"ตึก ๆ , ตึก ๆ , ตึก ๆ , ตึก ๆ"
เสียงฝีเท้ากระทบพื้นบันไดถี่รัวพอ ๆ กับการสั่นไหวของคลื่นหัวใจข้างในทรวงอก Parallel ภาคสนามมีกันอยู่แค่ 4 คนเท่านี้ การถูกปาดหน้าชิงความดีความชอบไปก่อน มืออันดับหนึ่งตลอดกาลอย่างเจฟเฟอร์ก็เลยเดือดดานอย่างที่เห็น
.
"ฮึบ! ได้การล่ะข้างหน้านี่เอง! มองเห็นแสงลอดออกมาจากห้องอาบน้ำด้วยแฮะ เหมือนประตูจะปิดไม่สนิท"
.
หมอกไอน้ำโขมงโฉงเฉงสยายตัวปกคลุมทั่วพื้นกระเบื้อง ชั้น 2 ของออฟฟิศ Parallel ถูกออกแบบให้เป็นโรงอาบน้ำขนาดใหญ่ ด้วยความที่สมัยก่อนนั้น Parallel เคยมีจำนวนสมาชิกประจำหน่วยเยอะกว่านี้มาก ประกอบกับการที่ต้องออกปฏิบัติงานอย่างสมบุกสมบันในทุก ๆ ครั้ง บรรดาคราบสกปรกเหงื่อไคลต่าง ๆ ก็เลยจำเป็นต้องมีพื้นที่ให้ชำระล้าง
.
เจ้าห้องอาบน้ำแห่งนี้ถูกออกแบบให้เหมือนกับบ่อน้ำร้อนออนเซ็นในประเทศญี่ปุ่น แม้ว่าในปี ค.ศ. 2078 แผ่นดินจากโลกตะวันออกจะกลายเป็นทะเลทรายไปหมดแล้ว แต่ถึงกระนั้นในห้องออนเซ็นนี้ก็ยังอุตส่าห์มีหินภูเขาไฟร้อน ๆ จากฮอกไกโดมาประดับเอาไว้ มีการจัดสวนเซ็นให้เห็นกระบอกไม้ไผ่กระดกเคาะกับขอบบ่อน้ำ ขึ้น ๆ ลง ๆ ดังป๊อก ๆ ย้อมบรรยากาศให้ผ่อนคลายสบายชีวา มิหนำซ้ำที่ผนังด้านในสุดอันกว้างไกลสุดสายตา ยังประดับประดาไปด้วยกระเบื้องโมเสครูปภูเขาไฟฟูจิ สัญลักษณ์อันรุ่งเรืองในอดีต ของผืนแผ่นดินที่เรียกตัวเองว่าดินแดนอาทิตย์อุทัยในความทรงจำ
.
ถ้าหากชั้น 1 ของออฟฟิศ Parallel ถูกอำพรางไว้ด้วยร้านดอกไม้ปลอม ๆ ที่ประกอบไปด้วยโซนรับรองลูกค้า โซนจัดแสดงดอกไม้ ห้องเก็บสต็อค และเครื่องไม้เครื่องมือล้ำอนาคตต่าง ๆ ก็ลองคิดเอาเถอะว่าห้องอาบน้ำออนเซ็นห้องนี้จะใหญ่ขนาดไหน ทั้ง 2 ทั้งชั้นคือความอลังการของมัน แค่บ่อน้ำร้อนบ่อเดียวก็กินพื้นที่เกือบทั้งห้อง ยังไม่รวมห้องน้ำและห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอีก เรียกได้ว่าจัดเต็มสมราคาให้คุ้มค่ากับความเหน็ดเหนื่อยกายาของพนักงานผู้เสียสละ
.
.
ณ บานประตูกระดาษสา บริเวณหน้าสุดของห้อง
.
ไม่ใช่แค่เพียงแสงสว่างที่เล็ดลอดออกมาหรอก แต่เจฟเฟอร์ยังเห็นเงาดำตะคุ่ม ๆ ของเพื่อนร่วมทีมทั้งสามผ่านทางฉากกระดาษสาบาง ๆ นี้ด้วย เขาตั้งใจจะกระชากประตูแรง ๆ แล้วตะโกนสุดเสียง ให้พวกมันสะดุ้งตกใจจนผ้าหลุดล่อนจ้อนจะได้เสียหน้า แต่ทว่าซุ่มเสียงที่แว่วผ่านช่องว่างออกมานี่สิที่ทำให้เจ้าตัวฉุดคิด!
.
"ชู่ววว.. เงียบก่อนไอ้เจฟใจเย็น ๆ เหมือนไอ้พวกนี้จะวางแผนอะไรสักอย่างโดยไม่บอกเรา ถ้ามันแอบนินทาหรือด่าเราลับหลังเราจะได้รู้ตัว อย่างงี้ต้องแอบฟังซะหน่อย"
ทิ้งความสนใจจากแขนที่ขาดของตัวเองไปหมดสิ้น มือพระกาฬอันดับหนึ่งตัดสินใจค่อย ๆ ย่องไปให้ใกล้กับช่องว่างดังกล่าวให้มากที่สุด เพื่อฟังเสียงและแอบดู
.
"โหมดถ่ายภาพ.. สวิทซ์ออน!"
กระแอมในลำคอกึ่งกระซิบ ชั่วขณะจิตนัยน์ตาดวงเดิมก็คลี่ตัวเป็นใบพัดอีกครั้ง ในมุมมองบุคคลที่หนึ่งหรือ First - person เจฟเฟอร์เห็นทุกอย่างเป็นภาพปกติ เว้นก็แต่ตัวอักษรสีแดงที่ขึ้นคำว่า "Rec" กับตัวเลขจับเวลาตรงมุมบนขวาที่กำลังวิ่งไปเรื่อย ๆ
.
