Share

บทที่ 45 : อิสระภาพ (18+)

Author: L.sunanta
last update Last Updated: 2025-06-24 23:00:06

หลอดแก้วทรงกระบอกขังได้ก็แค่ตัว ความใสแวววับของมันเผยให้เห็นพลานุภาพของกามอารมณ์ที่ประหัตประหารกลีบแคมอันฉ่ำน้ำ ของแอนดรอยน์หน้าไทยอย่างไม่ยอมลดละ คลื่นน้ำลูกแล้วลูกเล่าพุ่งเข้าใส่เนื้อตัวเธอ พวกมันทิ่มแทงเธอในทุกสัดส่วน จนออเจ้าต้องจิกมือเกร็งปลายเท้าดีดกระเด้ง ซึ่งแบบนี้ก็เท่ากับว่าป้ายชื่อที่ติดไว้ตรงฐานล่างนั้นไม่เป็นความจริง! ชื่อ "Tereza yokoroski" อย่างงี้? , สถานะ "ไม่ตอบสนอง (รอการทำลาย)" อย่างงี้?

.

แม่งไม่ใช่เลย! ชื่ออย่างกับแหม่มรัสเซียแต่ผู้หญิงในเมืองหนาวแบบนั้นไม่ตัวอ่อนขนาดนี้หรอก แผ่นหลังเธอแอ่นอ่าซ่า หนำซ้ำยังแหกขาขึ้นพาดขอบกระจกเป็นสะพานโค้ง ไหนจะฟองบับเบิลบางใสที่ฟดออกมาจากกลีบหี บุ๋ง ๆ บุ๋ง ๆ นั่นอีก ความเสียวกระสันซ่านคงเป็นสิ่งที่ยากจะปฏิเสธ เห็นแบบนี้หล่อนจะกลายเป็นมนุษย์เทียมตายด้านไปได้ยังไง เว้นเสียแต่ว่าข้อมูลหน้าตู้จะเป็นเรื่องเข้าใจผิด

.

"มันติดป้ายผิดรึเปล่าวะ? ซีดดดด! อีออเจ้านี่ไม่เห็นเหมือนของเสียที่ใช้การไม่ได้เลย อ่ะ อ่ะ อ่า อ่าา อ่าา ดูสิดูมัน! อีร่านเอ๊ย! ถ้ากูกระหน่ำควยแรงกว่านี้อีกนิดแม่งมีตีลังกาชัวร์บอกเลย , ฮึบ!"

.

"ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! "

.

ประดุจโดนยิงด้วยสไนเปอร์ไรเฟิลติดที่เก็บเสียง มองจากข้างนอกเข้าไปเจฟเฟอร์เห็นเลยว่าร่างอันบอบบางนั้นกำลังสะบั้นลำตัวเป็นพัก ๆ หัวไหล่เธอสะบัดตัวโยนโซซัดโซเซ จนกระทั่งเอวลอยไม่ติดพื้น สัญญาณการกระเด้าจากปลายควยฝ่ายชายได้แปรเปลี่ยนเป็นคลื่นไฟฟ้า พวกมันวิ่งผ่านสายพานลงมา สปาร์คเหนี่ยวนำไปตามสายไฟ ก่อนจะพุ่งตรงเข้าใส่ตู้ดองศพแบบจัดเต็มมิมีหมกเม็ด เรียกได้ว่า หนัก , เบา , ยาว , สั้น เก็บหมด โดนหมดไม่มีเหลือ

.

ในวันที่โลกนี้ยังเต็มไปด้วยการคอรัปชั่นอยู่ทุกเมื่อชื่อวันเป็นปกติ ดีอย่างที่การโกงกันในรูปแบบดังกล่าวไม่ได้แผ่ขยายเข้ามาถึงในตู้ด้วย ออเจ้าหน้าคล้ายใหม่ดาวิกาก็เลยต้องอ้าขารับมันไว้แบบเต็ม ๆ แต่ก็อย่างที่บอกแหละว่าเธอเองก็ชอบ! เธอเองก็รอมันอยู่! เพราะแม่งก็นานแล้วเหมือนกันที่เจ้าตัวต้องติดแหง็กอยู่ในตู้ดองศพโดยหาทางออกไม่ได้ ผนวกรวมเข้ากับการปรากฏตัวขึ้นแบบงง ๆ ของเจฟเฟอร์ผู้ไม่รู้ว่ามาจากไหน ก็เลยทำให้แอนดรอยน์ตาคม พลันยกย่องคนพิการแขนขาดให้เป็นดั่งฮีโร่ผู้ช่วยชีวิต

.

"แม้ว่าฉันจะต้องแรกด้วยเยื่อหุ้มพรหมจรรย์ตัวเองก็ตาม.. อืม.. อืม.. อือ.."

.

