อย่าเรียกว่ากัดแต่เรียกว่า "เคี้ยว" เลยน่าจะเหมาะกว่า คมเขี้ยวของเจฟเฟอร์ทึ้งใส่หนังหีเทียมตรงหน้าจนยืดขึ้นเป็นแผ่น มันไม่ใช่พิซซ่าหน้าฮาวาเอียนแต่กลิ่นกับรสชาติของมันนั้น ต่างก็หวานเค็มพอกันทั้งยังอมเปรี้ยวอยู่หน่อย ๆ
.
"งั่ม ๆ งั่ม ๆ ซูดดด~! แผล็บ ๆ ๆ "
.
เจฟเฟอร์ช้อนตูดเทียมให้แอ่นสูงขึ้นอีกระดับ ก่อนจะกดใบหน้าตัวเองลงมาขยี้! เขาส่ายหัวถี่รัวไปมา! เกร็งควยคอยท่าเตรียมจะสอดใส่
.
"อืมมม.. อ่าาา.. มา! เอามือมึงมานี่! มาชักว่าวให้กูหน่อย"
.
"หมับ!"
.
"ช่ายยย! กำแน่น ๆ เลยเดี๋ยวมันหลุด ว่าแต่มือออเจ้านี่เรียวเสียยิ่งกว่าผู้หญิงจริง ๆ บางคนซะอีกนะ ข้อต่อต่าง ๆ ก็เนี๊ยบมาก เคลื่อนไหวได้สมูทสมจริงสุด ๆ สุดยอดไปเลย อูยยย~ มีไดนามิคผ่อนหนักผ่อนเบาอีกต่างหาก.. อ่าาา.. เยสสสส!"
.
แม้จะไม่ได้ยึดติดอยู่กับลำตัว แถมยังถูกหยิบยกหลุดออกมาได้ทั้งยวง แต่แขนกลแสนงามข้างนี้ก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างถึงพร้อม นิ้วทั้งห้าของมันกระชับใส่ลำควยด้วยการบังคับของเจฟเฟอร์ เขาง้างพวกมันขึ้นทีละนิ้วอย่างบรรจง ก่อนจะนำมาคล้องเข้ากับท่อนควยตัวเอง พลันกุมกระชับตบแต่งให้เข้าที่เข้าทางอีกเล็กน้อย
.
พอเริ่มออกแรงหยิกตรงท้องแขนเท่านั้นแหละ แม่คุณเอ๊ย! มือออเจ้านี่สลักเสลาอย่างกับเหลาดินสอ! ทั้งหมุนทั้งคลึงจนหนังควยตึง ๆ ถูกรูดขึ้นรูดลงย่นยู่!
.
ตอนแรก ๆ เจฟเฟอร์ก็ช่วยประคองอยู่แป๊บนึงแต่พอเครื่องติดแล้ว แขนอะไหล่ข้างนี้ก็เริ่มลงมือทำต่อด้วยตัวของมันเอง ท่วงท่าลีลามันคล้ายกับระบบ AUTO PILOT ของพวกนักบินพาณิชย์อย่างไงอย่างงั้น ลำควยของเจฟเฟอร์ก็เลยอ้วนตันขึ้นกว่าทุกครั้ง ด้วยระบบอัตโนมัติ
.
"ดี.. ซีดดด.. ดี.. อ่ะ.. อ่าาา.. อ่ะ.. อ่าาา.. ชักอีก! ชักต่อไปอีกนิดนึง! กูใกล้ล่ะ ควยกูใกล้จะใหญ่เต็มที่ล่ะ อ่ะ.. อ่ะ.. อ่ะ.. อ่า แล้วกูก็รู้ด้วยนะว่ามึงเองก็ชอบอีแอนดรอยน์ขี้เงี่ยยน ซีดดดด! เยสสสส!"
.
หลับตาพริ้มปริ่มแสงไฟ คลับคล้ายว่าชายหนุ่มเองก็กำลังจะทนไม่ไหวอยู่รอมร่อ เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่เผลอทอดสายตาผ่านส่วนล่างของลำตัวลงไป เจฟเฟอร์จะมองเห็นปลายควยตัวเองสว่างแดงโร่! มันผลุด ๆ โผล่ ๆ พุ่งพรวด แทงสวนอุ้งมือเรียวออกมาอย่างไม่หยุดยั้ง! ไอ้แดงตาเดียวเหมือนกำลังหิวจัดสุด ๆ มันเสือกหัวออกมาเทียวแล้วเทียวเล่า ดุจต้องการจะยิงคำถามใส่พ่อบังเกิดเกล้าของมันว่า
.
