ไรขนเอนอ่อนลุกชูชันไล่ขึ้นไปจรดหัวหน่าว ริมฝีปากหนาสั่นระริกจิกเกร็งด้วยความเสียวสะท้านฟ้าที่มิอาจต้านทานไหว มันสยิวซะจนขาสั่น แล้วเขาก็เลือกที่จะปกปิดจริตจะก้านนั้นด้วยการก้าวขาเข้ามาแนบกับแก้มนุ่มเอาไว้
.
"กดหัวเข้ามาอีกออเจ้า อมให้มิดลำควยเลย.. อืมมม!"
.
"อั่ก.. ก.. ก.. ก อม.. ม.. ม.."
.
"ชู่ววว!.. อย่าดิ้นนักสิคนดี หรืออยากให้ฉันใช้ความรุนแรง!"
.
"อ่ม.. ม.. ม.. ฮือ.. หึ.. ฮือ ม่าย.. ย.. ย"
.
นัยน์ตาสวยเบิกโพลงกระจ่างแจ้ง คิ้วที่โค้งดั่งคันศรงองุ้มกลายเป็นคันเบ็ด ณ ปัจจุบันที่แท่งควยใหญ่ยาวยังคงคาอยู่ในปาก ออเจ้าดาวิกาทรมานจนจะขาดใจอยู่รอมร่อ แต่ไอ้เจ้าพระเอกใจทรามของเรามันก็ยังอุตส่าห์ก้าวขาเข้ามาคร่อมหัวไหล่เธอเอาไว้
.
ในท่าคุกเข่าคุดคู้กับพื้นปูนซีเมนต์แสนโสโครก แอนดรอยน์สาวสัมผัสได้ถึงน้ำหนักมหาศาลที่กดลงบนบ่า ต้นขาที่อัดแน่นไปด้วยมวลกล้ามเนื้อบีบขนาบแก้มนวลของเธอจนบดบี้ เธอทำอะไรไม่ได้แม้แต่จะชำเลืองสายตามองหาเหตุผล อุปมาดั่งออเจ้าเป็นม้าแข่งนวลพันธุ์ที่ถูกตีซองให้มองเห็นแต่ข้างหน้าเพียงอย่างเดียว
.
ซึ่งตอนนี้ดันมีแค่ดุ้นกระเจี๊ยวกับพุ่มขนหมอย ขนาดคนเขียนยังสงสาร เพราะมันชักจะลามปามเข้าไปสู่ความวิตถารมากขึ้นไปทุกที ร่างเทียมสาวพยายามที่จะเลี่ยงแล้วด้วยการใช้มือตะปบลงที่แก้มก้น เธอทั้งทุบ ทั้งตี ทั้งตบ เพื่อให้เจฟเฟอร์ถอนควยออกจากปาก สาบานได้ว่าหล่อนไม่ได้ต้องการแบบนี้ ออเจ้าไม่ได้เงี่ยน ไม่ได้อยากแม้แต่จะสัมผัสหนังควยของผู้ชายคนใดในโลกนี้ด้วยซ้ำ เธอก็แค่อยากออกมาสู่โลกภายนอก พอตู้กระจกแช่น้ำยาดองศพแตกโพล๊ะออกมา ก็เลยคิดว่าจะแยกย้ายกันแค่นั้น
.
"You know?! everything all การแสดงอ่ะ.. You know?"
คำพูดสุดกวนโอ๊ยผุดขึ้นในใจ ทั้งที่ใบหน้ายังนาบคาอยู่กับไข่ น้ำหูน้ำตาไหลหายใจก็ไม่ออก
.
"ฉันไม่ใช่เครื่องจักรทำออรัลกึ่งอัตโนมัตินะไอ้บ้า! ไอ้โรคจิตแขนด้วน! นี่แหนะ! ลองโดนแบบนี้บ้างเป็นไง!"
.
คิดว่าโดนแช่อยู่ในตู้เป็นปี ๆ แล้วเล็บมันจะไม่ยาวขึ้นบ้างเหรอ ต่อให้เป็นร่างเทียมสังเคราะห์แต่อวัยวะมันก็งอกก็เงยได้นะเฟ้ย ไม่รอช้าแอนดรอยน์หน้าคล้ายใหม่ดาวิกาหลับตาลงเกร็งนิ้วขึ้นเป็นกงเล็บ ก่อนจะข่วนลงใส่ผิวตูดของเจฟเฟอร์แบบเต็มแรงจนเลือดซิบ
.
"แขว๊กกกก!"
.
"อร๊ากกก! เยสสส!"
