공유

CHAPTER 108

last update 최신 업데이트: 2025-10-11 23:50:01

Maaliwalas ang umagang iyon sa bahay ng mga Andrada. Ang mga kurtina ay mahinang sumasayaw sa hangin, at sa kusina ay kumakalat ang amoy ng nilulutong bacon at bagong timplang kape. Nakatali ang buhok ni Aurelia, suot ang simpleng apron, habang nag-aayos ng almusal. Si Anchali naman ay abala sa pagguhit ng mga bulaklak sa kanyang maliit na notebook.

“Mommy,” wika ng bata, nakangiti, “pwede bang dalhin ko ‘tong drawing ko kay Teacher Daisy mamaya?”

“Of course, sweetheart,” sagot ni Aurelia, halatang proud. “Ang ganda niyan, ha. Saka siguro matutuwa si Teacher, kasi may rainbow pa.”

Ngumiti ang bata at bumalik sa pagdo-drawing. Tahimik at payapa ang umaga, gaya ng mga nakaraang linggo. Simula nang magsimula si Anchali sa eskwela, unti-unting bumalik ang sigla ng bahay. Mas madalas na ang tawa, mas madalang na ang luha.

Si Xavier ay kasalukuyang nasa sala, nagbabasa ng mga email sa tablet habang umiinom ng kape. Nang marinig niyang humuni si Anchali ng paborito nitong kanta, napangiti si
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • His Runaway Obsession   CHAPTER 110

    Makulay ang umagang iyon sa bahay ng mga Andrada. Ang sinag ng araw ay marahang sumasayad sa mga kurtinang kulay cream, tinatablan ng amoy ng bagong lutong pancake at butter na niluluto ni Xavier sa kusina. Ang tahimik na himig ng musika mula sa lumang speaker ay nagdadagdag ng lambing sa paligid—isang karaniwang Linggo, pero may kakaibang saya na dumadaloy sa bawat galaw ng pamilya.“Daddy! Daddy!” sigaw ni Anchali, nakasuot ng maliit na apron na may print ng ‘Little Chef’. “Ako po mag-mi-mix ng pancake! Hindi po pwedeng ikaw lang!”Ngumiti si Xavier, iniabot ang whisk sa anak. “Okay, little boss. Pero ‘wag mong kakalimutang haluin nang dahan-dahan, ha? Hindi ‘yan race.”“Race po talaga, Daddy!” tawa ni Anchali habang ginagalaw ang whisk na halos tumalsik na ang batter sa apron ni Xavier.“Anak, baka naman pati si Daddy mo maging pancake niyan,” biro ni Aurelia mula sa pintuan, nakasuot ng simpleng puting dress. Sa mga mata ni Xavier, siya na yata ang pinakamagandang tanawin sa umaga

  • His Runaway Obsession   CHAPTER 109

    Mainit ang araw, pero ang hangin na pumapasok mula sa bukas na bintana ng sala ay may halong preskong amoy ng sampaguita. Sa gitna ng maluwang na living room ng mga Andrada, halos maiyak sa kakatawa si Jill habang nakahiga sa carpet, hawak-hawak ang tiyan. Si Aurelia naman ay nakaupo sa sofa, nakataas ang isang tuhod, pinupunasan ang tawa sa mata, habang si Anchali ay tumatakbo paikot sa kanila, may hawak na maliit na stuffed bunny na tila laging nagiging bida sa kanilang laro.“Hindi ko kinaya ‘yung itsura ng guard sa airport!” tawa ni Jill habang naaalala ang pangyayari kanina. “Sabi ko, ‘Sir, can you smile at least once in your life?’ tapos bigla akong sinabihan ng ‘Ma’am, bawal po magbiro sa immigration.’”Natawa lalo si Aurelia. “Ikaw kasi, Jill. Hindi mo talaga kayang maging seryoso, no?”“I’m allergic to seriousness, darling,” sagot ni Jill sabay bagsak ng ulo sa throw pillow. “Kung hindi ako tatawa, baka magka-wrinkles ako sa stress!”“Ako nga gusto ko rin magka-wrinkles,” sab

