CHAPTER 2.1

SKY'S POV

"I-I don't get it! Bakit ikaw? You just graduated, for Pete's sake!" Halatang gulat na gulat na tanong niya.

I knew she would react this way. Kahit naman kung ako ang nasa sitwasyon niya ay ganito ang magiging reaksyon ko. I am only 21 and just finished college tapos ikakasal agad?

"I had no choice. Si Dad ang nagdesisyon nito and I'm sure you know him so well. We must follow his orders." Buntong hiningang wika ko.

I heard her deep sigh and silence dominated between us. Ilang segundo muna ang lumipas bago siya nagdesisyong magsalita. "Ganyan mo ba talaga sila kamahal? Are you really gonna sacrifice your freedom and happiness just for them?" Ramdam ko ang pag-aalala sa tono nang pananalita ni Denise.

Alam niya kasi kung anong trato sa 'kin ng pamilya ko. Siya lagi ang nakakakita ng mga pasa ko t'wing sinasaktan ako ni Daddy at ate Angelina. Siya lagi ang pinagkukwentuhan ko t'wing nasasaktan ako sa mga salitang ibinabato sa akin nina Daddy at ate. At higit sa lahat, siya ang karamay ko t'wing pinagdududahan ko na ang sarili ko.

"If this is my only chance to make them proud and happy then I'm willing to sacrifice everything.... even if it costs my freedom and happiness." Buntong hiningang sambit ko.

Ilang minuto pa kaming nag-usap ni Denise bago kami nagdesisyong ibaba ang linya. Pagkatapos naming mag-usap ay muli kong naramdaman ang pagkalam nang tyan ko. I fixed myself and decided to seek for yaya Juanita.

Nang makita ko siya sa dirty kitchen ay agad akong yumakap sa bewang niya habang nakatalikod siya sa 'kin.

"Nakakagulat ka namang bata ka." Saway sa 'kin ni Yaya.

Tinanggal niya ang pagkakapulupot ng kamay ko sa bewang niya at humarap sa akin pagkatapos ay pinagpantay ang aming mga mukha. "Mag-iingat ka roon, ha? Alagaan mo ang sarili mo. At least doon hindi mo mararanasan ang nararanasan mo rito." Her eyes glistened.

Nang makita ko ang pamamasa ng kaniyang mga mata ay hindi ko na rin napigilan pang mapa-iyak. All my life, yaya and Denise were the ones who appreciated me and made me feel loved despite my flaws and mistakes. Lalong lalo na si yaya Juanita.

"May problema ba, anak?" Nag-aalalang pang-aalo niya sa akin.

Mas lalong bumuhos ang mga luha ko sa tanong niyang 'yon. Hindi ko na napigilan pa at nagdesisyon na akong magsalita upang magsumbong na parang bata. "P-pinaghintay po ako n-nila Daddy sa labas nang restaurant habang n-nakain sila sa loob." Humihikbing sagot ko.

Doon tila nabasag ang puso ni yaya dahil tuluyan nang tumulo ang mga luhang nagbabadyang bumaba sa kaniyang mga mata kanina pa. She comforted me through her hug and quickly wiped my tears when our bodies separated. "Nakakain ka na ba? Halika at ipagluluto kita." Nakangiting pag-iiba niya nang usapan habang pinupunasan ang mga luha niya.

Lumuluha akong umiling bago nagsalita, "Hindi pa po, yaya. Kahit ano po'ng maihain mo okay na po ako." Sagot ko pagkatapos ay pinunasan na rin ang mga luhang nasa pisngi ko.

Pinagluto ako ni Yaya nang corned beef pagkatapos ay sinabayan niya na rin ako sa pagkain. Masaya kaming nag-usap at pinaalalahanan niya na rin ako kapag lumipat na ako sa bahay nang mapapangasawa ko.

I'll honestly miss her. Siya na ang tumayomg magulang ko simula no'ng bata pa lang ako. Base sa mga kuwento niya ay siya ang unang nakakita sa unang paglakad ko, 'yaya' ang unang salitang nabigkas ko noong bata pa lang ako, at siya ang laging hinahanap ko t'wing nilalagnat ako.

