Jean “Masama po kasi ang ugali ng alaga mo po Manang, kaya iniiwan ng babae,” huli na nasabi ko sa kaharap na manang Rosa. Bahagya akong napanguso ng matigilan si manang Rosa nakatingin sa akin. “Ahehehe…s-sorry po,” bulong ko nag-iwas ako ng tingin. Baka magalit ang Manang. Siya na nga lang ang tingin kong kakampi ko rito, at sure akong mabait ang manang sa akin sisirain ko pa. Bakit kasi hindi ko kasi mapigilang dumaldal. Mapapahamak pa ako sa walang preno kong bibig. “M-manang, k-kaya ko naman po nasabi iyon base lang po sa trato ni Kaizer sa ’kin. Sana po maunawaan mo ako manang. Nakita n'yo naman po ang ginawa niya sa cellphone ng kasama mo kahapon sa kitchen? Ganun din po ang phone ko. Sinira po niya ng walang dahilan.” Nagulat ako ng haplusin ni Manang Rosa ang balikat ko at nakangiti. “H-hindi ka po galit? Salamat po akala ko wala na akong kakampi rito,” pabiro kong sabi sa kaniya. “Nauunawaan ko at napagsabihan ko na siya. Napingot ko pa sa tainga sa ginawa niya
Jean “Hindi naman naka locked kaya pumasok na ako. Kumatok din naman ako hindi mo lang narinig dahil busy ka magalit,” tugon ko sa kaniya sa pagsita n'yang pumasok ako sa office niya ng hindi niya alam. Ganito ba talaga siya kahirap kausap kahit sa ganitong bagay palalakihin pa. “What do you want!?” saad nito pagkatapos nakahalukipkip pang sumandal sa swivel chair niya nanatili siyang nakatitig sa ‘kin. Napa buntong hininga ako. Sobrang nakakailang kausapin ni Kaizer sa pagiging seryoso niya. Hindi ko pa nakitang ngumiti kapag kaming dalawa lang ang magkaharap. Paano ko ba uumpisahan ang pasasalamat ko sa kaniya dahil binilhan niya akong phone kung malamig pa sa yelo ang pakikiharap niya sa 'kin. Napa ‘tsk' si Kaizer. Umalis sa upuan niya napamulagat ako ng maisip ko baka patungo siya sa ‘kin. Ngunit ang iniisip ko hindi nangyari dahil tumayo lamang si Kaizer sa harapan ng working table niya pagkatapos noon ay sumandal siya roon habang nakahaplos sa panga pinagmamasdan niya ako
Jean “Thank you pa rin sa bagong phone,” nagawa ko pa rin niyon sambitin bago ako lumabas ng pinto sa office niya.Hindi ko na nakita ang lihim na lungkot sa mata ni Kaizer, pagsarado ko ng pinto. Nakatingin pala siya ng nakatalikod na ako sa kaniya hanggang sa ako'y nakalabas ng pinto.Hindi ako apektado sa paninigaw ngayon ni Kaizer sa ‘kin. Nakatulong pa nga dahil nakalayo ako ng tuluyan dito nakaiwas ako sa posibleng mangyari.Unti ko na rin sasanayin ang sarili ko sa kaniyang kasungitan. Sabi nga ni Mamang Rosa. Mabait daw si Kaizer wala lang talaga tiwala sa mga babae ang alaga niya. Naging malamig ang pakitungo nito sa lahat kabilang na ako roon dahil nga niloko ng babae. Mahal na mahal siguro ni Kaizer, ang fiancee' niya kaya hanggang ngayon hindi pa rin nakaaalis sa anino ng nakaraan niya. Alam ko kasi ganun. May damdamin pa siya kaya hindi pa nakamo-move-on sa nakaraan.Nang dumating ako sa living room. Mayroon akong naabutan na mga kasambahay kasama ang ate Rhona na busy s
