Bahagyang nagulat si Analyn. Bihira siyang tawagin ni Edward ng ganun. O siguro dahil narito si Brittany sa malapit. “Mr. Zamora, susunduin mo na ba ang asawa mo?” Lumingon si Edward sa gawi ni Brittany. Nakatingin ito sa kanilang dalawa ni Analyn na tila natatawa sa kanila. Nilingon ni Edward ang sekretarya na nasa likuran niya.“Iuwi mo na ang asawa ko,” utos ni Edward dito. “Tapos ka na ba sa trabaho mo, asawa ko?” tanong ni Brittany na hindi pa rin tumatayo. “Yes, kakatapos ko lang sa isang meeting. Pero may isa pa akong kailangang kausapin.”“Okay, kung ganun, mauuna na akong umuwi.” Pagkasabi nun ay tumayo na si Brittany at naglakad na palapit sa sekretarya. Magkasabay na umalis na ang dalawa habang naiwan sila Analyn at Edward. “Kumusta ka?” tanong ni Edward. “Okay ka lang ba?”“Okay naman…” tatango-tangong sagot ni Analyn, nang bigla siyang may naalala. “By the way, may sasabihin pala ako sa ‘yo. Iyong assistant mo? Parang hindi mo yata siya na-train na mabuti. She almo
Nagulat si Ailyn, hindi na niya maitanggi ang akusasyon ni Analyn. Yumuko siya, at saka nagsalita. “Two hundred thousand.”“Malaki, ha…”Umiling-iling si Ailyn. “Wala akong choice. Ulilang lubos ako at si Sir Edward ang nagpa-aral sa akin sa college. Ginawan niya ako ng pabor, kaya kailangan ko iyong bayaran sa kanya.”“Ang tao, nagpapakamatay sa pera. Ang mga hayop sa gubat, nagpapakamatay sa pagkain. Bawat isa ay may kanya-kanyang paninindigan. Hindi ko pwedeng husgahan ang naging desisyon mo. Pero dahil sa naging desisyon mo, muntik ng masira ang pagsasama namin ni Anthony. At hindi pwedeng manahimik lang ako at walang gagawin.”“Sorry…”“Hindi kita sinisisi sa nangyari.”“Pangako, hindi na ako makikipagkita kay Sir Anthony kahit kailan. Ako na ang iiwas.” Ngumiti si Analyn at saka tumayo na. “By the way, bagay sa iyo ang kulay puting damit. Payo lang… huwag mong dungisan ang kulay na iyan sa mga bagay na gagawin mo pa sa hinaharap.” Pagkasabi nun ay naglakad na paalis doon si
“Bukas ng umaga, sumama ka sa akin sa ospital. Magpapakita lang tayo tapos aalis na. May flight akong kailangang habulin para sa isang business trip.” Kalalabas lang ng banyo ni Analyn ng sabihin ni Anthony iyon sa kanya. “Sino’ng nasa ospital?”“Si Tito Sixto. May spinal injury daw.”“Ah, okay. Saan ka naman pupunta?” “Sa San Clemente. I-occular ko iyong bagong branch doon.”“Naririnig ko na maganda raw doon. Minsan, isama mo ako para malaman ko kung totoo.”“Sumama ka na bukas. Put aside your work and accompany me.”Sumimangot si Analyn. “Ayoko. Pag trabaho, trabaho. Kapag pasyal, pasyal lang. Walang trabaho.”“Sus, ang arte. Okay, hahanap ako ng time para maipasyal kita roon. For the meantime, ipapasyal muna kita sa langit ngayon.”Agad na binuhat ni Anthony ang asawa at saka inilapag sa kama. “Maaga tayo gigising bukas, Anthony! natatawang sabi ni Analyn, pero hindi iyon pinansin ng asawa at inumsahan na siyang hubaran.NAPANSIN ng sekretarya ang tila antok na antok pang si A
