MasukINTO
It’ s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟีย ครืด! ริวเซย์ : อยู่ไหน ขนมผิง : อยู่ห้อง กำลังจะนอนแล้ว ขนมผิงพิมพ์ตอบข้อความเพื่อนสนิทอย่างริวเซย์ก่อนจะหย่อนมือถือลงกระเป๋าสะพายแล้วนำไปเก็บไว้ที่ตู้ล็อกเกอร์ห้องแต่งตัว เธอหยิบหน้ากากครึ่งหน้ามาสวมแล้วเดินออกมารวมตัวกับเหล่าสาว ๆ ที่ทำงานนี้ด้วยกัน ตึกตัก… เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นเงาวับ หน้าประตูห้องรับแขก VIP มีหญิงสาวห้าคนสวมชุดคอสเพลย์วาบหวิวและสวมหน้ากากปิดบังใบหน้าเพียงครึ่งหน้า เมื่อประตูห้องถูกเปิดออกเหล่าสาว ๆ ก็เดินเข้าไปด้านใน มีแขกชาวต่างชาติสี่คนกำลังนั่งคุยกันและชมดนตรีสดตรงหน้าไปด้วย อยู่ในห้องเดียวกันมีโต๊ะสำหรับเล่นไพ่ สี่คนเหมือนเป็นแขกและต่างพากันเลือกเด็กมาหนึ่งคนเพื่อดูแลตนเอง ขนมผิงก้าวเดินไปหา VIP3 ที่เป็นคนเลือกเธอ ส่วนคนที่ไม่ได้ถูกเลือกเดินเข้าไปหา VIP1 ที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ เขาคนนั้นก็สวมหน้ากากปิดบังใบหน้าเช่นกัน “เด็กที่คุณหามาให้พวกเรา ขนาดสวมหน้ากากยังสวยทุกคนเลยนะ” VIP3 เอ่ยชมเป็นภาษาอิตาลี ซึ่งขนมผิงเองก็ฟังไม่ออก “ผมตั้งใจคัดมาเพื่อพวกคุณโดยเฉพาะ คืนนี้เชิญสนุกให้เต็มที่” เสียงนั้นคุ้น คุ้นมาก แต่เธอก็ไม่กล้าสบตาเจ้าของนํ้าเสียงนั้น “ผมชอบบรรยากาศตึก black ของเรามาก คืนนี้คงสนุกกว่าคืนไหน ๆ” “งั้นเรามาเริ่มคุยเรื่องงานของเราเลยดีไหมครับ” VIP 1 เอ่ยออกมา เด็ก ๆ ทุกคนต่างรินเหล้าให้แขกของตนเอง แล้วพวกเขาก็ยกแก้วชนกันก่อนจะเริ่มคุยธุรกิจ “เด็ก ๆ พวกนี้ฟังอิตาลีไม่ออกใช่ไหม งานของเราค่อนข้างสำคัญ ผมไม่อยากให้เรื่องนี้เล็ดลอดออกไป” VIP 4 พูด “มือซ้ายของผมเช็กอย่างละเอียดแล้วครับ พวกเธอฟังไม่ออก หรือถ้าเรื่องนี้หลุดออกไปผมพร้อมปิดปากพวกเธอ” “ถ้างั้นผมก็สบายใจหน่อย” “สาว ๆ พวกนี้ไม่น่ามีพิษภัยอะไรนะ พวกเธอดูเป็นเด็กอยู่เลย” VIP 5 พูดขึ้นมาบ้างก่อนที่มือขวาของเขาจะเดินหยิบเอกสารสำคัญมาให้ “นี้เป็นรายชื่อคู่ค้าของแก๊งลานอสทั้งหมด มีแต่รายใหญ่ ๆ ทั้งนั้น” เอกสารถูกยื่นไปตรงหน้า VIP 1 ตรงหน้าเอกสารมีสัญลักษณ์ไม้กางเขนซึ่งเป็นสัญลักษณ์เดียวกันที่อยู่บนหลังคออนุพงศ์ ขนมผิงนั่งใจเต้นระรัว เธอจ้องมองเอกสารนั้นด้วยความอยากรู้ แต่แล้วแขกของตนเองก็ใช้มือจับใบหน้าหวานให้หันกลับไปสนใจเขา