Jean Nang lumabas si Kaizer sa k’warto. Nagbihis agad ako. Maganda rin ang naisip n'yang ito na isama ako sa labas. Malalaman ko kung nasaan ako ngayon naroroon. Nagbabalak pa akong tanungin ang ate Rhona kung anong address dito sa bahay ni Kaizer. Hindi na pala kailangan, dahil sinagot agad ni Kaizer ang aking suliranin sa balak na pagkikita namin ni Noel. Isasama niya akong lumabas ng bahay. Hindi ko alam kung saan kami pupunta. Minabuti kong maong pants na lang ang isuot ko. Mayroon naman akong nakitang long sleeve polo. Iyon kinuha kong i-terno. Pinili ko ay puti mahilig ako sa white t-shirt. Nagustuhan ko rin ang malambot na tela ng white polo. Pinaloob ko sa maong pants ko hindi na ako naglagay ng belt masyado ng magarbo kung gagamit pa ako noon. Dahil wala akong nakitang bag. Sinuksok ko na lamang sa bulsa ng pants ko sa likuran ang phone ko. Mamaya naman kapag umupo alisin ko rin upang hindi ko maupuan. Nang matapos akong magsuklay. Bagsak naman ang buhok ko na hanggang b
Jean “Manang Rosa, saan po kami pupunta ni Kaizer?” naisip kong tanungin siya habang kami'y pababa ng hagdan. Natawa pa ang Manang Rosa akala'y ako'y nagbibiro sa kaniya sa ganitong tanong ko. Oo nga naman. Sino bang hindi matatawa e, asawa ako ng alaga niya ngunit wala akong alam kung saan kami pupunta ni Kaizer. Hindi ko rin alam kung anong alam ni Manang Rosa tungkol sa kasal namin ni Kaizer. Ayaw ko sa akin manggaling bakit kami ikinasal ng alaga niya mamaya iba pala ang kwento ni Kaizer sa kaniya mapasama pa ako. “Bigla lang po kasi pumasok sa kuwarto sinabi aalis kami pagkatapos lumayas din agad,” anang ko sinamahan ko ng maiksing tawa upang tunog biro ko lang. “Hindi pala sinabi sa ‘yo?” dismayadong n'yang tugon sa ‘kin sabay napa 'tsk' pa si Manang Rosa dahil sa nalaman. Gusto ko rin sanang itanong kung anong address dito o anong trabaho ni Kaizer para sure akong alam ko kung anong lugar itong kinaroroonan ng bahay ng asawa ko. “Pupunta kayo sa munsipyo. Pumupunta
JeanMalapit na kami ng city hall. May tumatawag sa phone ni Kaizer. Nang sinagot niya iyon. Narinig kong tinawag niyang ‘lola’ mukhang naiinis siya sa lola niya sa paraan kasi ng pakikipag-usap nito salubong ang kilay habang nakikinig sa sinasabi ng lola niya.Natigilan ako ng mabaggit ni Kaizer ang pangalan ko sa pakikipag-usap niya sa lola niya. Kumunot pa ang noo ko saglit ko siyang nilingon. Hindi nga lang ako makatagal sa pagtitig kay Kaizer. Kasi matiim rin niya akong pinasadahan ng tingin kaya sa labas na lamang ako nanood.“La! Labas po ang asawa ko sa nangyari sa daddy ko. Hindi ko po ipinaalam sa ‘yo ang tungkol sa kasal namin kasi alam kong unang-una kang haharang sa kasal. Of course not. Hindi ito sa habilin na mana ni daddy kaya pinakasalan ko ang anak ni Claire. Gusto kong mabigyan ng hustisya ang pagkawala ni dad iyon lang iyon,”Nang mabanggit ni Kaizer ang pangalan ni mama. Mabilis akong napatingin sa kaniya. Nakataas naman ang kilay nito ngunit hindi ako nag-iwas ng
Jean “Ma'am, tara na. Baka abutan pa natin si Cong," saad ni Anthony na siyang kinasama ko ng tingin sa kaniya. Alam n'yang nagbangayan kami ng amo niya gusto pa n'yang sundan namin si Kaizer. Mainit pa ang ulo ko sa boss niya. Hindi yata marunong makiramdam si Anthony. “Hindi galit si Cong. Sampung taon ko ng amo iyan. Suplado at seryoso lang talaga pero hindi iyan masamang tao. Matutuwa iyan kapag sundan mo.” “Kung gusto mo ikaw na lang ang sumunod doon. Babalik na lang ako sa kotse at aantayin ko na lang ang boss mo hanggang matapos sa trabaho niya.” “Naku naman talaga hirap pala ispelingin ng misis ni boss. Kung ako sa’yo magbait ka kay boss cong. Mukhang type mo pa naman si boss sabagay wala naman hindi r'yan nakakagusto mayaman at guwapo ano pa ang hahanapin. Maraming naghahangad na mapansin niyan ni boss pero ikaw ang pinakasalan.” “P'wede ba ‘wag kang chismoso! Kalalaki mong tao tsismoso ka. Isa pa anong pakialam ko sa pinagsasabi mo. Mabuti pa sundan mo na ‘yang b
