ホーム / เมือง / Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+) / บทที่ 86 : OTOP หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (18+)

共有

บทที่ 86 : OTOP หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (18+)

作者: L.sunanta
last update 最終更新日: 2025-09-12 04:27:14

ตัวเธอนวลผิวเธอนิ่มและนุ่มมาก รสสัมผัสจากบั้นท้ายที่ขัดสีอยู่บนต้นขาสร้างอารมณ์สำราญ ให้บังเกิดในกมลสันดานสายลับหนุ่มอย่างเข้มข้น กระโปรงสั้นรัดรูปถลกสูงขึ้นจนเห็นเส้นเลือดฝอยใต้ขาอ่อน ถัดขึ้นไปไม่ถึง 3 มิลลูกไม้จากขอบกางเกงในก็แพลมออกมาฉีกยิ้ม เรียกร้องให้เจฟเฟอร์สอดมือเข้าไปควัก

.

ไม่ไหว ๆ แบบนี้อดใจไม่อยู่แน่! ความเงี่ยนที่ยังไม่หายบ่มเพาะให้ความน่าอับอายคงอยู่ในสมองเธอ แอดมินหน้ามัธยมเร่ิมเผยอริมฝีปาก ตวัดแขนอ้อมไปโอบไหล่เจฟเฟอร์เอาไว้ พลางเชยคางขึ้นแรกจูบระหว่างกันและกัน แล้วก็เป็นวินาทีที่ปากใกล้ประกบกันนั้น ที่เจฟเฟอร์เหมือนจะได้ยินเสียงกระซิบเบา ๆ

.

"ที่รักขา.. ฉันคิดถึงคุณจัง.. ฉันไม่อยากช่วยตัวเองอีกแล้ว ไม่เอาแล้วค่ะที่รัก.. รั..ก..ก..ก"

เป็นเสียงกระเส่าที่แหบพร่า คล้ายกับคนที่พูดกำลังละเมอขาดสติ

.

"อะ.. อะไรกัน! นี่มันเรื่องอะไรกัน ตั้งสติหน่อยสิคุณ! ผมไม่ใช่แฟนคุณนะ! แล้วผมก็เป็นแขกขององค์หญิงด้วย อย่าทำลุ่มล่ามสิมันไม่เหมาะสม!"

เจฟเฟอร์ตวาดกลับไป แต่ยิ่งเจ้าตัวพยายามจะอุ้มเธอออกจากตักเท่าไหร่ หล่อนก็ยิ่งกอดเกยเขาแน่นขึ้นเท่านั้น มิหนำซ้ำยังใช้ตะเข็บกระโปรงขัดถูกับต้นขาผ้ายืดจนร่องหีเกิดความร้อนระอุ มันอุ่น! มันอูม! และมันน่าเย็ดชะมัด!

.

ซีดดดดด.. เสมือนหัวใจจะขาดรอน ๆ ดูท่าแบบนี้เห็นทีเจฟเฟอร์คงต้องเสร็จเป็นสามีไปอีกคน ในเมื่อทั้งแกะ! ทั้งแงะ! ท้ังแซะ! ขนาดนี้แล้วยังไม่ได้ผล ก็ต้องใช้กาแฟสองแก้วที่ตั้งอยู่ตรงหน้านี่แหละสาดแม่งเลย!

.

ว่าแล้วชายหนุ่มก็เอื้อมมือไปคว้าเอาหูจับของแก้วกาแฟใบที่หนึ่ง มาไว้ในการครอบครอง ต่อให้ดวงหน้าของเขาจะถูกพรมจูบซะยับ! ช่องปากจะถูกสอดลิ้นเข้ามาเลียกิน ทั้งยังกระแอมร้องที่รักขา.. ผัวขา.. เครือครางมิหยุดหย่อน เขาก็ต้องหยุดพฤติกรรมสุดอุบาทว์นี้ลงให้จงได้ เธอเหมือนโสเภณีติดสารละเหย เหมือนหญิงวิตถารจิ๋มพิการผู้ต้องการควยประหัตประหารเยื่อพรหมจรรย์

.

เพราะงั้นมันจึงไม่เวิร์ค หากจะฉวยโอกาสเอาผู้หญิงที่ไม่สมยอมพร้อมใจให้ ต่อให้เรดี้นางนี้จะคร่อมทับร่างถ่างขาอ้าซ่ากระเด้า เอื้อ.. อ้า.. เอื้อ.. อ้า.. ติดกับโซฟาจนควยแตกไข่แบน เขาก็ไม่เปลี่ยนใจยังไงเรื่องนี้ก็ต้องหยุด!

.

"อ่า.. อึบ.. อีกนิดเดียว..ว..ว ใกล้ได้แล้ว.. อึบ.. อืม..ม..ม"

เจฟเฟอร์คิดในใจ จิกปลายเท้าพยายามโน้มตัวสุดกำลังเพื่อที่จะช้อนเอาถ้วยกาแฟอีกใบมาไว้ในมือให้สำเร็จโดยมิให้เธอรู้

.

