CHAPTER 2

“Ugh, ughhh!” Munting ungol ko, kasabay ng dahan-dahang paghalik ng isang lalaki sa katawan ko, umpisa sa labi ko, papunta sa leeg, hanggang sa mapunta na sa malulusog kong dede.

Pinaglaroan n’ya muna ang dalawang u***g ko at maya-maya’y ‘di nagtagal ay sinuso n’ya na ang isa sa malulusog kong dede, habang ang isa nama’y minamasahe n’ya gamit ang kamay n’ya.

Nang magsawa na s’ya sa pagsuso sa isa’y lumipat naman s’ya sa kabila, ngunit mas napaungol ako ng mas malakas nang maramdaman ko ang kakaibang sarap habang paunti-unti n’yang hinahalikan at dinidilaan ang katawan ko, mula sa malulusog kong dede, papunta sa perlas kong kanina pa basa.

“Ughh please, tanggalin mo na ‘yung panty ko, please!” Pagmamakaawa ko, nang maramdaman ko ang kakaibang sarap nang dilaan n’ya ang perlas ko.

Ramdam na ramdam ko ang kakaibang sarap sa bawat pagdila na ginagawa ng lalaking ‘to sa perlas ko, pero alam kong mas masasarapan ako kung tatanggalin ko na ang panty ko, kaya ang ginawa ko’y hinawakan ko ang ulo ng lalaki at inilayo s’ya sa perlas ko para matanggal ko na ang panty ko, ngunit nang akma ko nang ibababa ang panty ko ay s’ya namang biglang pagpigil ng lalaki sa’kin.

“Baby, please be patient.” Saad ng lalaki, hindi maikakailang boses pa lang ng lalaking ‘to, ay masasabi mong gwapo na.

Naramdaman kong mas lalong uminit ang katawan ko nang marinig ang boses n’ya, kaya mas lalo kong binukaka and dalawang hita ko para mas madilaan n’ya ang perlas ko.

“Ughh, ughhhhh!” Malakas na ungol ko nang maramdaman kong pinasok na ng lalaki ang dila n’ya sa loob ng panty ko, kaya sa pagkakataong ‘to ay mas nararamdaman ko na ang pagdila n’ya sa perlas ko.

Hindi nagtagal ay naramdaman ko na lang na unti-unti nang binababa ng lalaki ang panty ko, ngunit nang makarating na ang panty ko sa may tuhod ko’y, s’ya namang pagkarinig ko ng boses ni Krizha.

“Hoyy, babae! Babae, bangon na’t baka ma late ka pa, hoyy!” Rinig kong pagsisisigaw ni Krizha at ramdam ko rin ang pagyuyugyog nito sa’kin.

Unti-unti kong binuksan ang mata ko’t ang bumungad lang sa’kin ay si Krizha. ‘Wait, asa’n na ‘yong lalaki?’

Agad akong napatayo sa kinahihigaan ko’t pagtayo ko’y napansin kong kumpleto parin ang suot kong saplot, nasa kwarto ko rin ako nakahiga- ibang-iba sa hinihigaan kong baybayin kanina at wala rin ang lalaking dumidila sa perlas ko, kanina-kanina lang.

“May lalaki ka bang nakita?” Agad na tanong ko kay Krizha, na nakaupo parin sa kama ko at halatang nagulohan s’ya sa tanong ko.

“Ha? Pinagsasasabi mo? Pa’no magkakaro’n ng lalaki rito, eh ako lang naman katabi mo matulog magdamag?” Saad nito, dahilan para matauhan ako.

Tama naman si Krizha, pa’no nga ba naman talaga magkakaro’n ng lalaki rito? Well, i guess, nananaginip na naman ako.

“Oh ano, tatayo ka lang ba talaga r’yan at hahanapin ‘yong lalaking sinasabi mo? Wala ka bang balak na gumalaw, para maligo?” Saad ni Krizha, pero dahil kagigising ko lang ay tinatamad pa ‘ko gumalaw.

