NANG dalawin ni Timothy ang anak na si Tisnley sa bahay ng mga De Guzman ay isang taong ayaw niyang makita ang unang bumungad sa kanya. Si Heilen. Ngumiti pa nga ito sa kanya na para bang sabik na sabik itong makita ang binata. Nakaupo ito sa bench sa garden at napatayo nang makita si Timothy na nag-park ng kotse sa harap ng bahay nila.
"Timothy!" She greeted him with a wide smile on her face.
Ang akala niya ay babatiin siya pabalik ni Timothy but it was the opposite. Tila samyo lang siya ng hangin na napadaan at naramdaman lang ng binata, pero hindi nito pinansin. That was painful. She used to be his world. She used to be his everything. She used to be the love of his life. But everything seem to vanish in thin air. She lost everything and she blames her twin for all of it. Ninakaw nito sa kanya ang lahat.
Kahit na hindi na siya pinansin ng binata, hinabol niya pa rin ito. She ran towards him and grab her in the arms. Pina
Hello po! Medyo maiksi ang chapter na ito. Bawi ho ako bukas. Marami pong salamat sa pagbabasa! <3
"Mommy, ako na po ang magluluto." Sambit ni Heilen sa mommy niya na nadatnan niyang nagsasalansan ng mga gulay sa refrigerator nila. Nakuha na kasi nito ang mga gulay na isasahog niya mamaya sa lulutuin niya kaya isinasauli na niya ng maayos ang sobra para ibalik sa ref. Nagulat naman ang mommyy niya sa inasal nito. Kahit noon pa man, siya na ang naghahanda ng pagkain nila bukod sa mga katulong. Anong nakain ngayon ni Heilen at biglang nag-offer na magluto. Ni hindi nga niya sigurado kung marunong nga bang magluto ang anak niya. Saka, nakapagtataka at bigla itong nag-iba ng mood? “Anong nangyayari sa ‘yo? You weremad at us awhile ago, pero ngayon kung makangiti ka diyan ay para kang sinaniban ng holy spirit?” Ngumiti si Heilen saka tinulungan ang mommy niya na isalansan ang mga gulay sa loob ng ref. “Well, sabihin na lang natin na nakahinga na ako ng maluwag. Isa pa, hindi kayo ang dapat na kaaway ko dito kundi ang walang hiya kong kakamb
NAGSAMA-SAMA sa s hapagkainan ang buong pamilya nina Heilena. Kumpleto sila ngayon. Noon, umiiyak pa silang tatlo ng mommy at daddy niya nong inakala nilang patay na ang kakambal niya dahil sa hindi na sila kumpleto. Hindi ba dapat maging masaya siya ngayon dahil magsasama sila ulit sa hapag kainan, kumpleto, buo, at may pa-sobra pa dahil may anak na siya. Pero bakit pakiramdam niya, wala na siya sa picture? “Wow, this looks yummy. Thanks for your help, Timothy!” wika ni Heilen. Mukhang masayang masaya ito na natulungan siya ng binata sa niluluto niyang chicken inasal. Hindi tuloy makatingin si Timothy sa kanya. Maging si Heilena ay nagkunwaring walang narinig at nagbisi-busy-han sa cell phone niya. “You helped her, Tim?” tanong ng daddy ng kambal. Napayuko si Timothy sabay kamot ng ulo niya. Hindi naman ito big deal sa kanya pero mukhang gulat na gulat pa sila. “O-Opo, T-Tito. She almost burned the other parts. So, Tita asked me if I could just help
Matapos nilang kumain sa isang fancy restaurant, dinala ni Xander si Heilena sa isang parte ng syudad na medyo eleveated. Tapos makikita mo sa ibaba ang mga nagaggandahang gusali. Gabi na at mas lalong gumaganda ang gabi dahil sa nakikita nila. Ganito pa la kaganda ang city sa gabi? This is her first time to see such sight that is worth beholding. Simula nang mamulat siya na magpursige para sa mga pangarap niya, halos makalimutan na niya ang hobby niya dati. Ang mag-party which was her favorite stress reliever. Pero ngayon, pakiramdam niya ay nawala na ang stress niya. Nailabas na iyon sa tulong ng naggagandahang mga ilaaw na nagmumula sa buong city. Para itong mga bituin na wala sa langit kundi nasa lupa. "Did you like it? Kanina ka pa nakangiti. Lalo akong nahuhulog sa 'yo kapag ganyan ka." Napangisi si Heilena. "E, 'di dapat pa la umiyak na lang ako nang hindi ka mahulog lalo?" "Iyon ang hindi ko hahayaang mangyari." Naka
