Chapter 4

Nang matapos akong mag-asikaso ng makakain, maglinis, at maligo, ibinagsak ko ang sarili ko sa kama. Hindi na ako nakakain dahil ang gusto ko na lang ay humilata at matulog para makapagpahinga na.

Pero bigla kong naalala ang files na ibinigay ni Madam Pen sa akin. Kabilin-bilinan pa naman niya na basahin ko iyon para tingnan kung may mga errors sa typings. Kaya naman, agad kong niready ang sarili at ang phone ko.

Habang busy ako sa pagbabasa, bigla na lang tumunog ang phone ko, senyales na may nag-message.

“Meet me at 10pm, in my office!”

From: unknown number

Agad akong nagtaka kung kaninong number iyon. Napatanong pa ako sa sarili ko at nagsimula nang mag-type, pero bigla na lang nag-ring ang phone ko. Nang tingnan ko kung sino ang tumatawag, ang nag-text sa akin.

“Hello, sino 'to?” tanong ko pagkasagot ko sa tawag.

“Your boss,” sagot ng nasa kabilang linya, at nakilala ko ang boses na iyon, boses ng taong ayaw kong makaharap: si Baron.

“Tapos na ang oras ng trabaho ko, matutulog na—“

“No, you're my employee so if I’m calling you right now it means you need to do your work. Come to my office, bring the files that Madam Pen gave you,” utos niya at ibinaba ang tawag.

Napapikit na lang ako sa inis. Tiningnan ko agad ang phone ko kung anong oras na at nang makita kong mag-a-alas-diyes na, mabilis akong kumilos.

Suot ko lang ay gray pants, hoodie, medyas, at tsinelas. Dala-dala ko ang phone, ang files, at ang pinakaimportante, ang ID ko.

Wala nang masakyan na jeep kaya naman nag-trike na lang ako. Mabilis ang pagpapatakbo ng tricycle hanggang sa makarating ako sa kumpanya.

“May naiwan po kayo?” tanong ng guard sa akin nang tingnan nito ang ID ko.

“Ahmm... opo...” sagot ko na hindi pa sigurado.

Nang makapasok ako, agad akong pumasok sa elevator at pinindot ang 15th floor kung nasaan ang office ni Baron.

**

Hindi na mapakali si Baron. Namumuo ang pawis sa batok niya kahit na malamig naman sa loob ng office niya. Hindi na siya mapakali, panay ang tingin sa wrist watch niya at lampas alas-diyes na. Hindi niya alam kung anong kakaibang pakiramdam ang dumaloy sa kaniya nang marinig ang boses ng dalaga mula sa telepono kanina.

Sa totoo lang ay simula nang makita niya si Caramel sa conference room nung araw na iyon ay gustong-gusto na niya itong halikan ulit at marinig ang mga ungol ni Caramel, pero nagpigil siya. Dahil sa hindi talaga ito sanay na maghintay ay nagpasya na siyang tumayo sa swivel chair niya at kinuha ang coat, pero bago pa siya makahakbang papunta sa pinto ay bumukas ito.

Iniluwa ng pinto si Caramel, salubong ang mga kilay habang inaayos ang buhok nitong nakalugay na hindi na niya nagawa pang suklayan bago nakaalis sa bahay.

Napahinto lang si Baron, napalunok at nakapamulsang pinagmasdan lang si Caramel.

**

“H-Hindi ba 'to makakapaghintay bukas?” irap ko. Lumapit ako at inilapag ang mga papeles sa mesa ni Baron.

“Pwede na po ba akong umalis?” sarkastiko kong tanong.

“No,” deretsong sagot naman niya kaya naman napataas ang kilay ko.

“May ipapagawa ka pa ba? Gawin ko na nang matapos ko agad at makapagpahinga—”

Hindi ko na natapos ang pagsasalita nang bigla niya akong siilin ng halik. Halik na tila sabik na sabik sa akin ang binata. Natulala lang ako at kalaunan ay napapikit na lang at nakipagsabayan na lang sa halik ng boss ko.

Kumalas si Baron sa halikan namin. Pinagdikit niya ang parehong noo namin at bahagyang nagpakawala ng magaan na paghinga.

“This... this is what I want,” bulong niya at sinunggaban na naman ng halik ang labi ko.

Naging mapusok ang halikan namin hanggang sa buhatin niya ako at pinaupo sa kaniyang mesa. Nag-umpisa nang maglakbay ang mga kamay niya na ngayon ay nasa hita ko na.

“Ahmm...” mahina kong ungol.