Pero sa totoo lang, sobrang ginugulo lang kasi ako ng panaginip ko. Like, ang weird lang kasi, alam n’yo ba ‘yung feeling na parang bawat paghalik, pagsuso at pagdila n’ya sa’kin ay totoo, kasi kahit na paulit-ulit kong sabihin sa sarili ko na panaginip lang lahat ‘yun, ramdam na ramdam kong parang totoo talaga eh, pero ang pinagtataka ko kasi’y bakit parang halos araw-araw ko na ata ‘tong napapaginipan na palaging gan’to na lang at ito pa, sobrang linaw kasi nung bawat pangyayari sa panaginip ko, to the point na sa sobrang linaw ay naaalala ko parin hanggang pag gising ko.

“Ayy, si anteh, tulala ‘yarn?” Saad ulit ni Krizha, ngunit hindi ko ito pinansin. “Aba si anteh, wala talagang balak gumalaw ha? Sige, bahala ka r’yan, pero ‘wag mo ‘ko sisihin pag na late ka ha? Mag aalas sais na pa naman.” Napatingin ako agad kay Krizha pagkasabi n’ya, may hawak s’yang orasan at mag-aalas sais na nga talaga.

Anak ng- wala ng kung ano-ano pa’y agad ko nang kinuha ang tuwalyang kailangan ko at agad nang tumakbo papunta sa CR para makaligo na, masyado kasi akong nadala sa pag-iisip ko sa panaginip ko, ayan tuloy ‘di ko na namalayang tumatakbo nga pala ang oras.

“Thea, dalian mo na’t kailangan mo pang kumain! Mukhang mauuna ka pa atang paalisin ng boss mo, kesa sa pag resign mo!” Rinig kong sigaw ni Krizha sa labas ng kwarto ko.

Hindi na ‘ko nagsalita pa’t agad nang minadali ang pagligo ko. Hindi na ‘ko pwedeng ma late ngayon, dahil nag extend na ‘ko ng vacation, nung umuwi ako sa probinsya namin.

Pagkatapos na pagkatapos kong maligo ay inayos ko lang ng kunti ang sarili ko’t agad nang lumabas.

Wala na sana akong balak kumain, ngunit pagkalabas ko pa lang ng kwarto ko’y naaamoy ko na agad ang pagkain sa hapag, kaya napagdesisyonan kong titikman ko muna ‘yung pagkain, kahit unti lang. Bakit ba? Mukang masarap eh.

Agad na ‘kong lumapit sa hapag at agad na umupo. ‘Hmmm, ang bango talaga’

Pagkaupong-pagkaupo ko pa lang ay wala na ‘kong sinayang na oras pa’t agad nang kumuha ng plato at naglagay ng pagkain sa plato ko para lantakan, hindi ko alam kung anong tawag sa dish na ito, basta ang alam ko lang ay masarap ang lasa n’ya.

Sarap na sarap na ‘ko sa paglantak sa pagkain ko, nang marinig kong may nagkukwentohan sa kusina na kinataka ko, ang pagkakaalam ko kasi’y dalawa lang kami ni Krizha sa bahay at wala naman s’yang nabanggit na may bisita s’yang darating.

Napilitan akong tumayo sa kinauupoan ko, kahit na ayaw ko pa naman talagang tumayo, dahil kumakain ako. Ngunit, mas nangibabaw ang nararamdaman kong kaba kung anong pwedeng mangyari, kung sakaling tama ang hinala kong naluoban kami, kaya kahit labag sa loob ko’y dahan-dahan at maingat akong tumayo at sinigurado kong hindi ako makakagawa ng kahit na anong ingay.

Bago ako magtungo sa kusina’y agaran ko munang kinuha ang walis na nasa gilid lang, tsaka unti-unting naglakad papunta sa kusina. Kinakabahan pa ‘ko ng unti-unti ko nang binubuksan ang pinto sa kusina, hinanda ko na rin ang walis na hawak ko pampalo kung sakali man, nang marinig ko ang isang tinig ng isang batang lalaki at ni Krizha na nag-uusap, kaya tumago muna ako sa may pinto at pinakinggan ang usapan nila. Wala eh, chismosa lang.

“Ate, what’s that?” Pagtatanong ng isang batang lalaki kay Krizha, sa tingin ko’y ang tinutukoy ng bata’y ang mga ingredients, sa tingin ko kasi’y nagluluto parin si Krizha, dahil rinig ko parin ang patuloy na pagkukuskos n’ya sa kawali.

“Ahmmmm, ano.....” Sagot ni Krizha, habang ako’y patuloy parin sa pakikinig.