“Hindi na kami magtatagal, baka mahuli ako sa flight ko,” anunsyo ni Anthony, “sumaglit lang talaga kami ng asawa ko rito.”“Salamat,” sagot ni Mercy. Nasa lobby na ng ospital sina Anthony at Analyn. “Kailangan ko ng umalis, misis ko. Ipahatid na lang kita sa driver?” “Okay.”Samantala, kasunod na bumaba nila Anthony at Analyn si Edward, kaya nakita pa sila ng huli roon sa lobby ng ospital. Naabutan niya na hawak ni Anthony sa mga balikat niya si Analyn at binigyan ito ng halik sa kanyang noo. Sakto rin na pumarada ang sasakyan ni Anthony sa tapat ng dalawa at saka sumakay na roon si Anthony. Ibinaba ni Anthony ang salaming bintana.“Naalala ko pala. Iyong bahay na tinitirhan ngayon ng Papa mo, si Vhance ang naghanap nun, di ba?” “Oo.”“I don’t have the time. Kunin mo muna ang Papa mo roon at patirahin mo muna sa bahay natin. Nag-away kami ni Vhance. Mabuti na ‘yung nag-iingat tayo. Hindi natin alam ang takbo ng isip niya. Pwedeng gamitin niya ang Papa mo laban sa akin.”Alam
Naguguluhan si Analyn. Marami siyang tanong sa isip niya. Kinuha niya ang telepono sa bag niya at saka tumipa ng tumipa roon. Mahaba na ang nata-type niya at saka niya pinindot ang SEND na buton. Palaisipan sa kanya kung ano ba ang naging kasalanan ng ama ni Edward at nakulong ito. At alam niyang si Anthony ang tamang tao na tanungin tungkol dito.Medyo naiinip na si Analyn sa paghihintay sa sagot ni Anthony. Inisip niyang baka naka-alis na ang eroplanong sasakyan ng asawa kaya hindi na ito nakasagot sa kanya. Kaya naman ng tumunog ang telepono niya ay nagulat siya. From: AnthonyAng mga pamilya ng Zamora at De la Merced ay may magkasalungat na relasyon. Nang pa-mahalaan ng Papa ko ang mga negosyo ng De la Merced, marami siyang binagong mga policy.Sinuyo niya ang mga Zamora para maging ka-alyado sila ng De la Merced. From: AnthonyNang nagtagumpay na si Papa at nakuha naniya ang loob ng matandang Zamora, agad na Silang nagpirmahan ng kontrata. Pagkatapos nun, tumaas na an
Malayo-layo na ang nalakad ni Analyn pero ramdam na ramdam pa rin niya ang galit sa dibdib niya. “Ibang klase talaga!” inis na sabi ni Analyn.Pumara siya ng taxi at saka nagpahatid sa opisina. Nanginginig pa rin ang katawan ni Analyn kahit nung dumating na siya sa opisina ng Blank. “Oh, sister? Ano'ng nangyari sa ‘yo?” nagtatakang tanong ni Michelle. “Wala lang,” tipid na sagot ni Analyn, at saka dumiretso sa CR.Nakatitig si Analyn sa salamin habang nasa isip niya ang imahe ng mukha kanina ni Edward. Kilala niya si Edward bilang isang matino at matuwid na tao. Kung hindi lang sila magkaaway ni Anthony, baka sakaling naging magkaibigan pa sila. Pero malabo na ngayon ang maging magkaibigan pa sila dahil sa salitang sinabi ni Edward kanina. “Lover… hah! Paano niya nagawang sabihin ”yun?”Tinitigan ni Analyn ang repleksyon niya sa salamin. Iniisip niya na baka mali ang pagkakakilala niya kay Edward. Baka ganun na talaga ang ugali nito sa simula pa lamg at nagpapanggap lang na mat
Nakahinga ng maluwag si Analyn ng nakita niya ang Papa niya at si Jan na magka-usap sa labas ng clinic nito. Naramdaman siguro ng dalawang lalaki ang presensiya niya dahil sabay itong lumingon sa direksyon niya. Agad na ngumiti si Damian kay Analyn. “Etong si Analyn, masyadong nag-aalala sa akin. Hindi naman ako mawawala,” sabi ni Damian habang papalapit na si Analyn.Akmang tatayo si Damian kaya agad itong inalalayan ni Jan. “Ganun lang talaga ang mga anak. Gusto lang nila masiguro na okay ang magulang nila,” sabi ni Jan habang nakaalalay kay Damian. Nahihiyang hinarap ni Analyn si Jan. “Thank you, Doc Jan. Pasensiya na sa abala. Sobrang nag-alala lang talaga ako kay Papa.”Naiilang naman si Jan kay Analyn kaya hindi niya ito direktang matingnan sa mga mata nito.“Wala ‘yun. Pasyente ko rin naman si Tito, at natural na magmalasakit pa rin ako sa kanya.” Pagkasabi nun ay inabot ni Jan kay Analyn ang resulta ng mga test ni Damian.“Okay naman ang mga result niya. Everything is g