Aaminin ko, may mga pagkakataong nagtatampo ako kina Mommy at Daddy dahil sila dapat ang gumagawa nang mga bagay na ginagawa sa akin ni Yaya Juanita. Pero t'wing naiisip ko na may mga sarili silang rason ay agad ding nawawala ang tampong nararamdaman ko.

Pagkatapos naming kumain ay ako na ang nagpresinta na maghugas ng pinagkainan namin. Noong una ay ayaw pa ni Yaya Juanita subalit nagpumilit ako kaya wala na siyang nagawa pa.

"Sigurado akong magiging mabuti kang asawa." Biglang sambit ni Yaya sa likuran ko habang ako ay naghuhugas.

Bahagya akong natigil sa paghuhugas ng pinagkainan namin sa sinabi ni Yaya Juanita. Hindi ko nga alam kung paano maging asawa dahil hindi ko naman nakita si Mom na nagpakaasawa kay Daddy. Pareho kasi silang abala sa pagpapatakbo ng kumpanya magmula noon hanggang ngayon. Laging ang mga katulong ang nagsisilbi sa kanila.

"Talaga po ba, Yaya?" Gulat na nakangiting tanong ko pagkaharap ko sa kaniya. Ngunit ang kaninang ngiti ko ay agad ding napawi nang biglang dumating si Ate Angelina.

"And you really believe na magiging mabuti kang asawa? Ni hindi mo nga alam maging mabuting anak, asawa pa kaya?" She sarcastically laughed.

Napayuko na lang ako sa sinabi niyang 'yon at pinagpatuloy ang paghuhugas. Nakahinga lang ako nang maluwag nang umalis si Ate kasabay ni Yaya Juanita dahil inutusan niya ito.

Nang matapos kong hugasan ang mga ginamit naming pangkain ay agad kong nilagay ang mga 'yon sa lagayan. Huminga ako ng malalim at ngumiti ng mapakla habang tinutuyo ang mga kamay ko sa aking damit.

Kinundisyon ko muna ang sarili ko bago ako nagdesisyong umakyat sa aking kuwarto. Nang makapasok ako sa loob ay pabagsak kong hiniga ang aking sarili sa kama at pinakawalan ang aking mga luha.

Natapos ang kasal na walang aberyang nangyari. Wala manlang akong naramdamang saya sa buong seremonya. Puro lungkot at lumbay ang nararamdaman ng puso ko. Hindi ko kasi matanggap na mamaya pag-uwi ko ay ibang bahay na ang titirahan ko.

"We're entrusting our daughter to you, Mr. Alejo. She's yours now." Nakangiting anang Daddy kay Yashvin pagkatapos ay nakipagkamay.

"No worries, Mr. Villamor." Sagot ni Yashvin.

Malungkot akong tumingin kay Yaya Juanita at tanging tango lang ang isinagot niya sa akin na may kasamang ngiti. Hindi ako sigurado kung kailan ko siya muling makikita at naiisip ko pa lang na hindi ko na siya makakasama sa iisang bubong ay nalulungkot na ako.

"If that's the case then we'll leave now. Congratulations to both of you." Dad greeted us and plastered a wide smile. I thought they were about to leave already but Dad suddenly leaned towards me and whispered, "Huwag na huwag mong subukang ipahiya ang pamilya natin, Sky. Talagang malilintikan ka sa akin kapag nagkataon."

Matapos niyang sabihin 'yon ay tumikhim siya saglit at nakangiting tinapik si Yashvin sa balikat bago tuluyang umalis kasama ang pamilya ko. Si ate Angelina naman ay tinignan ako gamit ang nandidiring tingin bago nagmadaling sumunod. Napabuntong hininga na lang ako nang tuluyang mawala sa paningin ko ang aking pamilya.

From this day forward, I'll be facing the reality, and that reality is to live my whole life as a wife of Mr. Alejo. A businessman who's not just wealthy but also has the looks and perfectly-fit-body.

Natigil ako sa pag-iisip ng maraming bagay nang biglang magsalita sa likuran ko si Mr. Alejo. "Fix yourself, woman. We're now leaving." Sabi nito pagkatapos ay agad nag-lakad palabas dito sa kuwarto kung saan kami kinasal.