Kabanata I

“Robinson! Robinson!” Sigaw ng lalaking may hawak na karatulang may nakasulat na robinson. Sobrang siksikan ngayon at halos hindi na ako makalusot sa mga nag daragsaang tao. Pakiramdam ko ay makakalas na ang mga buto ko sa katawan dahil kanina pa ako nakikipag balyahan sa mga kalalakihan dito na nakalimutan na ata ang salitang ‘gentleman.’ sa diksyonaryo kung hawiin  at itulak ako ay basta-basta na lamang.

“Isa pang tulak ilalabas ko na ang tinatago kong tehniques.” Bulong ko sa sarili habang masama ang tingin sa babaeng mukhang sugpo na kanina pa tulak nang tulak dahil nakadikit sa akin ang nobyo niya. Ba't parang kasalanan ko pang siksikan ngayon?

“Isa..dalawa...tatlo...action!” Pag bibilang ko sa isip ko bago umarte na parang nahihirapan na sa pag hinga habang hawak-hawak ang aking tiyan.

“Aray! Huwag n'yo naman ako masyadong ipitin at itulak. Buntis ako ano ba!!” Galit na sigaw ko kunwari at parang may himalang nangyari dahil unti-unting lumuluwag ang paligid at may mga naririnig pa akong bulungan na paunahin daw ako mamayang sumakay pag may dumating ulit na jeep dahil buntis ako.

“Ah–eh..Miss, Pasensya na at nabangga kita kanina, Alam mo na.. Siksikan din kasi talaga. Sana sa susunod huwag ka na mag punta sa ganitong lugar lalo na at buntis ka.” sabi ng lalaking katabi ko na sa tingin ko ay lagas trenta na ito.

“Pasensya na rin po, Ano kasi.. sinundo ko kasi 'yung asawa ko sa bahay ng kabit niya dahil nagugutom na kami ng mga anak niya.” Palusot ko.

“Hala! Talaga ba miss? Oh, Ano nakita mo po ba siya?” usisa niya. 

“Ah–eh hindi nga eh,” sabi ko bago humawak sa ulo at pumikit ng bahagya.

“Ayos ka lang ba miss?” Humawak pa siya sa braso ko para alalayan ako. 

“Ayos lang ako. Medyo nahihilo lang dahil hindi pa ako kumakain mula kaninang umaga.” sabi ko at pasimleng bumulong na sana ay kumagat siya sa plano ko at parang napaka swerte ko naman talaga ngayong araw dahil kinuha niya ang pitaka at nakita kong may hinugot siya roon, bago pa man siya makalingon sa akin pabalik ay naiwas ko na kaagad ang tingin.

Nagulat ako noong kinuha niya ang kamay ko at may nilagay doon na pera. “Miss, Ito dalawang daang piso. Mag bus ka na lang pauwi at bumili ka na rin ng makakain mo.” aniya. Nakonsensya naman ako sa kabaitan na ipinakita ni kuya. Parang ayaw ko ng tanggapin ang perang binigay niya ngunit baka wala kaming makain mamaya ng mga kapatid ko kapag hindi ko ito tinanggap. Ako pa naman ang nakatoka sa pag bili ng ulam ngayong gabi. 

“Hala! Kuya nakakahiya naman po.” Nahihiyang kunwaring saad ko bago tiniklop ang aking palad upang mahawakan ang pera. Tinitigan ko si kuya at tinignan ang kaniyang ID, Isa siyang sikyo at binasa ko ang kaniyang pangalan upang tandaan para kapag naging mayaman ako ay hahanapin ko siya para masuklian itong tulong niya. Malay niyo manalo ako sa lotto kahit 'di ako tumataya. Natawa naman ako sa sarili kong biro bago umiling.

“Ayos lang miss, Mahalagang makauwi kang ligtas at ang bata sa tiyan mo.” sabi niya sabay sulyap sa tiyan ko. Nginitian ko naman siya bago nag paalam.  