Jean Calling… Napatingin ako kay Kaizer ng maulinigan ko na mayroong tumatawag dito. Bilib din ako hindi nito sinasagot kahit ilang tawag pa ang natanggap nito. Apaka sungit talaga nito. Kay kuya Anthony naman tumawag. Mukhang importante kasi tumawag din dito narinig ko, binanggit ni kuya Anthony ang name ni Kaizer. Kaya iyon ang hula ko si Kaizer ang hinahanap. Nag-o-obserba lang ako. Nilipatan nito si Kaizer mayroon ibinulong at nakita ko pa nagulat si Kaizer sa binulong nito ngunit sandali lang dahil nagsalubong agad ang kilay nito. Pabulong din na sumagot kay Anthony kaya hindi ko alam anong pinag-uusapan nila. Mamaya lang ni-off ni Anthony ang phone niya pagkatapos makinig sa sinasabi ni Kaizer. Para siguro hindi ito matawagan iyon ang utos ng amo niya na patayin ang cellphone. “Magandang hapon po Congressman Kaizer,” sabay-sabay na pagbati ng mga tauhan ni Kaizer naabutan namin sa loob ng office niya. “Magandang hapon,” tipid lang na sagot ni Kaizer. Hindi man lan
Jean “Woi babae. Kailan ka ba uuwi rito sa atin? Nagtatanong ang lolo at lola mo kung saan ka raw nagpunta bakit hindi ka umuuwi? Tapos palagi kang offline.” Bumuntonghininga ako siyang kinatitig ni Vera sa akin. “Bakit anong reaksyon iyan?” “May asawa na ako,” “Ano???!!” malakas na bulalas nito. Bahagya pa akong napangiwi dahil pakiramdam ko nabasag ang eardrum ko sa lakas ng boses ni Vera. “Sandali lang ha? Hindi ako maka move on sa new revelation mo. H'wag mong sabihin na talagang nagpakasal na kayo ni Noel? Nilihim mo lang sa akin. My gosh...Jean! Nakita ko pa si Noel kaninang tanghali. Sino ang napangasawa mo ha? Ibang boylet?” sunod-sunod na tanong ni Vera sa akin. “Hindi si Noel,” pagtatapat ko sa kaniya. “Seryoso?” tinitigan pa niya ako ng matagal para bang binasa niya kong tama ang sinabi ko sa kaniya. “Hindi mo siya kilala kasi hindi taga r’yan sa ‘tin. Basta may dahilan kung bakit ako nagpakasal,” “Luh! Juntis ka na bff? At doon sa guwapong ang tatay kay
Jean“Sir Kaizer, ma’m Jean, aalis na po ako,” nagpaalam si Ms. Shane pagkatapos mapirmahan ni Kaizer ang dala n'yang papeles na nasa loob ng folder. Malapit na nga ng alas-tres natapos si Kaizer.Sabi ni Kaizer. Kakonti lang. Marami rin pala dahil inabot siya ng halos alas tres ng hapon. Hindi naman din basta pumipirma si Kaizer. Binabasa pa niya bawal papel bago niyon lagyan ng pirma.“Ingat po Ms. Shane,” tugon ko sa kaniya nakangiti ako ng sinundan ko siya ng tingin habang palabas ng pinto."Anthony!" tinawag siya ni Kaizer."Boss?" sagot ni kuya Anthony at mabilis din na nakarating sa kinauupuan ni Kaizer."Bumili ka ng dalawang box ng pizza pinakamalaki na,""Bakit hindi na lang magpa-deliver," sumingit ako bigla silang natigilan pareho sa akin tumingin."Oo nga ano? Good idea pala ang naisip ng misis mo, boss. Magpa-deliver na lang tayo," wika ni kuya Anthony nakangisi pa. Kaya lang sinamaan siya ng tingin ni Kaizer kaya kakamot sa buhok niya."Sabi ko nga boss. Ma'am Jean. Ma