"เชี้ยเอ๊ย! แม่งมีแต่ละอองหมอก ต้องเป็นฝีมือไอ้ปิเก้แน่หมอนั่นอ่ะนะบ้านแม่งไม่เคยเห็นน้ำร้อน เคยแช่น้ำกับมันทีไข่กูแทบพอง หมงหมอยนี่เอาตะเกียบคีบแดกแทนเส้นมาม่าได้เลย เวร ๆ ๆ !"
ส่ายศีรษะไม่สบอารมณ์นัก เพราะสิ่งที่เจ้าตัวบันทึกได้ดันมีแค่แผ่นหลังของชายฉกรรจ์ 3 คน ที่เหมือนกับจะยืนมุงดูอะไรกันอยู่
.
"กล้อง 2 / ซูม 30% / บันทึกเสียง!"
.
"แกร๊ก ๆ , แกร๊ก ๆ , ฟืดดดดด!"
.
กระทั่งปรับเป็นแบบนี้แล้วค่อยดีขึ้นหน่อย เสียงดักฟังที่เคยอู้อี้ในลำคอก็ค่อย ๆ ซู่ ๆ ซ่า ๆ จนชัดเจนขึ้น มันชัดซะจนเจฟเฟอร์ต้องรีบถลันตัวเข้าไปประชิดติดกับขอบประตูกระดาษสา ด้วยสาเหตุที่ว่าย่านเสียงดังกล่าวแม่งเสือกมีเดซิเบลของผู้หญิงร้องไห้ปะปนอยู่ด้วย!
.
.
"ไม่เอาได้ไหม อย่าทำเราเลย ได้โปรดเถอะเราขอร้อง ฮือ ๆ ๆ ฮือออ.."
.
"เงียบ! หุบปาก! แล้วอยู่เฉย ๆ , ฮึบ!"
.
ไอ้ดำเบอร์แบโต้ที่แข็งแรงที่สุด กระตุกผ้าเช็ดตัวออกจากบั้นเอวจนเห็นแต่กล้ามก้น ต่อด้วยการใช้มัดกล้ามอันทรงพลังของมันจับเอาตัวหญิงสาวในอ่างอาบน้ำทุ่มข้ามสะโพก ลงมาฟาดกับพื้นกระเบื้องห้องน้ำด้วยความรุนแรง!
.
"โอ๊ยยยย~! , อื้ออออ~!"
ตัวเธอขดงอครือครางอิงออด แต่ก็ยังมิวายใช้อุ้งมือปิดบังจุดสงวนของตัวเองเอาไว้
.
"พี่ปิเก้พี่มาจับมือนังนี่ไว้ที! ผมจะเอาขา! ของ ๆ ผม ๆ ขอเปิดก่อนแล้วกัน ส่วนพี่เฟอร์นันโด , เอ้านี่รับไป!"
.
"หมับ!"
มือหยาบรีบคว้าเอาโทรศัพท์สมาร์ทโฟนเอาไว้โดยพลัน กดคีย์ลัดเข้าโหมดถ่ายภาพด้วยความชำนาญประดุจว่าเคยทำแบบนี้มาแล้วหลายต่อหลายครั้ง
.
"กูอีกแล้วหรอวะหล่อ ๆ ผมทองหน้าลูกครึ่งอิตาลีอย่างกู ต้องมาต่่อคิวเย็ดเป็นคนสุดท้ายอีกแล้วเหรอ ส้นตีนเอ๊ยเห็นเป็นเด็กมึงเฉย ๆ หรอกนะไอ้เบอร์แบโต้ สมบัติผลัดกันชมเว่ย! เอา ๆ เอาไงก็เอา!"
เฟอร์นันโดถอยหลังมาจุ่มก้นลงตรงขอบบ่อน้ำร้อน พลางงัดเอาบุหรี่ที่วางอยู่แถวนั้นขึ้นมาจุดสูบ แล้วก็หันโทรศัพท์ออกไปบันทึกภาพเหตุการณ์ทุกอย่างเอาไว้
.
"ฟู่ววว~! , โอเค..เริ่มได้!"
.
ปิเก้เริ่มเกมของเขาด้วยการฉุดมือทั้งสองข้างของหญิงสาวชูขึ้นเหนือศีรษะ เขากดมันลงกับพื้น ซึ่งก็ดีที่ได้หยดน้ำอุ่นที่กระเซ็นออกมาเมื่อครู่หล่อเลี้ยง ทำให้พื้นไม่เย็นมาก ปลุกเร้าอารมณ์ขยี้สวาทได้อย่างดีเยี่ยม
.
"อย่า! อย่าทำ! ไม่เอา! อร๊ายยยย!"
"อุ๊บ!"
เบอร์แบโต้รับช่วงต่อด้วยการประกบจูบลงมาโดยพลัน! เขาสอดลิ้นวนเป็นพัลวันดูดดื่ม เสียงเนื้อดูดเนืิ้อดังจ๊วบจ๊าบปลุกเร้า! ต่อด้วยการปาดมือลงมาขยำดอกบัวตูมสองเต้าจนชอกช้ำห้อเลือด
.
"พอก่อน.. เค้าเจ็บ.. โอ๊ยไม่เอา!"
สาวเจ้าพยายามร้องขอ แต่แน่ล่ะเครื่องติดแล้วใครมันจะหยุดไหว ในชุดนุ่งลมห่มฟ้าเบอร์แบโต้โงหัวขึ้นหยุดพักเล็กน้อย เขาทอดสายตามองไปยังเรือนร่างอันบอบบางของหญิงสาว จ้องดูผมสั้นประบ่างุ้มรับกับใบหน้า ผิวสีแทนไม่ออร่าแต่ก็ยังเนียนน่าลงลิ้น จุดพิเศษสุดก็เห็นจะเป็นขนาดของเต้านมนี่แหละที่ใหญ่บะล่ะเหิ้ม! เพียงวางมือลงไปนาบก็รู้สึกแล้วว่าเกินจะงุ้มไหว!