“Salamat kuya. Mauna na po ako.” paalam ko sabay talikod na sa kaniya upang makaalis na sa magulong lugar. See, easy money. 

Ito ang gawain ko tuwing hapon, ang mang modus ng tao. Kahit ayaw ko man ay wala akong magawa dahil walang tumatanggap na magandang trabaho sa akin dahil 'di naman ako nakapag tapos ng pag-aaral ngunit kahit na ganun ay masasabi kong ayos lang dahil mas may dapat na inuuna kaysa sa pag-aaral ko.

“Calix, Calixus! Nasaan kayo?” tawag ko sa magkambal. Sampong taon na sila at talagang malulusog ang pangangatawan kahit na salat kami sa buhay.

Ang bahay namin ay hindi kalakihan, sakto lamang ito para sa isang pamilya. May dalawang kuwarto para sa akin at para sa kambal kong kapatid tapos si tatay ay sa sala natutulog dahil may papag naman doon.

“May dala akong pagkain, Tara, dali. Kumain na tayo.” Maya-maya ay narinig ko na ang sigawan at yapak ng mga kapatid ko galing sa kusina.

“Ateee! Nandito ka na!” Maligayang sabay na sabi nila at niyakap ako sa baywang bago kinuha ang pagkain at inihanda.

Ako na ang tumatayong ina nila mula ng iwan kami ng aming ina at pumuntang Japan upang mag trabaho. Sabi niya ay babalik siya ngunit pag kalipas ng dalawang buwan na pag tatrabaho ay hindi na muling nag paramdam. Si tatay at ako ang nag tutulungan upang itaguyod ang kambal upang makapag-aral. Sa ngayon ay nasa ika-apat na baitang na sila at masasabi kong matatalino silang mga bata.

Kinaumagahan ay kinakailangan ko na namang kumayod. Labandera sa umaga, taga hugas ng pinggan sa tanghali ng isang maliit na karinderya at magaling na modus tuwing hapon. Nakakapagod ang buhay ngunit dapat mag sumikap. Hindi lamang ako ang nakasalalay sa trabaho ko sa pang araw-araw kundi pati na rin ang pamilya ko.

“Ano? Calixta, late ka na naman. Aba, baka akala mo ikaw ang amo dito para umasta kang ganiyan!” Sita ni Aling Lolita nang napansin akong papasok sa kusina.

“Sensya na Aling Lolita, madami lang talagang labahin.” Pag dadahilan ko sa kaniya kahit hindi naman talaga ako sobrang nahuli sa trabaho, limang minuto lamang ngunit galit na kaagad siya. Napakamot na lamang ako ng ulo.

“Aba nag dadahilan ka pa diyan. Umalis ka na nga rito at na aalibadbaran ako sa iyo.” aniya at natawa ako. Buntis kasi si Aling Lolita sa ika-pito niyang anak. Pakiramdam ko nga ay ako ang pinag lilihian dahil lagi siyang galit sa akin. Nako, kung ako man ang pinag lilihian niya ay napaka swerte ng magiging anak niya dahil talagang maganda ako. Natural na maputi ang aking mga balat, itim at bilugan ang aking mga mata, matangos ang ilong at natural na mapula ang mga labi. 

“Oh, anong itinatawa mo diyan? umalis ka na rito at mag hugas ka na roon bago pa kita mahampas ng sandok.” sabi niya at dali-dali naman akong tumakbo papuntang kusina at nag hugas.

“Una na ako Calixta. Kita na lang ulit tayo bukas.” Paalam sa akin ni Albert sabay kaway ng kaniyang kamay at pabirong nag flying kiss. Alam ko naman na may gusto siya sa akin dahil dati na siyang nag paparamdam ngunit hindi ko pinapansin dahil madami akong pangarap sa buhay at wala sa isip ko ang love life na iyan.