Jean Calling… Napatingin ako kay Kaizer ng maulinigan ko na mayroong tumatawag dito. Bilib din ako hindi nito sinasagot kahit ilang tawag pa ang natanggap nito. Apaka sungit talaga nito. Kay kuya Anthony naman tumawag. Mukhang importante kasi tumawag din dito narinig ko, binanggit ni kuya Anthony ang name ni Kaizer. Kaya iyon ang hula ko si Kaizer ang hinahanap. Nag-o-obserba lang ako. Nilipatan nito si Kaizer mayroon ibinulong at nakita ko pa nagulat si Kaizer sa binulong nito ngunit sandali lang dahil nagsalubong agad ang kilay nito. Pabulong din na sumagot kay Anthony kaya hindi ko alam anong pinag-uusapan nila. Mamaya lang ni-off ni Anthony ang phone niya pagkatapos makinig sa sinasabi ni Kaizer. Para siguro hindi ito matawagan iyon ang utos ng amo niya na patayin ang cellphone. “Magandang hapon po Congressman Kaizer,” sabay-sabay na pagbati ng mga tauhan ni Kaizer naabutan namin sa loob ng office niya. “Magandang hapon,” tipid lang na sagot ni Kaizer. Hindi man lan
Jean “Ma'am, tara na. Baka abutan pa natin si Cong," saad ni Anthony na siyang kinasama ko ng tingin sa kaniya. Alam n'yang nagbangayan kami ng amo niya gusto pa n'yang sundan namin si Kaizer. Mainit pa ang ulo ko sa boss niya. Hindi yata marunong makiramdam si Anthony. “Hindi galit si Cong. Sampung taon ko ng amo iyan. Suplado at seryoso lang talaga pero hindi iyan masamang tao. Matutuwa iyan kapag sundan mo.” “Kung gusto mo ikaw na lang ang sumunod doon. Babalik na lang ako sa kotse at aantayin ko na lang ang boss mo hanggang matapos sa trabaho niya.” “Naku naman talaga hirap pala ispelingin ng misis ni boss. Kung ako sa’yo magbait ka kay boss cong. Mukhang type mo pa naman si boss sabagay wala naman hindi r'yan nakakagusto mayaman at guwapo ano pa ang hahanapin. Maraming naghahangad na mapansin niyan ni boss pero ikaw ang pinakasalan.” “P'wede ba ‘wag kang chismoso! Kalalaki mong tao tsismoso ka. Isa pa anong pakialam ko sa pinagsasabi mo. Mabuti pa sundan mo na ‘yang b
JeanMalapit na kami ng city hall. May tumatawag sa phone ni Kaizer. Nang sinagot niya iyon. Narinig kong tinawag niyang ‘lola’ mukhang naiinis siya sa lola niya sa paraan kasi ng pakikipag-usap nito salubong ang kilay habang nakikinig sa sinasabi ng lola niya.Natigilan ako ng mabaggit ni Kaizer ang pangalan ko sa pakikipag-usap niya sa lola niya. Kumunot pa ang noo ko saglit ko siyang nilingon. Hindi nga lang ako makatagal sa pagtitig kay Kaizer. Kasi matiim rin niya akong pinasadahan ng tingin kaya sa labas na lamang ako nanood.“La! Labas po ang asawa ko sa nangyari sa daddy ko. Hindi ko po ipinaalam sa ‘yo ang tungkol sa kasal namin kasi alam kong unang-una kang haharang sa kasal. Of course not. Hindi ito sa habilin na mana ni daddy kaya pinakasalan ko ang anak ni Claire. Gusto kong mabigyan ng hustisya ang pagkawala ni dad iyon lang iyon,”Nang mabanggit ni Kaizer ang pangalan ni mama. Mabilis akong napatingin sa kaniya. Nakataas naman ang kilay nito ngunit hindi ako nag-iwas ng
Jean “Manang Rosa, saan po kami pupunta ni Kaizer?” naisip kong tanungin siya habang kami'y pababa ng hagdan. Natawa pa ang Manang Rosa akala'y ako'y nagbibiro sa kaniya sa ganitong tanong ko. Oo nga naman. Sino bang hindi matatawa e, asawa ako ng alaga niya ngunit wala akong alam kung saan kami pupunta ni Kaizer. Hindi ko rin alam kung anong alam ni Manang Rosa tungkol sa kasal namin ni Kaizer. Ayaw ko sa akin manggaling bakit kami ikinasal ng alaga niya mamaya iba pala ang kwento ni Kaizer sa kaniya mapasama pa ako. “Bigla lang po kasi pumasok sa kuwarto sinabi aalis kami pagkatapos lumayas din agad,” anang ko sinamahan ko ng maiksing tawa upang tunog biro ko lang. “Hindi pala sinabi sa ‘yo?” dismayadong n'yang tugon sa ‘kin sabay napa 'tsk' pa si Manang Rosa dahil sa nalaman. Gusto ko rin sanang itanong kung anong address dito o anong trabaho ni Kaizer para sure akong alam ko kung anong lugar itong kinaroroonan ng bahay ng asawa ko. “Pupunta kayo sa munsipyo. Pumupunta