.
"สุด ๆ อ่ะนมใหญ่มากเลย บีบไม่มิดเลยอ่ะเธอ อืมมม"
ตวัดลิ้นลงมาเลียสลับกับดูดด๊วบ ๆ จนหัวนมแข็ง ซึ่งต่อให้หญิงสาววัยขบเผาะรายนี้จะต่อต้านแค่ไหน แต่บั้นท้ายที่แอ่นขึ้นตามย่อมบ่งบอกได้ว่าเธอเองก็เสียวอยู่ไม่น้อย
.
"พอแล้ว.. อ่ะอืม~ พอ~!"
.
"เฮ่ย.. ไอ้โต้แม่่งน้ำหีออกแล้วว่ะ หยดติ๋ง ๆ เลยมึงรีบเย็ดเข้าซิ! กูชักไม่อยากจะถือกล้องแล้วเนียะ"
เสียงเฟอร์นันโดตำหนิ ยอมรับตามตรงว่าแม้แต่ตอนนี้เองฝรั่งผมทองลูกครึ่งอิตาลีอย่างเขาก็ชักจะอดใจไม่อยู่ ทำได้แค่นั่งถ่ายภาพกับเอามือสาวดุ้นสืบพันธุ์สแตนบายด์รอเอาไว้
.
"ได้พี่ผมจัดให้เลย! แล้วก็ฝากอุดปากแม่นี่หน่อยนะพี่ปิเก้ ผมว่าแม่งร้องบ้านแตกแน่ถ้าผมแหย่ควยเข้าไป"
.
ปิเก้พยักหน้ารับ ทว่าเจ้าตัวไม่ได้เลือกใช้ฝ่ามือเพื่ออุดปาก เขาเลือกที่จะกระเถิบตัวขึ้นแล้วสะบัดผ้าเช็ดตัวออก ก่อนจะใช้ควยใหญ่ ๆ แข็ง ๆ ของเขายัดเข้าไปในปากของเรดี้แทน ส่วนมือที่เคยกดอยู่ปีเก้ก็จับมันมาแนบที่บั้นท้ายตัวเอง กระเด้าควยแทงปากไปพลางบังคับให้ผู้หญิงเอานิ้วแยงรูตูดให้ด้วย
.
"โอ้ก๊อดดด! โคตรฟินเลยโว๊ยยย! สวรรค์แท้ ๆ อีน้องเอ๊ยยย! อ๊าาาาา , อื้ออออ , อ่าาาาา , เยสสสส"
.
ฝ่ายหญิงได้แต่เอนอ่อนไปตามกระแสธารแห่งกามอารมณ์ น้ำตาเธอไหลเป็นทางเลอะเปรอะแก้ม ดวงตาตรึงเหลือบมองบนแกมขอร้องให้ปิเก้หยุดความวิตถารนี้ลงสักที ทว่ากลับทำได้ไม่นานตาเฉี่ยวคู่นั้นกลับต้องถลึงเบิกโพลงขึ้น! เมื่อถึงคราวของจริงจากเบอร์แบโต้! เขาเป็นอเมริกันผิวสีที่ขึ้นชื่อลือชาเรื่องขนาดขององคชาติมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แค่แยงควยเข้าไปสัมผัสหนังหีนิดเดียว จากที่อม ๆ อยู่แม่คนนี้ถึงกับสำลัก!
.
"อั้วววก! , แค่ก ๆ , แค่ก ๆ , แค่ก ๆ "
หล่อนบ้วนควยของปิเก้ที่ใหญ่อยู่แล้วออกมา ทั้งที่ยังมีเศษน้ำควยยืดตามติดมาด้วย แต่ถึงกระนั้นเบอร์เบโต้ก็ไม่ได้ให้เวลาเธอหายใจเลย เขาเม้มปากจับขาพาดไหล่ แล้วกระหน่ำบั้นเอวแยงแกนแข็งเข้าใส่แกมแคบของเธอแบบไม้ยั้ง!
.
"ตั๊บ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ , ตั๊บ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ "
.
"อ๊ายยยยย , โอ๊ยยยยย , อื้ออออ , พี่ขา~ โอ๊ยยยย! , เสียวหีจัง , โอ๊ยยยยย! , แรงไปแล้วค่ะ!"
"อื้อออ~! พี่! , พี่ขาาา! , พี่!!!!!"
.
"จะร้องห่าอะไรของมึงนักหนา นอนนิ่ง ๆ ให้กูเย็ดก็พอ อีสัด! , อื้อ! , อืิ้อ! , อื้อ! , เอ้ออออ!"
เบอร์แบโต้ตอบกึ่งคำรามอยู่ในคอ เขากำลังมันส์เอามาก ๆ มัดกล้ามของเขาเกร็งไปทั่วทั้งตัวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เย็ดถี่ ๆ เย็ดแรง ๆ แม่งยิ่งชอบ ผู้หญิงจะจิ๋มฉีกก็ช่างแม่งสิ ของ ๆ เขาหามาเองกับมือได้มาแล้วก็ต้องเอาให้คุ้มสิจริงไหม
.