"แกร๊งงง!"

.

"เยส! ได้ล่ะ! คราวนี้ล่ะมึงอีหนูเอ๊ย! ถ้ายังไม่หยุดขย่มล่ะก็ กูจะสาดให้หน้าเสียโฉมเลยคอยดู!"

คิดไปพลางชูถ้วยกาแฟทั้งสองใบไว้เหนือศีรษะ กะว่าพร้อมเมื่อไหร่จะใช้ไอร้อน ๆ ของน้ำอุ่น ๆ นี่แหละ ราดรดลงไปให้ได้สติกลับคืน

.

ทว่ายังไม่ทันได้ทำอะไรเลยแผนการก็ดันมาล่มซะก่อน จะอะไรซะอีกล่ะ! ก็สาวเจ้าดันรู้ตัวก่อนน่ะสิ! มันเป็นจังหวะเวลาที่เธอผละใบหน้าขึ้นมาหายใจพอดี ริมฝีปากถอนออกจากกันน้ำลายยืดออกเป็นสาย พร้อมกันกับศีรษะและบอดี้ร่างกายที่แอ่นโค้งขึ้นเป็นสะพานโค้ง หางตาเฉี่ยวก็เลยเหลือบมาเห็นเจฟเฟอร์ที่กำลังชูถ้วยกาแฟอยู่

.

ด้วยความตกใจหล่อนจึงร้องตะโกนขึ้น การโวยวายสะบัดแขนทำให้กาแฟในมือฝ่ายชายล่วงหลุด หลุดไม่หลุดเปล่า! องศาการหมุนเคว้งยังเหวี่ยงมาทางใบหน้าเขาเต็ม ๆ แก้วหมุนตกลงไปแตกเสียงดังเพล้ง! แต่มวลน้ำร้อนนี่สิ! ราดใส่ลูกตาเจฟเฟอร์เข้าอย่างจัง! ส่งผลให้ระบบภายในตีกันเละเทะ! ประการแรกคือออปติคอลซูมในม่านตาเด้งขึ้นมาเองโดยไม่ได้สั่ง , สองคือระบบจับความร้อนอินฟาเรดเริ่มทำการสำรวจเองโดยมิได้อนุมัติ แล้วพอจะปิดก็เสือกปิดไม่ได้ ศักยภาพการมองเห็นก็เลยถูกลดทอนลงไป

.

.

"กรี๊ดดดด! ว๊าย! คุณเจฟ! เกิดอะไรขึ้นเดี๋ยวฉันหาผ้ามาเช็ดให้นะคะ อดทนหน่อยนะคะ! นี่ฉันเผลอทำอะไรไม่เข้าท่าลงไปอีกแล้วใช่ไหมเนี่ยะ!"

.

เห็นผลทันตาแม้จะฟลุ๊คไปหน่อย แต่ดูเหมือนว่าสติสตางค์ของแอดมินสาวคงจะกลับคืนมาแล้ว เสียงร้องโอดโอยและการดิ้นพล่านทุรนทุรายคงทำให้เธอตื่น เธอก็เลยรีบสปริงตัวออกจากร่างแกร่งในทันที พลางวิ่งย้อนกลับไปที่เคาท์เตอร์เพื่อหาอุปกรณ์มาปฐมพยาบาลให้ สบโอกาสให้เจฟเฟอร์เริ่มรำพึงรำพันกับตัวเอง

.

"อืม.. ก็ยังดีวะ! กำขี้ดีกว่ากำตดเน๊อะว่าแต่!"

.

"อ๊ากกก! กูนะกู! ทำไมไม่ Drain เอาความเงี่ยนออกมาแท๊นนน! มาคิดได้ตอนนี้ตากูไม่กลายเป็นไข่นกกระทาในซุปกระเพาะปลางานศพก่อนเหรอ! อ๊ากกก! ร้อนโว๊ย! แสบโว๊ย! ตากู! อ๊ากกก! กรรมตามสนองโดยแท้ อ๊ากกก!"

.

"แล้วดูสิห่ามึง! มองเหี้ยไรไม่เห็นเลย! ทุกอย่างกลายเป็นคลื่นความร้อนเหลือง ๆ ส้ม ๆ ยึกยือเต็มไปหมด จะรีเซ็ตรูปแบบการมองใหม่ก็ทำไม่ได้ จะหลับตาก็หลับไม่ลง ลองเป็นอีหรอบนี้ถ้าเรามองไปที่ห้องกระจกที่มีองค์หญิงรักษาตัวอยู่แล้วล่ะก็?"

.

"เชี้ยยย! กูว่าแล้ว..ฉิ่งกันอยู่จริง ๆ ด้วย!"

.

.