.
"อีสัด!!!"
"มึงชอบซาดิสท์แบบนี้ก็ไม่บอก แบบนี้ก็เข้าทางคุณพี่น่ะสิออเจ้า! หึ๊ยยย! "
.
ผิดคาดถนัดเมื่อมันไม่เป็นอย่างที่คิดไว้เลย ผลพวงจากการกระทำส่งผลให้เจฟเฟอร์สะดุ้งขยุ้มเข้าไปถึงรูตูด มันแสบเสียวสะท้านจนต้องกัดฟันแน่นแอ่นช่วงล่างกระแทกบั้นเด้าใส่หน้าเธอ ดอกแล้วดอกเล่าชนิดที่ควยยาวอันเก่านั้นยัดลึกเข้าไปถึงหลอดอาหาร เมือกน้ำเงี่ยนจากปลายควยซึมออกมาคลุกเคล้าเข้ากับน้ำลายที่ฝ่ายหญิงปล่อยออกมาหล่อลื่น แน่นอนว่าเธอไม่ได้ตั้งใจ แต่ถ้าไม่ทำอย่างนั้นก็จะหายใจไม่ออก
.
เจฟเฟอร์ไม่เว้นระยะให้เธอเลย เขาแยงเอ็นอุ่นกระซวกใส่ปากแบบไม่แคร์ความคมของไรฟันด้วยซ้ำ เธอทั้งข่วนตูด ทั้งขบฟันใส่ ต่อต้านสารพัด แต่ครานั้นก็ไม่สามารถที่จะหยุดยั้งพละกำลังความเงี่ยนระดับช้างสารของเจ้าหน้าที่ภาคสนามเอาไว้ได้
.
"ตาย! ตายแน่! ขืนเป็นแบบนี้สู้ถูกดองอยู่ในตู้ต่อไปยังดีซะกว่า อือ.. อือ.. อืม.. อื่อ.. อ้วกกก! แหวะ!"
.
"แค็ก ๆ แค็ก ๆ "
.
"ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า ได้โปรดช่วยลูกให้พ้นเงื้อมมือของซาตานตนนี้ด้วยเถิด.. อาเมน แค็ก ๆ ๆ "
.
ก็ได้แต่คิดในใจ เพราะในเสี้ยวอึดใจต่อมาลำขาของเจฟเฟอร์ก็เริ่มขยับ แรงกดมหาศาลเริ่มกดลงใส่บ่าหญิงสาวมากขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอเริ่มจะมีฤทธิ์ตอบโต้ขึ้นมา นอกเหนือจากนั้นยังใช้มือที่เหลืออยู่ข้างเดียวล็อคศีรษะหล่อนเอาไว้จากทางด้านหลัง ไม่ให้หันหนีไปทางไหน ลมร้อนจากความตื่นกลัวแผ่วรัวออกจากโพรงจมูก มันอุ่นดีชะมัดสังเกตได้จากขนชอุ่มตรงป่าเบญจพรรณของเจฟเฟอร์ที่พัดกระเพื่อม ทว่าก็ยังแอบมีบางส่วนที่แนบลู่ลงไปติดนาบอยู่กับท้องน้อย เนื่องด้วยน้ำเมือกที่ไหลย้อยออกจากปากของออเจ้าที่หยาดเยิ้มลงไปเปรอะ
.
กระตุกกล้ามขาบีบเข้าหากันเพียงน้อยนิด ตาคมดวงงามที่ระเรื่อไปด้วยผดน้ำก็ชม้อยหันขึ้นมาสบตากับเขา
.
"อ่ม.. อ่ม.. อม.. ม.. ม อั่ก ๆ ๆ !"
แหงล่ะเธอจะพูดอะไรได้ในเมื่อควยใหญ่อย่างกับงวงช้างคาคับอยู่เต็มปาก ที่ทำได้ก็แค่ส่งสายตาวิงวอนกึ่งขอร้อง ให้เจฟเฟอร์หยุดทำแบบนี้ซะที
.
ความนิ่งงันเข้าปกคลุมบรรยากาศอยู่ 2 -3 วิ ชายหนุ่มนี่เห็นเลยว่าแววตาเธอระส่ำมาก เธอคงเจ็บปวดทรมานเหลือเกินกับหลายสิ่งหลายอย่างที่ผ่านมา
.
"ออเจ้าร้องไห้เหรอ?"
เขาถามทั้งที่ยังแอบซอยเอวบาง ๆ แยงควยใส่ปากเธออยู่เนือง ๆ
.
"อืม.. ม.."
