คุณคิดว่า "ความรัก" คืออะไร บางคนว่าความรักคือการให้ บางคนว่าความรักคือสิ่งสวยงาม บ้างก็ว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์อยู่ได้ทุกที่เกิดขึ้นได้กับทุกคนไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ ผู้หญิงหรือผู้ชาย จะชายกับชาย หรือว่าจะหญิงกับหญิง หรือแม้แต่ความรักที่มีต่อสัตว์ หึ ๆ ขอพูดตรง ๆ จากใจจริงตรงนี้เลยครับว่า "ความเงี่ยน" ก็เช่นกัน
.
แล้วคนที่น่าจะเข้าใจสิ่งนี้ดีที่สุดก็คงจะหนีไม่พ้นเจฟเฟอร์ เคยได้ยินแต่คำว่ากล้วยหักมุก มาวันนี้เขาเข้าใจแล้วว่าอาการ "จู๋หำกุด" นั้นเป็นยังไง เริ่มจากวินาทีแรกที่พวกมันเริ่มโหยหากันและกัน เสียงครางแบบลากยาวตื๊ด ๆ เมื่อครู่อยู่ห่างจากเขาไปทางขวามือราว 30 เมตร มันเป็นเสียงของซอมบี้โรบอทตัวเมีย ที่โดนจับแหกขาฉีกเป็นตัว V แล้วก็ถูกจับทุ่มลงกับพื้น!
.
ในชั่วขณะจิตนางถูกซอมบี้เพศผู้มากกว่า 10 ตัวรุมขย้ำ! ตัวที่ไวสุดสัปทานพื้นที่ตรงกลางโดยการเล่นงานที่ร่องหี เจฟเฟอร์เห็นกับตาตัวเองถึงแท่งควยสีเงินแพลตตินั่ม อันเงางามวาววับ ชักออกมาทีเรียกได้ว่าเรืองแสงขาวโอโม่ ไฮโซผิดกับชิ้นส่วนของตัวอื่นลิบลับ ดูท่ามันคงจะเป็นโรบอทผู้มีอันจะกินกระมัง เพราะจังหวะที่มันเสียบเข้าใส่โพรงหีตัวเมียไปนั้น น้ำมันหล่อลื่นในช่องเสียวนี่ถึงกับแตกซ่านในครั้งแรก!
.
เหมือนอีหุ่นจะพอใจเพราะมันยิ้ม มันยังคงส่งเสียงครางแบบดิจิตอลออกมาอย่างต่อเนื่อง สลับกับการชูตูดขึ้นให้สูงหวังเปิดทางให้หุ่นเพศผู้อีกตัว เสียบควยใส่รูก้นจากทางด้านล่าง! กระสุนความเงี่ยนกราดเข้าใส่พวกมันทุกตัวในโซนนี้ เพราะงั้นเป้าหมายหลักที่ว่าด้วยเรื่องของอะไหล่ จึงเพี้ยนเสียงไปกลายเป็นคำว่า "อะไร" ไปอย่างที่เห็น ตัวเมียก็วอนท์ควย! ในขณะที่ตัวผู้ก็(คางช้วย)! นั่นล่ะคือสิ่งที่เกิดขึ้น
.
ตัวผู้ในกลุ่มลงทุนสอดตัวเข้ามาหงายหลังใส่พื้น ทำตัวเหมือนเป็นช่างซ่อมเครื่อง แต่เชื่อเถอะว่าแลกกับรูก้นรูปฟันเฟืองฟิด ๆ แล้ว แท่งควยทรงสกรูของมันจะกะหน่ำเด้าสวนขึ้นฟ้าให้เกลียวหักคาไปเลยก็ยังไหว!
.
"เป๊ง! , เป๊งงง! , เป๊ง! , เป๊งงง! , เป๊ง! , เป๊งงง!"
.
เสียงเหล็กกระทบกันโรมรันรุนแรง หุ่นยนต์สาวแทบแยกไม่ออกว่าตอนนี้ตนเองเป็นฝ่ายรุกหรือฝ่ายรับ เพราะว่าผัวแม่งเยอะมาก ๆ กลีบบนก็โดนยกขาขึ้นพาดไหล่กระแทกซอยไม่ยั้ง ในขณะที่ข้างล่างก็โดนเสียบชนักจนตูดลอยดีดกระเด้งตัวสั่นกระเพื่อม หนำซ้ำยังมีโรบอทซอมบี้ตัวอื่น ๆ อีกที่พยายามหารูในการแยง
.
พวกมันจับแขนเธอชูขึ้นจนสุดเหยียด ก่อนจะสอดแท่งควยตัวเองเข้าใส่ใต้ซอกรักแร้พับแขนลงบีบให้ฟิด จากนั้นก็กระเด้าบั้นเอวเย็ดหลืบรักแร้สอดใส่เสียดสีจนเกิดประกายไฟ! ด้วยความเมามันส์! แขนซ้ายแขนขวาโดนหมด ไม่เว้นแม่แต่ช่องปาก ณ ตอนนี้เหมือนอีหุ่นนี่จะหุบรอยยิ้มอันโสเภณีของมันลงแล้ว เพราะจู่ ๆ ก็มีลูกอัณฑะที่ทำจากหัวน็อตยัดเข้าปากมาซะได้ สามีอีกคนร่อนสะโพกวนเป็นเลขแปด มันโก่งขาเกร็งเอาไว้เพื่อไม่ให้น้ำหนักตัวทับใส่โครงหน้าเมียให้ชำรุด
.