ในทิศบูรพาอาคเนย์ในระยะห่างประมาณ 3 - 4 เมตรตรงเข้าไปจากจุดที่เจฟเฟอร์ดิ้นทุรนทุรายอยู่ ภายในห้องที่ออกแบบไว้สำหรับตัดขนหมา เขาสังเกตเห็นกลุ่มก้อนออร่าม้วนพันกันอีรุงตุงนัง เขาเห็นเรียวขางามภู่ระหงส์ขององค์หญิงชูขึ้นฟ้าโดยมีนวลหน้ารูปไข่ของคุณหัวหน้านักตัดซุกอยู่กลางกลีบร่อง ผมสั้นประบ่างุ้มตรงปลายของเธอปลิวไสวไถขึ้นไถลง มันคลอเคล้าไปกับต้นขาบางอ่อน จนองค์หญิงต้องเกร็งปลายเท้าจิกเน้นสั่นไหว

.

ดูท่าแผนการคงจะเปลี่ยนไปแล้ว จากที่เคยบอกว่านักตัดนางนี้สนใจแต่เต้านมเห็นทีจะไม่ใช่ เป็นไปได้ว่าความเสียวคงยังไม่ผ่านขนาดไซต์ซิลิโคลนจึงยังไม่ถูกต้อง หน้าเหมือน เทย์เลอร์ สวิฟต์ ก็เงี้ยะ! ก็อปหน้าเขามาทั้งดุ้นยังเสือกก็อปทรงนมเขามาทั้งไซต์ พอเล้าโลมส่วนบนไม่ผ่าน ก็ต้องเดือดร้อนนักตัดให้มาทำเสียวซ่านกับร่องหีแทนอย่างที่เห็น

.

มีออร่าที่คล้ายกับทรงลิ้นแบน ๆ แพนเข้้าไปเลียใส่กลีบร่อง ตาน้ำพุที่เป็นตุ่มต่อมตรงกลางพุ่มหมอยหย่อมนั้น นางก็ยังอุตส่าห์ดูดมันจนเกิดเสียงด๊วบ ๆ ๆ ! ทำเอาองค์หญิงถึงกับสะดุ้ง นาตาชาคงทนไม่ไหวแล้วถึงได้สลัดตัวลุกขึ้นยืนบนเตียง ในรูปแบบที่ส่วนหัวเฉี่ยวโคมไฟเพดานไปเพียงนิดหน่อย ซึ่งพอทอดสายตาต่ำลงมาเล็กน้อยเจฟเฟอร์ก็เห็นว่า บัดนี้น่มน๊มของเธอได้มีขนาดใหญ่โตขึ้นเท่ากับส้มโอนครปฐม สองเต้าใหญ่ขึ้นผิดหูผิดตาจริง ๆ ทั้งยังเด้ง ดึ๋ง ๆ ดั๋ง ๆ ลั้นลาไปกับแรงโน้มถ่วง

.

"โอ้แม่เจ้าโว๊ย! กลับมาส่องคราวนี้ควยกูแม่งอย่างกับพระเอกหนังโป๊โชว์บอลเกงกิ อย่านะโว่ยไอ้เจฟมึงควรอดใจไว้ก่อน แอดมินเขาอุตส่าห์ได้สติกลับคืนมาแล้ว มึงห้ามเย็ดเขานะโว่ยเขายังเด็กอยู่เลย"

หยิกต้นขาเตือนตัวเองในใจ พลางหาทางปิดระบบการมองเห็นของตัวเองใหม่ แต่ก็ยังไม่ได้ผล

.

"สัด! เหี้ยเอ๊ย! ตาก็ดันมาเจ็บมองไปทางไหนก็ทะลุกำแพงไปซะหมด กูไม่มีทางเลือกอื่นเลยรึไงวะ? หรือต้องรอให้องค์หญิงนาตาชาผ่านมเสร็จอย่างเดียว แล้วกระเจี๊ยวกูล่ะใครจะรับผิดชอบ , ฮึ่ย!"

.

"เวร! กูนะกู! ทำไมต้องมาดูมาเห็นอะไรแบบนี้อยู่ตลอดเวลาด้วยน๊าาา~!"

.

.

ตัดภาพกลับมาข้างในกันอีกที ในเมื่อบ่นไปก็ไม่ช่วยอะไรจะหลับตาก็หลับไม่ได้ สายลับหนุ่มก็เลยหมดทางเลือก เขายังคงเห็นองค์หญิงนาตาชายืนอยู่บนเตียง มวลออร่าของเธอกลายเป็นสีส้มไปทั้งตัว โดยมีเพียงบริเวณน่มน๊มส้มโอหวานเท่านั้นที่กลายเป็นสีแดงกึ่งเรืองแสง ชั่วขณะจิตนักตัดเจ้าของสำนักก็เริ่มลงมือต่อ เธอถลกแขนเสื้อขึ้น! เจฟเฟอร์สังเกตเห็นได้จากออร่าที่เปลี่ยนรูปร่างอย่างรวดเร็ว พลางใช้มือซ้ายอ้อมไปล็อคตัว ตะปบฝ่ามือเข้ากับแก้มก้นบีบจนตูดองค์หญิงเรืองแสงสีแดงแปร๊ด!