หล่อนพยักหน้า คลับคล้ายว่าจะมีความหวัง
.
แต่ทว่า!
.
"แล้วน้ำควยที่กูแตกใส่ไปตั้งแต่ตอนเมื่อกี้มึงกลืนลงไปทำไมวะอีดอก! เดี๋ยวบัด!"
กระชับฝ่ามือจิกกระชากผมเธอจนดวงหน้าสะบัดเหวี่ยง
.
"มึงดูดหัวควยกูด๊วบ ๆ ตลอดเวลา มึงคิดว่าคนอ่านเขาไมรู้แล้วจะแกล้งทำเป็นเนียนหรอ! อีตอแหลสุวรรณภูมิเอ๊ย!"
.
"หมับ!"
เสียงมือหนาขยุ้มเข้ากับปอยผม ก่อนที่เจฟเฟอร์จะออกแรงกดดวงหน้าอันเกรอะกรังแต่สวยโคตรเข้าใส่ลำควยในระยะประชิด เกร็งขาถ่ายเทแรงจากปลายเท้าส่งผ่านบั้นเอว กระหน่ำแท่งควยแทงเข้าใส่ช่องปากด้วยอัตราเร็วสูงสุด!
.
"นี่! ซีดดดดด! มึงต้องโดน! อีกระหรี่ตอแหลอย่างมึงมันต้องโดนแบบนี้!"
.
"บ๊วบ! , บ๊วบ! , บ๊วบ! , บ๊วบ! , บ๊วบ! , บ๊วบ!"
.
"อ่ม.. อ่ม.. อ่ม.. อม.. อม.. อ่ม.. อ่ม.."
.
ลึกจริงยิ่งกว่าละครเมื่อลำคอภู่ระหงษ์ของออเจ้าที่แหงนเชิดขึ้น ปรากฏเด่นหลาขึ้นเป็นท่อนเอ็นยาวใหญ่ทิ่มแทงอยู่ข้างในอย่างชัดเจน มันผลุด ๆ โผล่ ๆ เสียบเข้าเสียบออกแบบจัดเต็มไม่มีเกรงใจ กระทั่งท้ายที่สุดหล่อนก็ยอม
.
ร่างบางค่อย ๆ โน้มตัวลงนอนหงายแผ่หลาโดยไม่รู้ตัว จะเรียกว่าเจฟเฟอร์กระหน่ำเย็ดเธอจนจิตหลุดล่องลอยออกจากร่างไปแล้วก็ว่าได้ เพราะเธอแน่นิ่งเหลือเกิน ประกอบกับการที่เธอก็เป็นหุ่นยนต์แอนดรอยน์ที่ไม่มีการหายใจอยู่แล้วด้วย เจฟเฟอร์ก็เลยดูไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น
.
"เหี้ยไรวะเนี่ยะ! ตายห่าไปแล้วเหรอ?"
.
"พรวด!"
.
ชายหนุ่มรีบชักควยออก เล่นเอายางเมือกนี่เยิ้มออกจากปลายควยอย่างกับพิซซ่าขอบชีส ก่อนจะพยายามใช้เท้าเตะเขี่ยเอาพวกเศษกระจก เศษแก้ว แล้วก็คราบน้ำเจิ่งนองตามแอ่งต่าง ๆ ที่กระจายเกลื่อนอยู่แถวนั้นออกไป อดีตวัสดุจากตู้ดองศพเหล่านี้จะได้ไม่บาดหลังออเจ้าเข้าระหว่างนอนเอากัน
.
"กูไม่สนใจแม่งหรอก ควยกูแข็งมันต้องได้เย็ดโว่ย แตกใส่ปากมันจะสู้แตกใส่หีได้ไงจริงไหม?"
.
"แล้วดูสิ! เชี้ยเอ๊ย! หุ่นอย่างเด็ดอ่ะเนียนกริบไปทั้งตัวเลย นมกลมบ๊อกเป็นลูก ๆ บีบสักทีสองทีคงเต็มไม้เต็มมือไม่น้อยเลยมึง! ซีดดดด! เต๋อ ฉันทวิชช์แล้วไงวะ ออเจ้าดาวิกาแม่งก็เมียกูคนหนึ่งล่ะนาทีนี้"
.
"อ่าาา~!"
.