"พ่อจ๋า ๆ เมื่อไหร่จะหาหอยสด ๆ มาให้ฉันกินสักที"
.
ทว่ามันก็แค่อุปมาอุปมัย เจฟเฟอร์หาได้ใส่ใจไม่ ตรงกันข้ามเขากลับรู้สึกหงุดหงิดซะด้วยซ้ำ ที่ขนาดของแท่งลำมันยังไม่ใหญ่พอดังที่ใจปรารถนา ทั้งที่ความเป็นจริงเอ็นแกร่งของเขา ณ นาทีนี้แม่งหุ้มด้วยถุงยางเบอร์ 56 ยังไม่มิดเลย
.
"ชิ.. ต้องใหญ่กว่านี้สิวะ ไม่งั้นมันเอาไม่มันส์เฟ้ย! ลองเอาไปดุนกับติ่งหีดูหน่อยดีกว่าเผื่อจะดีขึ้น!"
.
ชั่วอึดใจที่ไพร่คิดสายลับอันดับหนึ่งแห่ง Parallel ก็เลยชักดวงหน้าขึ้นจากร่องหีโดยพลัน เขาถ่มเส้นผมขนสาหร่ายออกจากช่องปากเสียงดัง ถุย! เหลือไว้ก็แต่ความเปียกแฉะที่เจ๊าะแจ๊ะผสมกันระหว่างน้ำลายกับน้ำเงี่ยนที่ค้างอยู่ในร่อง
.
และด้วยความที่ชิ้นส่วนอะไหล่ต่าง ๆ มันไม่ได้เชื่อมต่อกัน มันแค่วางเรียงกันบนสายพานพอเป็นรูปร่างเฉย ๆ จะหยิบจับอะไร ๆ ก็เลยง่ายเหมือนปลอกกล้วย ซึ่งในเมื่อแขนกับมือถูกหยิบขึ้นมาชักว่าวให้ไปแล้ว แคมหีที่เคี้ยวกรุบ ๆ อยู่ทำไมจะเอามาปักใส่ควยบ้างไม่ได้ล่ะจริงไหม? เจฟเฟอร์ก็เลยค่อย ๆ กระเถิบร่างแกร่งของตัวเองขึ้น โก่งตูดปรับระยะให้แท่งควยตรงกับร่องแคมจนแน่ใจ จากนนั้นก็เริ่มลงมือ!
.
"ลำดับแรกต้องดุนส่วนปลาย ใส่ติ่งหีออเจ้าก่อนแบบนี้ , ฮึบ!"
.
"ตุ๊บ ๆ , ตุ๊บ ๆ , ตุ๊บ ๆ "
.
คล้ายกับการเคาะประตูหน้าบ้านก็มิปาน ณ ตำแหน่งสูงสุดของสายพานการผลิต เจฟเฟอร์เม้มปากถ่างขาออกขึ้นคร่อมกองอวัยวะเอาไว้ วินาทีที่ก้มหน้ามองผ่านลำตัวและท่อนล่างของตัวเองลงมา สายลับหนุ่มยังสังเกตเห็นอยู่เลยว่า แขนกับมือเทียมยังคงเกาะแน่นติดกับแท่งควยของเขาอย่างเหนียวหนึบ พวกมันยังชักว่าวให้เขาต่อไปเรื่อย ๆ อีกทั้งปลายควยที่แดงฉ่ำเอง ก็ยังกระตุกใส่ติ่งหีดุ๊กดิ๊ก สะกิดใส่จิ๋มปลอมแบบไม่ยอมเกรงใจ!
.
"อูยยยย.. สะเทือนไปถึงไข่เสียวไปถึงแก้มก้นเลยมึงเอ๊ย แม่เจ้าโว๊ย! เหตุไฉนแคมหีออเจ้าถึงได้ตอดสู้ควยพี่หมื่นถึงเพียงนี้.. อูยยยย.. อ่ะ.. อ่ะ.. อืมมม"
.
"ใช้มือรึก็เก่ง! เต้านมก็เอามันส์โคตร! แล้วท่อนขาเรียวงามของออเจ้าล่ะอยู่ไหน? มันอยู่แห่งหนตำบลใดกัน? โปรดนำออกมาให้ข้าได้ใช้ประกอบการเล้าโลมนี้ด้วยเถิด Please!"