.

ฝั่งองค์หญิงเองก็เล่นด้วย เธอชูแขนสองข้างขึ้นสุดเหยียดแล้วเอาไปเกาะกับโคมไฟเพดานข้างบนเอาไว้ ภาพที่ออกมาจึงกลายเป็นออร่าของสตรีสองนาง คนหนึ่งยืนตรงเหยียดแขนขาโดนล็อคหีแอ่นอ้าซ่า ส่วนอีกคนยืนอยู่ด้านล่างเตรียมกะซวกกลีบผกาหลั่งน้ำด้วย โป้ , ชี้ , กลาง , นาง , ก้อย , พร้อมกันทั้งฝ่ามือ!

.

"ฝ่ามือเรไรอสงไขยนารี!"

.

หากเป็นนิยายจีนชื่อท่าคงเท่ประมาณนี้ ความเจ็บปวดจากน้ำร้อนลวกตากลายเป็นธรรมดาไปเลย หากเทียบกับสิ่งที่เจฟเฟอร์มองเห็นอยู่ ข้อมือกับง่ามนิ้วของสาวนักตัดเคลื่อนที่เร็วมาก! เร็วเหี้ย ๆ ! เร็วเหมือนการประสานอินของอาจารย์คาคาชิในนินจานารูโตะ เพียงแต่ว่าทุกอย่างล้วนเกิดขึ้นในโพรงหีก็เท่านั้น

.

น้ำรักกระเซ็นซ่านกัดกรามโถมทั้งไหล่ จนนาตาชาแข้งขาอ่อนแรงพับไปพับมาโยกโย้น พร้อมกันนั้นหน้าอกหน้าใจก็ขยายใหญ่ขึ้นจนกลายเป็น "โอ้ล่ะบักแตงโม feat. ลูกมะพร้าว" ผ่านไปไม่นานมือก็หลุดออกจากโคมไฟ องค์หญิงเป่าปากพรูหมดเรี่ยวแรงนอนหงายท้องลงบนเตียงโดยไม่แม้แต่จะขัดขืน เธอเสร็จแล้วนั่นคือเรื่องจริง แล้วตอนนี้หน้าอกหน้าใจก็พร้อมแล้วด้วยสำหรับการผ่าตัดเอาเซ็นเซอร์ติดตามตัวออก

.

ติดก็แต่ว่าทำไมนะ? ทำไมกัน? สาวนักตัดเพื่อนกันถึงยังไม่ยอมเอาฝ่ามือออกจากแคมหีสักที

.

เจฟเฟอร์งงกับสิ่งนี้มากก่อนจะสังเกตเห็นว่ามือซ้ายที่ว่างอยู่ของนักตัด เริ่มควานหาอะไรบางอย่างจากใต้เตียง หล่อนได้โลหะของมีคมซึ่งมีด้ามจับคล้ายมีดมาไว้ในมือ วัตถุดังกล่าวไร้ซึ่งความร้อนหลงเหลือ พิสูจน์ได้จากคลื่นออร่าอินฟาเรดรอบ ๆ ที่แสดงผลออกมาเป็นสีน้ำเงินอมม่วงอย่างเห็นได้ชัด

.

"เฮ่ย! ๆ ๆ จะทำอะไรน่ะ!? อย่าบอกนะว่าจะผ่านมด้วยเจ้าสิ่งนั้น งั้นมือที่เสียบคาจิ๋มอยู่ก็..?"

.

"อ๊าาากกก! , เสียว!"

.

กัดปากซีดตามประหนึ่งเอาใจช่่วย ไม่แม้แต่จะทายาชาหรือโปะยานอนหลับให้สลบไสล ก็ในเมื่อนี่มันร้านตัดขนหมาหาใช่โรงพยาบาล แล้วอีกอย่างมีดผ่าตัดนั่นก็ทำจากแร่ Pussy Recon ซึ่งมีอานุภาพมากที่สุดในอาณาจักร คมมีดดังกล่าวก็เลยคว้านเนื้อนวลได้อย่างคมกริบ เต้านมที่อัพไซต์แล้วแหวกออกเป็นสองซีกตามแนวขวาง เผยให้เห็นซิลิโคลนดิจิตอลเต้นตุบ ๆ ปะทุบึ้มบ้ำ ๆ อยู่ภายใน

.