ซึ่งดูเหมือนว่าปิเก้เองก็เห็นด้วย แม้จะเสียเซ็วฟ์อยู่หน่อย ๆ ตรงที่ผู้หญิงดันเห็นคุณค่าของควยคนดำแบบเบอร์แบโต้มากกว่า แต่เขาก็ไม่ท้อยังไงซะวันนี้ก็ต้องแตกใส่อีนี่ให้ได้ ว่าแล้วก็จัดแจงกระเถิบตัวขึ้นหน้าอีกครั้ง คราวนี้เขายกเอาไข่ทั้งดุ้นบดขยี้ลงไปบนใบหน้าเธอ ไล่ถูตั้งแต่หน้าผากมายังคางวนไปตามแก้ม สลับกับการเอาหัวควยแข็ง ๆ แยงไปตามซอกจมูก ซอกคอ เพลินเข้าหน่อยก็จับยัดเข้าไปในปาก ลึกจนเธอสำลักน้ำลายออกมา ทำเอาดวงหน้าสวย ๆ เต่ง ๆ ตึง ๆ ยู้ยี้เหยเกด้วยความขยะแขยง! ผมสั้นที่เคยเป็นทรงสวยงุ้มใบหน้า บัดนี้กระเจิดกระเจิงเปรอะน้ำเมือก
.
"ก็กูชอบของกูแบบนี้นี่หว่า จะทำไมวะเดี๋ยวบัด!"
เงื้องมือขึ้นมากะจะตบแม่งสักฉาด แต่ถูกเฟอร์นันโดผู้เป็นตากล้องรั้งเอาไว้ เขาส่ายหน้าไปมาเป็นสัญญาณว่าอย่าเลย ก่อนจะปล่อยมือของเพื่อนลง
.
"ใจเย็นก่อนไอ้เก้ กูยังไม่ได้จัดน้องเขาสักดอกแม่งช้ำหมดพอดี อย่าเห็นแก่ตัวเพื่อนกูขอร้อง! ไอ้ห่าเบอร์แบโต้นี่ก็ถึกเหลือเกิน เล่นหีอย่างเดียวเลยเสียวสัด ๆ อ่ะกูว่า! แม่งไม่รู้ว่าเหงื่อหรือน้ำเงีี่ยนผู้หญิงแม่งกระเด็นเปรอะหน้ากล้องกูหมด ห่าเอ๊ยยย!"
.
นึกว่าจะเป็นคนดีที่แท้ก็ระยำพอกันทั้งแก๊งค์ ผู้หญิงคนเดียวกำลังตกเป็นอาหารบุฟเฟ่ต์ของชายหื่นกามทั้งสาม ไม่มีทางเลยที่เธอจะรอดออกไปได้
.
"อืมมม , อืมมม , อือออ , อือออ"
ในเมื่อมีไข่คาปากอยู่เต็มประดาจะให้เธอทำอะไรได้ มุ่ยหน้าหลับตาดิ้นทุกท่วงท่าต่อต้านทุกอย่างก็แล้ว ไหนจะถีบจะหยิกจะตบจะตีแต่ก็ไม่เป็นผลเลย แรงเธอสู้ไม่ได้ด้วยประการทั้งปวง มิหนำซ้ำยังทำให้ปิเก้ที่เหมือนจะมีน้ำโหอยู่หน่อย ๆ เดือดดานซาดิสท์ขึ้นมาอีก
.
"มือว่างนักใช่ไหมแม่ตัวดี! เอามานี่เลยมา! มาชักว่าวให้กูนี่มา!"
.
"หมับ!"
.
"ฟับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ !"
.
"ใช่มันต้องอย่างงั้นกำแน่น ๆ สิ เยส! , โคตรคูลลล! , เอื้อออ! , อือออ! , อ่าาา!"
.
ตัดภาพมาที่เบอร์แบโต้ที่กำลังซอยหีอยู่ช่วงล่างบ้าง ตอนนี้เขาจับขาหล่อนไพล่ลงมาแล้วถ่างออกกว้างเป็นรูปตัวเอ็ม ตะแคงตัวเองนิดนึงแล้วก็กระแทกดุ้นแกร่งแท่งดำ ใส่เข้าช่องคลอดไปอีกยก!
.
"อื้อออ! , อ่าาา! , อื้อออ! , อื้อออ!"
.
"นมยังว่างพี่เฟอร์นันโด มา ๆ ผมเปิดพื้นที่ให้แล้วก้าวเข้ามาเลย! มามันส์ด้วยกันพี่"
.
"นมอีนี่นิ่มโคตร ๆ หัวนมชมพูด้วย!"
.
"อย่าดิ้นนักสิอีห่า! ชอบก็ร้องออกมา เสียวก็บอกว่าเสียวอย่าตอแหล!"
.
"โอ๊ยเจ็บบบ , เจ็บจัง , อย่านะเราไม่ไหวแล้ว เรารับไม่ได้อีกแล้ว , อร๊ายยยย! อุ๊บบบ.. อม.. อม.. ม.. ม "
.
ไอน้ำร้อนจากบ่อออนเซ็นยังคงฟุ้งระเหย ช่างเป็นอะไรที่โคตรจะเข้ากันเลยกับบรรยากาศแบบนี้ เฟอร์นันโดดีดก้นบุหรี่ทิ้งยิ้มกว้าง เขาเดินสาวควยโทง ๆ ตรงไปที่ขอบบ่อ ก่อนจะเอื้อมมือลงไปตักเอาน้ำอุ่น ๆ ขึ้นมาถังหนึ่ง
.
"เย็ดแม่งกูก็รอเจ้าภาพอย่างมึงเชิญอยู่นี่แหละ กูวางมือถือไว้ตรงขอบอ่างนี้นะ ไม่ต้องห่วงยังเรคคอร์ดอยู่ ลีลาพวกมึงแม่งโคตรกากอ่ะบอกตรง มันต้องกูนี่โว๊ย!"
จบประโยคลูกครึ่งหนุ่มผมทองก็ลงมือทำในส่ิงที่ไม่มีใครคาดคิด เขาสาดน้ำถังยักษ์เข้าใส่กลางวงบุฟเฟ่ต์เซ็กส์ทันที!
.
"ฮู้เร่!!! , ฮาเรฮูย่า!!!"
.