เธอไม่ดิ้นสักแอะไม่แม้แต่จะต่อต้าน น้ำหีที่พ่นกระจายดูละม้ายคล้ายกับก็อกน้ำซันว่าที่โหยหาพรีเซนเตอร์ เนื่องด้วยจักรกลนางนี้ก็เงีี่ยนพอ ๆ กัน ต่อให้เธอจะโดนรุมกระทำแค่ไหน แต่หารู้ไม่ว่าลับหลัง ผัวหลวง , ผัวน้อย , ผัวเล็ก , ผัวใหญ่ ของเธอแล้ว มือเรียว ๆ ที่มีลักษณะเป็นซี่โลหะนี่แหละ ที่กวักเรียกซอมบี้จักรกลตัวอื่น ๆ ให้มาร่วมปี้ร่วมเย็ด
.
มันคือโรงทานที่สำราญระดับบุฟเฟ่ต์ ซึ่งคราวนี้ล่ะมึงเอ๊ยเรียกได้ว่ามั่วกันยิ่งกว่างูเขียว พันกันอีรุงตุงนังเพศผู้เพศเมียแยกกันแทบไม่ออก กระสุนทั้ง 5 แสนดอก ทำให้สิ่งเดียวที่พวกนี้คิดออกคือการปฏิสนธิ
.
ไอ้ควยแพลตตินั่มคือตัวแรกที่โดน มือเรียวแหลมเฟี้ยวสอดเข้ามาจากทางด้านหลัง พลางกรีดหัวนมของมันจนเกิดเป็นรอยถลอก โรบอทเพศเมียที่มันไม่รู้จักถูหีเข้าใส่ก้น แถมยังรูดมือข้างเดิมอันนั้นลงมาคลึงที่พวงอัณฑะ ทั้งที่ในส่วนของไข่เองแม่งยังคงเด้งดึ๋งดั๋งจากเอฟเฟ็คหลังการเย็ดอยู่เลย
.
ไอ้ตัวที่นอนเย็ดตูดอยู่ก็ด้วย! ของมันนี่หลอนหน่อยเพราะแม่สาวโรบอทปริศนาเล่นมุดขึ้นมาจากกองขยะแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียง มิหนำซ้ำยังฉวยเอามือของมันมานาบที่นมเธอ ๆ เป็นลูกใครหลานใครอันนี้ไม่รู้ ๆ แต่ว่าฟินจริงยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด ได้จับนมฟรี ได้เย็ดตูดฟรี เป็นใครจะไม่เอาล่ะจริงไหม?
.
นี่คือโซน 30 เมตรแห่งความกระสัน โรบอททุกตัวตกอยู่ในภวังค์นี้หมด ไอ้ตัวที่เอาไข่ยัดปาก ไอ้ตัวที่เย็ดรักแร้จนไฟลุก ล้วนแต่โดนจู่โจมจากซอมบี้เพศเมียที่เงี่ยนพอ ๆ กันหรือมากกว่า พวกมันทุกตัวไม่จำเป็นต้องรู้จักกันมาก่อน อะไรก็ได้ขอให้ได้สบายตัว จะหญิงเอาชาย , จะชายเอาหญิง ความสัมพันธ์ซ้อนทับกันแบบนี้ จากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสี่ จากสี่เป็นสิบหก มากขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับเลขยกกำลังในสูตรคณิตศาสตร์
.
ซึ่งในที่สุดเจฟเฟอร์ก็ถึงกับทนไม่ไหว!
.
"เหี้ยแล้วไงกู.. นี่กูทำอะไรลงไปวะเนี่ยะ อุบาทว์ลูกตาชิบหาย!"
เขาอุทานระหว่างเหลือบตามองดูนิ้วมือนิ้วเท้า กับพิกาจูของตัวเองที่กำลังควันขึ้นหลังการยิงสำเร็จ
.
"ถ้าเป็นเนื้อแนบเนื้อเหมือนคนทั่วไปกูจะไม่ว่าเลย แต่นี่แม่งมีแต่เหล็ก กระทบกันหลายครั้งเข้าจะได้ออกมาเป็นดาบน้ำงามขึ้นรูป แทนที่จะเป็นลูกเป็นหลานเฉกเช่นมนุษย์เขา! แหวะ! จะอ้วก!"
.
"หมดอารมณ์กันพอดี ไม่ไหว ๆ ดูกระเจี้ยวกูสิ มองลอดผ่านกางเกงลงไปเทียบกันแล้วยังเล็กกว่านิ้วก้อยตีนด้วยซ้ำ งามไส้ชะมัด!"
.
สายลับหนุ่มบ่นอุบดูทรงแล้วการจะลบภาพเหล่านี้ออกจากลูกตา คงต้องล้างหน้าด้วยยาฆ่าเชื้อหรือไม่ก็น้ำเกลือจากทะเลบริสุทธิิ์
.
.