"อ่ะ , อ่า , อ่า , อ่า , อ่ะ , อ่าา , อ่าา , เสียวค่ะ สะ.. เสียววว , เสียวหีเหลือเกิน อ่ะ อ่าา~!"

.

"บุ๋ง ๆ , บุ๋ง ๆ , บุ๋ง ๆ "

.

ด้วยความสัตย์จริงเพราะนี่น่าจะเป็นสิ่งเดียวที่เจ้าหน้าที่หนุ่มสังเกตเห็น เจฟเฟอร์ใช้สกิลอ่านปากเธอไม่ออกเลยด้วยซ้ำ เพราะในตู้แม่งมีแต่ฟองอากาศผุดขึ้นเต็มไปหมด ก็เลยก้มหน้าก้มตาซอยลำควยใส่บรรดาอวัยวะเทียมต่อไป โดยมีวัตถุประสงค์เพียงอย่างเดียวคือการเค้นเอาน้ำเงี่ยนออกจากหีเธอให้มากที่สุด! เพื่อจะได้เกิดเป็นแรงดันมหาศาลจากภายใน จนสามารถดันกระจกจากด้านในให้แตกออกมาได้! เสร็จจากตรงนั้นเมื่อไหร่เอ็นอุ่น ๆ จะได้จุ่มใส่กลีบผกานุ่ม ๆ ได้อย่างชุ่มหัวใจซะที

.

ในทางกลับกันฟากฝั่งของแอนดรอยน์ดาวิกากลับมองเห็นเจฟเฟอร์ได้อย่างชัดเจน ลองจินตนาการถึงฮีโร่ในสมองของพวกเราแต่ละคนดูสิ อย่างน้อย ๆ พวกเขาก็น่าจะมีชุดเครื่องแบบสุดเท่ห์ มีพลังพิิเศษ พูดจาไพเราะ มีเมตตาธรรมค้ำจุนโลก ฯลฯ แต่กับมนุษย์เทียมศรีอยุธยานางนี้แล้ว ฮีโร่ของเธอกลับมีสภาพไม่ต่างจากชีเปลือย! หุ่นก็กำยำล่ำสันดีอยู่หรอก กล้ามท้องรอนแขนนี่ก็แน่นเป็นมัด ๆ ทว่ากับพฤติกรรมการนำมาใช้นี่สิ ที่เข้าขั้นผู้ป่วยจิตเวช!

.

ฮีโร่บ้านป้ามึงสิ! แก้ผ้าโทง ๆ นุ่งลมห่มฟ้า! พลังพิเศษที่มีก็หมดไปกับการใช้มือคั้นนมผู้หญิง แถมยังฉวยโอกาสจับขาขึ้นมาดูดนิ้วตีนด๊วบ ๆ โดยไม่อายฟ้าอายดิน ถ้อยคำวาจาที่พ่นออกมาแต่ละคำนะแม่เจ้าโว๊ย! มีแต่การคุกคามทางเพศ! ต่ำตมอมควยหมา! หมิ่นศักดิ์ศรีความเป็นกุลสตรีสุด ๆ ชนิดที่ว่าฟังพวกทาสในแผ่นดินอโยธยาสนทนากันในละคร ยังเสนาะหูซะกว่า

.

แต่แอนดรอยน์หน้าคล้ายใหม่ดาวิกา ก็ใจกว้างพอที่จะมองข้ามสิ่งเหล่านั้นไป แม้จะอยู่ในท่วงท่าที่หกคะเมนตีลังกาลอยบุ๋ง ๆ อยู่ในตู้ แต่ด้วยความที่ระยะห่างมันแค่ 3 เมตร ประกอบกับการที่ถูกจองจำอยู่ในสถานกักกันตู้กระจกนี้มานานหลายปี การเพ่งสายตามองผ่านกระจกออกไปจึงไม่ใช่เรื่องยากนัก

.

ยอมรับว่าตอนแรกเจ้าหล่อนก็ค่อนข้างโกรธนะในสิ่งที่เจฟเฟอร์ทำ แต่จะให้ทำไงได้ล่ะในเมื่อวิธีนี้เป็นวิธีเดียวที่จะเอาชนะกระจกกันกระสุนได้ บวกกับความต้องการที่จะหนีออกไปใช้ชีวิตใหม่ข้างนอก ปัจจัยหลายอย่างรวมกันเข้าก็เลยเป็นสาเหตุให้ออเจ้าต้องลงทุนยั่วผู้ชายอย่างที่เห็น

.

"อื้อ.. , อ่ะ , อ่ะ , อ่ะ , อ่าา , อ่าา , อ่าาา! แรงอีกค่ะ เย็ดอีกค่ะ เย็ดเข้ามาแรง ๆ เอาให้สาย Lan ที่เชื่อมพวกเราเข้าหากันรุกขึ้นเป็นไฟเลยค่ะ อ่ะ , อ่า , อ่า , อ่ะ , อ่าาา~ อ่าาา~!"