ไม่แตกกระเจิงเหมือนหมาโดนน้ำร้อนแฮะ! ยิ่งร้อนกับยิ่งคึกมากกว่าเก่า เหมือนได้ล้างคราบเหงื่อคราบไคลออกแล้วได้เรี่ยวแรงเพิ่มกลับมา เฟอร์นันโดเองก็ได้เพิ่มเติมเข้ามาร่วม เขายกขาคร่อมร่างเธอตรงกลางแล้วนั่งลง ชั่วอึดใจจึงค่อย ๆ สอดควยยาว ๆ ทรงยุโรปเข้าที่ร่องอก ใช้มือป้อมเต้านมเข้าหากันเล็กน้อย กระเด้าช้า ๆ เนิบ ๆ ให้ไอร้อนสัมผัสกันทั่ว ๆ ถึงได้ค่อยเร่งจังหวะขึ้น
.
ณ ขณะนี้ภาพที่ออกมาจึงเป็นการรุมสวิงกิ้งหญิงสาวที่เสื่อมสายตาผู้พบเห็นเป็นที่สุด ผู้หญิงคนเดียวนอนแน่นิ่งหมดแรงอยู่บนพื้นกระเบื้อง ปิเก้อยู่ส่วนบนนั่งเอาควยถูหน้าผู้หญิงพลางให้เธอเขี่ยควยตัวเองไปด้วย ตรงกลางเป็นลูกครึ่งเฟอร์นันโดที่กำลังคลึงหัวนมไปพร้อมกับการกะเด้าควยไถไปกับร่องอก สุดท้ายถึงจะเป็นเบอร์แบโต้ที่ตั้งแต่เริ่มจนป่านนี้ยังขยี้คริสตอริสอยู่อย่างไม่หยุดยั้ง! แต่ก็จวนจะเสร็จเต็มทีแล้ว!
.
"ตับ! ๆ ๆ ๆ ๆ , ตับ! ๆ ๆ ๆ ๆ , ตับ! ๆ ๆ ๆ ๆ"
.
"ใกล้แล้วอ่ะ.. ใกล้จะแตกแล้ว เร่งหน่อยก็ดีนะพี่ ๆ ผมกลัวน้องเขาหมดสติ"
.
"อืม.. ได้ นมแม่งนิ๊มนิ่มอุ่นดีแบบนนี้ กูว่าอีกไม่เกินนาทีกูไปอ่ะ"
เฟอร์นันโดผู้ท่าดีทีเหลวหันมาตอบน้อง แล้วก็หันกลับไปกัดฟันซอยบั้นเอวต่อยิก ๆ ๆ ๆ เร่งเครื่อง ทำให้ปิเก้ต้องตามน้ำไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ แม้จะยังไม่อยากเสร็จเท่าไหร่
.
"เออ ๆ กูแตกใส่ปากแม่งก็ได้วะ อยากเอาหีเหมือนกันนะเว่ยที่จริง! "
.
คนเดียวที่หมดโอกาสออกความเห็นใด ๆ ก็คือหญิงงามผูัรับเคราะห์ ขยะแขยงพวกมันทันทีตั้งแต่คำพูดแรก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าบทสนทนาเมื่อกี้กำลังจะทำให้เธอหลุดพ้นจากขุมนรก
.
"เอาสิ! เอาเร็ว ๆ เอาแรง ๆ อยากแตกนักก็แตกมา! แตกในหีเลยก็มา! มันจะได้จบ ๆ ไอ้พวกสัตว์นรก!!!"
.
หล่อนหลับตาคิดในใจ เพราะไม่เหลือเรี่ยวแรงใด ๆ อีกต่อไปแล้ว ทำได้ก็แค่เกร็งตัวถ่างขาออกกว้าง ๆ เอาหีไปตอดควย นมก็แอ่นขึ้นมาชนเอ็นอุ่นให้เสียดสีกันเยอะ ๆ ส่วนปากก็ดูดด๊วบ ๆ ให้ถี่เข้าไว้ ให้น้ำวิสุทธิ์พุ่งออกมาไว ๆ เธอจะได้เป็นอิสระ
.
โดยหารู้ไม่ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องประชด! สามหน่อจาก Parallel ดันคิดไปเองว่าสาวเจ้ามีใจและเกิดติดใจขึ้นมา เบอร์แบโต้ถึงกับตะโกนบอกพี่ ๆ ว่าผู้หญิงแฉะข้างในมาก น้ำเงี่ยนกระเซ็นออกมาอย่างกับปากถ้ำน้ำตก หล่อนกำลังจะถึงจุดสุดยอดด้วยฝีมือเราทุกคน ทุกคนก็เลยมีสีหน้าเปื้อนยิ้มออกมาอย่างมีความสุข แล้วก็ตกลงปลงใจว่าจะเสร็จพร้อมกันด้วยชุดคอมโบเซ็ตของแฮททริคฮีโร่!
.
"อ่าาา~! ผมเสร็จแล้วพี่ผมไปก่อนนะ , ฮึบ!"
"พรืด!"
เมือกสีขาวจากปลายควยเบอร์แบโต้ฉีดเข้าใส่กลีบผกาเป็นรายแรก เกิดเสียงดังฟู่~! ดังขึ้นมา พร้อมกับปลายเท้าหญิงสาวที่จืดจางลงไป!
.
"มาโว๊ยกูคนที่สอง กูขอแตกใส่ปากแทนล่ะกันเสียวเกินไปแล้ว อ่าาา! , อั๊กกก! , อ่าาา~!"
"พรืด!"
น้ำกามจากปิเก้จัดการที่ส่วนบน สาวเจ้าน้ำตาไหลพรากเธอหลุบสายตาไปทางอื่นหน้าบูดบึ้ง ก่อนที่เสียงดังฟู่~! แบบเดียวกันจะตามมา พร้อมกันกับปลายคาง , เส้นผม , จมูก , ปาก ใบหน้าทั้งหน้าที่ค่อย ๆ เลือนหายกลายเป็นควัน
.
