4

ริคเจอซูซานครั้งแรกเมื่อสี่เดือนก่อนที่คอร์สเรียนทำอาหาร ซูชอบทำอาหารอยู่แล้ว แต่ก็ยังอดไม่ได้เวลาเห็นคอร์สเรียนพร้อมส่วนลดเจ๋งๆ ตามโฆษณาในหน้านิตยสาร ส่วนริค เขาไม่ได้ชอบทำอาหารเลย แต่ริคตั้งใจลงคอร์สเผื่อจะเจอสาวหวานน่ารักที่อยากจะทำอาหารให้เขากินในวันที่ได้คบกัน อีกอย่าง ในฐานะนักเรียนด้วยกัน หรือฐานะคนที่สนใจสิ่งเดียวกัน เขาคงอ้าปากทักทายผู้หญิงได้โดยไม่เก้อเขิน ไม่ต้องออกตัวแบบเห่ยๆ ให้อีกฝ่ายรู้ว่า “นี่จีบนะ”

ริคอายุ 30 กว่าปีแล้ว เขาดูหล่อเหลาประสาผู้ชายต้นทุนทางพันธุกรรมดี ผิดกับเพื่อนรุ่นเดียวกันบางคนที่เริ่มลงพุง ผิวหน้าหยาบกร้านมีริ้วรอย ริคมีผิวละเอียด ขนตายาวงอน คิ้วอาจจะไม่ดกหนาเหมือนหนุ่มมาดเข้มคนไหน แต่ก็จัดว่าองค์ประกอบใบหน้าของเขานั้นสมมาตรเอามากๆ ไหนจะอาชีพนายหน้าขายบ้านที่ต้องคอยดูแลรูปลักษณ์ให้ดูดี ให้ชวนมอง ชวนพูดจาด้วยอยู่เสมอ

วันแรกที่เขาเห็นซู แหม่ มันอย่างกับโดนของต้องมนตร์ เขานึกว่าใครจับตุ๊กตากระเบื้องใส่วิกผมหยิกมาตั้งที่เก้าอี้ โต๊ะของซูในคลาสเรียนทำอาหารตั้งอยู่ริมหน้าต่างห้องชั้นสองของสถาบัน แสงแดดส่องเข้ามาจากด้านข้างกระทบปอยผมสีน้ำตาลๆ นั่นยิ่งเหมือนไฟสตูดิโอส่องให้ซูยิ่งผ่องแผ้วเข้าไปอีก คุณคนงามครับผม ตัวคุณเล็กนิดเดียว หน้าตาก็น่ารักน่าฟัดอย่างนี้ เป็นลมเป็นแล้งขึ้นมาก็ไม่ต้องกลัวนะ ผมจะอุ้มส่งโรงหมอเอง ริคเพ้ออยู่ในใจ เขาล็อคเป้าหมายเรียบร้อยแล้ว

ยากจะเชื่อว่าด้วยหน้าตาอย่างริค เขากลับเป็นคนไม่กล้าจีบผู้หญิง เขาอายและไม่กล้าที่จะเริ่มต้น ทุกครั้งที่ไปไหนต่อไหน ริคอดนึกอิจฉาไม่ได้เวลาเห็นผู้ชายหน้าตาธรรมดาๆ มีคนเคียงข้าง นี่สินะที่เขาเรียกคารมเป็นต่อ ริคก็ใช่จะไม่มีเสน่ห์ ทั้งดูสะดุดตาตั้งแต่แรกเห็น ทั้งการพูดจาที่ใครๆ ต่างก็บอกว่าเขาเป็นคนน่ารัก แต่ก็ไม่รู้สิ คุยกับคนที่ไม่ได้คิดอะไรด้วยมันง่ายเหลือเกิน แต่กับคนที่ทั้งอยากคุย อยากรู้จัก ใจมันเต้นแรงเหมือนจะถูกจับโยนลงเหว

วันนั้นเขาได้ทำความรู้จักกับซู จึงพอรู้เรื่องราวนิดๆ หน่อยๆ เกี่ยวกับตัวเธอ ครั้งนี้มันง่ายมากสำหรับริค เพราะซูเป็นคนอัธยาศัยดี เธอไม่ถือตัวแถมคุยสนุก ทุกคนที่ซูสนทนาด้วยไม่เคยต้องมีเดดแอร์ที่ต่างคนต่างก็ไม่รู้จะพูดอะไร ที่เหลือก็หน้าที่ของริคต้องสานต่อ เขามาดหมายจะต้องเป็นคนรักของซูให้ได้ เธอนี่ล่ะสเป็ค แถมยังเป็นสาวตรงสเป็คที่เริ่มต้นคุยกับเขาเองด้วย นอกนั้นที่ผ่านมา ไม่รู้สวรรค์กลั่นแกล้งหรืออะไร ผู้หญิงที่เข้าหาเขามักเป็นผู้หญิงแบบที่เขาอยากจะอยู่ห่างๆ ส่วนผู้หญิงแบบที่ริคชอบ ก็วางตัวเข้าถึงยากจนไม่รู้จะเริ่มต้นด้วยยังไงดี

