LOGINShare
2.1 ร้องไห้เป็นครั้งที่ล้าน
Last Updated:
2025-09-01 10:17:50“ร้อง ร้องอีก ร้องให้ดังนะมึง ไม่ดังกูทุบ!”
เสียงห้วนห้าวเพิ่งแตกสาวของเพื่อนทำตะวันสะอื้นฮัก จากร้องไห้ไม่ลืมหูลืมตา หญิงสาวหน้าเหลอหลารีบหันมองซ้ายขวา
ตอนนี้พวกหล่อนนั่งอยู่ที่ม้าหินอ่อนใต้ต้นไม้ข้างลานกิจกรรมของคณะศิลปกรรมศาสตร์ โต๊ะที่นั่งก็เป็นที่ประจำของพวกเธอเด็กสาขาแฟชั่นดิไซน์ชั้นปีที่สาม
“สะ เสียงดังทำไมอีบ้า อายเขา” ตะวันเสียงแผ่วพลางสะอึกสะอื้น เมื่อสายตาหลายคู่หันมองอย่างสนใจ พยายามกัดปากกลั้นเสียงร้องเต็มที่ กะจะร้องไห้เงียบ ๆ เหมือนนางเอกในนิยาย ไม่ให้ใครรู้เห็นนอกจากเพื่อน แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะอีเพื่อนตัวดีกำลังประจานเธอต่อหน้าสาธารณชน!
“อายห่าอะไร ทีวิ่งตามผู้ชายไม่รู้จักอายนะมึงอะ!” จูลี่ เพื่อนกระเทยแต่งหญิงร่างยักษ์ไว้หนวดเคราชี้หน้าด่าต่อ ก่อนจะหันไปหาเหล่าประชาชีที่รอกินเผือกแล้วแหวใส่
“หูผึ่งอะไรกันขนาดนั้น มานั่งฟังบนตักนี่เลยไหม มาไหมค้า...” พูดไม่ทันจบคำสายตาเหล่านั้นก็หันกลับ เลิกสนใจ จูลี่จึงหันมาทั้งบ่นทั้งก่นด่าตะวันต่ออีกยกใหญ่
“เพื่อนเสียใจอยู่นะจูลี่ อย่าตะคอกเพื่อนแบบนี้สิ” แจ็กกี้จีบปากจีบคอเอ่ยปรามเสียงหวาน พลางลุกขึ้นจากเก้าอี้หินอ่อน ปืนขึ้นโต๊ะแล้วคว้ากิ่งไม้ที่พอจะเอื้อมถึง หักมาสด ๆ แล้วรูดใบออกจนเกลี้ยงก่อนจะยื่นให้จูลี่
“อะ เอาไป ไม่ต้องด่าให้เปลืองน้ำลายแต่ตีมันให้ตายห่าไปเลยค่ะ!” แจ็กกี้เท้าสะเอวด่าอย่างเช่นทุกครั้งที่ตะวันร้องไห้เพราะผู้ชายคนเดิมซ้ำ ๆ
“ทนได้ทนดี ทนเจ็บกีฟรีอยู่นั่นแหละทั้งปีทั้งชาติ เจ็บซ้ำเจ็บซาก ไม่เจ็บกีเปล่าแต่เจ็บใจอีกต่างหาก น่าเบื่อมากอิดกทง!” พูดจบก็ทำท่าเกี่ยวผมทัดหูแล้วทิ้งตัวลงนั่งประหนึ่งผมยาวถึงกลางหลัง
“เลิกคบเลยไหมมึง กูก็เบื่อหน้าแม่งแล้วเหมือนกัน” จูลี่สะกิดถาม แจ็กกี้พยักหน้ารับทั้งที่หางตายังค้อนมองตะวัน แล้วทั้งคู่ก็แปะมือกัน ร่วมผสมโรงทั้งตอกย้ำและกระทืบซ้ำจนคนเจ็บช้ำรักแทบกระอักเลือด
“ฮือ... พวกมึงอะ! ให้ช่วยปลอบใจไม่ใช่ให้มาด่าซ้ำ!” เห็นท่าทางเพื่อนสาวมีงูทั้งคู่แล้วก็ไม่รู้จะร้องไห้หรือจะขำก่อนดี เธอไม่โกรธเพราะโดนแบบนี้ประจำเวลาช้ำรัก
ด่าก่อนค่อยปลอบทีหลัง เพื่อนรักเพื่อนชั่ว เพื่อนสนิทเท่านั้นถึงจะทำกันได้
ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมาในรั้วมหาวิทยาลัยก็ไม่เคยเห็นตะวันจะสนใจผู้ชายคนไหนหรือจะเปิดใจให้โอกาสตัวเองหรือใครเลยสักครั้ง คุณหนูตะวัน หยาง ทายาทคุณเจสัน หยาง อภิมหาเศรษฐีชาวฮ่องกงและนักธุรกิจสาวชื่อดังอย่างประธานรวี[1]
ตะวันเป็นผู้หญิงที่ทั้งสวย ฉลาด การศึกษาดี มีเพียบพร้อมทุกอย่างไม่เคยขาดตกบกพร่อง มีแต่ผู้คนรายล้อม ผู้ชายดี ๆ พร้อมจะเข้าหา ทว่าตะวันเองไม่เอาใครทั้งนั้น ไม่เคยสนใจหรือมองใครแม้แต่หางตา เพราะดันปักใจรักแค่ไอ้ปลื้ม ผู้ชายที่ทำหญิงสาวเจ็บช้ำและเสียใจไม่เว้นวัน
นี่สินะตัวอย่างของคนที่ฉลาดทุกเรื่องเอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ยกเว้นเรื่องความรัก โง่ชะมัดเลยตะวัน!
“กูไม่เข้าใจว่ามึงจะรักอะไรมันขนาดนั้น” คำถามนี้ถูกถามเป็นครั้งที่ล้านแต่ตะวันก็พูดอยู่เพียงคำตอบเดียวว่า...
“หล่อ...”
[1] จากเรื่อง ผัวลับท่านประธาน โดย หญิงเพียว
Latest chapter
Just Friends ให้เป็นแค่เพื่อน 26.2 ไม่เคยถามถึงพ่อ
“ทำไม อยากให้กลับไปว่างั้น” ตะวันถาม สีหน้าหญิงสาวราบเรียบเหมือนกับน้ำเสียง“แค่ถาม... กูสงสารหลาน”“สงสารอะไร แจ็คไม่เคยถามถึงพ่อเลยสักครั้ง” เธอเลี้ยงแจ็คสันมาอย่างดี คิดว่าให้ความรักความอบอุ่นกับลูกได้เต็มที่ และเพราะตอนนี้แจ็คสันอาจจะยังเด็กเกินกว่าจะถามถึงบิดาผู้ให้กำเนิด หรืออาจเพราะความไม่ขาด มีคนรักมากมาย อบอุ่นจนล้นแจ็คสันเลยไม่เคยถามอะไร ส่วนโตไปจะถามไหมค่อยว่ากันอีกที“เออ กูก็ลืมว่าทุกวันนี้ลูกมึงมีแดดดี้เยอะมาก...” แจ็กกี้ปล่อยขำเมื่อคิดถึงบรรดาผู้ชายที่เข้ามาขายขนมจีบให้ตะวัน รูปหล่อ ฐานะรวยมาก และโพรไฟล์ดี ๆ ทั้งนั้นแล้วพวกนั้นก็ยังอยู่เป็น ส่วนใหญ่จะเข้าทางแจ็คสันอีกต่างหาก คนไหนเอาใจเก่งถูกใจแจ็คสันเรียกแดดดี้หมดไม่สนว่าแม่อย่างตะวันจะชอบไหม ล่าสุดของเล่นเต็มบ้านจนต้องมีโกดังเก็บไม่รู้ว่าหากปรมะรับรู้จะทำสีหน้าอย่างไร ตะวันที่เคยให้ความสำคัญกับมันเพียงคนเดียว ไม่เคยมองใคร ตอนนี้เป็นดวงตะวันที่เฉิดฉาย ส่วนตัวมันเอง แม้จะหันมองตะวันให้เต็มตายังทำไม่ได้ กับลูกชายก็ยังไม่เคยได้เห็นหน้า ถ้าตะวันเกิดมีคนรักใหม่ไม่รู้ปรมะจะยอมถอดใจหรือจะกัดลิ้นหนีตายไปเสียก่อนสี่สาวช็อปปิ