ตอนนั้นเองเจฟเฟอร์ถึงเริ่มเข้าใจว่าทำไมถึงต้องเล้าโลมให้นมโตซะก่อน เพราะวินาทีต่อมานักตัดคนเดิมก็วางมีดลงข้าง ๆ พลางใช้มือข้างที่ว่างสอดเข้าไปในทรวงอก แหวกผ่านเต้านมดิจิตอลแล้วก็ควักเอาเซ็นเซอร์ขนาดจิ๋วของท่านราชาออกมาทุบทำลาย ตามติดมาด้วยการล้วงเอาซิลิโคลนที่ใช้การไม่ได้แล้วออกมาพร้อมกันทั้งยวง ส่งผลให้แต่นี้ต่อไปองค์หญิงนาตาชาจะไม่สามารถขยายไซต์หน้าอก ได้ตามอารมณ์ความเงี่ยนอีก

.

กระบวนการเหล่านี้คงเกิดขึ้นไม่ได้ถ้าไม่มีซิลิโคลนดิจิตอลนุ่ม ๆ คอยรับคมของมีด Pussy Recon เอาไว้ ความคมของมันสามารถเฉือนทะลุจากเตียงลงไปสู่พื้นได้เลย ชนิดที่ถ้าไม่ใช่องค์หญิงนาตาชาเป็นคนอื่นทำก็คงไม่รอด อีกอย่างการใช้ความเสียวแทนยาชาก็นับว่าเป็นวิธีที่ชาญฉลาด เพราะระหว่างที่เจฟเฟอร์กำลังพิจารณาความน่าจะเป็นอยู่นี้ เชื่อไหมว่าองค์หญิงแกยังร้องครางเป่าปาก.. อืม..ม..ม..อา..า..า..อื้อ..อ..อ.. อ้า..า..า.. อยู่เลย!

.

ปลายนิ้วทั้งห้าของนักตัดยังคงกัดแกว่งอยู่ในกลีบแคมจนถึงป่านนี้ พวกมันสลับกันตะกุยตะกายผนังหีจนความเสียวที่เกิดรุกรามเข้าไปแทรกแทรงความเจ็บปวด ยิ่งทำจนเธอเสร็จยิ่งเข้าทาง กล่าวคือน้ำเงี่ยนในหีที่ระบายออกมาจะทำให้ความดันในร่างกายกลับเข้าสู่ภาวะปกติ เลือดที่น่าจะพุ่งออกมามากก็เลยน้อยลงกว่าที่ควรจะเป็น ส่งผลให้แผลหายเร็วและรักษาง่ายขึ้น

.

"สุดยอดไปเลยที่นี่มันที่ไหนกันแน่ วิชาการแพทย์ของพวกเขาถึงได้ล้ำลึกขนาดนี้"

.

"วู้วววว..! สุดยอด! สุดยอด! แบบนี้ต้องบันทึกเอาไว้กลับไป Parallel จะได้เอาให้หมอยูมิโกะดู"

"แช๊ะ! , แช๊ะ! , แช๊ะ!"

เสียงม่านตากดชัตเตอร์บันทึกสิ่งที่เห็น ซึ่งมีทั้งแบบภาพนิ่งแล้วก็ไฟล์ VDO ต่อให้เป็นแค่ก้อนออร่าเกาะกันไปมา ยังไงซะเจฟเฟอร์ก็คิดแล้วแหละว่าน่าจะนำไปใช้ศึกษาต่อได้

.

มีด Pussy Recon ยังแสดงสรรพคุณอีกเป็นครั้งที่สอง นอกจากจะเฉือนเปิดบาดแผลได้อย่างคมกริบแล้ว มันยังใช้สมานแผลให้เชื่อมติดกันได้อีกด้วย ไม่ผิดแน่เจฟเฟอร์มองเห็นคลื่นออร่าจากตัวมันโพยพุ่งออกมาเป็นม่านละลอง ทันทีที่สาวนักตัดวางมันนาบไปกับปากแผลองค์หญิงก็แยกเขี้ยว ซุ่มเสียงสำเนียงการครางของเธอเริ่มจะเปลี่ยนไป เธอไม่ได้ครางเพราะความเสียวหีอีกต่อไปแล้ว แต่ครางออกมาด้วยความสบายตัวกึ่งผ่อนคลายซะมากกว่า

.

ดูได้จากคลื่นความร้อนในลำตัวที่เปลี่่ยนเป็นสีเขียวก็รู้ โดยเฉพาะบริเวณหน้าอกที่เพิ่งโดนผ่าเจฟเฟอร์เห็นกับตาเลยว่ามันออกมาเป็นสีฟ้าอมม่วง คล้ายกับออร่าของมีด Pussy Recon ที่พุ่งออกมาเลยทีเดียว มิหนำซ้ำในอีกไม่กี่อึดใจต่อมา แผลลึกระดับวิกฤตก็เชื่อมผสานเซลล์กันเองได้อย่างน่าอัศจรรย์

.

"Unbelievable!"

.

"สมแล้วที่เป็นแร่ชนิดพิเศษที่ใช้สร้างอาณาจักรนี้ขึ้นมา มันไม่ใช่หนังการ์ตูนแต่มันคือความจริงเราเชื่อแล้วล่ะ!"