กระสุนพลังเงี่ยนของเขาอานุุภาพรุนแรงกว่าที่คิด แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธความจริงที่ว่ามันมีจำนวนอยู่เพียงแค่ 5 แสนนัดเท่านัั้น ยังมีซอมบี้โรบอทอีกกว่าครึ่งที่ไม่ถูกยิง และพวกมันก็กำลังหนีตายกันจ้าล่ะหวั่น พอเจฟเฟอร์ลองหันหน้าไปเช็คทางฝั่งซ้ายดูบ้าง ตอนนั้นแหละที่เขาได้เจอ!
.
จักรกลบุโรทั่งทั้งเพศผู้และเพศเมียวิ่งกันฝุ่นตลบ ตััวไหนพลาดสะดุดล้มก็จะโดนลากเข้ามาเย็ด โดนรุมกินโต๊ะเสียบหน้าเสียบหลังเหมือนกับเหตุการณ์ในข้างต้น ต่างกันตรงที่คราวนี้ไม่ใช่การสมยอมอย่างแน่นอน มันคือการข่มขืนแบบร้อยเปอร์เซ็นต์ ฟังได้จากเสียงครางที่เปลี่ยนไปก็รู้
.
/ท่าเย็ดที่ท่านเรียก ไม่สามารถให้บริการได้ในขณะนี้... Sorry the sex with you've dialed cannot be connected please try again later/
.
น้ำเสียงราบเรียบแข็งกระด้างราวกับหลุดออกมาจากเครื่องรับอัตโนมัติ ดวงตาของพวกมันค้างเติ่ง นอนแน่นิ่งไม่ไหวติง ปากขมุบขมิบพร่ำบ่นถึงแต่ประโยคเดิม ๆ ซ้ำ ๆ เพราะได้รับการโปรแกรมมาแค่นี้
.
/ไม่มีสัญญาณตอบรับ.. จากการร่วมรักที่ท่านเรียก.. ก.. ก/
.
/ขอโทษค่ะ.. ท่าเย็ดที่ท่านเรียก ยังไม่เปิดให้บริการ กรุณาติดต่อ.. อั๊ก..ก.. อ่ะ.. อ่าาา.. อ่าาา
อ่ะ.. อ่าาา.. อ่าาาา.. อ่ะ.. อ่าาาา.. อาาาา.. please stop please...e....e please!!!/
.
/อืม..ม..ม เรี่ยวแรงของคุณใกล้จะหมด กรุณาเติมแรงด้วยคะ.. อ่า..า..า/
.
.
"เป๊ง! , ป๊างง! , เป๊งง! , ป๊างงง! , เป๊ง! , เป๊ง! , เป๊ง! , เป๊งงง!"
.
.
จะไม่สงสารก็ดูจะวิตถารเกินไปสาบานได้ว่าเจฟเฟอร์ได้ยินแต่ถ้อยคำแบบนี้จริง ๆ สำหรับกลุ่มโรบอทโซนทางซ้าย พวกมันไม่ว่าจะเป็นตัวผู้หรือตัวเมีย ต่างถูกกระทำทั้งที่ไม่สมยอม โดนขึ้นคร่อม , โดนจับขึงพรืดกับพื้น , ล่วงล้ำต่ำทรามสารพัด เย่อร์ใส่ทุกท่าทุกลีลาไม่ว่าจะเป็นอวัยวะส่วนไหน ขอแค่มีรูเป็นพอ
.
ในพื้นที่มากกว่า 4 ไร่ล้วนเต็มไปด้วยโรบอทซอมบี้ที่กระสุนเงี่ยนยิงมาไม่ถึง ไม่มีทางหนี! ไม่มีที่ซ่อน! ทำได้เพียงวิงวอนด้วยประโยคติดปากของสาวโอเปอร์เรเตอร์ที่ได้รับการโปรแกรม
.
.
กลุ่มควันจากปลายนิ้วเริ่มจากหายไป เจฟเฟอร์เริ่มฟื้นฟูพลังกลับคืนมาอีกครั้ง แต่พวกมันนี่สิที่เหมือนจะกลัดมันอย่างไม่หยุดหย่อน! ดูลักษณะแล้วแผนการของเจฟเฟอร์เหมือนจะดีเกินเหตุ เม่ือฟลอร์ระเริงเซ็กส์ที่เขาเป็นคนสร้าง ชักจะเริ่มลุกลามบานปลายจนคุมไม่อยู่
.
"ได้ไงกัน! มีโรบอทที่เป็นเด็กด้วยเหรอวะ?! "
.
"ทะ..ทำไมกูถึงไม่เคยรู้มาก่อน!"
.
"แกร๊กกก!"
เขารีบซูมภาพข้ามหัวกลุ่มเซ็กส์หมู่ทั้งสองโซนโดยพลัน ข้ามทั้งฝั่งที่เงี่ยนปะทะเง่ียน ข้ามทั้งฝั่งที่โดนข่มขืนล่วงละเมิด แล้วก็เจอเข้าจริง ๆ กับโรบอทที่ยังเล็กอยู่ ด้วยความที่โรบอทกลุ่มนี้นั้นตัวเล็กมากก็เลยโดนพวกผู้ใหญ่ที่อยู่ข้างหน้าบังเอาไว้หมด แต่ครานั้นกระสุนเจ้ากรรมก็ยังอุตส่าห์ลอยมาถึง ทีนี้ก็ลองจินตนาการดูสิครับว่า จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกจักรกลเด็ก ๆ บ้าง
.
