Alyana's POV"E-Edward! M-Mali ang hinala mo! Hindi ako sumama kay Alex para pagtaksilan ka!" Walang emosyon si Edward habang nakatalikod. Patay ang damdamin niya sa mga sinabi ko.Nag-aatubili man akong nilapitan siya pero nagpakatatag ako. Malakas lamang ang pag-untag ng puso ko dahil sa kaba at takot.Alam kong nasasaktan ka Edward! Alam kong hindi mo matanggap ang mga nangyari. Alam kong basag ang mundo mo at nahihirapan ka.Napahaplos ako sa balat ng aking braso. Malamig lamang ang agos ng hangin dahil sa umuulan sa labas. Hindi ko mawari ang panahon.Marahang napaharap si Edwardo sa akin. May pagkainis lamang ito sa mga labi niya. Kinamumuhian niya ako base on his looks.Simula nang makauwi kami rito sa mansion mula hospital. Hindi ko na siya makausap ng matino. Palagi na lang siyang galit sa akin.Feeling ko napakasama kong tao para sa kaniya. Pakiramdam ko isa akong mortal na kaaway niya.Napatitig ako sa mapupulang mga labi niya. May ilang pasa sa gilid ng labi niya dahil sa
Iniwan ko na lamang si Edward nang mga sandaling iyon. Nadudurog ang puso ko sa sakit.Napaupo ako sa sofa nang pumasok ako ng salas. Humahagulhol lamang ako sa pag-iyak. Hindi ko kayang awatin ang mga luha ko.Ang sakit! Ang sakit-sakit sa pakiramdam! Sumisikip ang dibdib ko! Hindi ako makahinga! Pakiramdam ko nanmanhid ang dibdib ko dahil sa pag-iyak ko. Lubos akong nasasaktan. Napahilamos ako sa aking munting mga mata. Tumatakas lamang ang mga luha ko sa kawalan. Muli akong napahikbi sa pag-iyak. Sobrang naghihinagpis ang puso ko. Hindi man lang ako magawang maunawaan ni Edward sa puntong kailangan ko ang pag-unawa niya!Ang hirap! Ang hirap-hirap tanggapin! Luhaan ang sarili ko sa bagay na iyon. Nasasaktan ang puso ko pero wala siyang pakiramdam sa nararamdaman ko.Akala ko mahal niya ako? Akala ko hindi niya ako kayang mawala? Pero bakit natittiis niya ako? Bakit hinahayaan niya lang akong masaktan!Muli akong napahagulhol sa pag-iyak! Sobra akong nagsisisi. Kasalanan ko ang la
Alex's POV I can't breathe easily. The pain lingered in my fragile heart. I feel I'm melting right away. No! Not for now! I can't! I need her! I love her! Hindi ko siya kayang mawala sa buhay ko! Ang babaeng pinapangarap ko. What happened to me? Bakit ginugulo ako ng aming mga alaala? Nababaliw na ba ako? Nasisiraan na ba ako ng bait? No! Nanlalamig ang mga kamay ko. Para akong nilalason ng aking pakiramdam. Parang sinasaksak ang dibdib ko nang paulit-ulit. "Alright! Let's begin to solve this mess about the company issue." Kasalukuyang nasa-conference ng Empire company ang lahat. Tahimik ang buong paligid. Napakamisteryoso para pag-usapan ang sigalot na ito. Pormal na sinimulan ni Mr. Lee ang meeting para ayusin ang gulo. Gulo kung saan ikakabagsak ng buong Empire company. Ikinagulat ng lahat ng miyembro ng kompanya ang pagsabog ng issue in 24 hours ago. Hindi sila makapaniwala. "Edward Monterverde will resign as a chairman of this Empire company." Mr. Lee confirmed. Na
Abby's POV "Ahh, shit!" Bigla na lamang nanlaki ang mga mata ko sa kuryusidad nang tumilapon ang tray sa harapan ni Avery. Hindi ko alam kung saan galing ang tray na iyon dahil sa daming estudyante dito sa canteen. Catch attention ang eksena kaya ang lahat ng estudyante sa paligid ay napalingon sila sa amin. Kuryusidad ang nasa mga mata nila. "What happened ?" tanong ng iilan. All students forming around us para makipag-usisa sa nangyari. Bullying is free in this university kaya akala nila may binubully na naman. "Paharang-harang ka kasi sa dadaanan ng tao. Yon tuloy nagmukha kang pinaliguan ng sardinas," Oo, walang iba kundi si Briana. Ang anak ng kabit ng Dad ko. Napairap tuloy ito kay Avery habang diring-diri. Tila ikinatuwa niya ang nangyari. Napatingin ako sa uniform ni Avery. Nabuhusan ito ng juice at spaghetti. Nagmukha tuloy basahan ang hitsura niya. "Sa susunod tumingin ka naman sa dinadaanan mo! Tanga ba, bitch?" Nakita kong napairap pa ulit si Briana. Sekretong