“Calixta, Makisuyo ako saglit. Pasabay ng basura pagkalabas mo.” pakikisuyo ni Aling Lolita na akala mo ay hindi ako sinungitan kanina. Buong oras ng trabaho ko kaya ay galit siya sa akin at panay sita.

“May bayad bente ‘to ha.” sabi ko sabay pulot ng isang plastik ng basura at lumabas ng karinderya

“Miss, Excuse me. Can I ask something?” Napalingon ako sa lalaking biglang nag salita sa bandang likuran ko at halos matisod ako ng makita ko ang kaniyang itsura. Jusko.. nasa langit na ba ako? bakit may anghel sa harapan ko? Isang lalake na naka itim na T-shirt at maong pants with white converse shoes ang nasa harapan ko ngayon. Makapal ang kaniyang kilay, matangos ang ilong, may manipis at mapulang labi, kulay brown ang mga mata at moreno. Omggg! Nasa langit na nga ata talaga ako.

“Miss, Can you please close your mouth? 'Yung laway mo kasi tumutulo.” parang bigla akong nagising sa katotoohanan at napahawak sa labi ko.

“Gago! Pinag loloko mo ba ako?” sabi ko sabay hampas sa kaniya ng bag na dala ko. Yung plastik ng basura nga dapat 'yung ihahampas ko kaso maganda ang kaniyang damit, gwapo at mabango.. amoy mayaman.

“Ouch, you don't need to hurt me.” Reklamo niya habang maarting hinahaplos ang kaniyang braso.

“Huwag mo nga akong english-in dahil hindi tayo mag kakaintindihan.” sabi ko sabay irap sa kaniya. Bwisit na 'to, Ako na nga ang binulabog ako pa eenglish-in, Tss.

“Okay I'm sorry. So yeah.. Ano... nabasa ko kasi 'yung pinasa mong requirements sa Salazar Hotel.” Napatitig ako sa kaniya noong narinig ko iyon dahil sa totoo lang ay hindi naman ako nag-aapply sa mga hotels dahil matataas ang standard, Kahit ata janitor kailangan high school graduate eh pag lilinis naman ang trabaho nun hindi naman mag-aalgebra.

“Woy! Huwag mo akong minomodus ha, Alam ko na iyan. Gawain ko rin 'yan.” Sabi ko at nag patuloy na sa pag lalakad. Grabe, gwapo nga kaso may saltik ata.

“No, Miss ano... Gusto ko sanang personal na sabihin sa iyong nakapasa ka.” natigilan ako sa paglalakad at tinitigan ang lalake. Mukha siyang mayaman ngunit hindi ako mag papaloko.

“Baka modus ka, Nako! Patingin ako ng pitaka mo.” sabi ko sa kaniya. Alam ko kasi ang mga credit cards ng mga mayayaman ay nakahalera sa pitaka nila.

“Here Miss, you can check,” hindi ko inaasahan na papayag siya pero dahil inabot niya na sa akin ang pitaka niya ay kinuha ko iyon. Halos lumuwa ang mata ko noong makita ang mga black at Gold credit cards at napakaraming cash.

“Ah–eh, hahahaha. Ano nga ulit 'yung pag-uusapan natin?” Tanong ko sakaniya sabay bigay ng alangin na ngiti. Alam kong 'di talaga ako ang taong hinahanap niya pero bahala na. Kailangan ko ng mas magandang trabaho.

“Miss, Madali lang 'tong work mo. Need mo lang maging Personal maid ng kaibigan ko.” Ah maid lang pal– WAITTT “Akala ko ba hotel!?” napakamot siya ng ulo sabay bigay sa akin ng alanganin na ngiti. 

“Ano.. Nabago na since 'di ka qualified?” Aba't parang 'di pa siya sigurado ha.