"สันดาน! กูเป็นคนสุดท้ายเหรอ! แต่แค่แป๊บเดียวคงไม่ต้องใส่ใจมั้ง ของมึงดีจริงว่ะไอ้โต้คราวหน้าคราวหลังเรียกกูอีกได้นะ , อึบ!"
"พรึด!"
ถึงจะแตกทีหลังแต่ปริมาณเยอะที่สุด เสปิร์มจากหนุ่มลูกครึ่งหัวทองเฟอร์นันโดเก็บครบหมด มันพุ่งไปยังส่วนต่าง ๆ บนเรือนร่างโดยเฉพาะตรงหน้าอกใหญ่ ๆ ที่ใช้ค่อนข้างเยอะ แล้วก็เหมือนกัน.. มีเสียงดังฟู่~! ดังลากยาวเกิดขึ้น แล้วเรือนร่างอิดโรยอันสวยงามของสาวแรกรุ่นก็ได้หายวับกลายเป็นควันสีชมพู สลายตัวกลืนไปกับละอองไอน้ำในห้องอาบน้ำออนเซ็นแห่งนี้
.
.
สามหนุ่มแยกย้ายกันไปนุ่งผ้าเช็ดตัว พวกเขาหันหลังให้กันโดยไม่พูดอะไรกันมากนัก ซึ่งนั่นก็คงเป็นเพราะยังเหนื่อยกันอยู่ เบอร์แบโต้เดินมาหยิบสมาร์ทโฟนบนขอบอ่าง เขาตรวจเช็คไฟล์ภาพที่ได้ก่อนจะฉีกยิ้มพยักหน้าด้วยความพออกพอใจ
.
"โคตรดีอ่ะพี่เฟอร์นันโด มุมกล้องระดับนี้ถ้าหลอกว่าพี่เป็นตากล้อง AV มาก่อนผมก็เชื่อนะเนียะ"
.
"ก็ว่าไป.. เต็มที่พี่่ก็เป็นได้แค่ตากล้อง แต่ถ้าเป็นเจ้านั่นมันต้องระดับพระเอก!"
.
"ใช่.. เราโชคดีนะที่วันนี้ไอ้เจฟมันเข้าออฟฟิศช้า ถ้ามันรู้ว่าเบอร์แบโต้ได้ของดีอะไรมารับรองไม่เหลือมาถึงเราหรอก ไม่งั้นใคร ๆ เขาไม่เรียกมันว่านักเย็ด 7 ราตรีหรอกจริงไหม?"
ปิเก้เดินเข้ามาพูดเสริม พลางแตะไหล่เพื่อนทั้งสองเพื่อเป็นการขอบคุณ
.
.
ตัดภาพมายังเจฟเฟอร์ที่แอบดูอยู่ข้างนอก เขาปรับมุมมองมาที่รูปแบบปกติ สั่งยุติการบันทึกแล้วหันมาพรั่นพรึงกับตัวเองเบา ๆ ว่า ไอ้สิ่งที่เห็นเมื่อกี้มันคืออะไร?
.
"หนึ่ง คือ ผู้หญิงหายไปไหน?"
.
"สอง คือ กูจะรับผิดชอบควยแข็ง ๆ ที่โด่เด่ออกมานี้ยังไง?"
.
"ในเมื่อมือซ้ายที่กูใช้ชักว่าวประจำ มันขาดจากแขนกูไปแล้ว"
กระจัดกระจายจริง ๆ สมกับชื่อบท เพราะนอกจากจะบินเข้ามาโฉบเอาร่างของเจฟเฟอร์เอาไว้ไม่ให้หล่นลงไปตายแล้ว บนฟากฟ้ายังมีพวกมันอีกเป็นโขยง! ท้องฟ้าที่เคยสดใสแดดจัด ๆ บัดนี้กลับเต็มไปด้วยฝูงแมลงวันเป็นล้าน ๆ ตัว."อะไรกัน! พวกแกอีกแล้วหรอ!"."หึ่ง ๆ ๆ ๆ หึ่ง ๆ ๆ ๆ "."ฮู้ววว! ไม่รู้ยังไงเหมื่อนกันแต่ก็ขอบใจนะที่อุตส่าห์มาช่วย พาฉันลงไปข้างล่างที".กลุ่มก้อนแมลงวันดำขลับเป็นขยุยกระจายตัวไปเกาะตามแขนขาแล้วก็เสื้อผ้า ก่อจจะค่อย ๆ ลดระดับความสูงลงเรื่อย ๆ ตามที่ได้รับคำสั่ง พร้อมกันนั้นไฟสีเขียวในหูฟังก็เริ่มกระพริบปิ๊บ ๆ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่หางตาของเจฟเฟอร์ดันชำเลืองไปเจอเข้า เขาก็เลยมีความคิดที่จะดึงมันออกมาเช็ดดู จะได้รู้ว่าเป็นเพราะเจ้านี่รึเปล่าที่เรียกพวกแมลงวันมา แต่ทว่ายังไม่ทันจะทำอะไรเลย! จู่ ๆ หมู่ภมรอีกกลุ่มซึ่งอยู่อีกด้านของฟากฟ้าก็ชิงตัดหน้าเขาซะงั้น! พวกมันบินโฉบลงมาเป็นก้อนสีดำขนาดเท่าลูกบาส พุ่งมาที่ใบหูแล้วก็ดึงเอาหูฟังออกให้.ซึ่งพอวัตถุเล็กจิ๋วนั่นถูกส่งถึงฝ่ามือเท่านั้นแหละ ความฉิบหายก็บังเกิดทันที! คุณพระคุณเจ้าเอ๊ย! หล่นกระแทกพื้นสิครับจะเหลือเหรอ."ฟึบบบ! ,
