“อืมมม พี่เมตต์ ชอบไหมคะ อ๊า อ๊า” ศศิกานต์โยกขย่มอยู่บนกายของมานเมตต์อย่างเอาเป็นเอาตาย หลังจากที่เขามารับเธอไปลองชุดแต่งงาน เธอก็ให้เขามาเธอมาส่งที่คอนโดมิเนียมของเธอ แล้วใช้ความเอาออดอ้อนลากเขาขึ้นมาบนห้องเธอด้วยจนได้ ซึ่งเขาก็รู้ดีว่าเธอต้องการอะไร แต่ในเมื่อก็เคยมีอะไรกันมาแล้วเมื่
“มีอะไรอีกคะ เมตต์ ชัญญ่าว่าชัญญ่าพูดชัดเจนแล้วนะ ว่าชัญญ่าจะไม่เป็นเมียน้อยใคร ถ้าคุณไม่กล้าขัดใจพ่อ ก็เลิกยุ่งกับชัญญ่าได้แล้ว” “ที่รัก เดี๋ยวก่อนสิครับ ฟังผมก่อน ชัญญ่ารอผมหน่อยไม่ได้หรือครับ ผมจำเป็นจริงๆ ที่ต้องแต่งงาน คุณก็รู้ว่าพ่อผมเป็นคนยังไง ถ้าท่านบอกจะตัดหางปล่อยวัดผม แปลว่
“ศศิ” “ช่างเถอะค่ะ ต่อให้ศศิอยากจะช่วยพี่ด้วยการยกเลิกงานแต่งงานระหว่างเราแค่ไหน ศศิก็ทำไม่ได้ ไม่ต่างจากพี่หรอก แต่ที่ศศิจะช่วยพี่ได้คือจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของพี่ พี่จะมีใคร จะนอนกับใคร จะรักใครก็เรื่องของพี่ และศศิจะคุมกำเนิดให้ดี ไม่มีวันให้มีลูกเกิดมาเป็นบ่วงฉุดรั้งพี่เ
“พีท พีทคะ” ชัญญาภัคเคาะประตูห้องอดีตคนรักอยู่นาน ร้องเรียกเขาอยู่หลายครั้งก็ไม่มีคนมาเปิดประตูให้ เลยลองบิดลูกบิดประตูดูก็พบว่ามันไม่ได้ล็อก จึงยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ แล้วเดินเข้าไปในห้องที่มืดสนิท มีเพียงแสงจากไฟภายนอกส่องเข้ามาเล็กน้อยเท่านั้น เธอเดินมาหยุดที่เตียงกว้าง
“พี่พีท ไม่ต้องมาแซวพั้นช์เลยนะคะ ต่อไปไม่ให้ทำแล้ว” เธอสะบัดหน้าหนีเขาอย่างแง่งอน และเขาก็กดจูบแรงๆที่แก้มนวลอย่างมันเขี้ยว “งอนหรอครับ อยากให้พี่ง้อใช่ไหม ชอบหนักๆ เน้นๆ ก็ไม่บอก” “มะ ไม่ค่ะ ไม่ได้งอนซักนิด” เพราะกลัวการง้อแบบหนักๆ เน้นๆ ถึงส
“พีทคะ” ร่างใหญ่ที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำมาต้องสะดุ้งสุดตัว เมื่ออยู่ๆ คนรักเก่าในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียวไม่ต่างจากเขาวิ่งถลาเข้ามากอดรัดเขาเอาไว้ เขาตื่นมาในห้องของพาขวัญในเวลาค่อนข้างสาย จึงรีบแยกย้ายกันมาอาบน้ำห้องใครห้องมันเพื่อที่จะได้รีบลงไปทานอาหารเช้าให้ทันเวลาเพรา
“หึ แอบดูสินะ เห็นผมเอาพั้นช์ไปกี่รอบล่ะ ทำไมไม่อยู่ทั้งคืน จะได้รู้ว่าเมียของผม ทั้งเร่าร้อน ทั้งน่ารัก ทั้งไร้เดียงสา แถมยังสดใหม่ขนาดไหน ถ้าไม่หลอกตัวเอง เมื่อคืนนี้คุณก็น่าจะรู้แล้วว่าผมรักผมหลงพั้นช์ขนาดไหน” ร่างงามกำมือแน่นจนเล็บสวยๆจิกไปที่ฝ่ามือจนแทบทะลุเข้าไปในเนื้อ แต่เธอกลับ
“พั้นช์ ฟังพี่ก่อน มันไม่ใช่แบบนั้นนะ ที่รักฟังพี่ก่อนนะครับ ใจเย็นๆนะ พี่ขอร้อง” สาวน้อยพยายามจะขืนตัวออกจากอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นแต่จอมปลอมของเขา แต่ทำอย่างไรก็ไม่สามารถหลุดไปจากแขนแข็งแรงดังคีมเหล็กนี่ได้ “ปล่อยพั้นช์” “ไม่ ที่รัก ใจเย็นก่อน มันไม่มีอะไรนะคร
เขาจับเธอให้ลุกขึ้นจากกายเขา แล้วจูงมือพาคนตัวน้อยลงไปเล่นน้ำกันในสระโดยที่ไม่ยอมให้เธอใส่ชุดว่ายน้ำสีหวานนั่นอีกสักชิ้น หนุ่มสาวหยอกล้อกันอยู่ในน้ำอีกไม่นาน คนตัวโตที่หื่นกระหายก็แผลงฤทธิ์ใส่เมียสาวอีกครั้ง “พี่พีท” “เรียกพี่ทำไมครับ” “ก็พี่ เอ่อ มัน..”