.

"จวนแล้วค่ะ เร่ิมมีน้ำซึมออกมาจากน้องสาวฉันแล้ว อ่ะ , อ่า , อ่า , อ่า , อ่าาา เสียวววดีจัง อื้ออือ! อืออออ~!"

.

"ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ฟิ้ววว! , ฟิ้ววว"

.

ข้างนอกบนสายพานน่ะเสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังตับ ๆ ๆ ๆ แต่กับในตู้เสียงมันจะซอร์ฟลงมาหน่อย มันจะคล้ายกับเสียงของกระสุนพลังน้ำที่มีการเคลื่อนตัวแบบฉวัดเฉวียน มวลน้ำทรงกระบอกจะวิ่งเข้าไปเสียบ! เสียดสี! ตามจุดต่าง ๆ บนเรือนร่างเป้าหมายตามแต่ใจต้องการ แล้วทุกดอกที่เสียบจึก! เข้าไปนะ บอกเลยว่าแม่นสัดอย่างกับมี GPS! เพราะฉะนั้นยิ่งเธอพยายามยั่วยวนเจฟเฟอร์มากเท่าไหร่ เขาก็จะยิ่งทวีความรุนแรงสวนเธอกลับไปเป็นทวีคูณ!

.

.

ตัดภาพกลับมาที่บนสายพานการผลิตกันบ้าง เมื่อจู่ ๆ เจฟเฟอร์ก็เกิดคิดที่จะเปลี่ยนท่าขึ้นมา เขาหยุดกระบวนการปฏิสนธิไว้เป็นการชั่วคราว ก่อนจะตัดสินใจพลิกในส่วนของบั้นท้ายเทียมขึ้นมาสลับด้าน ต่อด้วยการบรรจงแหย่ลำควยเข้ามาช้า ๆ แล้วก็เย็ดต่อตับ ๆ ๆ ๆ ในท่ากวางเหลียวหลัง! ทำเอาแอนดรอยน์ออเจ้าที่ลอยตุ๊บป่องอยู่ในตู้ถึงกับต้องม้วนตัวตาม! กระทั่งเผลอหลุดคำอุทานออกมาว่า

.

"Yes! นี่แหละท่านี่แหละที่ฉันกำลังรออยู่ โดนเย็ดท่านี้ทีไรน้ำออกเยอะทุกที"

.

"เอาเลย.. เย็ดเลยสิคะ.. อื้อออออ~!"

.

"ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! "

.

พ่อแก้วแม่แก้วเอ๊ย! เหมือนเจฟเฟอร์จะได้ยิน! เพราะคราวนี้ชายหนุ่มกลับเลือกที่จะเปลี่ยนรูเสียบใหม่ เขากระเด้าลำควยเข้าใส่รูตูดเทียมแบบรุนแรงโคตร ๆ แรงแค่ไหนให้คิดเอาซะว่าจากที่เคยมีฟองอากาศผุดปุด ๆ ขึ้นมามากมายในตู้จนมองไม่เห็น บัดนี้ฟองเหล่านั้นได้สลายหายไปแล้ว! การกระหน่ำเย็ดที่รุนแรงเกินห้ามใจ ทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือนหน่วงหนัก ความสูงของคลื่นคงไม่ต้องวัดเพราะดูลักษณะแล้ว ข้างในคงกำลังเกิดมรสุม!

.

ประดุจถังซักผ้าก็มิปาน! ออเจ้าดาวิกานี่หมุนติ้ว ๆ สลับหัวสลับหาง! ดีแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ใช่มนุษย์จึงไม่จำเป็นต้องมีลมหายใจ ไม่งั้นคงขาดใจตายไปตั้งแต่ 10 วิแรก

.

"อะไรกันแท่งน้ำพวกนั้น.. ทำไม.. ทำไมถึงเยอะมากมายขนาดนี้ "

หล่อนแหงนหน้าคิดในใจ ระหว่างนั้นกระแสน้ำที่รุนแรงก็ได้พัดเอาร่างของเธอดำผุดดำว่ายขึ้น ๆ ลง ๆ

.

"แล้วแต่ละอันก็มีแต่ลำใหญ่ ๆ ซะด้วย ให้ตายเถอะอย่างกับปีศาจงูแหนะ! ว๊ายยย! มันตรงลงมาทางนี้แล้วด้วย!"

.

"ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ซึบ!

.

ไม่มีทางหนีไม่มีที่ซ่อน เมื่อมวลน้ำรูปทรงงูยักษ์ตัวแรกปักเข้าใส่ร่องหีหล่อนจัง ๆ ก่อนที่ตัวที่สอง , สาม , สี่ , ห้า , หก , เจ็ด ฯลฯ จะตามมาติด ๆ แล้วก็ไม่ใช่แค่เฉพาะแค่จุดยุทธศาสตร์บริเวณสามเหลี่ยมทองคำเท่านั้นนะ แม้แต่ตามร่องนม , ร่องตูด , ใบหู , ซอกคอ คือแม่งโดนหมด!