"เวรเอ๊ย! นี่กูยังรู้สึกผิดไม่พออีกเหรอวะ ฟังเสียงโอเปอร์เรเตอร์พวกนั้นร้องโอดโอยกูยังทรมานใจจะแย่ นี่ยังต้องมาดูเด็กเล่นเซ็กส์กันก่อนถึงวัยอันควรอีก นี่กูทำอะไรลงไป! เวร! เวร! เวร!"
.
"น้าขอโทษนะเด็ก ๆ น้าขอโทษ!"
.
สาเหตุที่เจฟเฟอร์ต้องพูดเช่นนี้ออกมาก็เพราะซอมบี้พวกนี้มันเด็กเหลือเกิน ตีเป็นคนก็น่าจะสูงราว 120 - 140 ซม. เป็นเพียงเด็กประถมหรือเด็กอนุบาลเท่านั้น ในระยะห่างที่ลึกไกลเข้าไปจากพวกผู้ใหญ่หลายกิโลเมตร ปรากฏว่าหุ่นยนต์อนาคตของชาติ กลับเพิ่งเคยสัมผัสได้ถึงรสชาติของความเงี่ยนได้เป็นครั้งแรก กระสุนกำหนัดกามของเจฟเฟอร์ ได้เปลี่ยนให้สมองเด็กที่เปรียบเสมือนผ้าขาวกลายเป็นผ้าอนามัยเปื้อนอสุจิ
.
ส่งผลให้พวกเด็กหญิงรู้สึกคันหี ในขณะที่พวกเด็กชายก็เร่ิมจะเหงาควย แต่ครานั้นพวกเขาก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าอะไรคือการเอากัน ภาพที่ออกมาจึงเป็นการวิ่งเข้าหากันอันแสนอัปยศ กลุ่มก้อนเด็ก ๆ ตรงนี้รุมทึ้งกันนัวเนียฉีกแขนฉีกขากันและกัน จนอะไหล่หลุดออกมาเป็นชิ้น ๆ บางตัวก็คอหลุด! บางตัวก็แขนขาด! ในขณะที่บางตัวหลุดออกมาแต่ลำควย! เอาไปทำไมน่ะเหรอ? ก็เอาไปช่วยตัวเองน่ะสิ!
.
เจฟเฟอร์ซูมดูอยู่ไกล ๆ ถึงกับหน้าซีด จากต้นบทจนใกล้จะจบไม่มีบรรทัดไหนเลยที่เขาจะมีอารมณ์ทางเพศกับสิ่งที่ทำลงไป ยิ่งมาเห็นจะ ๆ กับตาตัวเองว่าโรบอทเด็กหญิงแม่งเอาควยที่ดึงขาด สายไฟห้อยระโยงระยางมาแหย่ใส่หีตัวเองเขาก็ยิ่งช็อค! เธอยังเป็นเด็กอนุบาลอยู่เลยมั้ง แต่ก็ยังกล้าทำแบบนี้ได้โดยไม่อายดินอายฟ้า
.
ฟากฝั่งเด็กชายเองพอชิงแขนท่อนหนึ่งมาได้ปุ๊บ ก็เอามาประกบถูที่ควยตัวเองปั๊บ เขาถูขึ้น ๆ ลง ๆ ซีดปากอื้ออ้า แม้จะตะกุกตะกักไปบ้างแต่ก็ดูมีความสุขเหลือเกิน ซึ่งนี่ล่ะน๊าาา! ที่เขาว่าพ่อแม่ไม่สั่งสอน แต่ก็จะให้สอนได้ยังไงเล่า! ในเมื่อพวกผู้ใหญ่ที่อยู่เบื้องหน้าเอง ก็ยังมั่วกันยิ่งกว่าหมาจรจัด!
.
"แกร็กกก!!!"
เสียงฟังค์ชั่นการซูมในม่านตาพับตัวกลับ
.
"ไม่ไหวแล้วโว๊ย! กูทนดูต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว! ไม่รู้หรอกนะว่าพวกมึงจะเสร็จกันเมื่อไหร แต่ดูทรงแล้วต่อให้เสร็จแม่งก็เข้าคู่กันใหม่อยู่ดี กระสุนเงี่ยนของกูแม่งอันตรายกว่าที่คิด!"
.
"ความกระสันขององค์หญิงบวกกับความคิดของหุ่นยนต์แค่ 4 ตัว ย้ำว่าแค่ 4 ตัวจริง ๆ นะ! สำหรับวัตถุดิบในการคลาฟท์กระสุนขึ้นมา ให้ตายเถอะ! บ้าบอชะมัด! ไม่เอาแล้ว..ว..ว.. ปีนขึ้นเสาไฟรอยานมารับดีกว่า ขืนทนอยู่ที่นี่ต่อไปหัวใจวายตายกันพอดี"
.
คิดได้ดังนั้นเจฟเฟอร์จึงตัดสินใจทิ้งฟลอร์ระเริงเซ็กส์บนกองขยะแห่งนี้เอาไว้เบื้องหลัง พลางกลับหลังหันค่อย ๆ ย่องแล้วก็ถอยห่างออกมา โดยมีเป้าหมายอยู่ที่เสาไฟฟ้าแรงสูงขนาดใหญ่ ที่มีองค์หญิงนาตาชากับไอ้คนใช้มีด แสตนบายด์รออยู่ข้างบน
.