.
เขามีแต่โรคติดเชื้อในกระแสเลือด แต่กับเจฟเฟอร์คนนี้กรีดเลือดออกมาคงมีแต่ความขุ่นขาวของเซลล์เสปิร์ม เมื่อความเงี่ยนเข้าครอบครองจิตใจ พาสงภาษาที่ใช้มันก็เลยผิดเพี้ยน! ประวัติจากบ้านเกิดระบุว่าเขาเกิดในรัฐเนวาดาร์ ทว่ากับประโยคเมื่อกี้ที่พูดออกมาชาวเมืองหงสาฯ แม่งยังฟังเข้าใจ
.
เขาไม่ได้ต้องมนต์กฤษณะกาลี เจฟเฟอร์ไม่ได้สติฟั่นเฟืองหรือสายตาฝ้าฟาง แต่เป็นเหล่าอะไหล่เทียมที่ฉ่ำเนื้อหนังมังสาของสาวงามต่างหาก ที่ตรงเข้าเล่นงานเขา! พวกมันทำให้เขาตื่นเต้น! บอกได้เลยว่านี่เป็นประสบการณ์ sex ที่หาไม่ได้จากที่ไหน เจฟเฟอร์เคยเย็ดเด็ก, เย็ดสตรี , เย็ด Ai , แต่จะมีใครในโลกนี้บ้าง ที่ได้เย็ดกับชิ้นส่วนมนุษย์แบบแยกเส้นแยกน้ำเช่นกันกับเขา ฮั่ว ฮ่ะ ฮะ ฮะ ๆ
.
เกร็งบั้นท้ายกระดกบั้นเด้าแยงใส่ติ่งหีเทียมงก ๆ พร้อมกันนั้นก็ได้หยิบยกเอาพวงเต้าลงมาใช้เป็นเบาะรองกันเจ็บ มันนุ่ม , มันกระเพื่อม, มันปริ่มทะลักออกด้านข้างขนาบเข้ากับกล้ามท้องได้อารมณ์ดีชะมัด แต่ก็ยังไม่ยอดเยี่ยมเท่าไหร่นัก หากเทียบกับลีลารักจากเรียวขา! เจฟเฟอร์ก็เลยพยายามกวาดมือที่เหลืออยู่ข้างเดียวของเขา ควานหาท่อนขาอย่างทุลักทุเล หากจะโทษก็ต้องโทษตัวเขาเอง ที่ทำให้ชิ้นส่วนต่างๆ สลับปนเปกันไปหมด ทั้งที่ตอนแรกก็เรียงไว้ซะดิบดีแล้วแท้ ๆ
.
"What the fu*k! ก็ใครมันจะไปรู้วะ! เวลาคนเราจะเอากันมีใครเขาเช็คผ้าปูที่นอนว่าตึงหรือหย่อนไหมล่ะบัดโธ่! แต่ช่างเถอะ! ยังไงซะมันก็ต้องอยู่บนแนวสายพานนี่แหละ มันไม่หายไปไหนหรอก! เราเป็นคนเลือกมาเองกับมือนี่นา.. อืม.. ม"
.
"อ่ะ! นี่ไงเจอแล้วโดนนมทับอยู่นี่เอง"
.
"ฮึบ!"
.
เสียเวลาออกแรงกระชากอยู่เล็กน้อย แต่ผลก็ออกมาเกินคุ้ม! ความสวยงามกับเชฟรูปร่างของเรียวขาดังกล่าว ทำให้ทุกอย่างต้องหยุดเหมือนโดนแช่แข็ง! สายลับหนุ่มโล้ตัวเองรุกขึ้นนั่งขัดสมาธิ! ก่อนจะใช้ปลายเท้าเขี่ยพวงเต้าทิ้งไปห่าง ๆ ก่อนในเบื้องต้น ลำขาคู่นี้กำลังทำให้เขาคลั่ง! ความขาวนวลเนียนของมัน ทำให้อยากจะยัดควยเข้าใส่โพรงถ้ำในเสี้ยวอึดใจ! เจ้าหน้าที่ภาคสนามจึงรีบใช้เท้าข้างเดียวกันกับเมื่อครู่ ตวัดคล้องเอาชิ้นส่วนโหนกหีกับแก้มก้นให้วกกลับคืนมาใหม่
.