  • His Runaway Obsession   CHAPTER 108

    Maaliwalas ang umagang iyon sa bahay ng mga Andrada. Ang mga kurtina ay mahinang sumasayaw sa hangin, at sa kusina ay kumakalat ang amoy ng nilulutong bacon at bagong timplang kape. Nakatali ang buhok ni Aurelia, suot ang simpleng apron, habang nag-aayos ng almusal. Si Anchali naman ay abala sa pagguhit ng mga bulaklak sa kanyang maliit na notebook.“Mommy,” wika ng bata, nakangiti, “pwede bang dalhin ko ‘tong drawing ko kay Teacher Daisy mamaya?”“Of course, sweetheart,” sagot ni Aurelia, halatang proud. “Ang ganda niyan, ha. Saka siguro matutuwa si Teacher, kasi may rainbow pa.”Ngumiti ang bata at bumalik sa pagdo-drawing. Tahimik at payapa ang umaga, gaya ng mga nakaraang linggo. Simula nang magsimula si Anchali sa eskwela, unti-unting bumalik ang sigla ng bahay. Mas madalas na ang tawa, mas madalang na ang luha.Si Xavier ay kasalukuyang nasa sala, nagbabasa ng mga email sa tablet habang umiinom ng kape. Nang marinig niyang humuni si Anchali ng paborito nitong kanta, napangiti si

  • His Runaway Obsession   CHAPTER 107

    Mabagal ang takbo ng trapiko sa kahabaan ng kalsada, at habang nasa loob ng sasakyan, nakasandal si Aurelia sa upuan, tahimik na pinagmamasdan ang anak na si Anchali na abala sa likod. May hawak itong maliit na stuffed bunny, at paminsan-minsan ay sumisilip sa bintana, nakangiti habang binabati ang mga gusaling nadadaanan nila.Isang linggo na mula nang magsimula sa eskwela si Anchali. Sa panahong iyon, unti-unti nang bumabalik ang ritmo ng tahimik na pamilya ni Aurelia at Xavier — may umaga ng pagmamadali, tanghali ng tawanan, at gabi ng mga yakap. Ngunit sa araw na ito, kakaiba ang pakiramdam ni Aurelia. May halong kaba at pananabik.“Mommy, makikita na natin si Daddy sa office niya?” tanong ni Anchali, kumikislap ang mga mata.“Oo, sweetheart,” sagot ni Aurelia na may ngiti, kahit na may kakaibang bigat sa dibdib. “Pero promise ha, behave ka ro’n. May meeting pa si Daddy kaya bibisitahin lang natin sandali.”Tumango ang bata, sabik na sabik. “Magugulat kaya siya?”“Sigurado ako,” n

  • His Runaway Obsession   CHAPTER 106

    Ang araw ay marahang lumulubog, pinapalamlam ang langit sa kulay kalawang at ginto. Mula sa labas ng bahay, maririnig ang malakas na halakhak ni Anchali habang naglalaro sa playhouse sa likod-bahay. Si Aurelia naman ay nasa terrace, may hawak na tasa ng tsaa, pinagmamasdan ang anak habang si Xavier ay abala sa pag-aayos ng mga paso sa hardin. Tahimik, payapa, tila ba walang bakas ng nakaraan.Ngunit sa gitna ng katahimikan, may mga sandaling sumisingit ang alaala — mga sigaw, mga gabi ng luha, at ang bigat ng mga salitang hindi na mababawi. Napapikit si Aurelia, dahan-dahang nilagok ang tsaa, at hinayaan ang init nitong magbigay ng kaunting kapanatagan.“Hey,” tawag ni Xavier, hawak ang hose at basang-basa ang kamay. “You okay there?”Ngumiti siya. “Yeah, just… thinking.”“Dangerous thing to do,” biro ni Xavier, saka lumapit, hawak pa ang hose na tumutulo pa ang tubig.“Xavier!” sigaw ni Aurelia, umiwas agad. “You’re getting me wet!”“Maybe that’s the point,” natatawang tugon ng lalak

  • His Runaway Obsession   CHAPTER 105

    Maagang nagising si Aurelia sa malambot na sikat ng araw na dumudungaw sa pagitan ng mga kurtina. Tahimik ang paligid, maliban sa banayad na kaluskos ng mga ibon sa labas. Sandali siyang nanatiling nakahiga, nakasiksik pa rin sa bisig ni Xavier na mahimbing na natutulog. Bahagyang gumalaw si Aurelia, pinagmamasdan ang mukha nito — ang mapayapang anyo, ang bahagyang kunot sa pagitan ng kilay, na tila kahit sa pagtulog ay may iniisip pa rin.“Good morning, sleepyhead,” bulong niya, sabay halik sa pisngi nito.“Hmm,” ungol ni Xavier, pilit binubuksan ang mata. “You’re up early.”“First day ni Anchali, remember?” sagot ni Aurelia, sabay tawa. “Ayokong malate tayo.”Pagbangon niya ay agad niyang tinungo ang kwarto ni Anchali. Nakasabog ang mga laruan sa sahig, pero ang maliit na bata ay gising na — nakaupo sa kama, mahigpit na yakap ang bago nitong backpack na kulay pink.“Good morning, baby.”“Good morning, Mommy!” Masiglang bati ni Anchali, sabay pakita ng malaking ngiti. “Ready na ako!

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status