.

ซึ่งแน่นอนว่าความอลม่านสับสนทั้งหมดล้วนเกิดขึ้นเพราะเขา แต่เราก็ต้องเข้าใจนะว่ากล้ามตูดแน่น ๆ เย็ดกับอะไรมันก็มันส์ ยิ่งเป็นชิ้นส่วนมนุษย์ชิ้นสำคัญ ๆ เขายิ่งมีความสุข ไอ้สัด! จากมุมมองบนสายพานเจฟเฟอร์แม่งซอยยิก ๆ กระหน่ำรัว! จนกะประมาณจากสายตาได้ว่าน่าจะหลั่งน้ำออกมาในอีกไม่กี่เพลานี้!

.

"ไม่นะอย่าเพิ่งสิ.. อย่าเพิ่งเสร็จ.. รอฉันก่อน!"

แอนดรอยน์สาวตารุกวาวถมึงทึง เพราะเจ้าหล่อนรู้ดีว่าน้ำเงี่ยนตัวเองนั้นยังหลั่งออกมาได้มากกว่านี้ ขืนเจฟเฟอร์ชิงเสร็จไปซะก่อนลองเป็นอีหรอบนี้มีหวังตู้ไม่แตกกันพอดี

.

"มันยังไม่พอค่ะพ่อฮีโร่ของฉัน! ถึงระดับน้ำมันจะสูงขึ้นกว่าแต่ก่อนบ้าง แต่เท่านี้ก็ยังสร้างแรงดันได้ไม่พอหรอกนะ ไม่ได้การณ์! เห็นทีงานนี้เราต้องช่วยตัวเองซะแล้ว..!"

.

ไม่พูดพร่ำทำเพลงให้เสียเวลา เพราะระหว่างหมุนเคว้งตีลังกาอยู่ในโหลดองกระจกแก้ว สาวเจ้าก็ถ่างขาออกไปพร้อมกันด้วย เจตนาของหล่อนคือการปล่อยให้มวลน้ำงวงช้างทั้งหลายพุ่งเข้ามาเสียบจิ๋มเธอง่าย ๆ จะได้แตกเร็ว ๆ ในขณะเดียวกันมือเรียวของเจ้าตัวก็ถูกใช้ตวัดเขี่ยติ่งหีตัวเองประกอบกันไปพลาง

.

"แจ๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ ! "

.

"เย็ดเข้ามาสิคะ เย็ดแรง ๆ เย็ดเร็ว ๆ ปล่อยอสูรร้ายของคุณเข้ามาปู้ยี่ปู้ยำฉันซะสิ พ่อฮีโร่ของฉัน อืม.. ซี๊ดดดดด!"

.

ข้อความทั้งหมดถูกสื่อสารผ่านไปทางสายตาอันเร่าร้อน ซึ่งก็ดูเหมือนว่าจะเข้าท่าอยู่ทีเดียว เพราะมันทำให้ฝ่ายชายมีกำลังวังชามากขึ้น เจ้าหน้าที่หนุ่มยังคงสร้างอสูรกายผ่านเข้ามาทางสายไฟได้อีกเป็นร้อย ๆ ตัว เรียกได้ว่ารุมแยง! รุมแหย่! รุมแทง! จนแอนดรอยน์ดาวิกานี่เต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ ผลของมันส่งผลให้หนังหีเธอเผยออ้ากว้าง เปิดทางให้น้ำเงี่ยนมหาศาลหลั่งไหลออกมาจนปริ่มตู้และเกือบจะล้นทะลัก

.

แต่ครานั้นก็ยังไม่สู้พลังจากฝ่ามืออยู่ดี ด้วยความที่น้ำมันมีแรงดันจากข้างในอยู่แล้ว ร่างเทียมสาวแค่ใช้มือข้างเดิมที่เคยลูบติ่งหีอยู่กำเป็นกำปั้นแล้วก็เคาะ!

.

“ป๊อก ๆ ป๊อก ๆ ”

.

"เปรี๊ยะ!.. , เปร๊ียะ!.. , เพล้ง!!! , ซู่!!!"

.

"ไชโยในที่สุดก็ร้าวแล้ว! แถมยังรั่วอีกต่างหากแต่ต้องรีบแฮะ! กับน้ำที่ไหลออกมาเร็วขนาดนี้ถ้าไม่รีบมันจะไหลทิ้งหมดซะก่อน สิ่งที่สู้อุตส่าห์ทำมาก็จะไร้ผล!"