โผตัวเข้าไปนั่งคร่อมร่างเปลือยอันบอบบางเอาไว้ ต่อด้วยการชอนไชลิ้นเข้าใส่กลีบปาก เขาสอดแยงมันเข้าไปสลับกับการตวัดดูดริมฝีปากจนยืดติดกันออกมาเสียงดัง "จ๊วบ!" ยิ่งได้มองใกล้ ๆ ควยก็ยิ่งแข็ง ดวงหน้ายามหลับตาของเธอช่างคมสมกับเป็นสาวชาวเอเชียผู้เร้นลับ อย่างที่บอกแหละว่าในยุคสมัยนี้คนเอเชียนั้นแสนจะเป็นสิ่งหายาก ประกอบกับความงามของออเจ้านางนี้ก็เป็นอะไรที่ต่างออกไปจากคนอื่น ๆ โหนกนูนผิวพรรณนั้นช่างต่างจากความขาวหมวยตาสองชั้น ของหมอยูมิโกะกับผู้ช่วยฯ ราวกับเป็นคนละเรื่อง
.
เจฟเฟอร์ก็เลยเงี่ยนหนักขึ้นกว่าเก่า ความที่ไม่เคยเห็นผนวกเข้ากับสัดส่วนสวาทที่แผ่อาซ่ารอให้กระทำ ควยของเขาก็เลยต้องการที่จะตอบโต้ มันโด่รออยู่ก่อนหน้านี้แล้วตั้งแต่ตอนแรกที่แตกใส่ช่องปาก ครานั้นก็ยังไม่สาแก่ใจคล้ายว่ามันจะยังไม่อิ่ม เจฟเฟอร์ก็เลยรีบจัดกลีบหีทั้ง 2 ชิ้นข้างล่างให้เป็นเครื่องสักการะ
.
แปลกที่แทบไม่ต้องลงลิ้นเลียให้ฝ่ายหญิงเลย เพราะดูเหมือนว่าร่องจิ๋มเธอจะยังหลั่งน้ำออกมาไม่หมดเลยด้วยซ้ำ คิดเอาสิว่าจิ๋มกลีบนี้แม่งเคยเบ่งน้ำเงี่ยนใส่กระจกกันกระสุนจนแตกมาแล้ว แสดงว่าเธอคงจะกระสันหนักมากจริง ๆ แล้วเจฟเฟอร์ก็ควรจะภาคภูมิใจ เพราะคนที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ก็คือตัวเขา
.
โอ๊ะโอ! รู้สึกว่าหีออเจ้าจะไม่ปฏิเสธควยฉันเลยนะ เพราะงั้นก็จงทำตามที่หัวใจเรียกร้องเถอะคนดี"
"เริ่มจากท่ามิชชันนารีกันก่อนเลยดีกว่า , ฮึบ!"
.
ฟลอร์รักที่ทำจากพื้นปูนซีเมนต์โคตรอนาถา ความปรารถนาแห่งตัณหาอารมณ์ทำเอาคนบางคนถึงกับหน้ามืดและลืมซึ่งทุกสิ่งทุกอย่าง เจฟเฟอร์ บัตเจนเลนต์ พลิกตัวเธอขึ้นจัดท่าทางให้เข้าที่เข้าทางพลางวางมือที่หัวไหล่เธอ มันไม่กว้างไม่แคบจนเกินไปแถมยังนวลนิ่มเอามาก ๆ ราวกับเป็นกระดูกไหปลาร้าของคุณหนูบ้านรวย ที่พ่อแม่เฝ้าประคบประหงมมาเป็นพิเศษ
.
ผมเผ้าสีดำขลับที่กระเซอะกระเซิงลงมา โดนชายหนุ่มใช้ปากเป่าออกไปเพราะไม่มีมือเหลือจะให้จับ แล้วก็เป็นจังหวะที่ลมหายใจอันสาปเมถุนกระทบเข้ากับผิวขาวดังกล่าวนั่นเอง ที่ทำให้ออเจ้าได้สติกลับคืน เธอเผยอเปลือกตาลืมขึ้นสะลึมสะลือ พลางเอ่ยถ้อยคำบางเบากึ่งกระซิบแผ่วผ่านออกมาให้เจฟเฟอร์ได้ยิน
.
"ท่ามิชชันารีคืออะไรคะ?"
น้ำคำบางเบาอย่างกับปุยนุ่น แต่กลับทำให้ชายหนุ่มที่กำลังจะสอดลำเข้าถ้ำถึงกับเสียจังหวะ
.
"อ่าวเฮ๊ย! นะ.. นี่เธอ ไม่ได้สลบหรอกเหรอ?"
.
"ก็ไม่เชิง แค่อยากรู้ว่าคุณจะทำอะไรกับฉัน แล้วก็แบบว่า.. มัน.. คือ.."