NANG makauwi si Heilena ay maanghang agad ang salubong ng Ate Heilen niya sa kanya. Heilen is outside, at mukhang nag-e-enjoy na pagmasdan ang mga bulaklak sa garden nila. She also took some pictures of the flowers. Napatigil lang siya nang biglang pumarada ang sasakyan ni Heilena sa garage nila. It's close to sun down at hapon na rin. Sakto lang ang uwi nito at nag-abot pa silang dalawa. "Look at all these lovely flowers! How fresh naman nilang lahat. Hindi katulad ng iba diyan, ginamit lang at iniwan. Parang nabulok na isda." Pagpaparinig ni Heilen sa kakambal niya. Alam ni Heilena na siya ang pinariringgan nito pero imbes na pansinin niya ang ate niya ay tumayo siya ng tuwid at napakibit balikat na nagsimulang i-ignore ito. "Hey, rotten b*tch!" sigaw nito. Hindi talaga siya titigil hangga't hindi niya nagagalit si Heilena. Pinanganak na lang yata siya hindi para maging kakambal nito kundi para maging karibal at kaaw
NAGSISIGAW agad si Tinsley nang mahagip ng mga mata niya ang daddy niya na kararating lang para sunduin sila. Para siyang atat na atat na gumala. First time niya yatang gumala ng gabi ngayon. “Heilen, what is this? Bakit lalabas pa kayo ni Tinsley ng gabi?” “A-Ano ka ba naman, Timothy. Excited na itong si Tinsley, o. Sinabi ko kasi, sa labas tayo kakain for dinner. Ayan, hindi na magkamayaw dahil sinabi ko na kasama ka.” Napabuntong-hininga na lamang si Timothy. “Alam ba ‘to ni Heilena? Did you ask for her permission?” tanong nito na may bahid ng pagdududa. “Uh, yeah. Of course!” Mariing pagsisinungaling ni Heilen as she smiled like an evil witch who looks like planning to cast a spell to destroy Heilena and her small family. Kapag hawak na niya ang mga ito sa leeg ay mabilis niya lang na mapapaikot ang mga ito sa kamay niya. “Sigurado ka ba?” “Daddy, come on now. My stomach is rumbling. I am already hungry!” Pagmamaktol ng bata.
KALMADO lang at hindi nakibo si Heilena sa biyahe. Nanlalamig ang mga kamay niya sa kaba. Gusto niyang itanong kay Tim kung ano ang nangyari sa anak nila pero hindi niya ito gustong makausap. Naiinis siya. Nagagalit. Knowing na hindi nito binantayan ng mabuti ang anak nila. 'Di sana, wala ito ngayon sa hospital. Naiiyak na lamang siya sa isang gilid. Habang nakatanaw sa malayo ay si Tisnley ang nasa isipan niya. What happened to my baby girl? Hindi niya kakayaning makita ang anak niya na may galos lalo pa at hindi iyon nangyayari kailan man sa pangangalaga niya. "Heilena, I am sorry. She tripped down a big rock. Nagdugo ang bandang tuhod niya and . . . " "Ang it's all your fault, Tim. Hindi mo siya binantayan." Kalmado niyang turan pero sa totoo lang ay gusto na niyang magsisigaw. But instead, she stay calm. Ayaw niya na magtaasan sila ng boses kung pwede rin lang naman na mag-usap ng mahinahon. Pero ang bigat lang ta
PARA makabawi at pansamantalang makalimot sa mga nangyari noong nakaraan ay napagpasyahan ni Xander na ipasyal ang mag-ina sa isang bagong bukas na nature park sa syudad. For sure ay dadagsain iyon ng mga tao pero dahil pinangakuan niya si Tinsley na ipapasyal niya ito ay kailangan niya itong tuparin. Lalo na, alam niya ang mga bata. Kapag may ipinangako ka sa kanilang isang bagay, hinding-hindi nila iyon makakalimutan hangga't hindi mo natutupad. "I can't wait, mommy! What can we see in a nature park, mom?" tila excited na ani Tinsley na nagtatatalon pa sa saya,. Ayaw naman siyang i-spoil ni Heilena dahil for sure kapag sinabi niya, mas lalong hindi mapapakali ang bata at magmamadali na magpunta doon. Wala pa si Xander kaya hinihintay pa nila ito. Bigla tuloy naisip ni Heilena kung bakit hindi na lang talaga si Xander ang pinagtuunan niya ng pansin,e . Pakiramdam niya nagsayang lang siya ng oras kay Timothy because
CANAAN NATURE PARKang una nilang pinuntahan. Isa sa mga bucket list iyon ni Xander na mapuntahan kasama ang babaeng pangarap niya and now, he is finally making it come true. Canaan means promise land and Xander promised to himself, he’ll bring the woman of his dreams in this nature park not only because of its name, but also because of the meaning behind it, and the reason why he wants to bring her here. Umaayon sa kanya ang tadhana. Is this a sign that he should never give up on Heilena just because he is an option? “Come on, nandito na tayo.” Tawag niya sa mag-ina na nasa loob pa rin ng kanyang kotse. Mukhang naghahanda na rin ang mga ito sa pagbaba kaya nariyan siya para umalalay. “Waahh! We are finally here! I can’t wait a little longer! Mommy, faster!” nagtatalon na wika ni Tinsley. Halatang excited at tuwang-tuwa ito sa possible niyang makikita sa loob. Who won’t? She is a kid and a kid loves wandering around and