Nasa isang restaurant si Raymond habang inaantay ang kaibigan niyang si Ryan. Naalala ni Raymond ang si Hannah at ang matapang na sagot nito sa kaniya nung nakaraan. Napangisi na lang siya.
“Oh, mukhang good mood ka. Himala ‘yan.”
Napalingon si Raymond at nakita niya ang kaibigan na si Ryan. Umupo ito sa harap niya at napataas ang kilay habang nakangisi.
“May isang magandang bininbini ka bang nakita at ganyan na lang ang ngiti mo?” tanong ni Ryan.
“Alam mo, ako ang naapagkamalang babaero imbis na ikaw. Ikaw naman talaga ang palikero sa ating dalawa, pero bakit ako ang naalala ng lahat?” may inis sa tono ni Raymond.
“What? Are you going to deny that past of yours? Bakit totoo naman na palikero ka.”
“That was in the past but not anymore!”
“Oo nga pala, loyal ka nga pala sa kaniya. Ang iyong first love!” may pangaasar na sabi ni Ryan.
Napailing na lang si Raymond sa sinasabi ni Ryan. Pero totoo ang sinabi ng kaibigan. Totoong babaero siya noon, dahil alam niyang walang seseryoso din sa kaniya. Bakit? Dahil ang kailangan ng mga taong lumalapit sa kaniya ay pera.
Nagiisang anak ng magasawang Olivarez pero kailanman ay hindi niya nakitaan ng pagmamahal ang mga magulang niya. Alam niyang may kabit ang mga magulang niya kaya ang tunay na nagalaga sa kaniya ay ang kaniyang Lolo Alfredo.
Si Lolo Alfredo lang ang nagpakita ng pagmamahal sa kaniya pero hindi iyon sapat. Kaya hinanap niya ito sa iba. Noong mamatay ang magulang ni Raymond, naiwan sa kaniya ang pangalang Olivarez.
Hindi lang iyon, pati ang Mafia na naiwan sa kaniya ng kaniyang ama. Namana din ni Raymond ang kaaway ng kanilang pamilya. Kailangan niyang maging alerto sa lahat ng bagay.
“Pero kaya pa ba ng Loyalty mo, kung ibang babae na ang nasa isip mo?” pangaasar pa rin ni Ryan.
“At paano mo naman nasabi na babae ang nasa isip ko?” Nakataas ang kilay na tanong ni Raymond. “Nakita mo na ba ang pinapahanap ko sayo?”
“Oo. Pero bakit mo naman kasi pinapahanap ang nag-kidnap sa anak ng mga Perez?” nagtatakang tanong ni Ryan.
“Kailangan ko bang sagutin ang tanong mo?”
Tumango si Ryan. “Oo dahil ang tagal ko ng tanong ito. Pagkatapos, nawala din Kaloy.”
“Kaloy is back,” sabi ni Raymond.
“Really? Saan mo ba siya pinapunta?”
“I asked him to investigate something for me. The one that is a thorn to the Mafia’s neck.” Napakuyom ang palad ni Raymond.
“That Blood Syndicate?” tanong ni Ryan.
Napatango si Raymond at napabuntong hininga. “Pinapunta ko siya sa Black Syndicate para magespiya pero dahil sa mababa ang rango niya ay hindi niya napasok. At dahil na rin sa natunton ng mga pulis ang maliit na lungga ng sindikatong ‘yon.”
“Diba nito lang ay nakabalik ang anak ng mga Perez?”
“Yes. And I met her,” napangisi si Raymond ng maala si Hannah at ang engkwentro nilang dalawa.
“Who? Iyong anak nilang kakabalik lang? So, how is she? Maganda ba?” excited na tanong ni Ryan.
Bago pa makapagsalita si Raymond ay nagulat na lang siya ng biglang may nagtapon sa kaniya ng tubig.
“Hindi ka lang playboy, bastos ka pa.”
Napatingin si Raymond sa gilid niya at nakita niya si Hannah na may galit sa mukha niya. Napataas ang kilay ni Raymond at napangisi siya. Hindi niya inaasahan na makikita ulit ang babae. Pero bastos? Kailan pa siya naging bastos?
“Aren’t you the rude one?” Nakataas ang kilay na tanong ni Raymond.
“Hindi ka na nakuntento sa ibang babae pero kailangan talaga na ipilit mo ang sarili mo sa ibang babae? Ganyan ka ba talaga kahayok sa babae?”
Hindi makapaniwala si Raymond sa sinasabi ni Hannah. Kahit kailan ay hindi siya nambastos ng babae at never niyang ipiilit ang sarili niya sa babae. Kung tutuusin ang babae a mismo ang ipinipilit ang sarili niya sa kaniya.