Jean Nang lumabas si Kaizer sa k’warto. Nagbihis agad ako. Maganda rin ang naisip n'yang ito na isama ako sa labas. Malalaman ko kung nasaan ako ngayon naroroon. Nagbabalak pa akong tanungin ang ate Rhona kung anong address dito sa bahay ni Kaizer. Hindi na pala kailangan, dahil sinagot agad ni Kaizer ang aking suliranin sa balak na pagkikita namin ni Noel. Isasama niya akong lumabas ng bahay. Hindi ko alam kung saan kami pupunta. Minabuti kong maong pants na lang ang isuot ko. Mayroon naman akong nakitang long sleeve polo. Iyon kinuha kong i-terno. Pinili ko ay puti mahilig ako sa white t-shirt. Nagustuhan ko rin ang malambot na tela ng white polo. Pinaloob ko sa maong pants ko hindi na ako naglagay ng belt masyado ng magarbo kung gagamit pa ako noon. Dahil wala akong nakitang bag. Sinuksok ko na lamang sa bulsa ng pants ko sa likuran ang phone ko. Mamaya naman kapag umupo alisin ko rin upang hindi ko maupuan. Nang matapos akong magsuklay. Bagsak naman ang buhok ko na hanggang b
Jean “Thank you pa rin sa bagong phone,” nagawa ko pa rin niyon sambitin bago ako lumabas ng pinto sa office niya.Hindi ko na nakita ang lihim na lungkot sa mata ni Kaizer, pagsarado ko ng pinto. Nakatingin pala siya ng nakatalikod na ako sa kaniya hanggang sa ako'y nakalabas ng pinto.Hindi ako apektado sa paninigaw ngayon ni Kaizer sa ‘kin. Nakatulong pa nga dahil nakalayo ako ng tuluyan dito nakaiwas ako sa posibleng mangyari.Unti ko na rin sasanayin ang sarili ko sa kaniyang kasungitan. Sabi nga ni Mamang Rosa. Mabait daw si Kaizer wala lang talaga tiwala sa mga babae ang alaga niya. Naging malamig ang pakitungo nito sa lahat kabilang na ako roon dahil nga niloko ng babae. Mahal na mahal siguro ni Kaizer, ang fiancee' niya kaya hanggang ngayon hindi pa rin nakaaalis sa anino ng nakaraan niya. Alam ko kasi ganun. May damdamin pa siya kaya hindi pa nakamo-move-on sa nakaraan.Nang dumating ako sa living room. Mayroon akong naabutan na mga kasambahay kasama ang ate Rhona na busy s
Jean “Hindi naman naka locked kaya pumasok na ako. Kumatok din naman ako hindi mo lang narinig dahil busy ka magalit,” tugon ko sa kaniya sa pagsita n'yang pumasok ako sa office niya ng hindi niya alam. Ganito ba talaga siya kahirap kausap kahit sa ganitong bagay palalakihin pa. “What do you want!?” saad nito pagkatapos nakahalukipkip pang sumandal sa swivel chair niya nanatili siyang nakatitig sa ‘kin. Napa buntong hininga ako. Sobrang nakakailang kausapin ni Kaizer sa pagiging seryoso niya. Hindi ko pa nakitang ngumiti kapag kaming dalawa lang ang magkaharap. Paano ko ba uumpisahan ang pasasalamat ko sa kaniya dahil binilhan niya akong phone kung malamig pa sa yelo ang pakikiharap niya sa 'kin. Napa ‘tsk' si Kaizer. Umalis sa upuan niya napamulagat ako ng maisip ko baka patungo siya sa ‘kin. Ngunit ang iniisip ko hindi nangyari dahil tumayo lamang si Kaizer sa harapan ng working table niya pagkatapos noon ay sumandal siya roon habang nakahaplos sa panga pinagmamasdan niya ako