พร้อมกับเอ่ยเป็นภาษาอังกฤษออกมา “เฮ้ ! เธอดื่มเป็นไหมสาวน้อย” “ปะ เป็นค่ะ” ขนมผิงตอบออกมาถึงแม้จะคออ่อน แต่ตอนนี้ก็ต้องเอาอกเอาใจลูกค้าก่อน หลังจบงานนี้แล้วเงินค่าจ้างก็เป็นเงินก้อนโตพอสมควร “งั้นเธอมาดื่มกับฉัน” VIP 3 มอมเหล้าขนมผิงแก้วแล้วแก้วเล่าจนเธอเริ่มดื่มไม่ไหว “ขอโทษนะคะ…หนูดื่มมากไม่ได้ ขอเป็นนํ้าเปล่าแทนได้รึเปล่า” “ไม่เอาหน่า ดื่มนํ้าเปล่ามันจะไปสนุกได้ยังไง” ขนมผิงยังคงโดนมอมเหล้าต่อ และในแก้วเหล้าแก้วนั้นก็มียาปลุกเซ็กอยู่ด้วย เธอดื่มมันจนหมดแก้วโดยที่ไม่รู้ชะตากรรมของตนเอง ท่าทีขัดขืนของขนมผิงทำเอา VIP 3 เริ่มไม่พอใจ “พอแล้วค่ะ…หนูขอตัวไปเข้าห้องนํ้าก่อนนะคะ” ฤทธิ์ยาเริ่มแสดงผล ขนมผิงร้อนรุ่มไปทั้งตัว เธอควบคุมสติตนเองไม่อยู่ สายตาพยายามเพ่งมองบทสนทนาตรงหน้าแต่ภาพมันก็พร่าเบลอไปหมด VIP 1 หยุดบทสนทนาและฟังเหล่าสมาชิกคนสำคัญของแก๊งนั่งคุยกัน สายตาของเขาเพ่งมองขนมผิงไม่ละ รูปร่างแบบนี้ นํ้าเสียงแบบนี้ มันคล้ายกับเพื่อนสนิทของเขา แต่เธอบอกนอนอยู่ห้อง ? ชายหนุ่มนั่งนึก ท่อนขาตวัดขึ้นไขว้กัน ในมือถือแก้วเครื่องดื่มแล้วแกว่งไปมาเบา ๆ พิจารณาคิดอย่างถี่ถ้วน “เธอจะไปไหนสาวน้อย ไหนลองถอดหน้ากากออกซิ จะสวยสักแค่ไหน…” “มะ ไม่…” “อย่าขัดขืนฉัน นอนกับฉันสักคืนสิ ฉันจะจ่ายให้ไม่อั้น” “อ๊ะ !” หน้ากากบนใบหน้าขนมผิงถูกกระชากออกจนทำให้เห็นใบหน้าของเธออย่างถี่ถ้วนทุกระเบียบนิ้ว ขนมผิงนั่งตัวสั่นและหวาดกลัว VIP 3 เมื่อเห็นหน้าขนมผิงก็หลงใหลเป็นอย่างมาก เขาพยายามจะฉุดรั้งเธอออกจากห้องไปแต่ทว่า หมับ ! “ผมว่าคุณไปสนใจข้อตกลงของแก๊งเราจะดีกว่านะครับ” ข้อมือ VIP 3 ถูกจับเอาไว้ เขาหยุดการกระทำที่จะลวนลามขนมผิงเอาไว้ทันทีพร้อมกับหลบสายตาของ VIP 1 เมื่อร่างกายขนมผิงเป็นอิสระ เธอก็รีบวิ่งห่างออกมาจากโซฟาแต่บอดี้การ์ดกลับจับตัวเอาไว้ก่อน ร่างสูงในชุดสูทดำหันมาคุยกับแขก “ผมมีธุระต้องจัดการ คืนนี้ให้นิกดูแลนะครับ” พูดจบก็เดินออกมาทันที ชายหนุ่มเดินมายังห้องทำงานตนเองที่อยู่บนชั้นสูงสุดของตึก Black swan มือหนาถอดหน้ากากออกจากใบหน้าแล้วหยิบบุหรี่และไฟแช็กขึ้นมาจุดสูบ รอไม่นานมากใครบางคนก็ถูกจับตัวมาส่งที่ห้องทำงานของเขา ขนมผิงนั่งพับขาอยู่บนพื้นอย่างหมดสภาพ ใบหน้าของเธอเปื้อนคราบนํ้าตา เรียวแขนยกขึ้นกอดตนเอง ดวงตากลมโตมองแผ่นหลังกว้างและควันบุหรี่ที่ลอยคละคลุ้งผ่านร่างเขา ชายหนุ่มทายาทมาเฟียแห่งแก๊ง