“It’s..... it’s the heart of the banana.” Seryusong saad nito.

“Huh?” Tila nagugulohang turan ng batang lalaki.

“I said, it’s the heart of the banana, sa tagalog ay puso ng saging. Hindi mo ba alam ‘yun?” Tanong ni Krizha pabalik sa batang lalaki.

“I don’t know that, because mommy don’t tell anything about that heart of the banana.” Inosinteng saad ng batang lalaki.

“Then, take note of what i’ve said earlier, okie? Always remember that, this is the heart of the banana, sa tagalog ay puso ng saging, okie?” Proud na pagkakasabi ni Krizha na ikinatawa ko ng malakas.

“Hoyy babae! Kanina ka pa ba r’yan?” Agad na tanong ni Krizha sa’kin nang lumapit ito.

“Ahh, oo. Jusko, akala ko naman kasi naluoban na tayo, may narinig kasi akong nag-uusap, eh tayo lang namang dalawa rito. Kaya pumunta ako ng kusina, para tingnan sana.” Saad ko.

“Alam mo? Praning ka talaga kahit kailan.” Panglalait nito sa’kin

“Wow ha! Ikaw nga sabi mo, the heart of the banana.” Pang-aasar ko kay Krizha at tumawa.

Sasagot pa sana si Krizha, ng may biglang lumapit sa’ming batang lalaki- si Brian pala.

Si Brian ay nakababatang kapatid sa ina ni Krizha at tatlong taong gulang pa lamang ito. So, i guess, si Brian ang batang lalaking kausap ni Krizha kanina.

“Hi mga Ate, are you arguing po?” Inosinteng tanong sa’min ni Brian.

“Hindi baby, nag-aasaran lang. Nga pala, kailan ka dumating? Wala kasing nabanggit sa’kin ang ate mong darating ka.” Pagtatanong ko, habang inaayos na ulit ang sarili.

“Kanyena lang po, i think mga 5 po in the morning. Beyglaan lang po ‘yung paghatid dito ni mommy sa’kin, hindi nga po alam ni ate Zha na dadalhin ako rito ni mommy. Mommy said po na she have an emergency to do daw po, aasikasuhin daw po muna n’ya ‘yung emergency tas kunin na lang daw po ako rito pagtapos n’ya na po.” Cute na pagpapaliwanag sa’kin ni Brian.

“Ahh, gano’n ba. O s’ya sige, maiwan ko na muna kayong magkapatid ha, need ko pa kasi mag work eh. Brian, ‘wag ka masyadong malikot kay ate mo, para ‘wag kang pagalitan ha?” Pagpapaalam at pagbilin ko kay Brian, bago lumabas, tsaka hinalikan ang nuo nito.

“Opo, take care po ate! Don’t forget may pasalubong po kapag uuwi ka na!” Rinig kong sigaw na bilin ni Brian sa’kin pagkalabas ko.

Pagkasaradong-pagkasarado ko pa lang ng pinto ng bahay namin ay wala na ‘kong sinayang pa na oras at agad nang tumakbo papunta sa labas para makapagpara ng jeep, sakto naman, dahil may paparating ng jeep pagdating ko, kaya hindi ako gaanong nahirapan para makasakay.

Sobrang luwag pa ng jeep pagkasakay ko, dahil tatlo lang ang pasahero ni kuya at kasama na ‘ko ro’n sa tatlo.

Mag isa lang ako sa side ko at pumwesto ako sa may labasan para hindi na ‘ko mahirapan bumaba, kung sakali mang may sumakay pang ibang pasahero mamaya. Habang sa kabilang side naman ay may dalawang lalaking pasahero, ‘yong isa’y nasa harapan ko lang at ‘yong isa nama’y nasa may gitna.

Walang imikan sa loob ng jeep, dahil hindi naman kami magkakakilala at sa sobrang tahimik sa loob ay ang tanging naririnig lang naming tatlo ay ang ingay mula sa pag-andar ng jeep na sinasakyan namin at ang ingay mula sa paligid namin, kagaya ng ibang ingay na galing din sa ibang sasakyan at iba pa.

Hindi nagtagal ay unti-unti na ring napuno ang jeep ng iba pang mga pasahero at masasabi kong nagsisiksikan na, dahil nararamdaman ko na ang init sa loob ng jeep.