“Miss, I think this is a misunderstanding,” pagpipigil ni Ryan sa galit na galit na si Hannah.
“Hannah!” May isa pang humahangos na babae ang lumapit samin at hinawakan si Hannah sa kamay. “H-Hindi si Raymond Olivarez! Ayun oh! Iyong Olivares na ‘yon!”
Napatingin si Raymond sa itinuro ng babae at nakita niya ang pinsan. Napangisi is Raymond. Mukhang maling tao ang pinupunto ng babae at hindi siya. Napakipot ng labi si Hannah.
“Bakit sigurado kang ako ang ang babang tinutukoy ng kaibigan mo? Dahil ba sa akala mo na ako lang ang nagiisang Olivares?” tanong ni Raymond kay Hannah.
Tinignan lang siya ng pailalim ni Hannah. Agad na yumuko ang kaibigan niya.
“I’m sorry, Mr. Olivarez. Akala ng kaibigan ko na ikaw ang nambastos sakin. Pasensya na,” sabi ni Louise.
“Miss Perez. I think I deserve an apology from you.” Nakangising napakalukipkip si Raymond.
Pero hindi nagsasalita si Hannah. Napataas ang kilay ni Raymond at napatingin siya kay Louise.
“Hindi ba ikaw ang anak ng mga Jimenez,” tanong ni Raymond kay Louise. “Should I talk to your father about… Your engagement to my cousin?”
Nakaramdam ng kaba si Hannah at agad na pumagitna siya kay Raymond at Louise.
“Walang kasalanan ang kaibigan ko dito. Kung gusto mo akong parusahan, ako ang parusahan mo. Louise has nothing to do with this!”
Malamig ang tingin ang ibinigay ni Raymond sa kaniya. Nakita ni Raymond ang kakaibang kislap sa mga mata ni Hannah. Para siyang isang tigre na handang protektahan ang mga taong malapit sa kaniya.
Narinig niya mula sa iba na si Hannah ay isang talentado, mabait at matalino. Pero ibang Hannah ang nakilala niya. She’s fierce and ready to fight.
“If you wanted me to spare her then, apologize to me properly,” sabi ni Raymond.
Sa una ay ayaw pang gawin ni Hannah pero totoo naman kasi na mali siya doon. Wala siyang nagawa kundi ang yumuko sa harap ni Raymond.
“I’m sorry, I made a mistake,” sabi ni Hannah.
“Well, that’s easy isn't it?"
Agad na hinigit ni Louise ang kaibigan papalayo. Napangisi si Raymond at napailing. Napansin agad ni Raymond ang tingin ng kaibigan. Nakangiti ito.
“Anong nginingiti mo diyan?” tanong ni Raymond.
“That is the first time that you’re strict with a girl. Kapag ayaw mo na sa kanila, hindi mo na sila papansinin at bibigyan ng halaga. Hindi importante sayo kung magso-sorry ba sila sayo o hindi. You’re simply not intereted.”
“And your point?”
“Siya ba iyong babaeng iniisip mo kanina?”
Pagkahila ni Louise kay Hannah ay parang nabunutan ng tinik sa lalamunan si Louise.“Hindi ko alam kung masusuka ako o matatae ako sa ginagawa mo kanina! Hannah! That is Raymond Olivarez!” Hindi mapakali si Hannah.Napaikot lang ang mata ni Hannah. “Hindi ako takot sa kaniya.”“Hindi ko alam kung saan mo nakuha ang katapangan mo. Hindi ko alam kung matutuwa din ba ako o hindi.” Napabuntong hininga na lang si Hannah. “Louise! Are you really just going to ignore me?” Napalingon si Hannah sa pinanggalingan ng boses at nakita niya ang totoong pakay niya. Si Sylvie Olivarez, ang pinsan ni Raymond. “Ugh! Pwede ba Sylvie! Hindi magre-relvolve ang mundo ko sayo. At ilang beses ko ba sasabihin sayo na hindi kita type,” inis na sabi ni Louise kay Sylvie.“So, susuway ka sa sinasabi ng ama mo?” may pagbabantang tanong ni Slyvie kay Hannah.“Oo! Dahil sawang sawa na ako sa pagpapaikot ng ama ko sakin. Kaya tigilan mo na ako!”Nakita ni Hannah ang galit sa mukha ni Sylvie. Nagtaas ng kamay si S
