kong bati sa kanya. Mas natawa siya dahil doon. "Still shy? Pagkatapos ng nangyar
(Dexon's POV)"Dexon, kumalma ka. Ayos na ako."Kahit narinig ko ang mahinhin na boses ni Yvonne, hindi pa rin nabawasan ang galit na nararamdaman ko dahil sa eksenang naganap kanina. I can't believe that a fan of mine hurt Yvonne just because of her narrow mindedness. That old lady harmed her because people couldn't accept that the woman I will marry is not Cassandra. Unbelievable! Bakit ba ganito ang mga tao?I never hurt my fans. Sa lahat nang makakaya ko, ginagawa ko ang lahat para suklian ang pagsusuporta nila saakin bilang aktor. Pero ngayon, hindi ko hahayaan na saktan nila ang babaeng mahal ko dahil lang sa walang kwentang bagay na 'yon. This was supposed to be a perfect day for us but those people ruined it! Grabe ang takot, gulat, galit at kabang naramdaman ko nang makita ang matandang babae na sinasaktan siya kanina. Pinagsisihan ko na iniwan ko siya saglit. I appreciate my fans but they have no rights to meddle my personal life!"I can't believe they did that to you. You
(Yvonne's POV)"How could you do that? D-Dexon... Your dream..."Kakauwi lang ni Dexon kasama si Alex at binalita nila saakin ang nangyari. The scene that happened yesterday became viral. At ngayon, siguradong mas magiging viral ang balita sa pag-alis ni Dexon sa industriya.Lumapit siya saakin at yinakap ako. She kissed my forehead then he wiped away my tears using his bare fingers. What he did somewhat dissipated the anxiety I feel. "You don't have to worry, Yvonne. Wala nang halaga saakin ang trabaho ko bilang aktor. Mas importante kayo ng anak ko sa'kin at gusto ko rin na magkaroon ng payapang buhay kasama kayo. To have a peaceful life, I have to quit being a celebrity.""Tama si Dexon, Yvonne. Wala ka naman dapat alalahanin dahil sigurado akong galing sa puso niya ang desisyon na ginawa niya. He's starting to hate the attention that the world is giving him so I'm sure the choice he made will be good for him." sabi naman ni Alex habang nakangiti."Right! So you don't need to stres
(Yvonne's Point Of View)"Pasensya na po talaga dahil bigla akong pumunta dito. I was having a hard time these days so Dexon decided to invite me here for tonight. Sana po ayos lang," mahinhin na saad ni Cassandra habang nakaupo sa kabilang side ng table, katabi si Aliah.Hindi ko siya binigyan kahit isang sulyap at nanatiling nakayuko at nakatitig lamang sa plato ko. Bigla akong nawalan ng gana nang makita ko siya at halo-halo ang emosyon na nararamdaman ko. I don't what to do and what should I feel right now. "You don't have to worry, Cassandra. You are welcome here. Mabait naman ang pamilya ko kaya hindi ka dapat mag-alala." Dexon reassured.Walang ibang nagsalita. Kahit ang parents niya ay walang sinabi. Sigurado ako na alam nila ang viral na nangyari, noong sinaktan ako ng matanda dahil iniisip pa rin ng ibang tao na si Cassandra ang mas deserving para kay Dexon, kaya hindi sila komportable. They are definitely not happy about this."Ikaw pala si Yvonne. Palagi kang nakwe-kwento
(Yvonne's POV)"What's happening to her?" tanong ko kay Dexon habang pinagmamasdan si Cassandra na malakas na humihikbi. Mahigpit pa rin ang yakap niya kay Dexon na para bang ayaw niyang umalis siya sa tabi niya.Dexon didn't respond. Nakay Cassandra lang nakatuon ang atensyon niya and he's still trying to calm her down.Pati sila Aliah ay wala din ideya kung ano ang nangyayari. Pinagmasdan lang namin sila habang hindi alam kung ano ang gagawin."Yvonne, could you please get her a glass of water?" Nagising ako mula sa pagkatulala nang magsalita si Dexon. Kitang-kita ko ang pag-aalala niya sa kanya kaya hindi rin siya umaalis sa tabi nito.Napalunok ako at umiwas ng tingin. "Sige..." Inalalayan din nila si Cassandra papunta sa sala at inupo siya sa sofa. She's still crying and her body is trembling. Pumunta ako sa kusina para kumuha ng tubig na ibibigay kay Cassandra para tulungan siyang kumalma.Pagkabalik ko, unti-unti nang tumitigil si Cassandra sa paghikbi at nakayakap pa rin siy