"Hands off me!" singhal sa akin ni Briana nang awatin ko. Dumadagundong ang boses niya. Tila isa akong basura sa kaniyang mga mata para itaboy. Nanlalaki ang kaniyang mga mata sa pagkamuhi sa amin ni Avery. "Ipinagtatanggol mo siya? Isa ka pa din Abby. Tinatakpan mo ang kasinungalingan ng kapatid mo." sigaw sa pagmumukha ko ni Briana. Halos manuklaw siya sa sobrang galit. I shook my head. Hindi ko alam kung ano ang nagawa ko. Ganoon na lamang ang galit sa akin ni Briana. Naramdaman kong bahagyang pumatak ang mga luha ko. Hindi ko siya maunawaan. Halos durugin niya ako sa kaniyang mga tingin. Siguro kung isa lang akong basura? Siguro matagal na niya akong inapak-apakan. Is that the way her parents disciple her? Ang sama ng ugali niya. "Mga basura," pagsigaw ni Briana sa harapan namin. Napatingin ito sa kaniyang sarili. Puno ng dumi ang kaniyang uniform. Ngayon alam niya ang pakiramdam ang tapunan ng pagkain, ang maligo sa sauce ng spaghetti. Masakit at nakakahiya. Hindi niya nga
"Oh! What are you doing right here?"Napasinghap ako sa hangin nang makasalubong ko si Kris. Oo, kakalabas ko lang ng elevator nang makasalubong ko siya.Hindi pa kasi ako nakakaalis dito sa kompanya ni David. Pero ang swerte ko dahil nakasalubong ko ang babaeng ito. Ang babaeng kabit ng asawa ko. Ang malandi na si Kris. May lakas loob siyang tanungin ako kung ano ang ginagawa ko rito? Baliw ba siya? "Honestly, may ibinigay lang ako sa asawa ko. Kay David kaya nandito ako."Tinawag ko si David na asawa para sa ganoon mainis siya. Alam kong desperada na siyang maangkin si David.Ang taas naman ang hangarin ng babaeng ito, para sirain ang relasyon namin ni David noon. Pinatungan niya talaga si David nang mga panahon na nahuli ko siya? "Asawa?" mabait siyang natawa nang sambitin niya ang salitang iyon. "After few years na iniwan mo siya. Ngayon tatawagin mo siyang asawa? Gaano ka ba kadesperada para makuha mo siya ulit?" pagpapamukha niya sa akin.Gusto kong matawa dahil sa tanong n
"Sir Jared no!" sambit ko nang i-locked niya ang pinto.Agad akong napatakbo ngunit wala na akong mapuntahan. Nakita kong hinubad niya ang kaniya sinturon kaya napaatras ako."S-sir! Wala ito sa usapan natin." gumapang ang takot sa katawan ko. Alam ko na ang gagawin ni sir Jared."I'm sorry! Pero mahal kita Jullian! Sana matutunan mo akong mahalin." he stepping closer at me.Agad akong napaupo sa kama. Napaatras ako. Agad nahinawakan ni sir Jared ang isa kong paa, then he pulled me even closer to him. "No!" I whispered."Shhhh. I want you to love me back Jullian. Mahal kita at kailangan mong panagutan ang nababaliw na puso ko."Agad niya akong hinalikan ngunit iniwas ko ang bibig ko. Naramdaman kong tumatama ang mainit niyang hininga sa pisngi ko. Muli akong tumingin sa kaniya. Nakatitig siya sa dibdib ko. Agad niya akong siniil nang mapanuksong halik.Itinulak ko siya pero hindi ko magawa. Patuloy niya akong hinahalikan.Naramdam kong unti-unti niya akong ihiniga sa kama. Patuloy a
"What the..." I growled.Nanlaki ang mga mata ko nang magising ako. Agad kong dinampot ang kumot at ipinulupot ko sa hubad kong katawan.Tahimik lamang nanatutulog sa tabi ko ang binatang si Jared. Halos hubad ang kaniyang katawan.Desperado na mga ang binatang si Jared para makuha ako. Para mahalin ko siya.Bakit niya ginawa ito? Napakasama niya. Pare-pareho lang silang mga lalaki. Walang mga puso.Agad akong bumangon at dinampot ko ang akin damit sa sahig. Nagkalat rin ang damit ni Jared sa kama at sahig. Walang hiyang lalaking ito.Mabilis kong isinuot ang aking mga damit. Nanlalaki lamang ang mga mata ko sa takot na baka magising na si Jared.Matapos kong isuot ang aking damit. Agad akong tumakbo papuntang pintuan para tumakas. Ngunit hindi ko mabuksan ang pinto.Ilalog-alog ko ito ngunit hindi ko talaga mabuksan. Naka-locked ang pinto. Hindi ko alam kung papaano ako makakatakas sa puder ng binatang ito."Ahhhh. Shit. Bakit ang ingay mo?" Napalingon ako sa aking likuran. Nanlaki