.
และระหว่างซอยเท้าจึกจักอยู่นั้นเอง จู่ ๆ เจ้าตัวก็คิดขึ้นมาได้!
.
"เอ้อใช่สิ! เราลืมไปซะสนิทเลยว่าสองคนนั้นแม่งไม่ถูกกันนี่หว่า ชิบหายล่ะ! จะเป็นไงบ้างวะเนี่ยะ! เห็นทีต้องเร่งฝีเท้าแล้ว , ฮึบ!"
.
จากย่องเปลี่ยนเป็นเดินจากเดินเปลี่ยนเป็นวิ่ง ดีีที่ไม่ต้องถึงขั้นสปริงท่อนขาออกบินด้วยโหมดความเร็วสูง เพราะเพียงชั่วครู่ไม่นานเกินหนึ่งน้ำแตกเจฟเฟอร์ก็มาถึง ยอดเสาไฟร้างสูงตระหง่านเด่นหลาอยู่ตรงหน้าเขา เขารีบแหงนคอมองขึ้นไปตรงยอด เจตนาจะเช็คว่าทั้งสองคนเป็นยังไงกันบ้าง แล้วก็นะ! ซื้อหวยไม่เคยถูก! เป็นอย่างที่เขาคิดไว้เป๊ะ!
.
"กรี๊ดดดดด! แกไสหัวไปเลยนะใครให้แกตามฉันขึ้นมาบนนี้มิทราบ ไอ้คนใจร้าย! "
องค์หญิงตะโกนลั่น พลางก้มหน้าลงมาด่าทอ
.
"......."
ไอ้มือมีดเลือกที่จะไม่ตอบ มันซ่อนความรู้สึกไว้ภายใต้หน้ากากไหมพรมของมัน ได้แต่จ้วงมือจ้วงเท้าป่ายปีนขึ้นมาให้ถึงยอดในจุดที่องค์หญิงครอบครองอยู่
.
"ไม่นะ! ไม่! อย่าขึ้นมา! อยากโดนดีเหรอ นี่แหนะ!"
.
"พลั๊ววว!"
พื้นรองเท้าพุ่งลงมาโดนหน้าอย่างรุนแรง เล่นเอานักฆ่าปริศนาชักจะมีน้ำโห
.
"คู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกันหรอกองค์หญิง ยังไงท่านก็ต้องไปกับผม.. อย่าให้ผมต้องใช้กำลัง! หึ๊ยยย!!!"
.
"ไม่นะ!.. อย่าเข้ามานะ!.. กรี๊ดดด! , ช่วยด้วย~!"
.
กลายเป็นการกระโดดตบตีนกันไปมาอยู่บนยอดเสาสูง พวกเขาไม่กลัวหล่นกันลงมารึไงก็ไม่รู้ แต่ที่รู้แน่ ๆ คือยานลำใหม่ที่ไอ้มือมีดกล่าวถึงแม่งมีอยู่จริง ๆ เจฟเฟอร์แหงนคอขึ้นไปในองศาที่สูงกว่าเดิม เขาสัมผัสได้ถึงกลุ่มเงาสีดำขนาดใหญ่ที่ปกครองท้องนภาจนคล้ายจะเป็นเมฆ แสงสว่างจากดวงอาทิตย์ดับมืดลงในบัดดล เหมือนยานลำนี้ไม่ได้มารับแค่คนสองคน เพราะดูจากขนาดกับรูปทรงแล้ว ต่อให้ยัดหมู่บ้านเข้าไปทั้งตำบลก็ยังไหว
.
"เฮ้! พวกคุณสองคนน่ะหยุดตีกันได้แล้ว ยานมารับแล้วนะ! สนใจโลกภายนอกบ้างเซ้!"
สายลับหนุ่มป้องปากตะโกนสวนขึ้นไป ระหว่างนั้นตัวเขาเองก็ได้ป่ายปีนขึ้นมาด้วย
.
กลายเป็นคำพูดสงบศึกที่เห็นผลอย่างทันตา เพราะจู่ ๆ ลำแสงทรงกระบอกสีฟ้าขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางราว 1. 5 เมตร ก็พุ่งลงมาจากตัวยาน มันคลุมครอบใส่พวกเขาเอาไว้มิดชิด วินาทีที่ลำแสงประหลาดนั่นเริ่มดำเนินการ ทั้ง 3 ชีวิตก็เลยวาร์ปมาหล่นตุ๊บ! ที่ภายในของยานแทน!
.
"โครมมม~!"
.
"อูยยย.. เจ็บ ๆ ๆ ไม่ได้เกร็งตัวซะด้วย ตูดกระแทกพื้นเต็ม ๆ เลยกู อูยยย!"
ทำปากจู๋เหยเกเจ็บปวด แต่ก็มิได้มีใครสนใจเจฟเฟอร์เลยสักคน
.
ไอ้มือมีดเจ้าของยานทำท่าเคร่งขรึม มันสาวเท้าเดินเข้าไปหาองค์หญิงนาตาชา พลางส่งมือให้หมายจะฉุดเธอให้ลุกขึ้นแต่กลับโดนปฏิเสธ
.