Just Friends ให้เป็นแค่เพื่อน 26.1 ไม่จ้างแล้ว
“เอ้อ ว่าจะถามอยู่ เรื่องที่จะฟ้องเป็นไงบ้าง ได้ทนายรึยัง” ตะวันหันมาสนใจเรื่องทองแก้บนเส้นนั้นที่มีเรื่องมีราวกันเธอเคยเตือนแล้วว่าให้เอาทองปลอมไปใส่ให้ย่านาคเพราะตอนบนก็ไม่ได้ระบุเสียหน่อยว่าแก้บนด้วยทองอะไรแบบไหน น้ำหนักเท่าไหร่ แล้วดูสิ จูลี่มันคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้ ซื้อทองคำแท้หนักตั้งสิบบาทไปแก้บน ฝ่ายนั้นก็หัวหมอไม่ยอมคืน สุดท้ายก็มีเรื่องกันจนได้ ได้ยินว่าวันก่อนเพื่อนบอกจะไปคุยกับทนายไม่รู้ว่าของสำนักงานไหนตะวันรอคำตอบอยู่นานแต่ทั้งจูลี่และแจ็กกี้กลับชะงักนิ่งไปจนผิดสังเกต“เป็นอะไรกัน มีปัญหาอะไรกัน อย่าบอกนะว่าฟ้องเอาคืนไม่ได้ เฮ้ย มันต้องได้สิแก มันยังเป็นสิทธิ์ของคนแก้บนนะ เรายังไม่ได้ยกให้เขาเลย ยอมได้ยังไง” ตะวันเริ่มตีโพยตีพายเมื่อเพื่อนไม่ตอบ จนสุดท้ายเป็นแจ็กกี้ที่ทนไม่ไหวตัดสินใจเปิดปากเล่า“ตะวัน กูมีเรื่องจะเม้า” แจ็กกี้ตั้งท่าจะเม้าจริงจังให้หายคันปาก อยากโทรมาเล่าตั้งแต่ก่อนบินมาฮ่องกงแล้วด้วยซ้ำแต่จูลี่สั่งห้ามไว้ และตอนนี้ก็เช่นกันที่กำลังโดนจูลี่ตะครุบปิดปากอย่างไว“มึงหยุด!”“อื้อ! อีออก” แจ็กกี้ที่โดนอุดปากดิ้นรน เรียกเพื่อนด้วยภาษาดอกไม้“มีอะไร” ตะวันหรี่
Just Friends ให้เป็นแค่เพื่อน 25.3 น้องแจ็ค
“โอ้ย กัดกันไม่พัก!” ตะวันส่ายหน้าแล้วบ่นยิ้ม ๆ เวลาผ่านไปหลายปี เหล่าเพื่อนสนิทก็ยังกัดกันไม่เว้นแต่ละวัน มีเปลี่ยนไปบ้างก็เรื่องการใช้คำที่ไม่หยาบคายกันมาก ยิ่งในตอนที่อยู่ต่อหน้าหลาน กลัวเด็กมันจะจำจูลี่ แจ็กกี้ และต้าเหนิงบินมาหาเพื่อนกับหลานที่ฮ่องกงบ่อยมาก ซื้อของเล่นมาฝากหลานทุกครั้ง สนิทกับคนตระกูลหยาง โดยเฉพาะปู่และย่าของตะวันที่เอ็นดูทุกคนเหมือนลูกเหมือนหลาน พวกท่านเคยขอบคุณทั้งสามคนที่คอยมาสร้างรอยยิ้มให้ตะวันและแจ็คสันเหลนรักบ่อย ๆ รวมถึงคนในบ้านด้วยจนคุณอาโจชัวสุดหล่อสายเปย์ของตะวันถึงขั้นมอบสิทธิพิเศษให้บรรดาเพื่อนทั้งสามสามารถบินฟรีไทยฮ่องกงแบบไม่จำกัดครั้ง จัดชั้นที่นั่งบิสซิเนสคลาสให้ เพื่อที่ตะวันหลานรักจะได้เจอเพื่อนบ่อย ๆ ไม่เหงามาก จนทุกวันนี้ตะวันอยู่ดีมีความสุข กินได้นอนหลับ หน้าตาสดใสขึ้นในทุก ๆ วัน สิ่งนี้ต่างหากที่มันประเมินค่าไม่ได้สิ่งที่คนตระกูลหยางเชื่อเหมือนกันคือ ‘แม่ที่มีความสุขเท่านั้น ถึงจะสามารถเลี้ยงดูลูกให้เติบโตขึ้นมาอย่างมีความสุขได้’แจ็คสัน หยาง ทายาทของตระกูลหยางจะได้เติบโตขึ้นมาเป็นอย่างดี และมีความสุขอย่างไรล่ะ“แล้วของขวัญของฉันล่ะ?” ตะ