Nang dumating sila Analyn at Damian sa bahay nila Analyn ay naayos at nalinis na ng mga kasambahay ang tutuluyang kuwarto ng ama. Naiilang si Damian magkikilos sa bahay ni Analyn. Hindi siya nasanay na may mga katulong na umaaligid sa kanya. Simple lang ang buhay niya noong bago siya magkasakit. Isa pa, nalalakihan siya sa bahay na iyon. Sobrang laki, at sobrang tahimik. Pero nagustuhan niya ang hardin. Doon lang siya nakatagpo ng kapayapaan. Pagkatapos kumain ng hapunan, hinanap ni Analyn ang ama pagkatapos niyang mag-shower. Nakita niya ito sa balkonahe at nakatingin sa malayo. Base sa mukha nito, hindi siya mukhang masaya.“Papa, bakit ka nakatulala riyan?” Parang biglang nagising si Damian at saka nilingon ang anak. “Wala lang… naninibago lang. Para kasing ibang-iba na ang paligid ngayon, kumpara nung bago ako nakatulog ng mahaba.” “Sa tingin mo ba nagbago na ko?” “Hindi ikaw ang sinasabi ko. Ang pananaw ko ang nagbago. Maupo ka.” Agad namang naupo si Analyn. “Nasaan naman
Nang itulak ni Analyn ang pintuan ng opisina ni Anthony, nakita niyang nakaupo si Anthony sa mesa nito habang may pinipirmahang mga dokumento habang nakayukong nakaalalay dito si Ailyn, para ilipat ng pahina ang mga pinipirmahan ng aawa. Magkalapit na magkalapit ang mukha ng dalawa. Konting galaw pa siguro at mahahalikan na nila ang isa’t isa. “Kailan ka pa nagpalit ng sekretarya? Hindi ako na-inform na wala na pala rito ang dati mong sekretarya,” tanong ni Analyn pagkakita sa dalawa. Bahagyang nagulat si Anthony, pero hindi siya nagpahalata. “Analyn, ano’ng ginagawa mo rito? Ipinagbilin ko sa bahay na huwag kang paalisin.”Agad na tumayo si Anthony para salubungin si Analyn. “Bakit? Para hindi ko malaman itong sikreto n’yo?” Tumuwid ng tayo si Ailyn. Kalmado lang itong ngumti kay Analyn. “Miss Analyn, nandito ako as assistant ni Tonton. Ito kasi ang gusto ni Papa.” Matalim na tinitigan ni Analyn si Ailyn. Nakaramdam naman ng takot si Ailyn kaya lumipad ang tingin niya kay Anth
Nanginginig ang buong katawan ni Analyn habang ikinukuwento kay Anthony ang nangyari. Takot na takot pa rin siya, at tanging si Anthony lang ang makakapagtanggal ng takot niya. Hinagod ni Anthony ang likuran ni Analyn. “Itinawag mo na kamo sa pulisya, di ba? Dapat may resulta na ang imbestigasyon nila ngayon.” Umiling-iling si Analyn. “Hindi, Anthony. Masama ang kutob ko. Malakas ang paniniwala ko na hindi basta-bastang pagkawala ito. Malakas ang kutob ko na may kumuha sa Papa ko.”“Shh… huwag ka munang mag-isip ng kung ano-ano. Malapit na tayo sa dating bahay niya. Baka nandun lang siya.” “Sana nga, Anthony. Sana nga…”NANG dumating sila Anthony at Analyn sa dating bahay ni Damian, walang senyales na galing doon si Damian. Saradong-sarado ito, at naka-lock ng padlock ang pintuan sa labas. Imposibleng makapasok si Damian doon.“Wala siya rito, Anthony. Ano’ng gagawin natin?”Dinukot ni Anthony ang telepono niya mula sa bulsa ng pantalon at saka tumawag sa bahay. Pero wala pa rin d