ควยพร้อม! ใจพร้อม! แต่ยังทำไม่ได้! เห็นที Parallel อาจจะต้องเสียสายลับอันดับหนึ่งด้วยเหตุผลของการลงแดงตายเป็นแน่! ถ้าวันนี้เจ้าตัวไม่ได้เล้าโลมกับลำขาคู่นี้ซะก่อน
.
"เหยดดด.. ช่างเป็นขาที่งดงามตรงสเป็คกูเหลือเกิน ซูดดด!"
จมูกเผยอฟุดฟิดเจฟเฟอร์ไล่สูดดมขึ้นมาจากหลังเท้า จรดถึงส่วนบนของต้นขา
.
"ดมเสร็จก็ต้องพรมจูบจากโคนขาอ่อนไล่กลับลงไป เยี่ยงนี้ด้วย.. จุ๊บ , จ๊วบบ , จุ๊บ , จุ๊บ"
.
"จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ! จุ๊บ! งั่ม ๆ แผล็บ ๆ จุ๊บ จ๊วบ ๆ ๆ !"
.
ปากบอกจูบแต่ที่จริงแม่งทั้งดูดทั้งเลีย ซ้ายทีขวาทีสลับข้ามฝั่งกันไปมา ด้วยความรุนแรงเล็กน้อยไปจนถึงปานกลาง จากขาขาวงาม ๆ ก็เลยเริ่มแดงขึ้นเป็นปื้นห้อเลือด ทั้งยังช้ำขึ้นเป็นวง ๆ เห็นเป็นรอยดูดเด่นชัดปรากฏติด เสร็จจากนั้นมือขวาของเจฟเฟอร์ก็สยายออกกว้างเพื่อรวบขาเล็ก ๆ เรียว ๆ ให้ประกบข้างเท้าเข้าหากันแนบสนิท เขาออกแรงเหวี่ยงมัน 360 องศา สลับด้านกลับหัวกลับหาง ก่อนจะหลับตาลงข้างหนึ่งแล้วก็เล็งให้นิ้วเท้าเล็กจิ๋ว ตรงพอดีกับช่องปากตัวเอง จากนั้นก็!
"อะ.. อ้าาา"
"อ่ำ.. อ่ม.. อม.. ม.. ม.. ด๊วบบบบ ด๊วบบบบ จุ๊บ! อ่ม.. อม.. อ่ม.. อม.. จุ๊บ!"
ดูดนิ้วตีนสิครับจะอะไร! เจฟเฟอร์แม่งแยงลิ้นตวัดเป็นพัลวันไล่แยงมันซะทุกซอกนิ้ว จนเมือกน้ำลายหยาดเยิ้มลงมาตามร่องฝ่าตีน บางจังหวะเขาก็อมเข้าไปเกือบครึ่งฝ่าเท้า เขานั่งขัดสมาธิรูดนิ้วตีนออกจากปากพรวด ๆ สลับกับการยกชิ้นส่วนของเท้าขึ้น แล้วก็เอาหน้าของตัวเองเข้าไปไซ้! สัดเอ๊ย! โคตรโรคจิต! แต่เจฟเฟอร์แม่งไม่สน! ในเมื่อในโรงงานร้างแห่งนี้มีแค่เขาที่เป็นมนุษย์อยู่คนเดียว เจ้าตัวจึงไม่สนใจใยดีอะไรทั้งสิ้น
.
"ด๊วบ ๆ ๆ จุ๊บ จ๊วบบบ! ถุย! แค็ก ๆ ในนั้นเป็นไงบ้าง? ออเจ้าจะให้ข้าเย็ดไดรึยัง! หึ๊!?"
ถุยฝ่าตีนออกจากปาก เจฟเฟอร์ตะโกนถามระหว่างนั้นก็จับเรียวขาทั้งสองข้างยกขึ้นพาดบ่าตัวเองไปด้วย
.
ชั่วขณะจิตที่ลองหรี่ตามองเข้าไปข้างในตู้ สายลับหนุ่มเห็นร่างอันเปล่าเปลือยในตู้กระจกค่อย ๆ ย่อตัวลงก้นจ้ำเบ้า แอนดรอยน์ดาวิกากรีดนิ้วกวักมือยั่วยวนเขา เธอจิกตาใส่อย่างเว้าวอนทั้งยังกัดปากล่างเลียริมฝีปากแผล็บ ๆ เพื่อสื่อสารว่าเธอเองก็อยากจะมีเพศสัมพันธ์เต็มทีแล้ว
.