จบประโยคร่างเทียมสังเคราะห์ก็เลยตัดสินใจใช้แม่งทั้งสองมือเลยคราวนี้ เธอยืนขึ้นคุ้ยเขี่ยติ่งหีตัวเองแจ๊ะ ๆ ๆ ๆ ให้ปริมาณน้ำเงี่ยนมันเพื่มขึ้นเยอะ ๆ จนได้ระดับ ก่อนจะลองใช้กำปั้นทุบใส่กระจกตู้ดูใหม่อีกครั้ง

.

ในทำนองเดียวกันเจฟเฟอร์เองก็แอบมองเธออยู่ แล้วก็รู้ด้วยว่าเธอกำลังเร่ง! ก็เลยคิดที่จะช่วย! ชั่วขณะจิตเจ้าตัวก้มลงไปอุ้มเอาชิ้นส่วนตูดกับหีเทียมขึ้นมากอดในท่ายืน ให้มันซิงค์กันกับท่าที่ออเจ้าดาวิกากำลังทำอยู่ในตู้ จากนั้นก็!

.

.

"ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! , ตับ! "

เสียงจากข้างนอก

.

"ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! , ซึบ! "

เสียงจากข้างใน

.

ผสานหยินหยางเข้าด้วยกันไม่ถึงนาทีทั้งคู่ก็เสร็จ! ฝ่ายหญิงนำมาก่อนเล็กน้อยทว่าน้ำเงี่ยนที่รอดออกมานั้นไม่น้อยตามเลย มันฉีดออกจากกลีบร่องราวกับสายฝักบัวฉีดตูด ซึ่งก็มากพอที่จะทำให้รอยร้าวที่มีอยู่ก่อนหน้าแตกออกเป็นเสี่ยง!

.

"อ่าาาาา~ อ่ะ , อ่าาาา~! เสร็จแล้ววววว! ฉันแตกแล้วววว~!"

.

"เพล๊ง!!!"

.

แรงดันอากาศจากน้ำที่อยู่ภายในได้ดันกระจกกันกระสุนจนแตก ส่งผลให้ร่างเปลือยที่งดงามราวกับนางในวรรณคดีไหลพรวดออกมาในสภาพล่อนจ้อนเบลอ ๆ งง ๆ แล้วเจอแบบนี้เข้าใครมันจะอดทนไหว! เจฟเฟอร์แม่งอยากเย็ดออเจ้านางนี้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น ผลพวงจากความเงี่ยนทำให้เขารีบวิ่งร้อยเมตร โกยแนบกระโดดข้ามเหล่าอวัยวะเทียมที่วางอยู่เต็มสายพานไปอย่างไม่ใยดี

.

"สมจริงแค่ไหนมันก็สู้กับของแท้มีเน้ือหนังมันสาเป็น ๆ ไม่ได้หรอกโว่ย! ห่าเอ๊ย!"

.

พอคิดได้ดังนั้นเจ้าหน้าที่ภาคสนามแขนพิการของเรา ก็เลยงัดเอาควยออกมาชักว่าวทั้งที่ยังจ้วงเท้าวิ่งไปด้วย เขาไม่สนแล้วกับหีปลอมหรืออะไรก็แล้วแต่ เพราะพิกัดเดียวที่สายตาโพกัสอยู่ตอนนี้ก็คือร่างเปลือยของแอนดรอยน์ตาหวานแห่งสยามประเทศ ผู้ยังคงนั่งแน่นิ่งสะลึมสะลืออยู่

.

"สัด! กูจะแตกแล้วว่ะ.. ขอกูเย็ดสักทีเถอะออเจ้า"

.

อัณฑะดีดโทง ๆ กำควยอยู่คามือ! ระหว่างทางเจฟเฟอร์วิ่งสะดุดอวัยวะเทียมจนล้มระเนระนาดไปหลายชิ้น แต่ก็อย่างที่บอกแหละว่าสิ่งที่เขาสนใจอยู่มีเพียงสิ่งเดียวก็คือร่างเปลือยของเธอ เพราะงั้นจะเอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม

.

"แฮ่ก ๆ แฮ่ก ๆ"

วิ่งตื๋อต่อมาอีกไม่กี่สิบก้าวก็มาถึง แม้จะเหนื่อยหอบเต็มทีแต่ก็ช่างแม่ง!

.

.

"ชัก ๆ , ชัก ๆ , ชัก ๆ , ชัก ๆ "

.

.

"ซีดดดดดด! ไหนใครนะ? ที่เมื่อกี้บอกว่าอยากได้น้ำนักหนา? แฮ่ก ๆ มานี่มาออเจ้า!"

.

ยังไม่ทันจะแนะนำตัวหรือหันมาตอบอะไรเลย ด้วยความเงี่่ยนกระหายอันเต็มพิกัดแค้นเจฟเฟอร์ก็เลยจัดให้ ชายหนุ่มสยายมือหนาไปรวบตรึงเข้ากับหลังศีรษะ ต่อด้วยการทึ้งผมยาวสลวยของเธอให้เชิดหน้าขึ้น! จากนั้นก็!