Just Friends ให้เป็นแค่เพื่อน 25.2 ลูกชาย
ได้ยินจากปากเพื่อนสนิทของหญิงสาวก็ยังอดดีใจไม่ได้ ดีใจที่ตะวันสดใส แม้ส่วนลึกก็แอบเจ็บปวดใจเมื่อเขาไม่ใช่เหตุผลหลักที่ทำให้ตะวันยิ้มได้อีกแล้วก็เท่านั้นเรื่องตะวันพอได้รู้บ้าง ตอนนี้เธอไว้ผมสั้นประบ่า หน้าตามัธยมแต่นมมหาลัย ยิ่งผมสั้นยิ่งเหมือนเด็ก เป็นเด็กที่โคตรน่าเอาเธอน่ารัก ผิวขาวจัด เวลามือเขาบีบหรือสัมผัสจะขึ้นสีชมพูชัดมาก เมื่อก่อนเขามักชอบให้เธอไว้ผมยาว ปล่อยสยาย เพราะอะไรน่ะหรือ ก็เพราะหวงต้นคอขาว ๆ ของเธอ ไม่ชอบให้ใครมอง กลัวจะมีใครหลงเวลาได้เข้าใกล้ กลิ่นตัวตะวันหอมจะตายชักคิดถึงเรื่องตะวันวนเวียนอยู่ในหัวตลอด แต่เรื่องลูกเขาไม่เคยรับรู้อะไรทั้งนั้นนอกจากเพศว่าเป็นเด็กผู้ชายตะวันเคยอัปรูปลูกชายอยู่บ้างสองสามครั้ง แต่ก็ไม่เคยได้เห็นหน้า เป็นเพราะการรักษาความปลอดภัยในฐานะทายาทตระกูลหยาง ยิ่งเป็นผู้ชายยิ่งต้องระมัดระวังแต่หญิงสาวกลับโดนวิจารณ์ มีชาวเน็ตคอมเมนต์ถามเหตุผล ตะวันก็ให้เหตุผลว่าเพราะอยากรักษาสิทธิ์ของลูก และนั่นทำให้เธอโดนด่ายับว่ากระแดะและคำด่าทอเสียดสีสารพัดทั้งที่จริงการจะเปิดหรือไม่เปิดหน้าลูกเป็นสิทธิ์ของตะวัน ไม่ได้เกี่ยวห่าเหวอะไรกับพวกมันเลยด้วยซ้ำค
Just Friends ให้เป็นแค่เพื่อน 25.1 ทนายความ
ปรมะเดินทางไปยังร้านอาหารสุดหรูที่มีความเป็นส่วนตัวตั้งอยู่ใจกลางเมืองเพื่อเจอกับลูกความคดีย่านาคที่นัดไว้ ทันทีที่ร่างสูงเข้าไปทักทาย อีกฝ่ายถึงกับเบิกตากว้างสีหน้าประหลาดใจ“ไอ้ปลื้ม” จูลี่แทบทุบโต๊ะ ไม่ต่างจากแจ็กกี้ที่มาเป็นเพื่อนด้วย ทั้งคู่มองอดีตเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยด้วยสีหน้าไม่ค่อยเป็นมิตรสักเท่าไหร่หากทว่าอีกฝ่ายกลับมีสีหน้าเรียบนิ่ง ไม่แปลกใจเพราะรู้มาก่อนแล้วในวันที่ตกลงรับทำคดีว่าลูกความที่จะเจอกันวันนี้เป็นใคร“สวัสดีครับคุณจักรพงษ์ ผมปรมะ โชติภิวรรธ เป็นทนายที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลคดีของคุณครับ" ชายหนุ่มทักทายตามมารยาท