Hired by the CEO

“What a bullshit!” Hinilot ko agad ang aking sentido dahil sa aking nakikita ngayon. I never expected this! Talagang ginagago ako ng lalaking iyon!“Sorry Ma'am, Wala pong ibinilin si Boss Mike na may Nathashia Altare na pupunta rito.”Winasiwas agad ng men in black na iyon ang kanyang kamay saka itinuro iyon sa aking likuran hudyat na hindi kami pwedeng pumasok roon. Sa itsura pa lang ng mga tauhan ni Mike ay hindi sila basta basta. Halatang mga trained ang mga ito sa laki ng katawan at sa gilid ay may alaga pang K9.Hindi ito maari! How could he? Kahit pa ipakita ko ang sulat na galing sa lalaking iyon ay tinawanan lamang nilang lahat. Pati ang mga lady guards niyang nasa likod na di na mabilang sa dami ay nakitawa din. Ang sabi ay marami na daw gumagaya sa kaniyang sulat at karamihan ay mga kagaya kong mga desperada at naging babae niya.The last sentence hurts more at wala akong masasabi roon. Pero WALA akong pakealam. Kung hindi ko lang talaga kailangan ang tulong niya ay di na

“Gaga ka talaga! Ang tanga mo! Alam mo yon? Sarap mong ibalik sa womb ni Tita Shei!” Ngumuso lamang ako habang tinatanggap ang mga sinasabi sa akin ni Krish. Paggising ko, wala na sa tabi ko ang gagong iyon. Baka nasa baba o baka iniwan na talaga ako rito. I can’t help my myself look in the mirror beside me.Wasted. Pity. Loser. Halos bumuhos na ang mga luha ko nang maalala ko ang mga pinaggagagawa ko kagabi. Hindi ko akalaing matatangay ako ng mga halik niya. Has he still has na effect on me? Siya ba ganoon din ba sa akin? Akala ko ay aayon lahat ng plano ko kay Mike ngunit parang ako yata ang umaayon sa mga gusto niya. I hate this. Tama si Ben, I should have taken Plan B. Ang tanga ko! I called my bestie Krish pero halos kainin na ako ng mga words of wisdom niya dahil sa mga nalaman niya. “Ano iiyak ka na lang diyan? Sis naman! Sabi ko diba, tutulungan kita? Ano itong pinasok mo? He has a fiancee! Si Leizl, remember? Gosh!” Halos manginig ako sa nalaman ko. I know Leizl, she

“Sakura ang tawag sa mga iyan.”Ngumiti siya sa akin habang ang mga mata nito ay nakatuon sa bulaklak na inilalagay niya sa aking tenga. Tinignan ko agad ang aking sariling repleksiyon sa aking cellphone, bagay na bagay ang bulaklak sa aking bagsak at kulot na buhok.Panahon ngayon ng Sakura kaya dagsa ang maraming tao rito sa Sakura Park kung saan maraming mga nakatanim na sakura at lahat ay hirik na sa pink na bulaklak. Karamihan sa mga turistang naririto ay galing pa sa ibang bansa. Kahit umaga pa lamang ay puno na ang pila at kailangan talagang mag-antay ng ilang oras para makapunta sa susunod na tagpuan. Halos dalawang araw lamang ang business meeting niya rito sa Japan ngunit umabot na kami ng dalawang linggo rito ay hindi pa din kami umuuwi. Halos pamamasyal ang laging ginagawa namin at hindi ko rin akalaing matutuwa ako sa mga pasikretong paandar niya. Nang dumating na ang maliit na shuttle na aming sasakyan ay iginaya niya ako papasok sa loob. Maliit lamang iyon na dalaw

"ANO NA BEH? May balak ka pa bang umuwi?"Kakabalik ko lamang sa aming kwarto ay iyan agad ang bumungad sa akin. Nanlambing pa si Mike kanina bago umalis. Ayaw pang umalis hangga't hindi ako tapos kumain. Saka binilinan ng napakadami at nag-iwan pa ng sampung bodyguards sa baba. OMG!Pagkaalis ni Mike ay tumunog agad ang aking telepono at iyan na nga, hinahanap na ako ni Ben."Ano ka ba? Syempre, aantayin ko pa desisyon ni Mike. Alangan mauna ako umuwi diba?"Umirap agad ako sa kawalan pagkatapos kong sabihin ng dire diretso ang mga salitang hindi ko man lang pinag-isipan."So, ano hahayaan mo na lang si Chloe na kunin isa-isa ang mga minana mong isla?"Tila nagising ang diwa ko sa narinig. Bigla ko naalala ang huli naming usapan bago kami mamasyal ni Mike. Umuwi na pala ang kapatid ko mula States. Siguradong ngayon ay nakikialam an ito ng walang pasabi sa aking opisina.Hindi maaari!"So ano, kelan uwi mo aber?""Kailangan mo na makauwi dahil ang kapatid mo ay nasa office mo na mi

“Nakauwi ka na pala. Mukhang pagod na pagod ka ah.” Nahinto ako sa aking ginagawa at biglang nilingon ang taong nasa aking likuran. Nakaramdam agad ako ng kaba nang makita ko kung sino ang nagsalita. Ngumiti ako ng marahan at saka sinalubong ng yakap ang taong hindi ko kailanman inaasahang dadating dito sa aming bahay. Maganda ito at gaya ni Mike ay kayumanggi ang kulay. Maiksi lamang ang kaniyang buhok at halatang mahilig ito sa alahas dahil sa dami ng gold na nakikita ko sa magkabilang kamay niya. Hindi rin simple ang kaniyang damit. Hula ko ay may iba pa itong nilakad bago pumunta rito. “Good morning po. Opo, kagabi po kami nakadating ni Mike.” Mabilis na turan ko na halos hindi ko na alam kung ano pang isusunod ko sa mga sinabi ko. Lumayo agad ko sa kaniya na siyang sa tingin ko ay pansin na pansin niya. Tumaas agad ang kilay nito waring hindi nakuntento sa mga sagot ko. Nahuli ko pa ang mga mata niyanh pinasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa. Nakapanglingerie pa