.

“ปริ๊ดดด!!!

.

"บ๊วบบบบ! , อ่ม.. ม.. ม.. อม , บ๊วบบบ ๆ ๆ อม.. ม.. ม.. อั๊ก.. ก.. ก.."

.

.

"อ่าาาาา! เยสสสส! แตกในไม่พอแตกใส่คอก็ได้วะ อืม.. ม.. ฟินดีจังโว๊ยยย!"

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 45 : อิสระภาพ (18+)

    หลอดแก้วทรงกระบอกขังได้ก็แค่ตัว ความใสแวววับของมันเผยให้เห็นพลานุภาพของกามอารมณ์ที่ประหัตประหารกลีบแคมอันฉ่ำน้ำ ของแอนดรอยน์หน้าไทยอย่างไม่ยอมลดละ คลื่นน้ำลูกแล้วลูกเล่าพุ่งเข้าใส่เนื้อตัวเธอ พวกมันทิ่มแทงเธอในทุกสัดส่วน จนออเจ้าต้องจิกมือเกร็งปลายเท้าดีดกระเด้ง ซึ่งแบบนี้ก็เท่ากับว่าป้ายชื่อที่ติดไว้ตรงฐานล่างนั้นไม่เป็นความจริง! ชื่อ "Tereza yokoroski" อย่างงี้? , สถานะ "ไม่ตอบสนอง (รอการทำลาย)" อย่างงี้?.แม่งไม่ใช่เลย! ชื่ออย่างกับแหม่มรัสเซียแต่ผู้หญิงในเมืองหนาวแบบนั้นไม่ตัวอ่อนขนาดนี้หรอก แผ่นหลังเธอแอ่นอ่าซ่า หนำซ้ำยังแหกขาขึ้นพาดขอบกระจกเป็นสะพานโค้ง ไหนจะฟองบับเบิลบางใสที่ฟดออกมาจากกลีบหี บุ๋ง ๆ บุ๋ง ๆ นั่นอีก ความเสียวกระสันซ่านคงเป็นสิ่งที่ยากจะปฏิเสธ เห็นแบบนี้หล่อนจะกลายเป็นมนุษย์เทียมตายด้านไปได้ยังไง เว้นเสียแต่ว่าข้อมูลหน้าตู้จะเป็นเรื่องเข้าใจผิด."มันติดป้ายผิดรึเปล่าวะ? ซีดดดด! อีออเจ้

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 44 : ตู้แตก แหกจิ๊มิ! (18+)

    อย่าเรียกว่ากัดแต่เรียกว่า "เคี้ยว" เลยน่าจะเหมาะกว่า คมเขี้ยวของเจฟเฟอร์ทึ้งใส่หนังหีเทียมตรงหน้าจนยืดขึ้นเป็นแผ่น มันไม่ใช่พิซซ่าหน้าฮาวาเอียนแต่กลิ่นกับรสชาติของมันนั้น ต่างก็หวานเค็มพอกันทั้งยังอมเปรี้ยวอยู่หน่อย ๆ."งั่ม ๆ งั่ม ๆ ซูดดด~! แผล็บ ๆ ๆ ".เจฟเฟอร์ช้อนตูดเทียมให้แอ่นสูงขึ้นอีกระดับ ก่อนจะกดใบหน้าตัวเองลงมาขยี้! เขาส่ายหัวถี่รัวไปมา! เกร็งควยคอยท่าเตรียมจะสอดใส่."อืมมม.. อ่าาา.. มา! เอามือมึงมานี่! มาชักว่าวให้กูหน่อย"."หมับ!"."ช่ายยย! กำแน่น ๆ เลยเดี๋ยวมันหลุด ว่าแต่มือออเจ้านี่เรียวเสียยิ่งกว่าผู้หญิงจริง ๆ บางคนซะอีกนะ ข้อต่อต่าง ๆ ก็เนี๊ยบมาก เคลื่อนไหวได้สมูทสมจริงสุด ๆ สุดยอดไปเลย อูยยย~ มีไดนามิคผ่อนหนักผ่อนเบาอีกต่างหาก.. อ่าาา.. เยสสสส!".แม้จะไม่ได้ยึดติดอยู่กับลำตัว แถมยังถูกหยิบยกหลุดออกมาได้ทั้งยวง แต่แขนกลแสนงามข้างนี้ก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างถึงพร้อม นิ้วทั้งห้าของมันกระชับใส่ลำควยด้วยการบังคับของเจฟเฟอร์ เขาง้างพวกมันขึ้นทีละนิ้วอย่างบรรจง ก่อนจะนำมาคล้องเข้ากับท่อนควยตัวเอง พลันกุมกระชับตบแต่งให้เข้าที่เข้าทางอีกเล็กน้อย.พอเริ่มออกแรงหยิกตร