“พี่พีท” ภรรยาสาวที่ได้ฟังคำสารภาพบาปของเขาก็อดที่จะตกใจไม่ได้ เธอเคยได้ยินเขาสารภาพกับแม่ของเขาเหมือนกันว่าเขาชอบเธอตั้งแต่แรกเห็น แต่เธอก็ไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริง หรือเขาจะจริงจังอะไรกับคำพูดนั้น แต่ที่ไหนได้ มันคือเรื่องจริงหรือนี่ “ตอนนั้นพี่สับสนและรู้สึกผิดมา
สามีภรรยาข้าวใหม่ปลามันตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวันต่อมา เมื่อคืนเข้าหอ เขาปล่อยให้เธอนอนหลับพักผ่อนหลายชั่วโมง ก่อนปลุกเธอมาทานข้าวเย็นแล้วอาบน้ำเตรียมตัวนอน ซึ่งเขาก็จับเธอกินด้วยความหิวกระหายอีกแค่สองครั้งเท่านั้น เพราะภรรยาป้ายแดงที่พ่วงด้วยตำแหน่งว่าที่คุณแม่ยังสาวค่อนข้างอ่อนเพลียจนเห็นได้ชัด เขา
“โอวว เมียจ๋า โคตรเซ็กซี่ อื้มมม พี่จะไม่ไหวเอานะเมียจ๋า อ่าห์ ที่รักกกก” ความอดทนของเขาหมดลงแล้ว จึงเกร็งสะโพกกระแทกกระทั้นตัวตนใหญ่โตในร่องรักของเธอแรงๆ ถี่ๆ จนสาวน้อยของเขาสมใจ นอนหลับตาพริ้มครางกระเส่า “ลืมตามองพี่ ที่รัก” เธอลืมตามาสบตาคมกริบที่เต็มไปด้
ไหนว่าตามใจเธอไง งานแต่งงานในโบสถ์ง่ายๆ ของเขา คือการเชิญแขกมาร่วมงานจนเต็มโบสถ์ขนาดใหญ่ที่บรรจุคนได้นับพัน ไหนจะตกแต่งสถานที่ด้วยดอกกุหลาบนำเข้าสีขาวและดอกลิลลี่แห่งหุบเขา หรือ Lily of the Valley สีขาวน่ารักเต็มโบสถ์ไปหมด ทั้งยังจัดสถานที่สำหรับถ่ายรูปที่สวนข้างโบสถ์เสียหรูหรา ประดับประดาด้วยดอกไม้
พาขวัญหลับไปหนึ่งคืนเต็มๆ เธอรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีในช่วงเช้าของอีกวัน สิ่งแรกที่เธอเห็นนอกจากเพดานสีขาวของโรงยาบาลคือคนตัวโตที่ฟุบหน้านอนหลับอยู่ที่ข้างเตียงของเธอ มือใหญ่จับมือของเธอแน่นจนรู้สึกอุ่นวาบไปทั้งหัวใจ “พี่พีท” พิรัยช์สะดุ้งตื่นทันทีที่ได้ยินเสียงหวานที่แสน
“นายนิมมานต์ หยุด ยกมือขึ้น นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ เราล้อมไว้หมดแล้ว ทิ้งปืนซะ ช้าๆ ทิ้งปืนลงพื้น” ชายวัยกลางคนที่ถึงแม้จะสั่งฆ่าคนมาหลายครั้ง แต่ก็ไม่เคยได้ลงพื้นที่จริงๆ ด้วยตัวเองเลยสักครั้ง จึงตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ยอมยกมือขึ้นตามที่ตำรวจบอก แต่เมื่อมองไปทางด้านข้างที่เป็นทางออก
พิรัชย์เหยียบคันเร่งแทบมิดเพื่ออยากไปถึงที่หมายให้เร็วที่สุด ทีมบอดี้การ์ดขับตามมาติดๆ แต่เมื่อใกล้ถึงที่หมายก็ต้องขับตามเจ้านายให้ห่างเข้าไว้ เพื่อความปลอดภัยของพาขวัญ พิรัชย์ถึงที่หมายในไม่นาน ตรงหน้าเขาคือโกดังร้างกลางป่า ที่มีคนของนิมมานต์ยืนเฝ้ายามอยู่รอบบริเวณ พวกมันตรงเข้าค้นตัว
หลังจากวันนั้น คลื่นลมก็สงบมาโดยตลอด นิมมานต์ไม่ได้เคลื่อนไหวอะไร และคนของเขาก็พยายามหาหลักฐานมาจนได้นั่นคือคลิปเสียงที่ไอ้คนที่รับจ้างมาฆ่าเขาแอบอัดไว้ทุกครั้งที่มีการนัดเจอกันและพูดคุยรายละเอียดงานทุกอย่าง มีเสียงของมันและนิมมานต์ชัดเจน มันคงรู้ตัวว่ามันคงอาจถูกเก็บได้ทุกเมื่อ จึงรวบรวมหลักฐานเอาผ