"หึ.. อีออเจ้ากระหรี่เอ๊ย! กูจะเอาให้แม่งสำลักน้ำตายเลยคอยดู ย๊ากกกก!"
.
"หมับ!"
.
"พรืดดดด!"
.
"ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ "
.
ในเสี้ยวอึดใจเจฟเฟอร์ตัดสินใจกระชากเรียวขาเข้ามากอดอย่างรุนแรง ให้ส่วนของขาอ่อนนั้นติดแนบอยู่กับแผงอกแกร่งของเขา ในขณะที่เท้ากับน่องก็ปล่อยห้อยต่องแต่งพาดไปที่ด้านหลัง พร้อมกันนั้นก็ได้ยืดตัวเองขึ้น กระเด้าลำควยเสียบเข้าใส่แคมหีเทียมที่จ่ออยู่ตรงหน้า แบบมิดลำไร้การใส่ถุง
.
"ซึบ!!!"
.
"ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ "
.
สายไฟข้างล่างสะบัดพัดวือ! แรงกระทำส่งผ่านสายสัญญาณแรงมาก! จนเห็นเป็นประกายไฟดีดเปรี๊ยะ ๆ วิ่งปรี่เข้าไปในตู้ นอกเหนือจากนั้นบนสายพานการผลิตที่มีอวัยวะกองสุมอยู่เป็นพะเนินเทินทึก 3 เมตรข้างหน้าในทิศ 12 นาฬิกา ฟองอากาศที่ผุดฟดขึ้นมามากขึ้นจากในตู้ได้ดึงดูดสายตาให้เจฟเฟอร์ต้องรีบหันไปตรวจสอบ
.
.
สาวเจ้านอนหงายหลังล้มตึง เรียวขาเธอชูขึ้นชี้ฟ้าเป็นรูปตัว V ในลักษณะองศาที่เหมือนกันเปี๊ยบกับที่เจฟเฟอร์ทำอยู่ กลีบหีสดซิงที่แสนจะฟิตของเธอก็เลยแผ่หลาอยู่หน้าตู้ ซ้ำร้ายที่เจ้าหล่อขยับเขยื้อนร่างกายไม่ได้เลย ทุกท่วงท่าลีลาบนสายพานล้วนถูกส่งผ่านเข้ามาในนี้หมด จึงเหมือนกับว่าเจฟเฟอร์กับเหล่าอวัยวะเทียมของเขา ได้ร่างกายกับจิตวิญญาณของเธอไว้ในการครอบครองแล้วเป็นที่เรียบร้อย
.
"จะบีบก็ตาย.. จะคลายก็รอด"
.
ไม่สิ! เพราะออเจ้าเองก็ชอบ ต้องบอกว่า..
.
"เย็ดถี่สบาย เย็ดได้หลายรอบ"
.
แบบนี้น่าจะเหมาะกับแอนดรอยน์หน้าคล้าย "ใหม่ ดาวิกา" มากกว่า
.
.