Black swan ค่อย ๆ หันหน้ากลับมา เขาเขี่ยบุหรี่ตัวแพงทิ้งลงบนถาดเขี่ยก่อนจะเดินเข้ามาหาขนมผิงที่ก้มหน้าหลบสายตา “ไหนบอกอยู่ห้อง ทำไมถึงมาโผล่ที่นี่” ร่างหนาหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ทำงานตัวสีดำ มือสอดประสานกันไว้บนตัก ท่อนขาตวัดขึ้นไขว้กันด้วยท่าทางประจำ “ระ ริว ?” ขนมผิงค่อย ๆ เงยหน้าสบตากับคนตรงหน้า ความคิดสับสนและตีกันไปหมดภายในหัว ทำไมเพื่อนสนิทของเธอถึงได้กลายเป็น ทายาทมาเฟีย “ตอบคำถามริว” เขากดเสียงเข้ม “ขอโทษ…ผิงจำเป็นต้องโกหก” “แล้วถ้าไม่ใช่ริว ที่อยู่ตรงนี้ล่ะ” “ผิงจำเป็นจริง ๆ” ขนมผิงอธิบายเสียงสั่น “เหตุผล” “พ่อผิงถูกทำร้าย จำเป็นต้องจ่ายค่ารักษาสี่ล้านห้า ผิงไม่มีทางเลือก” ริวเซย์ลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเดินมาหยุดตรงหน้าคนตัวเล็ก เขาใช้ปลายนิ้วแกร่งเชยคางมนขึ้นแล้วเอ่ยออกไป “ผิงโดนยา” “ยา…ยาอะไร” “อยากให้ช่วยรึเปล่า” “แต่ว่า…” ขนมผิงมองคนตรงหน้าด้วยความสับสน เธอกับเขาเป็นเพื่อนกัน แถมเพื่อนของเธอคนนี้ ‘ยังมีแฟนแล้ว’ “สี่ล้านห้า นอนกับริว” ริวเซย์เป็นทายาทมาเฟีย แล้วเขาก็รู้จักแก๊งลานอสดี ถ้าเธอเข้าใกล้ตัวตนของริวเซย์มากขึ้น บางทีอาจจะสืบเรื่องงานของอนุพงศ์และการเสียชีวิตของใบบัวได้ คนที่ฆ่าใบบัวก็คงเป็นพวกเดียวกัน แม้รู้ว่ามันผิดแต่ทุกอย่างตอนนี้มัน ‘ถอยไม่ได้แล้ว’ “มันผิด” “ไดอาจะไม่รู้เรื่องนี้” “….” ตอนนี้มันร้อนไปหมด เธอต้องการมาก มากจนทนไม่ไหว “ขอร้องสิ” “ชะ ช่วยหน่อย ช่วยมีอะไรกับผิงที” ฤทธิ์ยาทำให้เธอไม่มีสติ ความอยากครอบงำจนขนมผิงยอมขอร้องอ้อนวอนคนตรงหน้าด้วยแววตาสั่นระริก ริวเซย์ที่ได้ยินคำขอร้องอ้อนวอนยิ้มออกมาด้วยความพอใจก่อนจะตวัดท่อนแขนอุ้มร่างเล็กขึ้นจากพื้นแล้วเดินไปที่โซฟา มือหนาคว้าหมับเข้าที่ปลายคางมนก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปจูบปากบางสีชมพูระเรื่ออย่างดูดดื่ม ขนมผิงตกใจเล็กน้อยแต่ก็ยอมเปิดปากให้ริวเซย์ได้สอดแทรกลิ้นเข้ามา กลิ่นไวน์อ่อน ๆ ผสมกลิ่นบุหรี่ราคาแพงผ่านซึมซับมาที่ลิ้นของเธอ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงพร้อมกับหยาดเหงื่อที่ไหลออกมาไม่หยุด ริวเซย์จูบคนตัวเล็กจนขนมผิงแทบขาดลมหายใจ เขาถอนจูบออกแล้วมองใบหน้าอ้อยอิ่งด้วยอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความอยาก