Mag-log inNang maghapunan, ang lahat ay nasa dining table na at pinag-uusapan si Arsen.
Lahat sila ay natutuwa sa pagbabalik ng babae.
Ngunit tahimik lamang si Silver na nakikinig sa mga binabatong tanong kay Arsen. Magkasalubong pa rin ang makapal niyang kilay at hindi pa rin napapatag ang nakakunot niyang noo.
Umalis si Avi kasama si Rafael Cuesta na walang dinalang kahit na anong bagay, maging ang inalok niyang 20 million at ang villa.
“Nasaan si Avi? Bakit hindi siya bumaba at nang makakain na?” Si Director Bernard Galwynn ang nagtanong dahil sa pagtataka.
“Silver?” Bumaling ito kay Silver.
“Where's Avi?” Nag-aalala nitong tanong.
“She left.”
“Ano?” Kumunot ang noo ni Bernard.
“Where did she go? Ang batang ‘yon, kumain na ba si Avi?”
“Dad, she left already. She signed the divorce paper and decided to leave.”
Nagbaba ng tingin si Silver.
“But we still have to choose a day to go through the formality and get the divorce certificate.”
Naibaba ni Bernard ang kaniyang kubyertos. Nagulat siya sa sinabi ng anak.
“Ano?! Divorce?”
“Kuya Bernard,” singit ni Fatima. “Sinabi ko na sa iyo dati pa man na si Silver at Avi ay hindi talaga bagay sa isa't isa. Ang matanda lamang ang pumilit para magsama ang dalawa.”
Huminga ng malalim si Fatima.
“Three years is already long enough. Nahihirapan na siguro si Avi kaya pinili na niyang umalis. She's now finally willing to let go and part ways with Silver happily. Mas makabubuti na rin ito para sa kanilang dalawa. Alam mo rin naman na dati pa, si Arsen na ang tinatangi ni Silver.”
Bumaling si Bernard kay Silver. Seryoso ang mukha.
“Silvestre, marriage is not a joke, not to mention Avi is—”
“Dad,” putol ni Silver sa sasabihin ng ama.
“We have signed the divorce agreement, it's a mutual decision. Umalis siya, at walang kinuha na anuman.”
Muling kumunot ang kaniyang noo dahil sa naramdamang pagkayamot.
“Not even her clothes?” Gulat na tanong ni Bernard.
Umiling siya.
“Wow, that country girl is quite strong-willed.”
Napaismid naman si Lucinda. “Hindi kaya paraan lang niya ito para magmukhang kaawa-awa? Baka mamaya niyan ay pagsalitaan tayo ng masama at sabihin niyang tinatrato natin siya ng hindi tama!”
Nang marinig iyon ni Silver ay mabilis na dumaan ang galit sa kaniyang mga mata. Nagsalubong ang makapal na kilay at gumalaw ang panga.
“Masyado kang nagpadalos-dalos sa desisyon mo ngayon, Silver.” Medyo bigong saad ni Bernard. “Your Abuelo is still sick. How would you explain this to him?”
Natahimik ang lahat ng nasa mesa dahil sa pagbanggit ni Bernard sa matanda.
Halata rin sa mukha ng lalaki ang labis na pag-aalala. Alam ni Bernard na malaki ang posibilidad na hindi matuwa ang matanda kapag nalaman ang pakikipaghiwalay ni Silver kay Avi, baka mas lumala lamang ang kalagayan nito.
“I will tell him the truth, Dad. And next month, I will announce the engagement with Arsen. I want to marry her and make her my wife.”
Napatitig si Arsen sa guwapong mukha ng lalaki. Namungay ang kaniyang mga mata dahil sa mga sinabi nito.
“You are just kidding! Have you already thought about this, Silver?” Tumaas ang boses ni Bernard.
“You've already been married to Avi for three years, you should not risk your marriage like that. And your reputation? It will be ruined the moment you announce your engagement with another woman!”