“Ikaw! Gwapo ka sana kaso lakas mong mang modus. Kupal ka!” sabi ko at iniwan siya roon. Aba, ako ang reyna ng modus 'tas ako pa ang lolokohin niya? At may pakulo pa talaga siyang mga credit cards at cash sa pitaka niya. Siguro para 'di mahalata na mahirap din kagaya ko at madali siyang makapang loko ng mga tao. Tama-tama, siguro ganoon nga iyon. Nice techniques ha. 

Habang nag lalakad ay nag iimagine ako ng mga bagay na gusto kong iparanas sa pamilya ko. Ganito ang lagi kong ginagawa, kagaya niyan may nakita akong mang-inasal, sa susunod ililibre ko diyan si tatay at ang kambal. Iyang Red Ribbon.. sa susunod madali na lamang makabili ng ganiyan kahit araw-araw pa.

“AY RED RIBBON!!” Nagulantang ako nang may sumampal sa mukha kong puting flyer.

“Kainis naman! Sa lahat ng tatamaan ako pa talaga? Sa mukha ko pa talaga?” Galit na sabi ko at inis na binasa ito.

“WANTED PERSONAL MAID” Basa ko sa flyer at halos lumuwa ang mga mata ko nang makita ko kung magkano ang sweldo. Potek legit ba 'to? Fifty Thousand Pesos isang buwan for starting!?

“WAHHHHHH!!” Bigla akong nag tatalon at nag sisigaw sa sobrang saya. Niyakap ko ang flyer at hinalik-halikan “Sheyt na malagkit. Ikaw na ata ang sagot sa dalangin ko. Thank you, Lord!!!” At agad ding napatigil sa pag sisigaw ng maalala kong nasa gitna nga pala ako ng kalsada. Madaming tao ang nakatingin sa akin habang nag bubulungan. Akala ata nila ay nasisiraan na ako ng bait. Napakamot na lamang ako ng ulo at nahihiyang binigyan sila ng ngiti sabay takbo. 

“Tay, tay! Halika rito,” Sumisigaw na tawag ko kay tatay. 

“Ano bang nangyari sa iyong bata ka at parang ang saya-saya mo ata ngayon?” tanong niya habang pinupunas ang basang kamay sa kaniyang damit. 

“Syempre tay, kailangan natin mag saya dahil tinupad na ni batma ang dalangin ko.” Nag mamayabang na sabi ko sabay abot sa kaniya ng flyer na dala ko. Inayos ni tatay ang kaniyang salamin sa mata at binasa ito.

“Wanted Personal maid with the salary started at Fifty Thousand Pesos!? Totoo ba ito anak!? Naku! makakapag bayad na tayo ng mga utang natin pag nagkataon.” sabi ni tatay na halos mag tatalon pa sa sobrang tuwa.

“Syempre totoo iyan. Iyang flyer ang swerte ng maganda niyong anak.” Sabi ko tsaka pabirong hinawi ang aking buhok.

“Ito anak may numero ng telepono. Tawagan mo dali.” aniya na parang mas excited pa sa akin. 

Kinuha ko ang aking lumang telepono at dali-daling tinawagan ang numero na nakalagay sa flyer. Nanginginig pa ang aking kamay sa sobrang kaba. 

“Good evening po.” Bati ko sa kabilang linya pagkasagot na pagkasagot pa lamang ng tawag. Ayaw kong mag sayang ng pagkakataon. Aba, bigatin itong trabahong ito lalo na sa nangangailangan na tulad ko.

“Good evening. What can I do for you?” sagot ng lalaking nasa kabilang linya. Sobrang lalim nang boses nito na parang nasa kuweba. Napalunok ako bigla. 

“Hello ulit.. A-ano.. hehe” 'di ko alam kung saan ako mag sisimula sa sobrang kaba at pamilyar din ang kaniyang boses. Hindi ko lang maalala kung saan ko iyon narinig.

“ Miss. Stop wasting my time.” aniya na mas nag pakaba sa akin. Sungit agad huhu. 

