His Vengeful Wrath

SKY'S POV

I envy those children who are loved by their parents. I even wondered and still wondering how it feels to be loved and taken care of by a Mother and Father. All my life my Yaya Juanita was the one who took care of me. I am not an only daughter; I have a sibling. Mom and Dad's attention was always on her. Siya at siya lagi ang minamahal, inaalala at pinagtutuunan nang pansin. I will lie if I say that I wasn't jealous. Pero kahit gano'n ay hindi ko magawang magtanim ng galit sa kanila. Ate Angelina is sick that's why I understand if sometimes I was being scolded by Daddy and Mommy everytime Ate Angelina and I had a fight.

"Dad, I want a new piece of bag. I heard my favorite luxury brand released their limited edition bag yesterday and I want it so bad." Nakangusong sabi ni Ate Angelina kay Daddy.

Hindi ko alam kung ano ba ang meron sa mamahaling bag na 'yon kumpara sa mga normal at budget friendly na bag na mayroon ako. Matibay din naman ang mga bag ko at magaganda gaya nang kaniya. Ayon nga lang ay budget friendly ang akin at mahal ang kaniya.

"Okay sweetheart. I'll talk to my secretary to get you that piece of a limited edition bag." Sagot ni Daddy kay Ate Angelina habang nasa hapag kaming apat nila Mommy.

"Thank you, Dad!" Masayang sabi ni Ate.

"Anything for you, sweetheart." Sagot ni Daddy. "Sky, you're graduating next week. We're planning to set you an arranged marriage with Mr. Lavino's son." Seryosong turan ni Daddy nang hindi tumitingin sa 'kin.

Natigil ako sa pag-subo nang pagkain sa sinabi niya habang tahimik lang sina Ate Angelina at Mommy na animo'y walang pakialam at hindi nagulat sa sinabi ni Daddy.

"P-po?" Gulat na tanong ko.

"Stop pretending that you didn't hear what Dad said, Sky." Ani Ate Angelina habang hinihiwa ang ulam at umirap pa.

Sumikip ang dibdib ko at halos mawalan ng hininga dahil sa tampo na nararamdaman ko. Bakit kailangan nila akong ipakasal sa taong hindi ko mahal? Ga-graduate pa lang ako. Ang dami ko pang planong gawin sa buhay tapos gusto nila ay itali agad ako sa lalaking hindi ko kilala?

"I still have class. I need to prepare myself, Mom and Dad. Excuse me. " Walang ganang paalam ko kahit halos wala pang bawas ang plato ko.

Dinig ko ang pagbulong ni Ate Angelina subalit hindi ko na 'yon inintindi pa dahil masyadong mabigat ang pakiramdam ko. I wanted to refuse and tell them how I feel. Gustong gusto ko pero natatakot ako na sumama ang loob nila sa akin. I always wanted to make them proud and see my achievements. However, no matter how hard I try to please them, they always see my mistakes.

Pagkatapos kong magprepara ng sarili at gamit ko ay dali dali akong pumunta sa parking lot upang magpahatid sa school.

"Anak."

Napalingon ako kay Yaya Juanita nang tawagin niya ako dahilan para matigil ako sa pagpasok sa sasakyan.

"Ya, late na po ako kaya mamaya na po tayo mag-usap." Nakangiting wika ko.

"Ganito kasi, anak. Hindi ipapagamit ng Daddy mo sa 'yo ang sasakyan kasi ano...." Hindi na natuloy ni Yaya Juanita ang dapat niyang sasabihin nang biglang magsalita si Ate Angelina sa kaniyang likuran.

"Because you acted rudely a while ago. How dare you act that way to Daddy? Wala kang modo." Nakapamewang na aniya.

Hindi ko naman inakalang magiging gano'n ang dating sa kanila ng pagpapaalam ko. At tsaka hindi ko naman tinalikuran si Daddy dahil nagpaalam ako sa kaniya.

"I'm sorry, papasok na ako." Tanging nasabi ko.

"You always disappoint them, Sky. Wala ka nang ginawang tama." Nakangising wika ni Ate at naglakad paalis sa aking harapan.

Pagkaalis ni Ate Angelina sa aking harapan ay saglit akong niyakap ni Yaya Juanita. Malungkot akong ngumiti sa kaniya nang maghiwalay ang aming mga katawan. "Okay lang, Ya. Totoo naman po. Hmm, aalis na po ako." Nakangiting paalam ko at hindi na siya inantay na sumagot pa.

Mabuti na lang at napaaga ang pagligo ko kaya may sapat na oras pa ako para mag-commute papunta sa school. Nang makasakay ako ng jeep ay agad akong nakisuyo sa mga pasahero ng bayad ko upang ibigay sa driver. Hindi naman ito ang unang beses na nag commute ako. Noon kasi ay sinasama ako ni Yaya Juanita tuwing nalabas siya ng subdivision namin upang bumili ng mga gamit niya. At tsaka, nag commute lang din ako no'ng nag-enroll ako sa eskwelahan ko ngayon dahil akala ni Daddy ay ako ang may kasalanan sa away namin ni Ate noon.

Agad akong nag-para noong nasa tapat na ako nang kanto papunta sa eskwelahan namin. Nilakad ko na lang kahit medyo may kalayuan dahil nag-iipon din ako ng pera pambili nang dress na nakita ko sa isang boutique kamakailan para sa graduation ko.

Hindi naman kasi ako nanghihingi ng pera kina Mommy at Daddy dahil nahihiya ako. Pero araw araw naman nila akong binibigyan ng baon, hindi ko lang talaga ginagastos ang mga 'yon para kapag may gusto akong bilihin ay may pambili ako.

Nang makapasok na ako sa loob ng campus ay agad akong pumunta sa classroom ko. Agad na hinanap ng mga mata ko si Denise—best friend ko. "Deni!" Excited na tawag ko sa kaniya.

Lumingon naman siya sa akin at ngumiti bago lumapit. "Sky! Anong nangyari sa 'yo? You're sweating." Natatawang tanong niya.

I also chuckled because of what she said. "Dad didn't let me use the car. We had a small misunderstanding again." I uttered and shrugged then sat on the chair.

Agad siyang sumunod at umupo sa tabi ko. Magkaibigan na kami ni Denise since we were high school. Wala rin naman kasing gustong maging kaibigan ako. Friendly si Denise kaya sobrang dami ng circle of friends niya, isa sa mga dahilan kaya humahanga ako sa kaniya.

Mahirap kasi para sa akin ang pakikipag-kaibigan. I am afraid to be judged and betrayed. It's hard to trust nowadays that's why I chose to isolate myself.