Umiling si Silver. Hindi natatakot sa pagtaas ng boses ng kaniyang ama.
“I never care about false reputation. Avi has never been the woman I want." Buo ang kaniyang loob na sabihin iton.
“Tito Bernard, please don't blame Silver, blame me if you want to.”
Hindi na napigilan ni Arsen ang bugso ng damdamin. Humilig siya sa balikat ni Silver at kinuha ang kamay nito.
Pinagsiklop nila ang kanilang mga kamay.
“It's my fault, Tito.” Pag-amin niya.
“I shouldn't have appeared in front of Silver... I will go back to Canada tomorrow morning.”
Kumunot ang noo ni Silver sa kaniyang sinabi.
“And for you, Silver, kailangan mong ayusin ang relasyon mo kay Avi. I don't want you to regret anything. I don't want to feel bad by ruining your marriage with her—”
“Stop it, Arsen.” Putol ni Silver.
“I don't regret anything. And I would not regret anything.”
Humigpit ang hawak ni Silver sa kamay ng babae.
“And you're not going back to Canada. I wouldn't let you go.”
“But...” nag-alinlangan si Arsen nang makita ang pagtagis ng bagang ni Silver.
Mabigat ang mga mata nito at mahigpit ang pagkakahawak sa kaniyang kamay.
“Avi and I are over. You have endured for me for three years. I won't let you suffer any more grievances.” Nangangakong saad ng lalaki.
Natahimik ang mesa.
Lahat ay nakatingin na lamang kay Silver at Arsen habang ang dalawa ay parang may sariling mundo.
“I love you, Ariel Sendyll Espejo. I'd marry you no matter what.”
Sa labas naman ay malamig ang simoy ng hangin sa gabing iyon. Tila hinihele ang mga kumikirot na puso.
Dinala ni Rafael si Aeverie sa port kung saan naghihintay ang pribadong yate na binili ni Uriel.
Sumakay sila at agad naman na pinaandar ng kapitan ang yate.
Gabi na at halos marami ang tao sa nadaanan nilang boulevard. Mula sa yate ay tanaw niya ang mga magkasintahan na naglalakad-lakad sa may boulevard.
Binalingan niya ang kapatid.
“Really, Kuya Rafael? You're killing me. This place is for lovers!” Sarkastiko niyang saad.
Marahang natawa ang lalaki.
Hinila siya nito para yakapin.
“I want you to relax and enjoy the yatch by looking the gorgeous city lights at night. Huwag mong pansinin ang ibang bagay. Lalayo rin naman tayo.” Pang-aasar nito.
Pinaikot niya ang mga mata.
Palayo nang palayo sa boulevard ay lumiliit ang mga tao. Tanging ang liwanag nalang mula sa street lamp at establismento ang natatanaw nila.
Gone those sweet couples.
Naupo siya sa maliit na sofa, at humugot ng malalim hininga.
“I think I don't like what's happening now.”
Naupo sa katapat na upuan si Rafael.
“Really? Then you have to blame your Kuya Uriel for that. He said that he will set off fireworks here at 8 o'clock in the evening.”
Eleganteng itinaas ni Rafael ang kaniyang kamay kung saan nakalagay ang mamahaling relo.
Nang makita ang oras, agad na napangisi.
Sakto lamang ang pagdating nila.
“Five, four, three, two, one.”
Nag-angat siya ng tingin at kasabay no’n ay ang ingay na sumabog sa kalangitan nang magsimula na ang fireworks display.
Malaking kulay purple-red na fireworks ang sumasabog sa kalangitan.
At dahil nasa dagat sila, kitang-kita iyon ni Aeverie.
Rumereplekta sa tubig ang liwanag ng fireworks dahilan para mas maging maganda ang tanawin.
Ang mga tao sa boulevard ay nagsipaglapitan pa para makita ang fireworks display.
Everyone's cheering.
Naririnig nila ang sigawan at hiyawan dahil sa pagsabog ng fireworks sa kalangitan.