ไหลพรืด ๆ อย่างกับบันไดเลื่อน ร่างอันอิดโรยของเจฟเฟอร์ไม่อาจต่อต้านเพราะดันเสร่อฝังตัวเองไว้ในทราย เป็นกรรมหรือความโง่ก็ไม่รู้แต่ที่รู้คือเจฟเฟอร์แม่งไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้ชัวร์ ๆ ตัวเขาลอยปลิวไปพร้อมกับทราย โดยมีพิกัดเป้าหมายอยู่ที่อุ้งตีนของเจ้าแซนดี้."อั๊ก! โอ๊ก! อั๊ก! แค็ก ๆ ใครจะไปรู้ว่ะว่ามันทำแบบนี้ได้ด้วย.. อั๊กกก! อึกกก!"."อุตส่าห์คิดว่าหลบพ้นแล้วแท้ ๆ ที่ไหนได้ดันโดนดึงเข้าไปหา อ๊วกกก! อั๊กกก! ตายห่าแน่กู!".หลับตาปี๋พลางรอจังหวะสูดลมหายใจเข้าเป็นระยะ ร่างหนาของเจ้าหน้าที่หนุ่มดำผุดดำว่ายจอมจมอยู่ในกระแสธารแห่งชะตากรรม เขาคาดเดาไม่ได้ว่าแต่นี้ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น เพราะลำพังแค่ประคองตัวไม่ให้สำลักทรายตายไปซะก่อนก็บุญแค่ไหนแล้ว.บางทีสาเหตุของเรื่องอาจเป็นเพราะเจ้าตัวนั้นชะล่าใจเกินไป ก่อนหน้านี้ตอนที่เจฟเฟอร์เพิ่งจะกลบทรายฝังตัวเองใหม่ ๆ เขาก็เอะใจอยู่แล้วเชียวว่าเจ้ายักษ์แซนดี้มันมีท่าทีแปลก ๆ เขาคิดเข้าข้างตัวเองมาตลอดว่ามันคงจะหาเขาไม่เจอ ก็เลยถอดใจก้มหน้าก้มตาเงินงกพลางเอาแขนจุ่มลงไปในพื้นทรายคล้ายกับว่าจะยอมแพ้แต่ที่ไหนได้เจฟเฟอร์ดันคิดผิด! เพราะชั่วพริบตาหลังจา
"ไม่ทันแล้วหมอ มันฟาดลงมาแล้ว อร๊ากกกกก!!!".เจฟเฟอร์ร้องลั่นเขายกมือขึ้นค้ำแม้จะรู้ดีว่าเป็นดั่งไม้ซีกงัดไม้ซุง แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่าเพราะท่วงท่าแต๋วแตกดังกล่าวนั่นเองที่ทำให้เจ้าตัวยังคงมีชีวิตรอด เมื่อหมอยูมิโกะที่อยู่อีกฟากหนึ่งของปลายสายได้ใช้ปฏิิภาณไหวพริบตะโกนสวนออกไปว่า."Drain!!!"มันดังซะจนเจฟเฟอร์คิดว่าแก้วหูตัวเองคงแตก มันดังจนลอดผ่านหูฟังออกมาแล้วก็ไปรันเข้ากับระบบคอมพิวเตอร์ภายในของเจ้าหน้าที่ภาคสนาม.เพียงเสี้ยวอึดใจวินาทีที่ฝ่ามือทรายใหญ่เบิ้มกำลังจะบดขยี้ร่างอยู่รอมร่อ ฝ่ามือของเจฟเฟอร์ก็จมบุ๋มลงไปเป็นหลุม แล้วพลังลมดูดอันเชี่ยวกราดก็เริ่มทำงาน มันดูดเอาเม็ดทรายมากมายเข้ามาเก็บไว้ในตัว กระบวนการทุกอย่างเหมือนกับตอนที่เจฟเฟอร์ทำกับก้อนความคิดผู้คนเป๊ะ ๆ ฝ่ามือเขาดูดด๊วบ ๆ สูบเอาทรายเป็นตัน ๆ เข้ามา ส่งผลให้อวัยวะของเจ้าปีศาจยักษ์เริ่มจะมีสภาพเว้าแหว่งเจียนอยู่เจียนไป ซึ่งไม่ใช่เฉพาะแค่มือแต่รวมไปถึงขาด้วย การ Drain อันยอดเยื่ยมทำให้ขาของมันเสียการทรงตัว พลันล้มตรึงลงหงายท้องหงายไส้."ตรึมมมมมมมม!".แต่ทว่ากับแขนขวาของเจฟเฟอร์นี่สิ ที่ลักษณะดูไม่ดีเอาซะเลย เจ้า
ร่างหนาค่อย ๆ กระเถิบตัวเองถอยห่างออกมาจากส้นตีนทรายเล็กน้อย พลางดึงหูฟังไร้สาย (ข้างเดียว) ที่หมอยูมิโกะให้มาตั้งแต่ตอนแรกออกมาเช็คดู เขาทั้งตบทั้งตีแล้วก็เคาะมันสลับกับการพูดขอความช่วยเหลือแบบกระซิบกระซาบ."ฮัลโหล! หมอ! ได้ยินผมไหมหมอ! ช่วยผมด้วย..".เงียบสนิทไม่มีสัญญาณตอบรับใด ๆ กลับมา มิหนำซ้ำการสั่นสะเทือนของคลื่นเสียงดังกล่าว ยังไปเรียกเอาบาทาของเจ้ายักษ์บิ๊กเบิ้มเอาเข้าให้."เหี้ยเอ๊ย! มันยกขาเตรียมจะกระทืบกูอีกดอกแล้ว! ย๊ากกกก!"."ฮึบ!!!".