Bumitaw siya sa paghalik at naglakbay ang labi niya sa leeg ko na mas nagbigay sa akin ng di-maipaliwanag na kiliti sa kaloob-looban ko.

“Ahhh... shit!” ungol ko at napahawak na lang sa buhok niya nang bigla niyang sunggaban ang suso ko at nasa maselang parte ko ang isang kamay niya.

Hindi ko na napansin kung paano nakapasok ang kamay niya sa loob ng pants ko, pero di ko na iyon binigyan pa ng pansin dahil sarap na sarap na ako sa ginagawa niya.

“You’re so wet...” bulong niya sa mismong tenga ko at bahagyang kinagat ito.

Hindi na ako nakapagsalita pa. Napsakmal na lang ako sa braso niya nang mabilis niyang nilabas-masok ang kaniyang daliri sa puke ko.

“Ahhh... S-Sir...” ungol ko pa.

Napangisi si Baron at agad na ibinaba ang pants ko kasabay ang panty ko. Agad niyang sinaklob ang palad nito sa puke ko. Dahan-dahan niyang ipinasok ang gitnang daliri niya sa bukana at mabilis na nilaro ang puke ko.

“Uhhh! fvck!” ungol ko.

“You like it?” mapanukso niyang tanong.

Wala akong nagawa kundi ang tumango lang na labis namang ikinatuwa niya.

Pumunta siya sa pagkababae ko, at bumungad sa kaniya ang mamasa-masang perlas ko.

“It’s nice to see you again, Caramel,” bulong niya.

Napatingin ako sa kinaroroonan niya, sa bungad mismo ng puke ko.

“What are you doing?” tanong ko.

“Greeting your most precious one,” nakangisi niyang sagot, at agad na sinunggaban ang puke ko.

Muli na naman akong napaliyad nang maramdaman ang mainit na dila niya na naglalaro ngayon sa clitoris ko.

“F-fvck Baron!” pasigaw kong ungol at napakapit sa buhok niya. Hindi ko alam kung ilalayo ko ba o ibabaon ang mukha ng binata para mas pumasok ang dila nito sa kaibuturan ko.

“Beg Caramel, beg me for more,” ani niya at pumantay sa tenga ko.

Pinanuod ko kung paano niya tanggalin ang sinturon niya at ang paghubad niya sa slack pants niya. Inilabas niya ang alaga niya at bahagyang idinampi sa bukana ko. Pinadulas-dulas niya ito sa mismong hiwa kaya naman di magkandaugaga sa pagliyad ako.

“Uhhh shit! Ipasok mo na please,” pagsusumamo ko na kahit ako ay di ko alam kung paano lumabas sa sarili kong bibig ang mga salitang iyon.

“Okay, don’t blame me here,” aniya. Itinaas niya ang binti ko, ipinatong ito sa balikat niya at walang habas na ipinasok ang kahabaan nito sa kaibuturan ko.

Napakapit ako sa braso niya nang maramdaman ko ang hapdi. Agad naman siyang umulos nang mabilis.

“Ahh! shit! Ahh!” sunod-sunod kong ungol. Lalo pa niyang binilisan at binaon ang kahabaan nito sa akin, kaya naman hindi ko na rin alam kung saan pa ako kakapit.

“Shit... I... I... ahhh,” aniya. Tila naabot na niya ang hangganan. Idinantay niya ang ulo sa dibdib ko, sabay ang paghinga namin nang mabilis, parehong pagod sa nangyari sa amin.

“I want more,” bulong niya.

“Manahimik ka! Ang hapdi na nga e!” pagtataray ko na bigla namang ikinatawa niya.

Bumaba siya at pumantay sa bukana ko.

“I'm sorry little Caramel,” saad nito at hinalikan ang puke ko.

“A-Anong ginagawa mo?” taka kong tanong.

“Nothing, I just getting along with your most precious one,” sagot niya na ikinangiwi ko.

“Ganyan ka talaga? Linakausap mo rin yung... yung ano nila... pagkababae?” tanong ko at ilang na ngumiti kay Baron.

“Nope, only yours,” sagot naman niya. Napapikit pa siya sa naging sagot niya dahil, bakit nga naman niya sinagot lahat ng tanong ko.

Habang ako naman ay di maiwasang mapakagat sa labi, hindi ko malaman kung dapat ba akong kiligin sa sagot ng Boss ko, o dapat ba akong kabahan dahil baka mahulog ako sa kanya ng tuluyan at hindi niya ako saluhin.