ริวเซย์ถอดเสื้อออกจากท่อนบนก่อนจะจับร่างบางมานั่งคร่อมบนตัก เขาใช้ปากดูดเม้มตามลำคอขาวแล้วฝากรอยเอาไว้หลายจุด ขนมผิงเสียวซ่านไปทั้งร่างกายเธอหลับตาพริ้มแล้วปล่อยเสียงครางออกมาเบา ๆ “อ๊า ~” แควก! ชุดคอสเพลย์ถูกฉีกขาดตรงหน้าอกอิ่มทั้งสองข้าง ใบหน้าหล่อไม่รอช้าใช้ปากงับเข้าที่ยอดอกเม็ดงามทันที ริวเซย์ทั้งดูดทั้งเลียอย่างมูมมามจนเกิดเสียงลามกขึ้นภายในห้องทำงานขนาดกว้าง ปากดูดอีกข้างมือก็บีบเคล้นอีกข้างไปด้วย จากนั้นไม่นานก็ปลดซิปกางเกงออกพร้อมกับชักแก่นกายออกมา ริวเซย์ยกสะโพกสวยขึ้น แล้วจับปลายหัวหยักถูไถกับร่องเปียกแฉะ “ริว…ผิงไม่เคย” ขนมผิงบอกเสียงสั่นก่อนที่สะโพกสวยจะถูกจับถูไถกับท่อนเอ็นขนาดใหญ่ “งั้นก็เคยกับริวครั้งแรก” “เสียวจัง อื้อ !” ร่างเล็กถูกมือหนาจับเอวควบคุมบนลำท่อนของเขา จากนั้นริวเซย์ก็จับมันแหย่เข้ารูร่องคับแคบ ชายหนุ่มกดเอวบางแน่น ก่อนจะกระแทกสวนขึ้นไป สวบ ! “อ๊ะ !…เจ็บ…ผะ ผิงเจ็บ” “อืมม” ริวเซย์ครางเสียงตํ่าแล้วกดแช่ท่อนเอ็นหนาขนาด 59 ไว้ไม่ถึงครึ่งลำ คนบนตักตัวสั่นระริกนํ้าตาไหลรินออกมาอาบพวงแก้ม ขนมผิงเม้มปากแน่นแล้วพยายามขยับสะโพกหนีแต่ไม่เป็นผลเมื่อริวเซย์กดเอวเธอเอาไว้แน่น จากนั้นก็จับร่างเล็กให้ขยับออกแรงกระแทก ไม่นานมากขนมผิงก็เริ่มขย่มลำท่อนหนาเองโดยไม่ต้องถูกควบคุม เอวบางขย่มลำท่อนใหญ่ ปากก็ปล่อยเสียงครางออกมาเป็นระยะ มันทั้งจุกและแน่นจนตรงนั้นแทบจะฉีกขาด ในขณะที่เธอกำลังขึ้นขย่มเร่งจังหวะอยู่นั้น ริวเซย์ก็โน้มหน้าใช้ปากขบเม้มที่ยอดอกเม็ดงาม เขาดูดเลียมันแล้วปล่อยให้คนบนร่างกระแทกลงมาไม่หยุด ตอนนี้เสียงบทสวาทของสองหนุ่มสาวกำลังดังก้องห้องทำงาน ขนมผิงถูกครอบงำด้วยฤทธิ์ยาแบบคนไร้สติ แต่อีกคนกลับ ‘ตั้งใจ’ ให้มันเกิดขึ้น เปิดตอนแรกแล้วค่ะ อ่านแล้วฝากกดใจและคอมเมนท์ให้ไรท์หน่อยนะคะ 💗💗💗 เรื่องนี้มีปมและที่มีที่ไปทั้งหมด อยากให้ลองอ่านนะคะ เพราะมีหลายรสชาติมากกกก เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่ตั้งใจเขียนมากเลยค่ะ หวังว่าทุกคนจะชอบกันนะคะ 🫶🏻12It’s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟียเข้าใกล้คำตอบตกเย็นริว่าเซย์ส่งคนมารับเธอที่หอพัก เพื่อไปสอนพิเศษที่คฤหาสน์ พอมาถึงขนมผิงก็เดินตามวิคตอเรียมาที่ห้องนั่งเล่น รอบนี้เปลี่ยนที่สอนทำเอาขนมผิงโล่งอกและสบายใจมากขึ้น ร่างเล็กเดินตรงเข้ามาหาริวเซย์ที่นั่งรออยู่ก่อนแล้ว