.
เจฟเฟอร์แสยะยิ้มแกมหัวเราะ แววตาเจ้าชู้ของเขาก้มลงมาจิกใส่ใบหน้าคมเฉี่ยวของเธอ ดุจดั่งอ่านใจเธอออก
.
"เสียวใช่ไหม? ชอบล่ะสิ?"
.
เพียงเสี้ยวอึดใจริมฝีปากหนาของเจฟเฟอร์ก็ประกบเข้ากับหัวนมเม็ดเล็กที่แข็งเกรงของเธอ เขาซุกหน้าเข้าใส่เอียงคอแลบลิ้นทั้งเลียแล้วก็ดูด สลับกับการวางมือลงแล้วก็บีบคลึงใส่อีกเต้าที่ว่าง
.
"แผล็บ ๆ แผล็บ ๆ แผล็บ ๆ จ๊วบบบ จุ๊บ ๆ ๆ "
.
ฟากฝั่งของแอนดรอยน์สาวก็โต้ตอบกลับไปด้วยการช้อนแขนขึ้นโอบกอด เธอไม่แคร์เลยว่าแผ่นหลังบอบบางของเธอจะทนถูอยู่กับซีเมนต์สกปรกอยู่ได้นานเท่าไหร่ ความสุขอันลึกลับนี่คืออะไร ทำไมเธอถึงรู้สึกดีกับมันเหลือเกิน
.
"อื้อ.. อืม.. ม.. ม ชอบก็ได้ค่ะ ไหน ๆ คุณก็ไม่ปล่อยฉันไปอยู่แล้วนี่ ถ้างั้นก็เอาฉันเลย ฉันยอมทุกอย่างแล้ว"
.
"เหอะ ๆ คิดจะพูดประชดเหรอออเจ้า ถ้างั้นก็จับดี ๆ ล่ะ ฉันจะสอนออเจ้าเองว่าท่ามิชชันารีคืออะไร"
.
"ว๊ายยยย!"
.
ต่อให้มีแขนอยู่ข้างเดียว ทว่าแต้มต่อด้านพละกำลังก็มีมากกว่าแอนดรอยน์ออเจ้าเป็นไหน ๆ เขาแค่กระชับฝ่ามือลงมาโอบเอวหล่อนทีเดียว ตัวของออเจ้าดาวิกาก็สะดุ้งโหยง! หนำซ้ำยังถ่างขาโค้งเป็นรูปตัวเอ็มรอไว้เป็นที่เรียบร้อย ซึ่งแน่นอนว่าถัดกันมาติด ๆ ก็คือร่างแกร่งของฝ่ายชายที่เกร็งตูดโก่งควยสอดแขนรัดอย่างทะนุถนอม ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วอีกไม่กี่นาทีหลังจากนี้อสูรกายชายนายนี้จะขย้ำกลีบผกาเธอจนสิ้นซากและไม่เหลือชิ้นดี ดุจดั่งสัตว์ร้ายกระหายเมถุน
ช่วงจัังหวะที่ปลายควยค่อย ๆ แยงสีเข้ากับติ่งหีจนเผยออ้า ดวงตาสวยเริ่มแง้มปิดเปลือกตาลงมาพลันรำพึงในใจลอย ๆ
"ประชดที่ไหนล่ะตาบ้า ในเมื่อคุณเป็นฮีโร่ผู้ปลดปล่อยฉัน ฉันจะไม่ให้คุณเอาได้ยังไง? อย่าว่าแต่ท่าเบสิคอย่างมิชชันารีเลย จะลิงอุ้มแตงหรือด็อกกี้ ฯลฯ ถ้าคุณสอนฉัน ๆ ก็พร้อมจะให้คุณเอาอยู่แล้ว My Hero เจ้าขา! คุณสามีคนแรกของฉัน!"
.
.
"ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ , ตับ ๆ "
.
"อร๊ายยย! อื้ออออ! เจ็บจัง! อ๊าาาา! แต่ก็เสียวดีเหลือเกิน เสียวกว่าโดนน้ำเย็ดในตู้เป็นร้อยเท่าพันเท่าเลยค่ะ อร๊ายยยย! , อ่าาาา! , อ๊าาาา! , ผัวขาาาา! , ผัวววว!!!"