Napangiti si Aeverie habang pinagmamasdan ang maliwanag na kalangitan.
“Kuya Uriel's aesthetics are very... very rustic.” Unti-unti siyang umiling, pero hindi niya maitatanggi na uminit ang kaniyang puso.
“Thinking about the weird gifts you received over the years, this is already a great improvement.”
Umakbay si Rafael kay Aeverie at maingat itong pinahilig sa kaniyang braso.
Bago pa makalapit sa mesa ni Mr. Galwynn ay nag-angat na ito ng malamig na tingin. Parang agilang nagmamasid at handa nang mandagit. “What’s this?” Pagkalapag niya sa printed files ay nagtanong agad ang lalaki. “That’s the monthly report from the finance department, Mr. Galwynn.” Aniya. Kinuha ni Silvestre ang folder saka binuklat. Mabilis nitong pinasadahan ng tingin ang ilang pahina bago isinara at inilagay sa isang drawer. Nanatili naman siyang nakatayo sa harap ng mesa nito. “Anything else?” Malamig nitong tanong. Tumango siya, “Yes, Mr. Galwynn.” “Proceed.” “Kagabi ay galing ako sa Arc Hotel, may isang empleyado akong kinausap para malaman kung nag-oopisina pa rin ba ang kanilang general manager. Ang sabi niya, may itinalagang bagong general manager ang hotel. Hindi na ang anak ni Mr. Cuesta ang namamahala, mayroon nang bago.” Noong una’y blangko ang mga mata ni Silvestre, ngunit dahil sa sinabi ni Gino, nagkaroon ng kakaibang emosyon ang mga mata ng lalaki. Magk
Lumipas ang ilang araw, ngunit hindi pa rin matagpuan ng mga tauhan ni Fatima ang dating nobyo ni Arsen. Inimbestigahan na nila maging ang pamilyang Cuesta ngunit wala rin silang nakuhang lead. Ang nakapagtataka lang, lahat ng gamit ni Drake ay naroon pa rin sa mumurahing hotel room na kinuha nito. Lahat ng gamit, maging ang passport at mga ID nito ay naroon pa rin. Kaya’t mahirap paniwalaan na umalis ito ng bansa.Kaya't patuloy na kinukulit ni Arsen ang kaniyang Tiyahin na hanapin nang mabuti si Drake. Lalo pa't malapit nang ianunsyo ang kaniyang engagement kay Silvestre. Ayaw niyang magulo na naman ang kanilang mga plano.Sa isang sikat na shoes store. Isinusukat ni Arsen ang mga sandals sa kaniyang paa, abala ang sales lady na paglingkuran siya. Mahigit sampung klase ng high heels ang nakalatag sa tiles at isa-isa niya iyong isinusukat— tinitingnan kung babagay ba sa kaniya. “That one, Hija. It looks good on you.” Si Arabella nang maisuot ni Arsen ang isang pares. Syempre naman
Ilang oras na byahe bago sila makarating sa syudad. Sa mansion ay sinalubong siya ng kaniyang mga kapatid. Si Rafael at Uriel ang nasa labas at naghihintay sa kaniya. “Aeve…” “I’m tired. Let’s talk later.” Malamig niyang sabi, hindi napigilan ang pagkairita dala ng pagod at puyat. “No, we will talk. Now.” Maawtoridad na saad ni Uriel. Napatigil siya sa paglalakad. Malalim siyang humugot ng hininga. Kung iritado siya, ay iritado rin ang kaniyang mga kapatid, hindi pwedeng sabay-sabay silang maging ganito. Humarap siya kay Uriel. Matigas ang ekspresyon ng mukha nito. Si Rafael naman ay blangko ang ekspresyon ng mukha. Humakbang si Uriel at naglakad papuntang dining area. Naiwan sila nila ni Rafael. “Hindi nakatulog ng maayos si Uriel, Aeve. He waited, so don’t ignore us.” Mahinahon ngunit halatang may diin sa salita ni Rafael. She's a spoiled daughter and sister. Sa materyal na bagay ay spoiled siya ni David, kahit ano’ng gusto niya’y kayang bilhin ng pera ni David. Samantalang s