เขาอยู่ในชุดวอร์มสีดำแมทกัน เนื้อผ้าบ่งบอกถึงราคา ท่อนขาตวัดไขว้กันด้วยท่าทางสบาย บนตักมีแมคบุ๊คที่เปิดค้างบทเรียนคราวก่อนเอาไว้“ที่เคยสอนไปทบทวนมาแล้วใช่ไหม” ขนมผิงเอ่ยถาม ร่างบางหย่อนตัวนั่งลงตรงข้ามริวเซย์“เรียบร้อยแล้ว” เขาตอบพลางละสายตามองมาที่เธอ ขนมผิงสวมเสื้อยืดสีขาวพอดีตัว กางเกงยีนขาสั้นพร้อมกับม้วนผมขึ้นเป็นมวย มีปลอยผมตกคลอเคลียร์ข้างพวงแก้ม “ทีหลังแต่งตัวให้เรียบร้อยกว่านี้ ที่นี่ผู้ชายเยอะ”“ชุดนี้มันสบายดีอ่ะ ถ้าริวไม่โอเค ไว้รอบหน้าผิงจะแต่งให้มิดชิดกว่านี้”“ไปเจอกับไอ้ราฟมาเหรอ” ในขณะที่เธอกำลังเตรียมการสอน ริวเซย์ก็ถามขึ้นมาทันทีแบบไม่ทันได้ตั้งตัว“ราฟ…ริวหมายถึงใคร”“ไปเจอกับมันเรื่องอะไร” ริวเซย์ไม่ได้ตอบคำถามไขสือของเธอ เขากลับยิงคำถามต่อแล้วมองใบหน้าซีดเผือดอย่างต้องการคำตอบ ขนมผ
11It’s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟียเข้าถ้ำเสือ 3 วันต่อมาขนมผิงนั่งจ้องมองนามบัตรติดต่อในมือตนเองด้วยอาการประหม่า เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้หน้าโต๊ะหนังสือข้างเตียงมุมประจำ ในสมองคิดชั่งใจว่าจะติดต่อกับเขายังไงให้ราฟาเอลยอมออกมาเจอ แต่แล้วมือบางก็กดโทรออกตามเบอร์โทรที่แปะไว้ ขนมผิงรอปลายสายรับไม่นานมากก็มีคนกดรับ ( สวัสดีครับ ไมเคิลพูดสายครับ ) บทสนทนาภาษาอังกฤษเอ่ยผ่านปลายสาย ขนมผิงจึงตอบกลับเป็นภาษาเดียวกัน “เรียนสายคุณราฟาเอลหน่อยค่ะ ที่รับนามบัตรติดต่อในสนามแข่งเมื่อสามวันก่อน” ( รอสักครู่นะครับ ) แล้วสายก็เงียบไปเกือบหนึ่งนาทีพร้อมกับเอ่ยขึ้นมาใหม่ ( พูดธุระที่ติดต่อมาได้เลยครับ ) “ฉันอยากพบคุณราฟาเอลค่ะ เขาพอมีเวลาว่างบ้างไหมคะ พอดีมีเรื่องบางอย่างอยากจะคุยกับเขาด้วยค่ะ”( คุณราฟว่างเย็นนี้สองทุ่มครับ ถ้าอยากเจอมาที่โรงแรม Verite Suites ห้องอาหารบนชั้นยี่สิบแปด มาถึงแล้วจะมีคนนำเข้ามาครับ ) ปลายสายรายงาน ขนมผิงเม้มปากแน่นก่อนจะตอบตกลงออกไป หากเธอไม่ไปเจอเขาตอนนี้ อาจจะไม่มีโอกาสอีกเลยก็ได้ “เข้าใจแล้วค่ะ” ( ถ้าคุณไม่มีอะไรแล้ว ผมขออนุญาตวางสายนะครับ ) “ค่ะ” หลังตอบต