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 43 : ปฏิสนธิระบบ Wireless (18+)

    พวงนมสองเต้ามีพร้อมอยู่แล้วบนสายพานการผลิต ร่างแกร่งจึงปีนขึ้นไปนั่งคร่อมมันไว้อีกครั้ง ก่อนจะลงมือบีบคั้นมันอีกทีเพื่อพิสูจน์สมมติฐาน."หมับ!!!" , "ดึ๋ง ๆ ดึ๋ง ๆ"."อืมมม.. นุ่มเต็มมือดีเหมือนเดิม เมื่อกี้ยังไม่ได้เลียเลย ขอดูดหัวสักจุ๊บเถิดออเจ้า"."จ๊วบบบ! จุ๊บ ๆ จุ๊บ ๆ ".เจฟเฟอร์ทำทุกอย่างคล้ายเดิม เพิ่มเติมคือการชำเลืองสายตาดูนางอัปสรา ที่แอ่นปทุมถันถูบดกับกระจกตู้ด้วยความเร่าร้อน เธอกัดริมฝีปากพ่นฟองอากาศออกมาปุด ๆ พลันประกบฝ่ามือตัวเองคลึงเข้ากับฐานเต้า กระเด้าสะโพกยุกยิกวูบไหว.พอเห็นดังนั้นชายหนุ่มก็ถึงกับแสยะยิ้มออกมา ริมฝีปากที่ห่ออยู่ก็เลยถ่างตัวออกด้านข้าง เปิดช่องว่างให้กลวิธีการเลียเปลี่ยนเป็นขบกัด! ฟันขาวเรียงกันเป็นเม็ดข้าวโพดบรรจงครูดใส่ยอดถันด้วยความเมามันส์ประสมตื่นเต้น ซึ่งแม้ว่าจะเป็นแค่นมปลอม ๆ แต่กลิ่นสาปสาวอ่อน ๆ ก็สมจริงซะจนลำควยดีดกระเด้งขึ้นอีกหน."ไม่ไหวแล้วโว่ย! ต้องเอาจริง ๆ แล้ว! พรืดดด! แกร็ก ๆ !""มันเชื่อมต่อกัน สายพานนี่กับตู้ดองศพนั่นมันเชื่อมต่อกันจริง ๆ ฮืม.. อืม.. แฮ่ก ๆ ๆ ".ซุ่มเสียงเจฟเฟอร์ฟังดูหื่นกระหายเอามาก ๆ เป็นน้ำเสียงสุดกระเส่า

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 42 : น้ำอะไรให้ชีวิต (18+)

    เสียงฟองอากาศฟดปุด ๆ ถี่รัวจนเจฟเฟอร์ชักผิดสังเกต ขณะกำลังจะก้มลงมาดูดนม เจ้าตัวกลับนึกสงสัยก็เลยไพร่หน้ามองกลับหลังถึงได้พบว่าแม่หญิงดาวิกากำลังส่งสายตาออดอ้อนมาทางเขา หล่อนใช้ฝ่ามือที่เรียวสวยป่ายปัดไปตามขอบตู้ รูดไหวไปมาโหยหาทางออก แล้วก็ดูเหมือนว่าแอนดรอยน์ตาคมตนนี้ จะไม่รู้เนื้อรู้ตัวสักนิดว่าสิ่งที่เจฟเฟอร์จ้องกลับ ดันเป็นปากถ้ำพรหมจรรย์ที่อยู่ตรงกลางระหว่างขาของเธอแทน."หืม.. ยังไม่พังเหรอวะ?".เขาพลั้งปากหลุดคำพูดออกมา ระหว่างนั้นก็รีบชักควยเก็บ กระโดดลงจากสายพานพลางเดินย้อนกลับไปที่ตู้แช่."ก๊อก ๆ ก๊อก ๆ "ชายหนุ่มเคาะกระจก ก่อนจะป้องปากตะโกนถามสิ่งที่อยู่ข้างในว่าให้ช่วยอะไรไหมทว่าสิี่งที่ร่างเปลือยตอบกลับมานั้น กลับทำให้ฟองอากาศภายในเพิ่มปริมาณขึ้นกว่าเดิม มันฟังไม่ได้ศัพท์อะไรเลย วินาทีที่ปากกระจับสีแดงกุหลาบง่านงับ เจฟเฟอร์ได้ยินแต่เสียงบุ๋ง ๆ ๆ บุ๋ง ๆ ๆ."ชิ! ฟังไม่ออกเลยแฮะ แต่หุ่นดีสัดอ่ะ! ยิ่งพอได้มองใกล้ ๆ แบบเคลื่อนไหวได้แบบนี้ด้วย แม่งเอ๊ยซีดดดด~ กูเงี่ยนอีกแล้ว!".แท่งควยกระดกยกตัวดันเป้ากางเกงจนยากจะปกปิด มันแทบจะออสโมซิสตัวเองผ่านร่องตะเข็บซิบออกมา เพราะอย