Umayos ako ng pagkakaupo ko at hinanda na ang sarili ko sa pagbaba, dahil malapit-lapit na ang bababaan ko at habang naghihintay akong makarating sa bababaan ko’y nakuha ni kuyang nasa harapan ko ang atensiyon ko.

Palingon-lingon si kuyang nasa harapan ko at tila ‘di mapakali, kaya akma na sana akong magtatanong kay kuyang nasa harapan ko kung ano bang problema n’ya, ng bigla kong makita na dahan-dahan ni kuyang nasa harapan kong nilagay ang kamay n’ya sa loob ng short n’ya.

Nagulat ako sa ginawa nito at nagkatinginan na lang kami ng babaeng katabi ko, na tila alam na namin agad kung anong balak gawin ni kuyang nasa harapan ko.

“Jusko naman ‘to si kuya, magjajabol na lang sa jeep pa.” Rinig kong pabulong na reklamo ng katabi ko.

Sinusubokan kong umiwas ng tingin kay kuyang nasa harapan ko, para ‘di ko makita kung sakali mang may ginagawa talagang kababalaghan si kuyang nasa harapan ko, ngunit dahil nga nasa harapan ko lang si kuya ay may pagkakataon talagang napapatingin ako sakan’ya at saktong pagtingin ko sa kan’ya ay bigla n’yang nilabas ang kamay n’ya sa loob ng short n’ya at bigla s’yang nagsalita.

“Paabot nga po ng bayad!” Sigaw ni kuyang nasa harapan ko, habang hawak-hawak ang pera n’ya at nag-aantay na may kumuha nito, para iabot ito kay kuyang driver.

“Kunin n’yo na! Bahala na, damay-damay na ‘to!” Sabat ng isang lalaki at humalakhak.

Pinagpasa-pasahan ‘yung perang galing kay kuyang nasa harapan ko, hanggang sa mapunta na kay kuyang driver ‘yung perang pambayad para sa pamasahe ni kuyang nasa harapan ko.

“Kaninong bayad ‘to?!” Agad na tanong ni kuyang driver nang makuha n’ya ang perang pamasahe ni kuyang nasa harapan ko.

“Kay birdy po kuya! Pag pasensyahan n’yo na po kung nangangamoy na, galing pa po kasi ‘yan sa junjun ni birdy!” Saad ni kuyang sumabat din kanina, sabay tawa.

“Gago!” Tawang-tawang sigaw ni kuyang nasa harapan ko. “Pag pasensyahan mo na po, manong! Sa junjun ko po kasi talaga nilalagay, para iwas dukot! Malas mo lang po kuya, kasi nagkataon pong ‘di ako nakaligo!” Dugtong pa ni kuyang nasa harapan ko, habang tawang-tawa parin.

Napuno nang tawanan ang buong jeep, dahil sa pangyayaring ‘yun, hanggang sa makababa na ‘ko.

Pagkababa ko’y ramdam ko na’ng sobrang kaba at pinagpapawisan na rin ako ng malamig, kaya takbo to the highest level ang ginawa ko papunta sa office namin.

Hinihingal na ‘ko nang makarating sa opisina namin, but thankfully, male-late raw si boss ng dalawang oras, dahil may family meeting daw na pupuntahan, kaya i’m still lucky na mas nauna parin akong makarating ng opisina, bago pa makarating si boss.

Gusto kong bumawi kay Sir-Boss, dahil sa pag extend ko ng vacation sa probinsya, kaya lahat nang naiwan kong gawain pag-alis ko’y napagdesisyonan kong gawin na at kung kaya namang tapusin ay tapusin na agad, para pagdating ni boss ay pwede n’ya na ulit akong tambakan ng gawain, dahil alam kong magagawa ko na kung ano mang ipapagawa n’ya sa’kin, dahil tapos ko na ang mga naiwan kong gawain nung nakaraan.

Ilang oras pa ang lumipas at maya-maya’y may tumawag na sa office namin, galing daw sa guard at ang sabi nito’y papasok na raw si Boss ng opisina namin, kaya lahat kami’y kanya-kanya nang inayos ang sarili at naghanda na para batiin si Boss sa pagpasok n’ya.

“Good morning po!” Sabay-sabay naming pagbati pagkapasok ni Boss.