Nasa isang restaurant si Raymond habang inaantay ang kaibigan niyang si Ryan. Naalala ni Raymond ang si Hannah at ang matapang na sagot nito sa kaniya nung nakaraan. Napangisi na lang siya.“Oh, mukhang good mood ka. Himala ‘yan.”Napalingon si Raymond at nakita niya ang kaibigan na si Ryan. Umupo ito sa harap niya at napataas ang kilay habang nakangisi. “May isang magandang bininbini ka bang nakita at ganyan na lang ang ngiti mo?” tanong ni Ryan.“Alam mo, ako ang naapagkamalang babaero imbis na ikaw. Ikaw naman talaga ang palikero sa ating dalawa, pero bakit ako ang naalala ng lahat?” may inis sa tono ni Raymond.“What? Are you going to deny that past of yours? Bakit totoo naman na palikero ka.”“That was in the past but not anymore!”“Oo nga pala, loyal ka nga pala sa kaniya. Ang iyong first love!” may pangaasar na sabi ni Ryan.Napailing na lang si Raymond sa sinasabi ni Ryan. Pero totoo ang sinabi ng kaibigan. Totoong babaero siya noon, dahil alam niyang walang seseryoso din sa
Napaunat si Hannah habang nakatinginsa garden. Napangiti siya. Sa dalawang taong pagkakawala niya, natutunan niyang maging independent. Nagisip na rin siya ng mga kailangan niyang bilhin.Balak niya kasing ibenta lahat ng alahas niya kapalit ng pera pambili ng kailangan niya dahil sigurado siya na wala siyang makukuha sa sarili niyang magulang. Pagkatapos niyang magayos ng sarili ay umalis siya.Dinala niya sa second hand jewelry store ang mga alahas na nakuha niya mula kay Margo. Madaming ng nakuha si Margo mula sa kaniya, pero hindi na niya hahayan na mangyari iyon.“Ibibigay ko sayo ito for 50 million pesos,” sabi ng Jewelry manager.“I’ll take it,” Nakangiting sabi ni Hannah. Agad na binigay sa kaniya ang cheke. Agad na dinala ni ang cheke sa bangko at gumawa siya ng bagong account na para sa sarili niya. Pagkatapos ay nagdesisyon siyang bumili ng bagong cellphone.Pagbalik niya sa mansyon ay di niya inaasahan na may darating na bisita pero para sa kaniya ang bisita.“Hannah!” hi
Ngayon ay nasa sala sila. Nakaalis na rin ang mga pulis pero parang kaaway ni Hannah ang kaniyang pamilya, kahit na ang Kuya niyang si Wallace na dati’y mahal na mahal siya ay hindi niya naging kakampi.Pero bakit nga ba siya magiging kakampi ng sarili niyang kapatid. Kung ang magulang nga niya ay nabilog na ni Margo, kuya pa kaya niya? Nakaupo si Hannah sa isang sofa habang magkakasama naman sa isang puwesto ang mga magulang niya, si Margo, si Kevin at si Wallace. “Bakit mo ginawa iyon kay Mr. Olivarez. Alam mo bang matagal ng sinusuyo ng papa mo si Mr. Olivarez para maging ka sosyo sa negosyo?” sabi ni Miranda.“He offeneded us first, bakit ko hindi gawin sa kanya ang ginawa kay Papa?” sabi ni Hannah.Tila papanawan ng ulirat si William sa sagot ni Hannah. Ang talentadong anak niyang si Hannah, na matalino at mabait, bakit ganito na siya ngayon? “Hannah, anong pinagsasabi mo? Hindi ka naman ganito noon!” sabi ni Wallace.“Kuya, sa dami ng karanasan ko nitong dalawang taon, sa tin
Inaasahan ni Hannah na mainit ang pagsalubog sa kaniya ng kaniyang mga magulang pagkatapos niyang mawalay sa kanila. Pero hindi ganun ang pagsalubong ang bumungad sa kaniya.Hiyawan at palakpakan ang sumalubong sa kanya pero hindi para sa kanya.“Congratulations in your engagement, Margo and Kevin,” bati ng mga tao sa dalawang tao na nasa stage na naka-set up sa garden ng kanilang mansyon.Masaya ang lahat pero hindi si Hannah. Dalawang taon siyang nagtiis sa kamay ng mga dumakip sa kaniya dahil sa iniligtas niya si Margo, dalawang taon na ang nakakalipas. Dalawang taon siyang naghirap at makaramdam ng gutom na kailan man hindi niya naransan noon.Pero imbis na hanapin siya ay eto at nagsasaya sila? Talaga bang nakalimutan na nila siya?Napasin ni Miranda, ang ina ni Hannah na may nakatingin sa kaniya. Napatingin siya sa direksyon kung saan niya nararamdaman ang tingin na iyon at nagulat siya ng makita si Hannah sa likod ng madaming tao.“Hannah…” Hindi makapaniwalang usal ni Miranda.