เจ้าของบ้านกลับเข้าประตูมาแล้ว เธอเดินผ่านบรรดาแขกและทักทายตามมารยาท ซูเองก็โดดเด่นไม่แพ้แซม เหมือนสาวงามจากคนละขั้วโลก แซมดูเป็นสาวเปรี้ยว ปราดเปรียว ทะมัดทะแมง ส่วนซูช่างดูบอบบาง น่ารักน่าทะนุถนอม ส้นรองเท้าไม้ของซูกระทบพื้นดังก๊อกแก๊กทุกก้าวที่เธอย่างเดิน ผู้หญิงในงานเลี้ยงบางคนหันมองอย่างชื่นชม ผสมๆ กับความอิจฉาเล็กน้อยตามธรรมดาของเพศหญิง โถ แม่ตุ๊กตาตัวน้อย คอยแย่งความเป็นจุดเด่นจากสาวๆ นางอื่นไปเสียหมด ซูเดินทักทายแขกไปทั่วบ้าน สายตาก็มองหาแซม โดยมีริคเดินตามมา เธอเริ่มไม่สบายใจเมื่อไม่เห็นแซมเลย ริคเริ่มต้องสับเท้าเร็วๆ ตามไป แม้แต่ขาส่วนน่องของซูก็ยังสวยเรียวน่ามอง ริคเผลอมองมันจนเพลิน พลางคิดในใจอย่างสงสัยว่าไอ้รองเท้าแบบนี้ มันใส่เดินเร็วๆ ได้ยังไงกัน แล้วจู่ๆ ซูก็หันกลับมา นี่เขาเกือบถามออกไปแล้วนะว่าซูยังไม่ลืมใช่ไหมว่าชวนเขาเดินตามหลังมาด้วย

“ฉันหาแซมไม่เจอเลยค่ะ คุณเห็นเธอบ้างไหม” ซูก็ถามแปลกๆ ถ้าริคเห็นก็คงบอกเธอแล้วสิ ไม่ใช่ปล่อยเธอเดินหาไปทั่ว แต่ก็นะ ท่อนขาของซูมันดูเพลินจนไม่อยากมองอย่างอื่นแล้ว

“ไม่เห็นเหมือนกัน” ริคตอบพร้อมสีหน้าตกใจเล็กน้อย แค่แซมหายไปน่ะเขาไม่ตกใจหรอก แค่กลัวซูจะรู้ว่าเขาไม่ได้สนใจมองอย่างอื่นเลยนอกจากขาของเธอในตอนนี้ ซูไล่ถามแขกที่รู้จักแซมสองสามคนว่าเห็นเธอกันบ้างไหม ก่อนซูจะเดินออกไปดูข้างนอกเมื่อตะกี้ แซมก็ดูสบายดีแล้วนี่ เธอไม่ลืมที่จะเข้าไปดูในห้องน้ำที่แซมบอกว่าเข้าไปสูดอากาศเมื่อตอนเธอทำท่าแปลกๆ แต่ในห้องน้ำก็ไม่มี แล้วแซมหายไปไหน โทรไปก็ไม่รับสาย

“ก่อนนี้เธอบอกคุณว่าไงบ้างเหรอ” ริคถามซู เมื่อเห็นเธอมีสีหน้ากังวลใจมากกว่าแค่สงสัยธรรมดาๆ

“เธอบอกว่ามึนหัวตอนฉันเดินตามมาถามที่หน้าห้องน้ำน่ะ แต่ดูก็ไม่น่าเป็นไรแล้วนะ” ซูรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ไม่ทันได้ถามแซมให้รู้เรื่อง ตอนนั้นแค่แซมแง้มประตูห้องน้ำ เปิดให้เธอเห็นหน้าอย่างช้าๆ เธอก็ลืมเรื่องอื่นเสียหมดแล้ว

“เห็นเธอน่าจะหายดีแล้ว ยังมาทำขยิบตาให้ฉันอยู่เลยนะ” ซูพูดต่อ

“หรือเธอจะกลับไปก่อนรึเปล่า อาจจะยังไม่หายมึนหัว แต่คุณก็เป็นเจ้าภาพปาร์ตี แซมคงไม่อยากให้คุณต้องมาคอยดูแลล่ะมั้ง ถ้าเป็นผู้ชายคงคิดแบบนี้นะ”

“ก็แซมไม่ใช่ผู้ชาย” ซูตอบริคไป ในใจของซู เธอสะอึกเล็กน้อยกับประโยคนั้น แซมไม่ใช่ผู้ชาย ทำไมริคต้องพูดว่าถ้าเธอเป็นผู้ชายด้วย