สืบเท้ากระท่อนกระแท่นเดินเข้าเมืองไปได้หน่อยเดียว องค์หญิงนาตาชาก็สัมผัสได้ถึงน้ำหนักของฝ่ามือขนาดใหญ่ที่วางลงบนหัวไหล่ตนเอง เรี่ยวแรงดังกล่าวรั้งตัวเธอไว้จนต้องไพล่หน้ากลับหลังมองหาต้นตอ."คุณ! คุณมาได้ไงอ่ะ! ทั้งที่เจ็บปางตายขนาดนั้น"เผลอแผดเสียงซะดังลั่นก่อนจะใช้นัยน์ตาเฉี่ยวชำเลืองมองกลับไปยังจุดที่เจฟเฟอร์ตกลงมา ตัวเขายืนอยู่ตรงนี้ก็จริงในขณะที่ ณ จุดเกิดเหตุดันมีร่างไหม้ ๆ ของพลเมืองอลาลัสคนหนึ่งนอนอยู่ทดแทน."ผมถ่ายทอดความเจ็บปวดให้คนอื่นได้น่ะครับ แต่ช่างมันเถอะ! องค์หญิงบอกผมมาก่อนดีกว่าว่าท่านกำลังจะไปไหน เรื่องราวเป็นมายังไงกันแน่ ทำไมท่านถึงถูกตามล่า?"."ฉันจะกลับไปที่วังพรบ.ฟรีเซ็กส์ได้ข้อสรุปแล้ว พวกฉันทำพลาดการปลอมตัวไปเจรจาล้มเหลว พวกมันถึงจะจับฉันไปเป็นเครื่องต่อรองในการปฏิวัติ การกลับวังจะทำให้ฉันปลอดภัย"."อืม.. ไม่ค่อยเข้าใจแฮะ แต่ผมว่าอย่าเพิ่งดีกว่า ดูทรงแล้วท่านพ่อของท่านคงจะไม่ปลื้มในส่ิงที่ท่านทำลงไปนะครับ ถึงได้ตั้งรางวัลนำจับลูกตัวเองเอาไว้! โน่นลองดูสิ!".เบื้องหลังม่านพลังทรงโค้งขนาดใหญ่ที่ปิดบังอาคารสถานของอลาลัสอันสาปสูญ ภายในนี้หากพูดไปคงยากที่จะเ
พุ่งตรงดิ่งทะยานจากความสูงประมาณภูเขา 2 ลูกขี่คอกัน ด้วยความสูงที่ไม่มากเท่าไหร่เจฟเฟอร์เลยเหลือเวลาอยู่น้อยนิด แผ่นหลังองค์หญิงสยายกว้าง ในชุดหมีที่ห่อหุ้มเนื้อตัวไว้เพียงหลวม ๆ การสะบัดพือของมันรีบรัดจนเห็นสัดส่วนโค้งรัดตวัดร่องตูด อกเป็นอกเอวเป็นเอว ครั้นมีแต่จะลอยลับตาฉีกหนีทิ้งห่างออกไปเรื่อย ๆ ซึ่งเจฟเฟอร์ไม่มีวันยอม.เป็นห่วงเธอจับใจเหมือนร่างกายมีแรงดึงดูด สายลับหนุ่มถวิลหาองค์หญิงนาตาชาโดยไม่ทราบสาเหตุ เขารีบม้วนตัวงอเข่าทำตัวเป็นก้อนกลม ก่อนจะพลิกเอาปมเชือกที่มัดแขนไว้ตวัดมาอยู่ด้านหน้า เจตนาใช้ฟันแก้ปมกลางอากาศแล้วก็ทำให้ร่างกายต้านลมให้น้อยที่สุด!."ฟู่~! , ฟิ้ววว~! , ฟู่~ ฟิ้ววว~!"สายลมเกรี้ยวกราดตรงเข้าเล่นงานจากทั่วทุกสารทิศ แต่เขาก็หาได้ใส่ใจ สายลับหนุ่มยังคงผงกหัวงึก ๆ ก้มปากลงกัดแทะเชือกออกจากข้อมือ ด้วยท่าทางละม้ายคล้ายกับคนป่วยโรคจิตที่คิดจะโม๊คควยตัวเองแต่เสือกหำสั้น.แล้วก็ไม่รู้ว่าอะไรดลใจหรือเพราะแพ้ฝุ่นผง PM 2.5 บนชั้นบรรยากาศก็มิอาจทราบ สมองถึงสั่งให้ฮัมเพลงขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ฮัมไม่ฮัมเปล่าจาก "ฮัม" แปลงเป็น "หำ" แถมยังใส่ทำนองเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้อันเป็