“Umalis kaninang madaling araw si Silver, Avi. Nasabi niya ba sa’yo kung saan siya pupunta?” Si Manang Petrina nang makababa siya sa kusina. Maaga siyang gumigising para tumulong sa paghahanda ng almusal ng pamilya. Ngunit nang umagang iyon, masama ang kaniyang pakiramdam, pinilit niya lamang ang sarili na gumising ng maaga para tumulong sa kusina. Nasa harap na siya ng sink at maghuhugas na dapat ng kamay nang marinig ang sinabi ni Manang Petrina. Lumingon siya sa babae at marahang umiling. “Hindi po kami nagkausap kahapon, Manang.” Amin niya. “Avi? Ano’ng problema?” Madaling lumapit ang ginang at maingat na inilapat ang palad sa noo niya. “Mainit ka, anak!” Sigaw nito. Dahan-dahan siyang umiling. “Ayos lang po—” “Ay, naku! Hindi. Hindi ka maayos. Tingnan mo nga, namumutla ka.” Hinawakan ni Manang Petrina ang braso niya at pilit siya nitong pinaupo malapit sa island counter. Medyo nanghihina nga siya, pero sa isip niya’y ayos pa naman siya. Kaya niya pa. “Nakapagpahinga ka
Hindi kailanman pinaramdam ni Silvestre sa kaniya na may halaga siya. Sa tuwing tinitingnan siya ni Silvestre noon ay walang pagmamahal, kung may emosyon man na rumereplekta sa mga mata nito, iyon ay digusto at panghahamak lamang. Palaging iniisip ng lalaki na kaya lamang siya nagpakasal dito ay dahil sa ambisyon niyang umangat ang estado sa lipunan. Iniisip nitong pera at yaman lamang ni Lucio Galwynn ang kaniyang habol. Sa tuwing binibigyan siya ng mga mamahaling regalo, wala siyang maramdamang tuwa sa kaniyang puso. Mas lalo lamang na lumalaki ang kahungkagan na kaniyang nararamdaman. Kagaya lamang si Silver ng kaniyang amang si David, akala nito’y sapat na ang materyal na bagay para tumbasan ang pagmamahal na kaniyang nilulumos mula rito. Kaya ngayon na para itong tangang habol ng habol sa kaniya saan man siya magpunta ay talagang naguguluhan siya. Hindi niya malaman kung gusto lamang nitong isabotahe ang kaniyang mga date o sadyang makasarili lamang ang lalaki at gusto ni
Bakit nga ba siya naaapektuhan sa ideyang naroon si Silvestre at natutulog sa couch? Ano bang pakialam niya?Iritado na tuloy niyang binuksan ang refrigerator at kinuha ang karton ng gatas. Nagtungo siya sa lalagyan ng mga baso’t tasa para kumuha ng isang babasaging baso. Nagsalin siya ng gatas. Nang mapuno iyon ay saka lamang niya ibinalik sa loob ng refrigerator ang karton. “Can’t sleep?” Halos mapatalon siya sa gulat nang marinig ang baritono at medyo paos na boses ni Silver. Nilingon niya ang lalaki at nakita ito sa hamba ng pintuan ng kusina. Nakasandal ito, medyo pagod ang ekspresyon ng mukha, at namumula ng kaunti ang mga mata. Pinaikot niya ang mga mata at hindi na sinagot si Silvestre. “I can't sleep, too.” Sumbong nito na parang bata. Nagtagis ang kaniyang bagang. Ano’ng pakialam niya? Alangan naman problemahin niya pa iyon? Binalikan niya ang gatas na nasa baso. Mahigpit niya iyong hinawakan, nagtatagis ang kaniyang bagang at parang nagkakagulo sa likod ng kaniyang