"เพลี๊ยะ!"
มือเรียวตบทิ้งอย่างไร้เยื่อใย ถึงครั้งนี้จะปลอดภัยแต่เจ้าหล่อนก็ยังไม่แน่ใจอยู่ดีว่าจะต้องเจอกับอะไรอีก
.
"ไม่ต้องมาทำดีกับฉัน ฉันเคยนั่งยานแบบนี้มาแล้วหนหนึ่งก่อนจะโดนยิงตก! โถ่..ก็ยานแบบเดียวกันล่ะนะ! ไม่สำนึกบุญคุณหรอกบอกเลย! ตกลงแกจะพาฉันไปไหน? แกต้องการอะไรจากฉันกันแน่ไอ้คนเฮงซวย!?"
.
เจฟเฟอร์ได้ยินถึงกับหูผึ่งเขาอาจจะเถลไถล จนคนอ่านลืมไปแล้วว่าภารกิจของเขาคืออะไร แต่เจ้าตัวนั้นยังคงจำได้ขึ้นใจว่าอะไรคือส่ิงที่ต้องรับผิดชอบ และตอนนี้โอกาสของเขาก็มาถึงแล้ว
.
เดินอ้อมกลับไปอีกฟากของผนังยาน ไอ้คนใช้มีดเปิดเอามีดสั้นเล่มใหม่ออกมาจากที่เก็บของ ก่อนจะสอดมันไว้ที่เอวพลางเอ่ยคำขึ้น
.
"หึ.. ก็กลับบ้านท่านไงองค์หญิงถามได้.."
.
"อลาลัสอ่ะนะ..?"
นาตาชาทำหน้างงย่นคิ้ว
.
"ใช่ครับ.. แต่ต่างกันนิดหน่อยตรงที่มันเป็น.. เอิ่ม.. ม.. ม"
.
.
" อลาลัส เวอร์ชั่น อันท์เดอร์กราวน์!"
อุปมาดั่งแบกภูเขาเข้าไปในครก ศพของปิเก้อืดน้ำหรืออย่างไร เหตุไฉนถึงได้กดน้ำหนักใส่ไหล่ของเบอร์แบโต้จนแทบทรุดถึงเพียงนี้ หุ่นล่ำเนื้อตัวดำขลับของเขาถึงกับโซซัดโซเซ ปลายเท้ากวัดแกว่งย่ำไปกับแอ่งเลือดที่เจิ่งนองพื้นอย่างมั่วซั่วทิศทาง พลันผลักบานประตูออกมาจากห้องโถง ที่ใช้เป็นที่จัดงานกาล่าดินเนอร์ได้สำเร็จ."ฮึบ!!!"."ฮู่ววว.. หนักฉิบหาย ช่วยกันหน่อยสิพี่ปิเก้ ไม่งั้นคนอ่านเขาจะจำเราไม่ได้นะ"."อย่าว่าแต่คนอ่านเลย ขนาดไอ้ไร้ท์เตอร์คนแต่งมันยังแว๊ปกลับไปอ่านเรื่องของเราใหม่ เพราะมันทิ้งเราไปนานจนประติดประต่อเรื่องราวไม่ถูก ทุเรศชะมัด"."เพราะงั้นเราต้องไม่ยอมแพ้โว่ยพี่ พวกเราต้องสู้เพื่อศักดิ์ศรีของตัวประกอบ เราจะให้พี่เจฟเฟอร์เด่นหลาอยู่ในหน้ากระดาษเพียงคนเดียวไม่ได้ ถึงเวลาของพวกเราบ้างแล้ว อย่างน้อยถัดจากย่อหน้านี้ไป ก็คือเรื่องราวของผมล้วน ๆ "."ห่ะ ๆ ๆ , ห่า ๆ ๆ , ห่า ๆ ๆ".คนบ้าอะไรพูดได้แม้กระทั่งกับศพ ปิเก้ไม่มีแม้แต่ปฏิกิริยาตอบสนองใด ๆ เขาถูกวางร่างอันไร้วิญญารลงบนสนามหญ้าหน้าอาคารเกิดเหตุ ต่อจากนั้นเบอร์แบโต้ก็เรียกฟังก์ชั่นในหน้าจอมุมมองบุคคลที่หนึ่ง (First - person) ออ
คุณคิดว่า "ความรัก" คืออะไร บางคนว่าความรักคือการให้ บางคนว่าความรักคือสิ่งสวยงาม บ้างก็ว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์อยู่ได้ทุกที่เกิดขึ้นได้กับทุกคนไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ ผู้หญิงหรือผู้ชาย จะชายกับชาย หรือว่าจะหญิงกับหญิง หรือแม้แต่ความรักที่มีต่อสัตว์ หึ ๆ ขอพูดตรง ๆ จากใจจริงตรงนี้เลยครับว่า "ความเงี่ยน" ก็เช่นกัน.