“Kapag dumating siya riyan, pakitawagan agad ako.”[“Opo.”]Gustong-gusto ng magpunta ni Analyn sa istasyon ng pulis, pero nag-aalala siya na baka biglang dumating naman doon si Damian at hindi siya makita. Naisipang niyang tumawag na lang muna sa hotline ng pulisya. Mabilis namang may sumagot kay Analyn. Ipinaliwanag niya ang sitwasyon niya. “Sir, tulungan n’yo naman akong ma-view ang mga CCTV footages sa malapit sa area.”Mga ilang minuto lang ay may dumating ng apat na pulis. Pagkatapos magpakilala kay Analyn, nagkanya-kanyang lakad ang mga ito para puntahan ang mga bahay, establishimyento at barangay na malapit sa lugar. Pero halos sabay-sabay din silang bumalik na may malungkot na balita.Lahat ng CCTV sa paligid ay sira kaya wala silang nakuhang recording.“Imposible!” namamanghang sabi ni Analyn. “Totoo po, Mam. Nasira siya magda-dalawang oras na ang nakaraan,” sabat ng isang may-ari ng isang establishimyento na sumama roon sa pulis. “Itinawag namin siya agad sa provider, p
[“Ah, sa Secretary’s Office po ito. Nasa meeting po si Sir Anthony.”]Saka lang nakahinga ng maluwag si Analyn. “Pagkatapos ng meeting niya, pakisabing tawagan ako.”[“Okay.”]Pagkababa niya sa tawag ay may kumatok sa pintuan ng kuwarto. Dumungaw doon si Damian.“Ano ba, Analyn? Tanghali na. Ang sabi mo, dadalhin mo ako sa tabing-dagat?” iritableng sabi nito.“Si Papa, parang bata… eto na nga, oh. Gising na ko.”Sumimangot si Damian. “Nangako ka kaya!”Tinawanan siya ni Analyn. “Oo na. Magbibihis lang ako.”SA isang malapit na resort dinala ni Analyn ang ama. Maaga pa lang, pero marami ng tao roon. Biglang naalala ni Analyn na weekend nga pala ng araw na iyon, at maaaring iyon ang dahilan. Tila naman masayang-masaya si Damian sa lugar. Pansin ni Analyn na tuwang-tuwa ang ama sa maraming tao na lugar. Naupo si Damian sa tabing-dagat at hinayaan na mabasa ng tubig-dagat ang mga paa niya. Nakatanaw siya sa malayong bahagi ng dagat habang tipid na nakangiti. “Analyn, naaalala mo ba n
Nang nasa loob na ng elevator ang dalawa, nagtanong si Ailyn kay Brittany. “Ano’ng nangyari?”Matalim na tiningnan ni Brittany si Ailyn. Pagkatapos ay kinuha niya ang telepono niya sa bag niya at saka tumipa nang pagalit. Nang matapos sa pagtipa ay saka niya ipinakita kay Ailyn ang isinulat niya. “Anthony treats you well.”Pagkabasa ni Ailyn ay nag-angat siya ng tingin pero iniwasan niyang tingnan si Brittany.“Mabuti siya sa akin. Pero iyon ay dahil sa nakaraan…”Muling pagalit na tumipa si Brittany sa telepono niya.“Magaling kang magpa-ikot ng mga lalaki.” Hindi na sumagot si Ailyn. Sa halip ay nagyuko na lang siya ng ulo. Ayaw niyang makipagtalo kay Brittany. Pero tila hindi pa rin tapos si Brittany sa gusto niyang sabiihin. Muli siyang tumipa sa telepono niya.“Nilalansi ko na nga si Anthony para malaman mo kung ano ang damdamin niya sa iyo bilang si Ailyn. Tapos, eto pa ang mapapala ko? Masaya ka na? Ha? Mukhang nakuha mo na si Anthony. Protektado ka na niya.”Sunod-sunod na
Nang dumating ang sasakyan ni Anthony sa gate ng DLM Building, nakita niyang nakatayo roon si Ailyn. Nakasuot ito ng simpleng blouse at maong jeans. Pinahinto niya si Karl at saka nagbaba ng salamin ng bintana. “Tonton!” masayang pagbati ni Ailyn.“Ano’ng ginagawa mo rito?” “Ayaw nila akong papasukin sa loob. Ayaw nilang maniwala na magsisimula na akong magtrabaho rito.”Saka lang naalala ni Anthony ang usapan nila ni Sixto. “Sumabay ka na. Pagagawan kita ng ID sa itaas.” Pagkasabi nun ay binuksan ni Anthony ang pintuan para makasakay si Ailyn. Pagkadating sa palapag ng Executive Office, dinala agad ni Anthony si Ailyn sa opisina ng mga sekretarya niya at ipinakilala ang babae. “From now on, makakasama n’yo na rito si Ailyn. Pansamantala ko muna siyang magiging assistant. Ituro n’yo na sa kanya ang mga basic na dapat niyang matutunan.”Pasimpleng nagtinginan at nagkalabitan ang mga staff ni Anthony. Sa tinagal-tagal nila sa departamentong iyon, ngayon lang nagsama ng babaeng sekr