“Good morning everyone!” Pagbati sa’min pabalik ni Boss at sabay tingin sa’kin, habang nakangiti na kinagulat ko.

Oh, okay? Does it mean na hindi s’ya galit sa’kin? O, hindi n’ya lang talaga sinasadyang mapatingin sa’kin? But, in fairness kay Sir ah, ang gwapo n’ya ata ngayon.

“Thea! Hoyy, Thea!” Rinig kong pagtawag sa’kin ni ate Hera at nang lumingon ako’y kumakaway-kaway pa ‘to.

“Ayy, sorry po, Ate. Ano po ‘yun?” Magalang na tanong ko kay Ate Hera

“Thea, ayos ka lang ba?” Nilapitan ako ni ate Hera at halata sa kan’yang mga mata na nag-aalala s’ya, she even put her hands on my forehead to check me, if i have a fever.

“No worries po, Ate Hera. Wala po akong sakit haha, natulala lang po talaga.” Saad ko, sabay tanggal ng kamay ni ate Hera na nasa nuo ko parin. “Nga pala, may kailangan ka po ba, Ate?” Dugtong ko.

“Oh, yeah. I almost forgot, pinapapunta ka ni Mr. Buenavidez sa office n’ya.” Saad ni ate Hera at ngumiti, huminga muna ako ng malalim at akma na sanang maglalakad papunta sa office ni Boss, ngunit sandali akong hinarang ni ate Hera.

“Let me fix your blouse first, before you go to Mr. Buenavidez office.” Pumunta si ate Hera sa likod ko at may ginalaw s’ya sa blouse ko, i don’t know what is it, pero sa tingin ko’y gusot na part sa blouse ko.

“There you go. Ok na ulit Thea, ‘di na nakaka-bothered na may gusot sa blouse mo hihi.” Saad ni ate Hera, habang pangiti-ngiti.

“Oh, thank you for fixing my blouse po, so..... Can i go to Mr. Buenavidez office na po?” Pagtatanong ko, baka kasi may kailangan pang ayosin sa’kin o sa damit ko, para maayos na.

“Oh, yeah. I think, you should really go.” Maikling saad ni ate Hera at bumalik na sa side n’ya.

Sa pangalawang pagkakataon ay huminga ulit ako ng malalim at inayos ng kunti ang sarili, at nang masiguro kong maayos na ang lahat ay naglakad na ‘ko papunta sa office ni Boss.

Nag-aalinlagan pa ‘ko nung una kung itutuloy ko pa ba ang pagpunta sa office ni Boss, but, i don’t really have a choice, kaya napabuntong hininga na lang ako, habang kumakatok sa labas ng office ni Boss.

“Pasok!” Rinig kong sigaw ni Boss na hudyat kung sa’n pinahihintulotan n’ya na ‘kong pumasok.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng office ni Boss at pumasok, at nang makapasok na ‘ko ay sinara ko ulit ito.

Pagkapasok ko’y bumungad sa’kin si Boss na nakatingin sa’kin, nakaupo s’ya at ang isang kamay n’ya ay nasa mesa n’ya, gumagalaw-galaw ang mga daliri ng kamay n’ya na tila ba nagbibilang.

Kinakabahan akong lumapit kay Boss at nanginginig na rin ako sa takot, dahil sa talim nang tingin nito sa’kin.

Hindi ako makatingin nang diretso sa mga mata ni Sir, pagkalapit ko sa kan’ya at hindi ko rin alam kung ano bang sasabihin ko, but i can’t just stand here, kaya nagdesisyon akong magsalita ng kung ano na lang na lumabas sa bibig ko.

Yumuko muna ako bago magsalita, dahil ayokong makita ang matatalim na tingin sa’kin ni Sir, na tila ba kahit anong oras ay mangangain na s’ya ng tao.

“Ahmm, Mr. Buenavidez. About po ro’n sa informal na pagpapaalam ko po sa pag extend ko ng vacation sa probinsya namin-”

“Shhh, you don’t really need to worry about that. It’s totally fine, so..... how’s your vacation in your province?” Saad ni Sir, dahilan para bigla akong mapatingin sa kan’ya at sa pagkakataong ‘to ay nakangiti na s’ya sa’kin..... Luh, ok? Anyare?