แล้วคนที่น่าจะเข้าใจสิ่งนี้ดีที่สุดก็คงจะหนีไม่พ้นเจฟเฟอร์ เคยได้ยินแต่คำว่ากล้วยหักมุก มาวันนี้เขาเข้าใจแล้วว่าอาการ "จู๋หำกุด" นั้นเป็นยังไง เริ่มจากวินาทีแรกที่พวกมันเริ่มโหยหากันและกัน เสียงครางแบบลากยาวตื๊ด ๆ เมื่อครู่อยู่ห่างจากเขาไปทางขวามือราว 30 เมตร มันเป็นเสียงของซอมบี้โรบอทตัวเมีย ที่โดนจับแหกขาฉีกเป็นตัว V แล้วก็ถูกจับทุ่มลงกับพื้น!.ในชั่วขณะจิตนางถูกซอมบี้เพศผู้มากกว่า 10 ตัวรุมขย้ำ! ตัวที่ไวสุดสัปทานพื้นที่ตรงกลางโดยการเล่นงานที่ร่องหี เจฟเฟอร์เห็นกับตาตัวเองถึงแท่งควยสีเงินแพลตตินั่ม อันเงางามวาววับ ชักออกมาทีเรียกได้ว่าเรืองแสงขาวโอโม่ ไฮโซผิดกับชิ้นส่วนของตัวอื่นลิบลับ ดูท่ามันคงจะเป็นโรบอทผู้มีอันจะกินกระมัง เพราะจังหวะที่มันเสียบเข้าใส่โพรงหีตัวเมียไปน
ตอนแรกก็นึกว่าตัวเองนั้น "ฝันเปียก" แต่พอนึกได้ว่าตนเองเป็นผู้หญิงเลยคิดว่าคงจะ "ฝันไป" องค์หญิงนาตาชาคลึงฝ่ามือลงบนหน้าผากตัวเองทันที หลังจากคลับคล้ายว่าก่อนหน้านี้เหมือนมีอะไรร้อน ๆ พุ่งเข้ามาเสียบ."อูยยย~ นี่ไงเปียกจริง ๆ ด้วยใครว่าเราฝัน เหงื่อเต็มหัวไปหมดเลยเนี่ยะว่าแต่เรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง เราควรจะอยู่ที่ห้องโถงในงานกาล่าดินเนอร์ไม่ใช่เหรอ?".หงายฝ่ามือขึ้นดูพลางเช็ดเม็ดเหงื่อใสแจ๋วเข้ากับชายเสื้อปื้ด ๆ."เสื้อผ้าเราก็ไม่ใช่ชุดนี้ เราต้องแต่งตัวมิดชิดกว่านี้สิ อะไรกันนี่แฟชั่นหรือเข่งใส่เงาะเป็นลงเป็นรูไปหมดเลย!?".หญิงสาวผู้มีดวงหน้าคล้าย เทลเลอร์ สวิฟต์ ตกอยู่ในอาการที่สับสนเป็นอย่างหนัก ดูเหมือนว่าเธอจะจำเหตุการณ์อนาจารที่เกิดขึ้นกับตัวเองไม่ได้เลยสักอย่าง ซิลิโคลนดิจิตอลในหน้าอกแฟบลงจนลดไซต์จาก D - 38 เหลือคัพ B - 32 กลีบหีที่เคยอ้ากว้างก็หุบกระชับรัดติ้วเป็นหอยแครง ที่ตะแคงตัวอยู่ในตลับ แม้แต่เลือดก็ยังหยุดไหลแผลฉกรรจ์ที่ถูกซอมบี้โรบอทฝากไว้ ตกสะเก็ดแห้งอย่างฉับไว ทั้งที่คนทำเป็นใครเจ้าหล่อนก็ยังไม่รู้."เอ.. แล้วอีหรอบนี้เราจะทำยังไงต่อไปดีล่ะ ไม่มีอุปกรณ์ให้ติดต่อ
"นี่อย่าบอกนะว่าพวกแกทำสิ่งเหล่านี้กับฉันมาตลอด!".ดวงตาถมึงทึงเบิกโพลงกว้าง หลังจากได้เห็นกับตาตัวเองว่าพวกโรบอทมันคิดอะไรกับเธอ ก้อนความคิดบุ๋ง ๆ ที่ลอยผุดออกมาจากหัวหุ่นยนต์กำลังเล่าทุกสิ่งทุกอย่างแทนเจ้านายของมันที่แน่นิ่งเป็นเศษเหล็ก ไล่เรียงมาตั้งแต่ประวัติความเป็นมา การได้อยู่เป็นส่วนหนึ่งกับครอบครัวมนุษย์ก่อนช่วงสงครามจนกระทั่งถูกนำมาทิ้ง แล้วก็นำมาสู่ชีวิตอันแสนยากลำบากบนกองขยะ.ให้ตายเถอะ! ถ้าไม่ใช่สารคดีวงเวียนชีวิต ก็คือรายการสกู๊ปชีวิต ของสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7 ดี ๆ นี่เอง มันชวนให้อยากจะฆ่าตัวตาย ทั้งที่ไม่ได้ป่วยเป็นโรคซึมเศร้าเลยด้วยซ้ำ จนกระทั่งภาพฉายในก้อนความคิดดำเนินไปถึงตอนที่พวกมันพบกับเธอ องค์หญิงถึงเริ่มนึกออกว่าเธอไม่ได้มาทอดผ้าป่าจะไปมีเมตตากับพวกมันไปทำไม."ดูสิ่งที่มันทำกับเราสิ มันแอบแสกนเรือนร่างเรา อย่างกับเห็นเราเป็นสิ่งของ"."เสื้อผ้าที่สู้อุตส่าห์ใส่มาปกปิดได้ก็แค่ฝุ่น มันเล็งซิลิโคลนดิจิตอลของเราไว้ตั้งแต่แรกเลยเหรอเนี่ยะ น่าอายที่สุด"หล่อนพูดพลางเอื้อมมือลงไปคว้าเอาเศษผ้ามากดห้ามเลือดบริเวณหน้าอก ด้วยกระแสเวลาที่ผันผ่าน ยิ่งภาพในก้อนความ