ฟากฝั่งของร่างเทียมสาวจากในตู้จะเป็นยังไง? น้ำเงี่ยนของเธอจะหลั่งออกมามากพอที่จะทำให้ตู้แตกออกได้รึเปล่า? ติดตามต่อได้ตอนหน้าจ่ะ
อย่าเรียกว่ากัดแต่เรียกว่า "เคี้ยว" เลยน่าจะเหมาะกว่า คมเขี้ยวของเจฟเฟอร์ทึ้งใส่หนังหีเทียมตรงหน้าจนยืดขึ้นเป็นแผ่น มันไม่ใช่พิซซ่าหน้าฮาวาเอียนแต่กลิ่นกับรสชาติของมันนั้น ต่างก็หวานเค็มพอกันทั้งยังอมเปรี้ยวอยู่หน่อย ๆ."งั่ม ๆ งั่ม ๆ ซูดดด~! แผล็บ ๆ ๆ ".เจฟเฟอร์ช้อนตูดเทียมให้แอ่นสูงขึ้นอีกระดับ ก่อนจะกดใบหน้าตัวเองลงมาขยี้! เขาส่ายหัวถี่รัวไปมา! เกร็งควยคอยท่าเตรียมจะสอดใส่."อืมมม.. อ่าาา.. มา! เอามือมึงมานี่! มาชักว่าวให้กูหน่อย"."หมับ!"."ช่ายยย! กำแน่น ๆ เลยเดี๋ยวมันหลุด ว่าแต่มือออเจ้านี่เรียวเสียยิ่งกว่าผู้หญิงจริง ๆ บางคนซะอีกนะ ข้อต่อต่าง ๆ ก็เนี๊ยบมาก เคลื่อนไหวได้สมูทสมจริงสุด ๆ สุดยอดไปเลย อูยยย~ มีไดนามิคผ่อนหนักผ่อนเบาอีกต่างหาก.. อ่าาา.. เยสสสส!".แม้จะไม่ได้ยึดติดอยู่กับลำตัว แถมยังถูกหยิบยกหลุดออกมาได้ทั้งยวง แต่แขนกลแสนงามข้างนี้ก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างถึงพร้อม นิ้วทั้งห้าของมันกระชับใส่ลำควยด้วยการบังคับของเจฟเฟอร์ เขาง้างพวกมันขึ้นทีละนิ้วอย่างบรรจง ก่อนจะนำมาคล้องเข้ากับท่อนควยตัวเอง พลันกุมกระชับตบแต่งให้เข้าที่เข้าทางอีกเล็กน้อย.พอเริ่มออกแรงหยิกตร
พวงนมสองเต้ามีพร้อมอยู่แล้วบนสายพานการผลิต ร่างแกร่งจึงปีนขึ้นไปนั่งคร่อมมันไว้อีกครั้ง ก่อนจะลงมือบีบคั้นมันอีกทีเพื่อพิสูจน์สมมติฐาน."หมับ!!!" , "ดึ๋ง ๆ ดึ๋ง ๆ"."อืมมม.. นุ่มเต็มมือดีเหมือนเดิม เมื่อกี้ยังไม่ได้เลียเลย ขอดูดหัวสักจุ๊บเถิดออเจ้า"."จ๊วบบบ! จุ๊บ ๆ จุ๊บ ๆ ".เจฟเฟอร์ทำทุกอย่างคล้ายเดิม เพิ่มเติมคือการชำเลืองสายตาดูนางอัปสรา ที่แอ่นปทุมถันถูบดกับกระจกตู้ด้วยความเร่าร้อน เธอกัดริมฝีปากพ่นฟองอากาศออกมาปุด ๆ พลันประกบฝ่ามือตัวเองคลึงเข้ากับฐานเต้า กระเด้าสะโพกยุกยิกวูบไหว.พอเห็นดังนั้นชายหนุ่มก็ถึงกับแสยะยิ้มออกมา ริมฝีปากที่ห่ออยู่ก็เลยถ่างตัวออกด้านข้าง เปิดช่องว่างให้กลวิธีการเลียเปลี่ยนเป็นขบกัด! ฟันขาวเรียงกันเป็นเม็ดข้าวโพดบรรจงครูดใส่ยอดถันด้วยความเมามันส์ประสมตื่นเต้น ซึ่งแม้ว่าจะเป็นแค่นมปลอม ๆ แต่กลิ่นสาปสาวอ่อน ๆ ก็สมจริงซะจนลำควยดีดกระเด้งขึ้นอีกหน."ไม่ไหวแล้วโว่ย! ต้องเอาจริง ๆ แล้ว! พรืดดด! แกร็ก ๆ !""มันเชื่อมต่อกัน สายพานนี่กับตู้ดองศพนั่นมันเชื่อมต่อกันจริง ๆ ฮืม.. อืม.. แฮ่ก ๆ ๆ ".ซุ่มเสียงเจฟเฟอร์ฟังดูหื่นกระหายเอามาก ๆ เป็นน้ำเสียงสุดกระเส่า