แนะนำตัวอย่างเป็นทางการและให้เกียรติลูกความเช่นปกติ มีความเป็นมืออาชีพหากนับเรื่องหน้าที่การงาน ทว่าเป็นอีกฝ่ายที่ผุดลุกฉับพลันด้วยไม่อยากปราศรัยให้เมื่อยปาก“มึง กลับ!” ทั้งแจ็กกี้และจูลี่พยักหน้าพร้อมใจกันอุตส่าห์หนีจากสำนักกฎหมายโชติภิวรรธที่เป็นที่กล่าวขานว่าเก่งนักเก่งหนาและชื่อเสียงโด่งดังมาแล้วเชียว ก็ยังเจอปรมะอีกจนได้ ไม่อยากทราบเหตุผลว่าปรมะมาเป็นทนายในคดีของตนได้อย่างไร ตอนนี้จูลี่คิดแค่เรื่องอยากเปลี่ยนทนาย“อะไรกัน ยังไม่ทันได้คุยรายละเอียดก
Just Friends ให้เป็นแค่เพื่อน 24.2 กวนตีน
ใช่ มันเคาะประตูแล้ว แต่เคาะแค่สองครั้งแล้วพรวดพราดเข้ามาทำหน้าราวกับจะแดกหัวเขาที่เป็นทั้งพี่เลี้ยงและเจ้าของสำนักงาน ปรมะเดินเข้ามาพร้อมเอกสารชุดหนึ่ง ยื่นตรงหน้าภวิศความจริงอยากปาใส่หน้าแม่งด้วยซ้ำถ้าทำได้“นี่คดีห่าอะไร”“อ่านดิ” รายละเอียดมีครบแล้วยังโง่มาถามอีก“ไม่รับ!”“รับไป มึงอย่าเรื่องมากครับ”“ผมอยากรับเคสข้อพิพาทเรื่องที่ดินบนเกาะภูเก็ต ได้ไหม” ใครบอกไม่เลือกงานไม่ยากจนก็ช่างหัวมันเถอะ เขาจะเลือกเคสที่ต้องว่าความไว้ประดับโพรไฟล์ด้วยตัวเองปรมะอยากได้คดีใหญ่ ๆ เขาอยากท้าทายความสามารถตัวเอง ได้ทำงานกับภวิศมาปีกว่า เขาเริ่มจากเคสว่าความที่ไม่ยากนัก ไต่ระดับขึ้นมาเรื่อย ๆ จนเป็นงานใหญ่งานช้าง แล้วอยู่ ๆ งานสุดท้ายที่จะโดนระบุในโพรไฟล์ก่อนจะกลับไปทำงานที่โชติภิวรรธได้ ต้องมาเป็นเคสแบบนี้เนี่ยนะเคสที่ว่าคือลูกความที่ติดต่อมาบอกว่าตนไปบนย่านาคพระโขนงวัดดัง แล้วได้บนไว้ว่าจะเอาทองคำไปใส่ให้ย่านาค แต่ไม่ได้บอกว่าจะให้ขาดหรือให้ยืมใส่ เลยไปซื้อทองแท้มีใบเซอร์มาใส่ให้ย่านาคแก้บน เมื่อหลังจากใส่เสร็จแล้วจะขอคืน แต่ทางศาลบอกว่าไม่คืนให้เพราะถือว่าถวายให้ย่านาคแล้วเป็นเงินทำบุญขอคืน
You may also like
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง
ธารดารา346.9K viewsเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก47.8K viewsพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ55.0K viewsเศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน71.9K viewsกว่าจันทร์จะสิ้นแสง
เพทายสีแดง84 viewsคุณภรรยาที่สามีไม่เคยรัก
ต้นอ้อ123 viewsเจ้าสาวชนบท
ปังจัง183 viewsคนโปรดของหมอจิณณ์
สามินี6.4K views