หน้าอกจุกเสียดแน่นท้องหายใจก็ไม่ค่อยจะออก อย่าว่าแต่การเค้นพลังลมปราณจากอวัยวะสืบพันธุ์เลย โดนสิบล้อทับทั้งคันอยู่แบบนี้แม้แต่ตัวเองยังเอาตัวไม่รอด เขาเจ็บแค่ไหนนาตาชาเจ็บกว่า เขาดิ้นทุรนทุรายนาตาชาชักเกร็งจะเป็นจะตายเหมือนจะขาดใจตายอยู่รอน ๆ.ร่างกายเธอกำลังขาดเลือด อาการที่เห็นคือสภาวะช็อคอันเกิดจากการมีปัญหาที่ระดับความดันโลหิต เมื่อรวมเข้ากับน้ำหนักตัวที่กดทับลงมาของโรบอทซอมบี้แล้วไซร้ อะไรต่อมิอะไรจึงดำเนินไปในแง่ลบ เธอได้ตายจริง ๆ แน่หากบุรุษหนุ่มผู้จมอยู่ใต้ดอกยางไม่ตระหง่านออกมาช่วย."อั๊ก.. อ๊ะ.. อั๊ก.. ก.. ก.. ฮึบ! ดีนะที่แขนยังพอขยับได้อยู่".เจฟเฟอร์พยายามอย่างสุดกำลังรวบรวมพลังไว้ที่ปลายนิ้ว เรียกได้ว่าเค้นออกมาทุกหยดจะลมตดหรือติ่งเล็บตีน ขอแค่เปลี่ยนเป็น Energy ได้เขาไม่เกี่ยง หน้าจอในมุมมองบุคคลที่หนึ่งมองเห็นเคอร์เซอร์วิ่งติ๊ก ๆ ๆ พลันล็อคเป้าหมายไว้ที่โรบอทซอมบี้ตัวที่กำลังง้างกงเล็บ เตรียมจะฟาดฟันใส่องค์หญิง."งับ!"."โอ๊ย! ไอ้เหี๊ยะเอ๊ย! ขากู! ยิ่งเพิ่งต่อมาใหม่ ๆ อยู่ พวกมึงก็ให้เวลากูหน่อยเป็นไร อ๊ากกก! เจ็บ ๆ เจ็บโว๊ย! อูยยย~!".โดยไม่ทันระวังตัว เพราะในระห
ปลายนิ้วชี้มือขวาควันขึ้นโขมง หงายฝ่ามือขึ้นดูเจฟเฟอร์เห็นแต่รอยเขม่าไหม้อันแสนดำขลับ ความจริงที่ไม่อาจปฏิเสธได้ก็คือเขาได้ทำเต็มที่ขี้เต็มกางเกงแล้ว เลเซอร์สังหารจากปลายนิ้วคืออาวุธชิ้นเดียวที่เขามี แม้ว่าเจ้าตัวจะลองนั่งคุกเข่าลง แล้วก็เล็งยิงเข้าใส่เป้าหมายเดิมไปอีกหลายชุด ด้วยท่าเบสิคสัด ๆ ตัดท่ายากลีลาเยอะออกไปก็ยังไม่ได้ผล กระสุนเรืองแสงหลายสิบนัดกระทบชิ่งลำตัวของพวกมันออกไป ราวกับถูกปัดด้วยดาบไลซ์เซเบอร์ของอัศวินเจได."เป๊ง! , เป้ง! , เป๊ง! , เป้ง!".แน่นอนว่าพอไม่ได้ผลก็เหมือนเป็นการเปิดช่องให้จักรกลซอมบี้ทั้งกลุ่มเร่ิมรู้สึกตัว พวกมันไม่ได้แค่มองแล้วในตอนนี้ แต่มันเล่นทิ้งร่างเปลือยของนาตาชาไว้ในการดูแลของไอ้ตัวที่ควักเต้านมอยู่เพียงลำพังแบบโดด ๆ ที่เหลืออีกสาม ประกอบด้วยไอ้ตัวเบื้องซ้าย , เบื้องขวา , แล้วก็ไอ้ตัวที่ใหญ่ที่สุด ได้เริ่มลุกขึ้นยืนพลางสาวเท้าโทง ๆ วิ่งเข้าหาเจฟเฟอร์ในทันทีทันใด."ตุ๊ด! , ตุ๊ด! , ตุ๊ด! , ตุ๊ด! ๆ ๆ ".ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าแปลว่าอะไร แค่เห็นการกระโจนพรวดเข้ามาพร้อมกันแบบนั้น เจฟเฟอร์ก็รู้แล้วล่ะว่าชะตาตัวเองกำลังจะขาด ดูเหมือนเจ้าตัวจะทำพลาดมหันต์