คราวนี้ไม่รอดลำตัวของเจฟเฟอร์โดนฝ่าเท้าทรายใหญ่ยักษ์อัดเข้าเต็มลำ ตัวเขากลิ้งหลุน ๆ คอพับไถลลากไปกับพื้นทราย กระอักเลือดแค๊ก ๆ เท่านั้นยังไม่พอเจ้าปีศาจทรายไจแอนท์ยังอุตส่าห์ตามมาเก็บงานของตน ด้วยการวิ่งปรี่เข้ามาใส่ง้างกำปั้นมาแต่ไกล หวังจะเผด็จศึกเขาด้วยหมัดขวาตรงไม่หลงติดยา!."ตรึมมม!!!".ชายหนุ่มวาร์ปตัวหลบหมัดดังกล่าวได้ราวกับปาฏิหาริย์ เขาโคตรจะงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ถึงยังไงความสำคัญของการติดต่อหมอยูมิโกะให้ได้ ก็มีค่ามากกว่า จึงรีบวิ่งตื๋อหนีออกมาตั้งหลักให้ไกลขึ้นกว่าเก่า ในขณะที่อสูรกายจัมโบ้กำลังโงนเงนตั้งตัวเตรียมจะโจมตี
พื้นทรายรอบตัวทั้ง 360 องศาพุ่งทะยานขึ้นเป็นแท่งเสา มันโผล่พรวดเป็นลำ ๆ ขนาดสูงใหญ่ตระการตามากกว่าตึก 8 ชั้น เจฟเฟอร์ยืนขาแข็งทื่อแหงนมองมันจนคอเป็นเอ็น เขาตกตะลึงจนก้าวขาไม่ออก ไม่มีทางหนีไม่มีที่ซ่อน ทุกทิศทุกทางถูกล้อมไว้ด้วยแท่งทรายหลายสิบต้น การผุดขึ้นดังกล่าวทำให้เม็ดทรายบางส่วนกระเด็นหลุดออกมา ซึ่งกว่าจะหล่นลงสู่พื้นได้ก็ใช้เวลามากกว่า 10 วิบ่งบอกถึงความอลังการใหญ่ยักษ์ ด้วยสเกลที่เทียบได้กับภูเขากับเห็บหมา จึงแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่ชายพิการแขนขาดอย่างเจฟเฟอร์จะต่อกรกับมันได้."แสกนข้อมูลวิเคราะห์องค์ประกอบ"ชายหนุ่มสั่งการซุ่มเสียงสั่นเครือ.ทันใดนั้นภาพที่เห็นในมุมมองบุคคลที่หนึ่งก็ปรากฏเป็นเคอร์เซอร์กระพริบแป๊บ ๆ วิ่งไล่แสกนแท่งทรายต้นหนึ่งตั้งแต่บนยันล่าง ตัวเลขข้อมูลวิ่งยึกยืออยู่ริมจอรอการประมวลผล."เราอาจจะแค่กลัวไปเอง บางทีในแท่งทรายนั่นอาจจะมีตัวอะไรซ่อนอยู่ ตัวที่ใช้ทรายในการข่มขู่ศัตรูคล้ายกับหางของงูหางกระดิ่ง..".ชุดข้อมูลยังคงวิ่งต่อไป ในขณะที่ขาทั้งสองข้างก็สั่นรัวพอ ๆ กัน เขากำลังจะจมลงไปเรื่อย ๆ ด้วยผลพวงจากเม็ดทรายข้างบนที่หล่นลงมาทับถม."ติ๊ด! ๆ , ติ๊ด! ๆ
ตัดภาพกลับมายังชั้น 4 ด้านหลังผนังเมือกเจลกันอีกที หลังจากที่ได้สร้างความวินาศสันตะโรให้แก่ชั้นล่างมาอย่างต่อเนื่อง บัดนี้เจฟเฟอร์ บัตเจนแลนด์ของเราก็เหมือนจะโดนเอาคืนบ้างซะแล้ว เพราะจู่ ๆ เจ้าโบกี้รถไฟอันเป็นยานพาหนะเพียงอย่างเดียวก็ชักจะเริ่มพยศ มันดันทะลึ่งทำความเร็วขึ้นเองโดยที่เขาไม่ได้สั่งหรือทำอะไร ความเร็วดังกล่าวมากขึ้นเรื่อย ๆ จนเกือบทำให้ล้อกระเด็นตกจากราง ทั้ง ๆ ที่บริเวณนี้เป็นแค่ผืนทรายราบ ๆ ไม่ได้มีความสูงชันเหมือนตอนที่ปล่อยรถลงมาสักหน่อย"เฮ่ย! เฮ่ย! เร็วไปแล้ว! ชักไม่สนุกแล้วนะเพื่อน เหวอ ๆ ๆ ".เจ้าหน้าที่แขนพิการแหกปากร้องลั่นแข่งกับเสียงล้อเหล็ก ที่กระเด้งกระดอนครูดกับรางอย่างผิดวิสัย ครั้นพอลองชะโงกหน้าออกไปดูก็เห็นแต่ประกายไฟเป็นเส้น ๆ แฉลบออกมาจากใต้ท้องเสียงดังอี๊ดดดดด! น่าเสียวไส้!."หมอ! แม่งไม่โอเคแล้วหมอ! โบกี้มันจะคว่ำก่อนไปถึงแล้วหมอ! ว๊ากกกก! อ๊ากกกก!!!".โบกี้เหล็กยังคงบดล้อเข้ากับราง มันวิ่งส่ายยึกยือไปมาฉวัดเฉวียนคล้ายกำลังจะเสียศูนย์ การเหวี่ยงแต่ละครั้งก็แทบจะทำให้ตัวถังพลิกคว่ำอยู่รอมร่อ บางจังหวะก็ถึงกับยกล้อลอยพ้นพื้นเอียงกระเท่เร่ชวนให้ลุ้นร