.

เจฟเฟอร์ค่อย ๆ หลับตาลงปิดเปลือกตาลงสนิทพลางยกมุมปากขึ้นยิ้ม การได้เห็นอะไรที่ไม่เคยเห็นแบบนี้แหละคือความสุขของเขา ตอนนี้เขารู้สึกสบายและมีความสุขเหลือเกิน จึงลองออกคำสั่งปิดระบบอินฟาเรดกับออปติคอลซูมดู ปรากฎว่าได้ผลเจฟเฟอร์จึงสามารถกลับออกมาสู่โลกภายนอกได้ดังเดิม โลกที่มองเห็นเหมือนคนปกติ

.

.

ตาประสานตาจมูกปากห่างกันเพียงครึ่งคืบ แอดมินสาวเช็ดตาให้เขาอยูู่แบบนี้ไม่รู้อยู่นานเท่าไหร่ เหมือนเวลามันจะหน่วงให้ฟังเสียงลมหายใจของกันและกันอยู่ช่วงหนึ่ง ต่างคนต่างอายกันทั้งคู่แต่กลับเป็นฝั่งแอดมินเสียเองที่ตัดสินใจจุ๊บแก้มเจฟเฟอร์ไปหนึ่งฟอด! รสสัมผัสจากปากบางรับรู้ได้เลยว่าต่างกันกับตอนต้น หล่อนหอมเขาด้วยความบริสุทธิ์ใจ หาใช่เพราะราคะในกายที่ยั้งไว้ไม่อยู่ ก่อนจะหุนหันพลันแล่นกระโจนไปติดผนังหน้าแดงก่ำไม่พูดไม่จาสักคำ ได้แต่ยืนเหนียมอายบิดผ้าขนหนูชำเลืองมองอยู่ห่าง ๆ

.

"เธอนี่มัน!?"

ขึ้นเสียงสั่นพลางวางมือลงบนแก้มที่โดนหอม พร้อมกับชันกายขึ้นจากโซฟา

.

"ได้สิ.. ถ้าเป็นเธอตอนนี้ล่ะก็ ฉัน "เอา" เธอก็ได้"

.

ปลดตะขอกางเกงเตรียมจะรูดซิบระบายความอัดอั้น ควยยาวลำเขื่องอันนั้นหมกอยู่ในร่มผ้าพันธนาการมานานแล้ว ถึงเวลาที่มันจะหาที่ซุก มุดจุดซ่อนเร้นกันซักที

.

"หลังเคาท์เตอร์ไหม? หรือเอาในห้อง?"

เจฟเฟอร์ถาม

.

แอดมินพยักหน้ารับ ผ้าขนหนูร่วงหลุดจากมือ ก่อนจะยกมือขึ้นป้องปากติดจริตเหนียมอายอยู่นิด ๆ แลดูน่ารัก

.

"คะ.. เคาท์.. เคาท์เตอร์ก็ได้ค่ะ"

"แต่ปล่อยนอกนะ..?"

.

"อืม.. ได้สิ ฉันไม่ทำเธอท้องหรอก เอาหัวควยเป็นประกันเลย"

.

.

เดชะบุญที่ประตูห้องตัดขนดันเลื่อนออกมาซะก่อน บานพับสองบานโดนผลักออกมาพร้อมกับม่านควันโขมง หัวหน้านักตัดและองค์หญิงนาตาชาผู้นั่งอยู่บนวิวแชร์ เนื้อตัวองค์หญิงถูกพันทับอีกชั้นด้วยผ้าพันแผล มีสายน้ำเกลือห้อยระโยงระยาง เคลื่อนที่ออกมาข้างหน้าเชื่องช้าโดยมีเพื่อนนักตัดคนสนิทเข็นอยู่ด้านหลัง ส่งผลให้ควยแข็ง ๆ ของเจฟเฟอร์ฟิบลงในทันใด กิจกรรมหลังเคาท์เตอร์ของเขาก็เลยมิอันต้องยุติลงไปก่อน

.

"อ๊ะ! โอเคแล้วใช่ไหมครับองค์หญิง?!"

ชักสีหน้าเปลี่ยนอารมณ์ เปลี่ยนทิศทางการเดินใหม่ หมุนตัว 180 องศาหันไปหาวิวแชร์แทน

.

ในหัวของสายลับหนุ่มตอนนี้เต็มไปด้วยเขาวงกต ทุกสิ่งอย่างตีกันสับสนไม่รู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ตัวเองควรจะสนใจกันแน่ ระหว่างแผลตรงเต้านมองค์หญิง , นักตัดสายตีฉิ่งที่ถือมีด Pussy Recon ไว้ในมือ , หรือจะเป็นเด็กสาวแอดมินผู้ตกลงกันไว้แล้วว่าจะเย็ด

.

