Chapter 3

Napaunat si Hannah habang nakatinginsa garden. Napangiti siya. Sa dalawang taong pagkakawala niya, natutunan niyang maging independent. Nagisip na rin siya ng mga kailangan niyang bilhin.

Balak niya kasing ibenta lahat ng alahas niya kapalit ng pera pambili ng kailangan niya dahil sigurado siya na wala siyang makukuha sa sarili niyang magulang. Pagkatapos niyang magayos ng sarili ay umalis siya.

Dinala niya sa second hand jewelry store ang mga alahas na nakuha niya mula kay Margo. Madaming ng nakuha si Margo mula sa kaniya, pero hindi na niya hahayan na mangyari iyon.

“Ibibigay ko sayo ito for 50 million pesos,” sabi ng Jewelry manager.

“I’ll take it,” Nakangiting sabi ni Hannah. 

Agad na binigay sa kaniya ang cheke. Agad na dinala ni ang cheke sa bangko at gumawa siya ng bagong account na para sa sarili niya. Pagkatapos ay nagdesisyon siyang bumili ng bagong cellphone.

Pagbalik niya sa mansyon ay di niya inaasahan na may darating na bisita pero para sa kaniya ang bisita.

“Hannah!” hindi makapaniwala si Hannah na makita si Louise. “Akala ko hindi na kita makikita!” 

Hindi alam ni Hannah kung anong gagawin niya. Hindi ba alam ni Louise ang kumakalat na bali-balita patungkol sa kaniya?

“Louise? Anong ginagawa mo dito?” tanong ni Hannah pagkatapos pakawalan ang kaibigan.

“Nandito ako para makita ka! Anong iniisip mo?” tanong ni Louise

“Pero alam mo ba ang umiikot na balita patungkol sakin?”

Hinawakan ni Louise ang kamay ni Hannah at hinila niya ito palabas ng mansyon. 

“Tara, sasamahan na kita magpatinginsa doctor. Pero alam ko at naniniwala ako na wala ka!” Sabi ni Louise.

Dinala niya ako sa ospital para magpa-check up. At doon din na nalaman na wala talagang kahit na anong sakit maliban sa malnutrition. Nakahinga ng maluwag si Louise. Pero alam talaga ni Hannah na wala siyang sakit or kahit anong karamdaman.

“Buti na lang talaga at nakabalik ka na. Alam mo ba ang himutok ni Mama. Nagbago si tita Miranda ng mawala ka. Nabilog na ng ampon niyo ang pamilya mo,” inis na sabi ni Louise. 

“Alam ko. Dahil siya rin ang dahilan kung bakit ako nawala.”

Napatingin si Louise sa kaniya na nanlalaki ang mata.

“Anong ibig mong sabihin?” .

“Narinig ko ang paguusap ng mga dumukot sakin. At binaggit nila ang pangalan ni Margo. It turns out that Margo is their child,” sagot ni Hannah. “Hindi lang iyon, planado ang lahat pati sa pagdukot ko. Para lang kay Margo. Pero bahagi lang sila ng malaking sindikato.”

“So ang ibig mong sabihin nadamay ka lang dahil kay Margo?” 

Tumango si Hannah. Napatango-tango na lang si Louise.

“So, anong balak mo ngayon?”

“Hangga’t wala akong ebidensya, alam kong hindi ako papaniwalaan ng magulang ko. Pero alam ko na ngayon, na hindi na nila ako papakinggan dahil mas mahal na nila si Margo,” sabi ni Hannah at nakakitaan siya ni Louise ng kalungkutan.

Nalungko si Louise para sa kaibigan. Pero gustuhin man niyang tulungan ay kaibigan ay wala siyang magawa dahil na rin sa hindi maganda ang estado niya sa sarili niyang pamilya.

“Kung hindi na maganda ang trato sayo sa bahay n’yo, bakit hindi ka na lang sumama sakin? Kahit papaano ay may sarili akong condo.”

“I can’t. Dahil hindi ko papalampasin ang ginawa ni Margo sakin. Siya ang nagdala sa amin sa lugar kung saan ako nadukot.”

“Peste talaga iyang babaeng ‘yan! Alam mo ba na masamang imahe na ang binibigay na impormasyon ni Margo sayo sa college?” Napahalukipkip si Louise.

“Sa ngayon, ang kailangan ko ay makaipon ng pera at makakuha ng ebidensya laban kay Margo at sa mga magulang niya,” sabi ni Hannah.

“Basta kung kailangan mo ng tulong ay nandito ako,” sabi ni Louise.

Napangiti si Hannah. Dahil simula pa noon ay si Louise na ang naging kaibigan niya at palagi itong nasa tabi niya. Hindi pa rin pala siya magisa sa mundo.

Pagkatapos nila sa ospital, napagdesisyunan nila na magikot sa mall. Pero bago pa man sila makapasok ay nag-ring ang cellphone ni Louise. Napaikot na lang ang mata ni Louise nang makita ang pangalan ng ama niya.

“Baka importate ang sasabihin ng papa mo,” sabi ni Hannah.

“Importante? Jusko, tatawagan lang naman niya ako kapag may gusto siyang ipakilalang lalaki sa akin. Ngayon kasi, may napupusuan itong lalaki para maging asawa ko. Pero hindi pa ako handa! Ang dami ko pang gustong gawin sa buhay ko at isa doon ay hindi muna magasawa! Atsaka, ayoko na makilala ang lalaking ‘yon!” himutok ni Louise?

Napakunot noo si Hananh.

“Bakit? May ginawa ba siya sa iyo?” tanong ni Hannah.

“That guy is so creepy! Palagi niyang hinahawakan ang kamay ko, inaakbayan… Konti na lang talaga ay masasapak ko na siya, kung hindi lang dahil sa Mama ko, nukhang patulan ko ang gunggong na ‘yon!” napabuntong hininga si Louise.

Nakaramdam ng galit si Hannah para kay Louise. Para sa kaniya si Louise ang taong mapapagkatiwalaan niya. 

“Sino ba ‘yang unggoy na ‘yan?”