10It’s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟียควบคุมมากขึ้นรถ Lamborghini Huracan คันสีดำเลี้ยวเข้ามาจอดที่หน้าหอพัก ขนมผิงเอื้อมมือมาเปิดประตูก่อนจะเอ่ยบอกกับคนข้างกายแล้วแยกขึ้นห้อง“เจอกันที่มอพรุ่งนี้นะ” ปากเอ่ย รอยยิ้มบางก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้ากลบเกลื่อนอาการปวดเมื่อยตามร่างกาย “กลับห้องแล้วนอนพัก ดึกแล้วอย่าออกไปไหนล่ะ” ประโยคท้ายที่ริวเซย์เอ่ยออกมา ทำให้ขนมผิงรู้สึกเหมือนตนเองโดนถูกควบคุม แต่เธอก็สลัดความคิดนั้นออก “ไม่ไปไหนหรอก จะนอนแล้ว ไปแล้วนะ” พูดจบร่างเล็กก็เดินลงมาจากรถคันหรู ขนมผิงเดินเข้าไปใต้หอพักแล้วเดินขึ้นบันไดมาบนห้องนอนตนเอง ริวเซย์มองจนลับสายตา ก่อนจะหยิบบุหรี่และไฟแช็กขึ้นมาสูบ ในขณะเดียวกันกระจกรถก็ถูกเลื่อนลงด้วยปลายนิ้วแกร่ง ริมฝีปากหยักพ่นควันสีขาวขุ่นให้ลอยคละคลุ้งออกมา มือหยิบมือถือขึ้นมากดเล่นก็เห็นข้อความจากนิกส่งเข้ามา ข้อความ : นิก นิก : เรียบร้อยแล้วครับ แววตาคู่คมฉายแววพึงพอใจออกมาเพียงครู่เดียว นิ้วแกร่งกดเข้าไปดูที่กล้อง ภาพการเคลื่อนไหวถูกถ่ายทอดผ่านกล้องสามตัวภายในห้องนอนขนมผิง เธอกำลังนั่งอยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือ กำลังก้มอ่านอะไรบางอย่าง สายตาร
9It’s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟียยอมแลก (NC)เสียงครางแผ่วเบาหลุดออกมาจากกลีบปากบางด้วยนํ้าเสียงเย้ายวน ขนมผิงบิดเร้าร่างกายเมื่อความอุ่นร้อนจากลิ้นละเลงลงบนหัวนมที่แข็งชันตอบรับ ริวเซย์ใช้ปากดูดอีกข้าง มือที่ว่างก็บีบเคล้นเต้าอวบขาวไปด้วย ชายหนุ่มไม่สามารถควบคุมตนเองได้ ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดผิวกายขาวเนียนทำให้ขนมผิงร้อนวูบวาบไปหมด เธอกัดปากตนเองเบา ๆ แล้วมองการกระทำของคนตรงหน้าที่ยังคงใช้ลิ้นตวัดเลียอยู่ กระทั่งยอดอกเม็ดงามสีแดงเข้มเปียกชุ่ม “ชอบมั้ย ?” เสียงแหบพร่าถามออกมาหลังจากถอนริมฝีปากออกจากสิ่งยั่วยวนตรงหน้า ขนมผิงเม้มปากแน่นแล้วพยักหน้าตอบ “อื้อ ชอบ” “…” ริวเซย์เผยรอยยิ้มพึงพอใจออกมาแทนคำตอบ เขาเริ่มถอดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดจนครบก็กระชากออกจากร่างกายแล้วโยนลงบนพื้นอย่างไม่ใยดี คนตัวเล็กนอนมองตาละห้อย ไม่นานมากชิ้นต่อไปก็ถูกถอดออก มือหนาคว้าแก้วไวน์ที่เหลืออยู่ในแก้วขึ้นมากระดกดื่มรวดเดียวหมด ก่อนจะใช้มือช้อนใบหน้าหวานขึ้นมาแล้วป้อนไวน์ผ่านปาก ขนมผิงอ้าปากรับและปล่อยให้เครื่องดื่มไหลลงคอ เธอหลับตาพริ้มแล้วจูบต่อด้วยอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้าไม่หยุด เสียงจูบกันอย่างด