ทำไมท่าทีเธอถึงเปลี่ยนไปจากที่เคยเงี่ยนจนเหมือนกระหรี่โชว์จิ๋ม มาเมื่อกี้กลับเต็มใจเหมือนมีความรัก? / มีดนั่นทำงานยังไงมีสรรพคุณอะไรซ่อนอยู่อีกไหม คนนอกใช้ได้รึเปล่า? / ไหนจะสุขภาพขององค์หญิงอีก ต้องพักฟื้นนานแค่ไหนเอาเซ็นเซอร์ออกแล้วแผนการต่อไปจะทำอะไรต่อ?

.

"โอ๊ย! เครียดโว๊ย! เครียด!"

ตีอกชกตัวสะบัดงวงสะบัดงาอยู่ในภวังค์ความคิด ทำให้องค์หญิงบนวิวแชร์ต้องกระแอมถามขึ้น

.

"ดูท่าคุณคงกำลังสับสนสินะ?"

.

"ใช่ครับ.. เช่นนั้นเลย.. คือผมสงสัย.."

.

"ไม่ต้องอธิบายหรอกค่ะฉันเข้าใจ เพราะงั้นฉันถึงได้เชิญให้คุณออกไปจากที่น่ียังไงล่ะคะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ขอบคุณที่พาฉันมาส่งถึงที่นี่ แต่ทางเราคงต้องขอโทษที่ไม่มีอะไรตอบแทนคุณเลย นอกจากความปลอดภัย! ที่นี่มันอันตราย อาณาจักรของเรากำลังอยู่ในช่วงวิกฤต กลับไปบ้านเกิดเมืองนอนของคุณซะเถิด เพราะหลังจากนี้ไปแม้แต่ความปลอดภัยเราก็ให้คุณไม่ได้อีกแล้ว"

.

"ได้ไงล่ะองค์หญิง! แต่ผมช่วยท่านได้นะท่านก็เห็นนี่ว่าผมทำอะไรได้บ้าง!"

จบประโยคนี้เจฟเฟอร์ก็ยกปลายนิ้วดัชนีเลเซอร์ และฝ่ามือ Drain ทุกสรรพสิ่งของเขาขึ้นมาโชว์

.

"แต่ก็นะ! ต่อให้ผมจะถูกขับไล่ยังไงผมก็ออกไปจากอลาลัสไม่ได้อยู่ดี ท่านคิดเหรอว่าผมจะแหวกม่านบาเรียออกไปได้ ตัวผมครึ่งหนึ่งเป็นเหล็กตกทะเลไปก็สนิมเกาะหรือไม่ก็จมน้ำตายอยู่ดี คลื่นวิทยุสื่อสารก็ถูกบล็อคเอาไว้ เอาตรง ๆ นะเหมือนผมกำลังติดเกาะอยู่ที่นี่ไปไหนไม่ได้! ทำอะไรไม่ได้!"

.

"ถ้างั้นก็จงให้ผมอยู่ช่วยเถอะ คิดว่าผมถูกส่งมาเพื่ออะไรล่ะถ้าไม่ใช่เพราะท่าน.. องค์หญิงนาตาชา"

.

เจอลูกอ้อนแบบนี้เข้าไปแอดมินสาวถึงกับถูหลังใส่กำแพงยืนบิดไปมา หน้าแดงจนต้องแสร้งหันไปทางอื่น ขณะเดียวกันหัวหน้านักตัดของเธอเองก็กระชับฝ่ามือใส่ด้ามจับรถเข็นจนแน่น เธอรู้ว่าปัญหาของอลาลัสคืออะไร? แล้วก็รู้ด้วยว่าสายลับชายคนนี้น่าจะมีดีพอที่จะเป็นมือเป็นเท้าให้ได้ ก็เลยเข็นรถวิวแชร์ขององค์หญิงมาหยุดตรงหน้าเขา พลางตบไหล่เพื่อนเบา ๆ ไปหนึ่งที พวกหล่อนแหงนหน้ามองกันอยู่ครู่หนึ่ง มองตาก็รู้ใจไม่ต้องพูดอะไรให้มากความ

.

"อืม.. เข้าใจแล้ว"

.

"ก็ได้! ถ้างั้นจงฟังในสิ่งที่ฉันจะเล่าต่อไปนี้ซะก่อน แล้วค่อยตัดสินใจที่หลังก็ยังไม่สายนะคะ"

.

"อึก! , ครับว่ามาเลย!"

.

"เหตุการณ์วิบัติวินาศสันตะโรนี้มันเกิดขึ้นจาก ยาที่ชื่อว่า "อลาลัสเปี้ยนส์" เป็นยาปลุกเซ็กส์ระดับ OTOP ที่พ่อของฉันเห็นมันเป็นดั่งทองคำ!"