Sobrang nagulat si Analyn sa narinig. “Anthony, huwag.”“Mga litrato lang ‘yun, mas mahalaga ka.”Umiling-iling si Analyn. “Pero nagbalik na siya…”Nagbuga ng hangin si Anthony. “Asawa, kung sakaling hindi bumalik si Ailyn, ipapatapon ko pa rin ang mga ‘yan.” Pagkatapos ay nagbaling siya ng tingin kay Damian. “Dad, wala kang ginawang kasalanan. Huwag mong pansinin itong asawa ko. Dito ka lang sa bahay ko.”“P-Pasensiya na… nalito kasi ako. Akala ko kasi–”“Papa! Ano… magpahinga ka na muna sa kuwarto mo. Pupuntahan na lang kita mamaya dun,” agaw ni Analyn sa sasabihin pa ni Damian, dahil ayaw niyang marinig ni Anthony ang sasabihin nito. Nag-aatubili si Damian, tila may gusto pa siyang sabihin. Pero sa bandang huli, umalis na rin siya at iniwan ang dalawa roon.Nang nakaalis na si Damian at si Edna, kinausap ni Analyn si Anthony. “Anthony, huwag mo ng ipatapon. Malay mo, baka hanapin ni Ailyn ang mga lumang litrato ninyong dalawa.”Sumimangot si Anthony. “Sincere ako sa sinabi ko.
Nang dumating si Analyn sa bahay, nasalubong niya si Edna. “Manang, ang Papa ko?”“Naroroon sa dining.”Dumiretso na si Analyn sa sinabing lugar.“Papa, ano’ng kinakain mo?” tanong niya habang naglalakad palapit kay Damian. Pero nagulat si Analyn sa nakita. Sa halip na pagkain ang nasa harapan ni Damian, isang larawan na naka-photo frame ang hawak nito at tinititigan. “Papa, ano ‘yan?”Nilingon ni Damian si Analyn. “Picture mo “to.”Nagulat si Analyn. Wala siyang maalala na may picture siyang naka-frame sa bahay na iyon“Ano"ng picture ko? Patingin nga…” Mas lalo siyang nagulat sa nakita. Isa iyon sa mga larawan ng batang Ailyn. Hindi alam ni Analyn kung saan nakuha ng Papa niya ang picture na iyon. “Saan mo nakuha ‘yan?” tanong ni Analyn sa ama.Hindi na nakasagot si Damian dahil saktong pumasok si Edna. “Naku, Mam. Kanina pa niya hawak ‘yan. Mula nung umalis ka kanina. Hindi niya binibitiwan ‘yan. Ayaw ding ibigay sa akin. Kesyo ikaw raw ‘yan, picture mo raw ‘yan. Ipinaliwanag
Alas-otso ng gabi, sa pinaka-itaas na palapag ng Crowne Plaza Hotel. Kararating lang ni Anthony sa nasabing welcome party ni Ailyn. Kokonti lang ang inimbita ng pamilya Esguerra. Mga piling tao lang at halos malapit lang sa pamilya ang naroroon. Ayaw din naman kasi nila na pagpiyestahan ng media si Ailyn. Hangga’t maaari, ayaw nilang kumalat sa mga social media platforms ang mukha nito.“Papa, dumating na si Anthony,” sabi ni Brittany sa ama habang nakatingin sa entrance ng venue.Naglakad si Anthony patungo sa pamilya Esguerra. “Sorry, Tito. Late na ako nakarating,” sabi ni Anthony nang nasa harapan na siya ng pamilya.“Not too late, son…” tinapik pa ni Sixto ang balikat ni Anthony, pagkatapos ay binalingan si Ailyn. “Anak, ikuha mo ng espesyal na alak si Anthony.”Ganun nga ang ginawa ni Ailyn at saka inabot ang baso ng alak kay Anthony. “Tonton…” nahihiyang tawag niya sa lalaki.Mula ng nakumpirma na siya nga ang nawawalang anak ng pamilya Esguerra, naging Tonton na ang tawag ni