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 41 : ชิ้นส่วน (18+)

    "I belive I can fly.. ♫ I believe I can touch the sky ♪ ".บุคลิกอย่างกับแขกขายโรตีขี่พรมวิเศษ แต่เสือกฮัมเพลงดังยุค 90's ของ R .kelly ออกมาซะงั้น คือแม่งไม่สนหรอกว่าคนอ่านเด็ก ๆ เขาจะรู้จักรึเปล่า เจฟเฟอร์แค่รู้สึกว่าฟิวมันได้พี่แกก็เลยจัดชุดใหญ่ออกมาซะเต็มแม็กซ์ แถมยังจินตนาการข้ามขอบฟ้าไปไกลแสนไกลว่าตัวเองเป็นพระเอก MV ที่กำลังออกเดินทางตามหาพระไตรปิฎก (อืม..เอากับเขาสิ!).และก่อนที่เจ้านนายจะเลอะเทอะไปมากกว่านี้ พวกแมลงจึงลงความเห็นกันว่าต้องรีบไปให้ถึงที่หมายให้เร็วขึ้น ด้วยความที่เกิดและโตในโลกหลังเมือกเจลนี้อยู่แล้ว เส้นทางต่าง ๆ ที่เจฟเฟอร์เคยวิตกกังวลจึงมิใช่ปัญหา เหล่าแมลงปล่อยให้เขานั่งเท้าแขนเหยียดขาได้อย่างสบายใจ หรือจะหลับเป็นตายไปเลยก็ยิ่งดี เพราะหลังจากนี้ความเร็วที่กำลังจะเร่งขึ้นคงจะทำให้เจ้าตัวหวาดกลัว."หึ่ง ๆ , หึ่ง ๆ , หึ่ง ๆ , หึ่ง ๆ "."ฟิ้วววว~!".พรมแมลงวันเคลื่อนที่ไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงสุด เนื้อตัวเจฟเฟอร์นี่แทบจะเอนหลังหงายท้องหงายไส้ เดชะบุญที่มวลหมู่ภมรมันช่วยกันสานตัวขึ้นเป็นสายรัดข้อมือเอาไว้ ทำให้เขาไม่หล่นลงไปด้านล่าง แต่ครานั้นชายหนุ่มก็ยังแ

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 40 : โรงงานร้างกับเหล่าอวัยวะ

    กัดฟันซีดริมฝีปากอยู่นานนม กระแสลมพัดหอบเม็ดทรายเข้ามาปะทะร่างอย่างต่อเนื่อง แต่ครานั้นสายลับหนุ่มก็ยังคงครุ่นคิด เขายังคงหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ว่ารางรถไฟจมหายไปไหน ออปติคอลซูมในม่านตาพยายามแสกนหาจนเบ้าตาร้อนฉ่าควันขึ้นโขมง แต่ทว่าผลที่ออกมากลับไม่พบอะไรเลย เทคโนโลยีระดับสูงที่พึ่งพาได้มาตลอด ณ ตอนนี้กลับแยกสสารที่เป็นโลหะออกมาจากมวลทรายไม่ได้ด้วยซ้ำ น่าสมเพชสิ้นดี."บัดซบเอ๊ย! ตากู! ร้อนวุ๊ย! ร้อนนนน!".เจฟเฟอร์รีบผินหน้าหลบไปทางอื่น พลางใช้ฝ่ามือโบกพัดให้เลนส์ออปติคอลที่ทำงานมาอย่างหนักค่อย ๆ เย็นตัวลง เพราะถ้าไม่ทำเช่นนั้นจากที่พิการแขนขาดอยู่แล้ว ดวงตาก็อาจจะบอดตามได้."ฮู่วววว.. เอาไงต่อดีวะกู ในเมื่อดวงตาก็ต้องพักแบบนี้ อย่าบอกนะว่ากูต้องงัดทักษะสมัยเป็นละอ่อนออกมาใช้ บร๊ะ! 10 กว่าปีเลยมั้งที่ไม่ได้ใช้มันเลย".ชายเสื้อสะบัดพับวูบไหว ลมแรงที่พัดโอบรัดกายาพลันให้ตั้งคำถามในชั่วขณะจิตขึ้นว่า หมอยูมิโกะสร้างของพวกนี้ได้ยังไง มันไม่มีเหตุผลเลย โลกหลังเมือกเจลตึ๋งหนืดกินพื้นที่เพียงแค่ 70% ของชั้น 4 บนอาคาร Parallel เท่านั้น แล้วเงยหน้าขึ้นดูขอบฟ้ากับผืนทรายที่เหมือนจะไม่มีที่สิิ้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status