CHAPTER 3.1

SKY'S POV

Kinaumagahan ay maaga akong nagising nang biglang mag-ring ang cellphone ko. Hindi ko alam pero antok na antok ako. 'Yong kahit gustong gusto kong imulat ang mga mata ko ay hindi ko magawa.

Nakapikit man pero nakuha ko pa rin ang cellphone ko sa bedside table at hindi na nag-abala pang alamin kung sino ang tumatawag dahil agad ko 'yong sinagot.

"Hello? Mamaya ka na lang tumawag, natutulog pa ako." Inaantok at pikit na sagot ko.

"Tamad at wala ka talagang pakinabang na animal ka! Tumayo at kumilos ka r'yan upang pagsilbihan ang asawa mo, t*nga!" Nanggigigil na sigaw ni Daddy na siyang nagpagising sa aking tulog na diwa.

"O-opo! Sorry, Dad." Paumanhin ko at nagmadaling bumangon mula sa kama. Nagmadali akong naglinis ng sarili ko sa banyo. Pagkatapos no'n ay  nagbihis ako ng maluwag na t-shirt at pajama. Heto naman kasi ang nakasayanan ko na suotin. Mas komportable ako sa ganito kumpara sa mga revealing na damit.

Humugot muna ako ng isang malalim na hininga bago nagdesisyong bumaba. Naroon na sina Rhea at Mika pagdating ko. Naghahanda na sila ng pagkain. Ako naman ay nagpresintang tumulong sa kanila.

Mahaba ang buhok ni Rhea samantalang si Mika naman ay mayroong maikling buhok. Maganda sila pareho at alam kong makakasundo ko ng sobra.

"Naku! Huwag ka ng tumulong at umupo ka na r'yan. Maagang umalis si sir Yashvin." Nakangiting sambit ni Rhea habang nilalagay ang ibang plato sa lamesa.

Maagang umalis? Hindi niya man lang ba ako inantay at nagpaalam na aalis na siya? Kung sa bagay, ano pa nga ba ang inaasahan ko. Eh wala nga pala siyang ni katiting na nararamdaman para sa akin. Sino nga ba ako sa kaniya para umasa na magpaalam siya bago pumuntang trabaho at sabayan man lang ako sa pagkain?

Napahugot ako ng isang malalim na hininga sa naisip ko. Ngayon pa lang, dapat ay masanay na ako sa ganitong pangyayari. Hindi na dapat pa ako maghangad ng higit pa dahil nilinaw naman na sa akin ni Yashvin na kasal lang kami sa papel, wala ng iba pa.

"Sabayan niyo naman akong kumain, oh?" Pagmamakaawa ko sa kanilang dalawa.

Saglit na nagtinginan sina Rhea at Mika bago nagsalita ang isa sa kanila. "Ha? Bakit kami sasabay eh isa lang naman kaming kasambahay?" Kamot ulong sambit ni Rhea.

Kumunot ang noo ko at nagsalita, "Hindi 'lang' kayo basta kasambahay. Kaibigan ko na rin kayo kaya tara na at nang makapagsimula na tayong kumain." Pamimilit ko sa kanila.

"Sigurado ka ba, Sky? Hindi ba nakakahiya?" Kamot batok na tanong ni Mika.

Tinignan ko si Mika nang diretso sa kaniyang mga mata bago ako muling nagsalita. "Magtatampo ako kapag hindi niyo ako sinabayan sa pagkain." Sambit ko.

"Oo na. Heto na nga at sasabay na." Dire-diretsong sagot ni Mika habang naglalagay ng pagkain sa plato niya.

Gano'n din ang ginawa ni Rhea dahilan para bahagya akong mapa-ngiti sa inasal nilang dalawa. Naparami ang nakain namin dahil naparami rin ang aming naging mga usapan.

Si Mika at Rhea pala ay magkapit-bahay sa kanilang probinsya. Pareho silang breadwinner sa kanilang pamilya. Nakakalungkot lang dahil gaya ko ay kailangan nilang mapalayo sa kanilang mga pamilya.