บนยานฟาลคอน ดีเซ็มเบอร์ (ลำสำรอง) ที่ไอ้มือมีดหัวไหมพรมเรียกมา องค์หญิงนาตาชาอกภูเขาไฟกับเจฟเฟอร์ถูกควบคุมตัวอยู่บนนั้น ทั้งสองถูกจับมัดมือหันหลังพิงกันบั้นท้ายแนบชิดสนิทพื้น ดีอย่างที่เชือกมันหมดก็เลยไม่เหลืออะไรเอาไว้มัดปาก เปิดโอกาสให้เจฟเฟอร์พร่ำเพ้อถึงโลกที่เจ้าตัวรู้ออกมา."โลกมีเนื้อที่ 510,100,000 ตร.กม. เป็นดาวเคราะห์ลำดับที่สามจากดวงอาทิตย์ กำเนิดเมื่อ 4,500 ล้านปีก่อน มีอันตรกิริยาเชิงโน้มถ่วงกับวัตถุอื่นในอวกาศโดยเฉพาะดวงจันทร์ ซึ่งเป็นดาวบริวารถาวรเพียงหนึ่งเดียว ปฏิกิรยาฟิชชั่นจากกัมมันตรังสีแผ้วถางทุกสรรพสิ่ง อันเป็นจุดจบของสงครามไปพร้อมกับวงศ์ทนงพงเผ่าชีวิต เพราะงั้นสิ่งที่หมอนั่นพูดถึง? อลาลัสอันเดอร์กราวน์? นอกจากยอร์คชินแล้ว.. หรือว่าโลกจะยังมีพื้นที่ให้มีชีวิตอยู่อีก! ตกลงมันไม่ใช่แค่ข่าวลือใช่ไหม? ".จัดเป็นการกระแอมกระซิบกระซาบที่ยืดยาวที่สุดในประวัติศาสตร์ สายลับหนุุ่มนั่งบ่นด้วยท่าทีที่ตื่นเต้นลุกลี้ลุกลนต่างจากทุกครั้ง เขาตื่นเต้นจริงจังซะยิ่งกว่าตอนโดนโรบ็อทซอมบี้บนกองขยะรุมทึ้งชิงอะไหล่ซะอีก พลางกระทุ้งข้อศอกตุบ ๆ ใส่เอวองค์หญิงไปสองสามทีให้เธอตอบกลับ.แต
แล้วเขาก็เร่ิมเล่าออกไม้ออกมือราวกับจราจรตำรวจ ผู้โบกรถหน้าโรงเรียนกลางแดดรุมร้อน ทุกถ้อยคำที่สื่อสารนำพาความสนใจให้ก่อเกิดในหมู่ผู้ฟังได้อย่างเหลือเชื่อ ทุกคนต่างนิ่งงัน สงบ และตกใจหน้าถอดสี ขนมเค้กที่แบ่งไว้ในจานถึงกับร่วงหล่นออกจากมือเอ็มม่า แคทเธอรีนต้องเดินกลับเข้าไปเปิดไฟให้สว่างโพลง พลางปิดเพลงจิงเกอร์เบลลงด้วยเหตุผลที่ว่า แต่นี้ต่อไปคงไม่มีใครเหลืออารมณ์พอจะปาร์ตี้อีกแล้ว แม้กระทั่งบอสประมุขสาวแห่งองค์กรผู้อยู่ในจุดสูงสุด."คุณอย่าพูดเป็นเล่นน่ะ! เหตุการณ์ไม่น่าจะบานปลายขนาดนั้น แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์รึเปล่าเบอร์แบโต้ แหล่งข่าวอาจจะบิดเบือนก็ได้นะ?"บอสทำเสียงเข้มใส่ พลางยกตัวเองขึ้นจากเก้าอี้ก่อนจะจ้องเขม็งเข้าไปถึงลูกนัยน์ตาของสายลับฝึกหัด."ไม่ผิดแน่ครับผมจะโกหกทำไม! ป่านนี้พี่เจฟเฟอร์จะเป็นไงบ้างไม่รู้! แกเป็นคนกำชับให้รีบเอาเรื่องนี้มาบอกกับบอสก่อน แล้วผมก็ติดต่อพี่แกไม่ได้อีกเลยตั้งแต่นั้น คือยังไม่เข้าใจหรอกครับว่าพวกมันจับองค์หญิงแห่งอลาลัสไปทำไม แต่ดูจากที่พวกมันฆ่าพี่ปิเก้กับทุกคนในงานจนเกลี้ยงแล้ว บางทีการที่ท่านนายกจัสตินหนีรอดมาได้ อาจจะเป็นความตั้งใจของมัน!"."เ