เสียงฟองอากาศฟดปุด ๆ ถี่รัวจนเจฟเฟอร์ชักผิดสังเกต ขณะกำลังจะก้มลงมาดูดนม เจ้าตัวกลับนึกสงสัยก็เลยไพร่หน้ามองกลับหลังถึงได้พบว่าแม่หญิงดาวิกากำลังส่งสายตาออดอ้อนมาทางเขา หล่อนใช้ฝ่ามือที่เรียวสวยป่ายปัดไปตามขอบตู้ รูดไหวไปมาโหยหาทางออก แล้วก็ดูเหมือนว่าแอนดรอยน์ตาคมตนนี้ จะไม่รู้เนื้อรู้ตัวสักนิดว่าสิ่งที่เจฟเฟอร์จ้องกลับ ดันเป็นปากถ้ำพรหมจรรย์ที่อยู่ตรงกลางระหว่างขาของเธอแทน."หืม.. ยังไม่พังเหรอวะ?".เขาพลั้งปากหลุดคำพูดออกมา ระหว่างนั้นก็รีบชักควยเก็บ กระโดดลงจากสายพานพลางเดินย้อนกลับไปที่ตู้แช่."ก๊อก ๆ ก๊อก ๆ "ชายหนุ่มเคาะกระจก ก่อนจะป้องปากตะโกนถามสิ่งที่อยู่ข้างในว่าให้ช่วยอะไรไหมทว่าสิี่งที่ร่างเปลือยตอบกลับมานั้น กลับทำให้ฟองอากาศภายในเพิ่มปริมาณขึ้นกว่าเดิม มันฟังไม่ได้ศัพท์อะไรเลย วินาทีที่ปากกระจับสีแดงกุหลาบง่านงับ เจฟเฟอร์ได้ยินแต่เสียงบุ๋ง ๆ ๆ บุ๋ง ๆ ๆ."ชิ! ฟังไม่ออกเลยแฮะ แต่หุ่นดีสัดอ่ะ! ยิ่งพอได้มองใกล้ ๆ แบบเคลื่อนไหวได้แบบนี้ด้วย แม่งเอ๊ยซีดดดด~ กูเงี่ยนอีกแล้ว!".แท่งควยกระดกยกตัวดันเป้ากางเกงจนยากจะปกปิด มันแทบจะออสโมซิสตัวเองผ่านร่องตะเข็บซิบออกมา เพราะอย
"I belive I can fly.. ♫ I believe I can touch the sky ♪ ".บุคลิกอย่างกับแขกขายโรตีขี่พรมวิเศษ แต่เสือกฮัมเพลงดังยุค 90's ของ R .kelly ออกมาซะงั้น คือแม่งไม่สนหรอกว่าคนอ่านเด็ก ๆ เขาจะรู้จักรึเปล่า เจฟเฟอร์แค่รู้สึกว่าฟิวมันได้พี่แกก็เลยจัดชุดใหญ่ออกมาซะเต็มแม็กซ์ แถมยังจินตนาการข้ามขอบฟ้าไปไกลแสนไกลว่าตัวเองเป็นพระเอก MV ที่กำลังออกเดินทางตามหาพระไตรปิฎก (อืม..เอากับเขาสิ!).และก่อนที่เจ้านนายจะเลอะเทอะไปมากกว่านี้ พวกแมลงจึงลงความเห็นกันว่าต้องรีบไปให้ถึงที่หมายให้เร็วขึ้น ด้วยความที่เกิดและโตในโลกหลังเมือกเจลนี้อยู่แล้ว เส้นทางต่าง ๆ ที่เจฟเฟอร์เคยวิตกกังวลจึงมิใช่ปัญหา เหล่าแมลงปล่อยให้เขานั่งเท้าแขนเหยียดขาได้อย่างสบายใจ หรือจะหลับเป็นตายไปเลยก็ยิ่งดี เพราะหลังจากนี้ความเร็วที่กำลังจะเร่งขึ้นคงจะทำให้เจ้าตัวหวาดกลัว."หึ่ง ๆ , หึ่ง ๆ , หึ่ง ๆ , หึ่ง ๆ "."ฟิ้วววว~!".พรมแมลงวันเคลื่อนที่ไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงสุด เนื้อตัวเจฟเฟอร์นี่แทบจะเอนหลังหงายท้องหงายไส้ เดชะบุญที่มวลหมู่ภมรมันช่วยกันสานตัวขึ้นเป็นสายรัดข้อมือเอาไว้ ทำให้เขาไม่หล่นลงไปด้านล่าง แต่ครานั้นชายหนุ่มก็ยังแ