8It’s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟียอยู่เป็นเพื่อน โรงแรม Celestia Palaceรถคันหรูเลี้ยวเข้ามาจอดหน้าโรงแรมห้าดาว ขนมผิงมองออกไปนอกกระจกรถก็เห็นตึกสูงตระหง่านตรงหน้า ไม่นานมากนิกก็เปิดประตูลงไปก่อน แล้วหายเข้าไปในล็อบบี้ของโรงแรม ดวงตากลมโตมองคนข้างกายที่ยังคงเงียบอยู่ ริวเซย์เหมือนคิดอะไรอยู่ในหัวและเขาก็มองหน้าจอมือถืออยู่ตลอด “เรามาที่นี่ทำไม” ขนมผิงอดที่จะเอ่ยถามออกไปไม่ได้ “เดี๋ยวก็รู้” เขาตอบเสียงเรียบ ทั้งที่สายตาจดจ่ออยู่หน้าจอ ดวงตากลมโตเหลือบมองเห็นข้อความของคนข้างกายและแฟนสาวอย่างไดอาน่า ใจความในข้อความนั้นบอกว่าเธอกำลังปาร์ตี้กับเพื่อน เลยไม่ได้ตอบข้อความ พร้อมกับบอกว่าได้รับของขวัญแล้ว ตบท้ายด้วยประโยคออดอ้อน ซึ่งริวเซย์ก็พิมพ์ตอบกลับไปแค่คำว่า ‘ok’ ถึงจะพิมพ์ออกไปเช่นนั้น แต่สีหน้าของเขาก็ยังบ่งบอกออกมาอย่างชัดเจนว่าคิดมาก“ริวอย่าคิดมากเลยนะ น้องไม่มีทางทำเรื่องอะไรไม่ดีลับหลังริวแน่นอน” “แน่ใจ ? ขนาดเรายังนอนด้วยกันเลยนะ” ริวเซย์ตอบกลับเงียบ ๆ ทำเอาใบหน้าเนียนใสชาวาบ“…”“ริวพูดเล่น เรื่องนี้ริวต้องการเอง ไม่เกี่ยวกับผิง” พูดจบก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่นิก
7It’ s Bad! แย่แล้ว…เพื่อนสนิทฉันเป็นมาเฟียที่ระบาย (NC) หมับ!“อ๊ะ! ริว…” ไม่ทันที่สติของเธอจะครบถ้วน ริวเซย์ก็ใช้ท่อนแขนช้อนอุ้มร่างบอบบางขึ้นมาในท่าเจ้าสาว มือเล็กเกาะคอเสื้อตัวแพงเอาไว้ อีกข้างสอดคล้องลำคอหนาริวเซย์ไม่ได้ตอบอะไร เขาอุ้มร่างขนมผิงเดินออกมาจากห้องแล้วเดินมาที่ชั้นล่างผ่านฝูงชนมากมายที่มองมา กระทั่งมาถึงรถอัลพาร์ดที่จอดอยู่หน้าร้าน คนขับรถยืนรออยู่แล้ว พอเห็นเจ้านายออกมาก็ขึ้นประจำที่คนขับ ส่วนนิกก็เดินขึ้นไปนั่งข้างคนขับ“ไปโรงแรม” ริวเซย์เอ่ยสั่งกับคนขับรถ ไม่นานม่านกั้นก็ถูกเลื่อนมาสุดของอีกฝั่งจนมิดขนมผิงนั่งอยู่บนตักของทายาทมาเฟีย ริวเซย์ไม่รอช้าทันทีที่ม่านปิดสนิทเขาก็ดันใบหน้าหวานเข้ามาประกบจูบทันที ขนมผิงยอมเปิดปากและจูบตอบอย่างไร้เดียงสาเสียงหอบหายใจของคนทั้งสองดังออกมาเป็นระยะให้ได้ยิน ริวเซย์จูบริมฝีปากบางหอมหวานด้วยความหลงใหล และต้องการเธอจนควบคุมตนเองไม่อยู่ ขนมผิงเองหัวใจเต้นแรง เธอเคลิบเคลิ้มไปกับจูบที่ริวเซย์มอบให้สองสายตาสอดประสานมองกันด้วยห้วงอารมณ์แห่งความอยาก ริวเซย์ยังคงตักตวงความหอมหวานจากริมฝีปากนุ่มนิ่มอย่างไม่รู้จักพอ มือหนาอยู่