ก้อนความคิดถูก Drain ด้วยฝ่ามือฉันใด ครั้นจะพุ่งกลับคืนเข้าไปย่อมทำได้ฉันนั้น ท่ามกลางมวลมหาประชากรอสุจินับพันล้าน เบอร์แบโต้แฝงตัวรวมอยู่ในนั้นอย่างแนบเนียน มันถึงเวลาแล้วที่ดวงจิตของเขาจะกลับเข้าร่าง ช่วงจังหวะที่ซอยยิกปู้ยี่ปู้ยำกลีบผงาของชะเอมซะจนขาดกระเจิง น้ำรักของเธอไหลเยิ้ม น้ำตาไหลพับพรากสิโรราบให้กับความเสียว สาวเจ้าไม่รู้ตัวเลยสักนิดเดียว ว่าเบอร์แบโต้ได้ฉวยโอกาสพุ่งออกจากร่างพี่แฟรงค์ผ่านทางปลายควย!.โคตรอุบาทว์แต่แม่งเป็นเรื่องจริง! ในทิศบูรพา 32 องศา 70 ลิบดาตะวันออก ลำควยใหญ่โค้งชักออกจากร่องเสียวเด็กสาวอย่างรวดเร็ว พลันหักหัวไปทางหน้าต่างที่มีผ้าม่านโบกไสว ใช่แล้ว! นี่คือสิ่งที่เบอร์แบโต้วางแผนเอาไว้ทั้งหมด เขาใช้สองมือกระชับลำควย กัดฟันถลึงตามองไปที่เป้าหมาย แล้วก็.. ชัก ๆ ๆ ชัก ๆ ๆ ชัก ๆ ๆ ชัก! ชัก! จนน้ำกามปริมาณ 1.25 ลิตรพุ่งเป็นสายสะบัดจากฟูกเตียงโผทะยานแหวกผ่านผ้าม่าน ไปเปรอะแหมะ! เข้ากับร่างเปล่าของตัวเอง ที่พาดคางไว้กับวงกบหน้าต่างหน้าห้องได้เป็นผลสำเร็จ.ในมุมมองที่เล็กพอ ๆ กับจุลินทรีย์ หากส่องกล้องลงไปจะเห็นเลยว่าในมวลอสุจิเหล่านั้น เบอร์แบโต้กำลังออกแรงจ้
ความสงสัยใคร่รู้ทำให้เด็กสาวไฮสคูลเยื้องย่างลงจากเตียง แม้จะเขินอายอยู่บ้างแต่ก็ได้ฝ่ามือทั้งสองข้างปิดบังจุดสงวนทั้งส่วนบนและส่วนล่างเอาไว้ ชะเอมค่อย ๆ ย่องตามรอยอสุจิที่แห้งกรังอยู่กับพื้นไป จวบจนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่ตำแหน่งใกล้กันกับประตูทางออก ข้างกันคือหน้าต่างบานเกร็ดที่กระจกแตกละเอียด! ผ้าม่านกระพือ! มิหนำซ้ำบนพื้นก็ยังมีเศษกระจกแหลมคมหล่นอยู่เกลื่อนกลาดเต็มไปหมด ใจเธอถึงไพร่คิด."เอ๋.. เราลืมความรู้สึกแบบนี้ไปได้ยังไง? ความเคลือบแคงในใจนี้เคยเกิดขึ้นกับเรามาก่อนแล้วนี่ อย่างน้อยก็ก่อนที่พี่แฟรงค์จะอุ้มเราไปปล้ำ?".ว่าแล้วก็ผินหน้าหันกลับไปเช็คฝ่ายชายดูซะหน่อย เธอพบว่าพี่เขายังคงนอนตะแคงข้างหันหลังให้เธอ แล้วก็นิ่งอยู่แบบนั้นมานานมากแล้ว."ขออย่าให้เกิดเรื่องแย่ ๆ หรือมีคนเห็นเลย เราพลาดเองแหละที่กระสันเกินงาม หึ! พี่แฟรงค์นะพี่แฟรงค์ พี่เองก็ต้องมีส่วนร่วมรับผิดชอบกับเรื่องนี้เหมือนกัน ถ้าไม่ใช่เพราะพี่ใช้กำลังกระชากตัวเอมไปที่เตียงแล้วล่ะก็?"."แล้วดูสิ! ยังทำเป็นนอนนิ่งแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีกนะ! ได้เอมเป็นเมียแล้วแท้ ๆ ".แววตาสวยหรี่เล็กลงยู่ยี่ภาพลาง ๆ ของเขาจากระยะ