“Hello. Sorry po kinakabahan po kasi ako. Gusto ko po sanang mag-apply as Personal Maid. May sumampal po kasing flyer sa mukha ko kanina at nakita ko pong hiring kayo. Wala rin pong nakalagay na requirements kaya tinawagan ko na lang po ang numerong nandoon para makapag tanong.” sabi ko at naalala ko na naman kung paano sumampal sa mukha ko ang mahiwagang flyer. Sana ito na ang swerte ko. 

“Oh, Okay Miss. Tell me something about yourself.” Aniya at may narinig akong kaluskos. Siguro ay umayos siya ng upo o 'di kaya ay tumayo.

“Dito mo na po ba ako iinterview-in, Sir? hindi na po ba ako mag papasa ng requirements? Hehe” dahil kung hindi niya na ako pag papasahin ng mga requirements ay mas pabor sa akin iyon dahil 'di na ako gagastos.

“Hindi na. Just tell me your full name, age and some information. Tignan ko kung pasok.” sabi niya at namilog ang mata ko roon. Jusko napaka simple lang pala. 

“I am Calixta Villanueva, 23 years old. Hindi po ako nakapag tapos ng pag-aaral hanggang second year high school lang po ako pero I can speak and understand english.” sabi ko sabay hawak sa aking bibig. 

“Why are you so interested on this job?” napaka cold naman ng boses nito. Daig pa Antarctica sa lamig. 

“I want to help my family, Sir. Tsaka 'di na po ako makikipag plastik-an. Kaya rin po ako interesado dahil mataas ang pasahod kumpara sa ibang trabaho. Fifty thousand is unexpected salary for Personal Maid.” seryosong sabi ko kahit nandoon pa rin ang kabog sa dibdib ko.

“Tell me, Why should I hire you? Do you have any personal experience about this job?” Tanong niya at halos mawalan ako ng pag-asa, sabi kasi sa flyer kahit walang karanasan eh. Bumugtong hininga muna ako bago sumagot. 

“To be honest Sir wala po. Wala po akong karanasan pero as you can see, I am taking care of my siblings and my father tsaka masarap po ako mag-alaga sir, Hindi mo na kakailanganin ng magic sarap.” sabi ko sabay hagikgik at bigla akong natauhan nang kurutin ako ni tatay sa aking tagiliran at pinang dilatan ng mata. 

“Hehehe.. Biro lang po sir,  Ibig ko pong sabihin lahat po ng gawaing bahay alam ko kaya ko pong mag laba, magluto, maglinis ng buong bahay kahit mansion pa po iyan na may sampong palapag kaya ko pong linisin ng isang araw lang.” sabi ko kahit alam kong imposible. Lahat na ng pambobola ay ginawa ko para lang makapasa. 

Narinig ko muna siyang nag bugtong hininga bago ulit nag salita. “Hmm. Okay last question, Are you trustworthy?” aniya ng may mababang boses. 

“Yes po. You can trust me in everything. I am a keeper po.” sabi ko at this time hindi na basta pambobola lang dahil alam kong mapagkakatiwalaan akong tao kahit nang momodus ako, magkaiba iyon. Diskarte ko ang pang momodus pero kaya kong itago ang sikreto mo hanggang sa mamatay ako. Narinig ko ang malalim niyang pag hinga na nakapag papikit sa mata ko nang mariin. Ito na ang hatol sa akin. “Lord, please give me this opportunity please..” dalangin ko sa isip ko at halos maiyak pa.

“Okay. You are hired. You can go at Salazar's agency tomorrow. I will send you an address. Congratulations!” Napatulala ako sa narinig. Pakiramdam ko ay nawalan ako ng pakiramdam at parang tumigil ang pag-ikot ng mundo ko. Alam kong para sa iba ay ang O.A ko pero potek na iyan! Nakapasa ako sa Salazar's Agency! At kung hindi niyo alam ay isa iyon sa mga sikat na business sa buong mundo.