Sinab nina Mika at Rhea ay high school lang ang natapos. nila na ayos lang daw 'yon dahil ang mahalaga ay matustusan nila ang mga pangangailangan ng kanilang pamilya. Pero sa kabila no'n ay ramdam at alam ko na may espasyo sa puso nila na gusto nilang makapag-tapos ng pag-aaral.

"Nabusog ako! Nag-enjoy akong kausap ka, Sky. Magkasing-edad lang tayo pero parang ang dami mo ng napagdaanan sa edad mong 'yan." Natatawang wika ni Rhea habang naghuhugas ng pinagkainan naming tatlo.

Kasalukuyang nagwawalis si Mika sa dining room habang ako naman ay tumutulong kay Rhea sa pag-babanlaw ng nasabon niyang mga plato.

"Hmm, isipin na lang natin na gano'n nga. Alam mo, sa totoo lang.  Nami-miss ko na ang pamilya ko." Halos maluha luhang sambit ko.

Natigil si Rhea sa pagsasabon ng plato at tinignan ako sa aking mga mata. "Alam ko ang ganiyang pakiramdam. Mabuti ka nga at puwede mo silang bisitahin ano mang oras mo gusto. Hindi tulad ko—namin—na kailangan pang mag-antay ng ilang buwan o 'di kaya'y taon bago namin mabisita ang aming mga pamilya." Buntong hiningang sambit ni Rhea.

Oo nga naman, puwede ko naman silang bisitahin kung kailan ko gusto. Pero ang tanong, magiging masaya ba sila na makita akong bumisita sa mansyon? Kung babase ako sa reyalidad ay mukhang si Yaya Juanita lang ang magiging masaya sa kanila.

"Pag-iisipan ko kung kailan ako bibisita. Sa ngayon, gusto kong maghanap ng trabaho. Ayaw ko naman na nakakulong lang ako rito sa mansyon." Buntong hiningang sambit ko.

"Bakit ka pa maghahanap ng trabaho eh sobrang yaman naman na ni Sir Yashvin. Kaya nga niyang bumili ng isla." Natatawang pagsingit mi Mika sa usapan namin ni Rhea.

Tapos na pala siyang magwalis at maglinis sa dining. Kung tutuusin ay may punto siya. Pero ayaw ko lang talaga na iasa lahat ng pangangailangan ko kay Yashvin.

"Mag-asawa nga kami pero hindi ibig sabihin no'n ay iasa ko na sa kaniya ang lahat. Gusto kong maghanap ng trabaho para kapag may kailangan at gusto ako ay mabibili ko gamit ang sarili kong pera." Nakangiting sambit ko pagkatapos kong banlawan ang huling mga plato't baso pagkatapos ay nilagay ang mga 'yon sa machine upang patuyuin.

"Kung sa bagay, may punto ka naman. Hindi dapat tayo dumedepende sa isang tao." Tatango tangong turan ni Mika.

Nang matapos na kami sa ginagawa namin ay agad ko silang niyaya sa sala subalit agad silang tumanggi dahil may mga gawain pa silang kailangang gawin. Hindi ko naman na sila pinilit pa dahil baka mapagalitan sila kapag hindi nila natapos agad ang mga trabaho nila.

Inabala ko na lang ang sarili ko sa panonood. Oras ang lumipas ay magdidilim na. Bago pa tuluyang dumilim ay nagdesisyon na akong magluto para may pagkain si Yashvin pag-uwi. Kahit naman hindi kami malapit sa isa't isa ay asawa ko pa rin siya. Kung para sa kaniya ay kasal lang kami sa papel, para sa akin ay kasal kami at mag-asawa kami.

Nagdesisyon akong magluto ng beef steak para sa kaniya. Noong una ay hindi pa ako pinayagan nina Mika at Rhea pero hindi na sila nakapalag pa dahil nagsimula na akong magluto kanina kahit pinipigilan nila ako.

Kasalukuyan akong narito sa edge ng swimming pool at nakaupo habang bahagyang pinapadyak ang mga paa ko sa tubig.

I opened my phone and decided to call Yaya Juanita.

"Hello, Sky anak? Kumusta ka? Mabuti at napatawag ka?" Bungad ni Yaya Juanita dahilan para mabilis na bumuhos ang mga luha ko pababa sa aking pisngi.

"Yaya....." Lumuluhang sambit ko.