กัดฟันซีดริมฝีปากอยู่นานนม กระแสลมพัดหอบเม็ดทรายเข้ามาปะทะร่างอย่างต่อเนื่อง แต่ครานั้นสายลับหนุ่มก็ยังคงครุ่นคิด เขายังคงหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ว่ารางรถไฟจมหายไปไหน ออปติคอลซูมในม่านตาพยายามแสกนหาจนเบ้าตาร้อนฉ่าควันขึ้นโขมง แต่ทว่าผลที่ออกมากลับไม่พบอะไรเลย เทคโนโลยีระดับสูงที่พึ่งพาได้มาตลอด ณ ตอนนี้กลับแยกสสารที่เป็นโลหะออกมาจากมวลทรายไม่ได้ด้วยซ้ำ น่าสมเพชสิ้นดี."บัดซบเอ๊ย! ตากู! ร้อนวุ๊ย! ร้อนนนน!".เจฟเฟอร์รีบผินหน้าหลบไปทางอื่น พลางใช้ฝ่ามือโบกพัดให้เลนส์ออปติคอลที่ทำงานมาอย่างหนักค่อย ๆ เย็นตัวลง เพราะถ้าไม่ทำเช่นนั้นจากที่พิการแขนขาดอยู่แล้ว ดวงตาก็อาจจะบอดตามได้."ฮู่วววว.. เอาไงต่อดีวะกู ในเมื่อดวงตาก็ต้องพักแบบนี้ อย่าบอกนะว่ากูต้องงัดทักษะสมัยเป็นละอ่อนออกมาใช้ บร๊ะ! 10 กว่าปีเลยมั้งที่ไม่ได้ใช้มันเลย".ชายเสื้อสะบัดพับวูบไหว ลมแรงที่พัดโอบรัดกายาพลันให้ตั้งคำถามในชั่วขณะจิตขึ้นว่า หมอยูมิโกะสร้างของพวกนี้ได้ยังไง มันไม่มีเหตุผลเลย โลกหลังเมือกเจลตึ๋งหนืดกินพื้นที่เพียงแค่ 70% ของชั้น 4 บนอาคาร Parallel เท่านั้น แล้วเงยหน้าขึ้นดูขอบฟ้ากับผืนทรายที่เหมือนจะไม่มีที่สิิ้
ทิ้งเบอร์แบร์โต้ให้ยืนงงอยู่ในดงศพไปก่อน เพราะเนื้อเรื่องคงเดินต่อไปไม่ได้ถ้าเจฟเฟอร์ยังคงห้อยต่องแต่ง และติดแหง็กอยู่กลางอากาศเช่นนี้ ฝูงภมรนับล้านที่แตกฮือบินขึ้นฟากฟ้าไปเป็นโขยง ดึงดูดสายตาให้อสูรกายยักษ์ษากลับมามีความหวัง ฟ้าเกือบครึ่งถูกย้อมทับด้วยสีดำของกลุ่มสิ่งมีชีวิต ไหนจะเสียงดังหึ่ง ๆ ที่กู่ก้องกังวาลนั่นอีก เจ้าปีศาจทรายจึงผละมือออกจากหว่างขาของตัวเอง.ก่อนจะลุกขึ้นยืนงุ่นง่าน ราวกับกำลังจะบอกกับทุกคนว่า พอกันทีกับการพยายามปั้นหำให้แข็งเป็นแท่งเห็ดเฉกเช่นมนุษย์ สู้จัดการกับเจฟเฟอร์ซะแล้วยึดเอาร่างเขามาใช้น่าจะง่ายกว่า แซนดี้ก็เลยป้องปากขู่คำรามจนสุดเสียง ซึ่งเป็นเสียงที่ดังโคตร ๆ ดังจนมวลอากาศก่อตัวขึ้นเป็นพายุหมุน ดังจนเม็ดทรายตีวนหมุนขึ้นมาเป็นเกรียวทอร์นาโด ส่งผลให้เจฟเฟอร์เริ่มหวั่นวิตก."ฉิบหายแล้ว! มันกำลังตรงมาทางนี้คริส!".เขาเหลือบตาขึ้นมองดู."ระ.. หรือ ว่านี่เธอ.. ถึงขีดจำกัดแล้ว?"."อื้อออ~ อื้อออ~!"Ai วัย 14 พยักหน้าเธอทั้งกัดฟันเม้มปาก แอ่นโหนกนูนตรงหว่างขาเต็มที่เพื่อที่จะยื้อสุดที่รักของเธอไว้ให้นานที่สุด แม้ว่าในตอนนี้เนื้อตัวเธอจะกระพริบแปล๊บ ๆ ไม่ต