この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード

最新チャプター

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 86 : OTOP หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (18+)

    ตัวเธอนวลผิวเธอนิ่มและนุ่มมาก รสสัมผัสจากบั้นท้ายที่ขัดสีอยู่บนต้นขาสร้างอารมณ์สำราญ ให้บังเกิดในกมลสันดานสายลับหนุ่มอย่างเข้มข้น กระโปรงสั้นรัดรูปถลกสูงขึ้นจนเห็นเส้นเลือดฝอยใต้ขาอ่อน ถัดขึ้นไปไม่ถึง 3 มิลลูกไม้จากขอบกางเกงในก็แพลมออกมาฉีกยิ้ม เรียกร้องให้เจฟเฟอร์สอดมือเข้าไปควัก.ไม่ไหว ๆ แบบนี้อดใจไม่อยู่แน่! ความเงี่ยนที่ยังไม่หายบ่มเพาะให้ความน่าอับอายคงอยู่ในสมองเธอ แอดมินหน้ามัธยมเร่ิมเผยอริมฝีปาก ตวัดแขนอ้อมไปโอบไหล่เจฟเฟอร์เอาไว้ พลางเชยคางขึ้นแรกจูบระหว่างกันและกัน แล้วก็เป็นวินาทีที่ปากใกล้ประกบกันนั้น ที่เจฟเฟอร์เหมือนจะได้ยินเสียงกระซิบเบา ๆ."ที่รักขา.. ฉันคิดถึงคุณจัง.. ฉันไม่อยากช่วยตัวเองอีกแล้ว ไม่เอาแล้วค่ะที่รัก.. รั..ก..ก..ก"เป็นเสียงกระเส่าที่แหบพร่า คล้ายกับคนที่พูดกำลังละเมอขาดสติ."อะ.. อะไรกัน! นี่มันเรื่องอะไรกัน ตั้งสติหน่อยสิคุณ! ผมไม่ใช่แฟนคุณนะ! แล้วผมก็เป็นแขกขององค์หญิงด้วย อย่าทำลุ่มล่ามสิมันไม่เหมาะสม!"เจฟเฟอร์ตวาดกลับไป แต่ยิ่งเจ้าตัวพยายามจะอุ้มเธอออกจากตักเท่าไหร่ หล่อนก็ยิ่งกอดเกยเขาแน่นขึ้นเท่านั้น มิหนำซ้ำยังใช้ตะเข็บกระโปรงขัดถูกับต้นขาผ้

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 85 : จะชายหรือหญิงก็ไม่ต่างกัน (18+)

    กางแขนทั้งสองข้างออกสุดไหล่เม้มปากชักสีหน้าจริงจัง ละม้ายคล้ายกับว่าเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย ยังไงก็ปล่อยให้เจฟเฟอร์ออกไปไม่ได้ประมาณนั้น!."นี่คุณจะมารั้งผมไว้ทำไม.. บอกไปคุณคงไม่เชื่อ! ว่าถ้าผม.. เงี่ย.. เอิ่ม.. ม.. ม.. ""เออ.. อ.. อ.. ช่างมันเถอะ! เด็กสาวอย่างคุณนั่นแหละที่จะเดือดร้อน! หลีกไปให้พ้น! ผมจะไป! ผมไม่อยากอยู่ตรงนี้ แค่ข้างนอกเองแค่แป๊บเดียว!".กลิ่นน้ำหอมโพยพุ่่งสาปสาวแรกรุ่นหอมกรุ่นคู่มากับผมสยายปลายเส้นผม ต้นคอขาวนวลอมชมพูดั่งไม่เคยถูกชายใดแตะต้อง อีกไหล่ร่องเฉียงโค้งโฉบได้รูปดูทะมัดทะแมง เด็กสาวแอดมินขืนตัวเองด้วยกำลังสูงสุด ต่อให้ต้องเอาตัวเข้าแรกยังไงเธอก็ต้องหยุดเจฟเฟอร์ไว้ให้ได้ ว่าแล้วเจ้าหล่อนก็เลยพุ่งตัวเข้าไปแท็คเกิลฝ่ายชายอย่างกับเล่นรักบี้ เจตนาจะทำให้เขาลังกาหลังหงายท้องหงายไส้ใส่โซฟา แล้วก็นอนนิ่งอยู่ตรงนั้นสงบสติอารมณ์สักหน่อย.แต่ไม่เลยเพราะตั้งแต่เสี้ยววินาทีแรกที่ผิวกายของทั้งคู่สัมผัสกัน ควยแข็ง ๆ ของเจฟเฟอร์ก็ดีดร่างบางปลิวกระเด็น ไปกระแทกเข้ากับเคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์ที่ตั้งอยู่หน้าห้องซะแล้ว!."โครมมมมม!"."ไอ้หย๋า! บัดโถ่เอ๊ย! เล่นกับใครไม่เล่

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 84 : ร้านตัดขนหมาที่รับผ่านม (18+)

    กลุ่มม่านควันขนาดใหญ่สยายตัวขึ้นรอบบริเวณ ด้วยทรัพยากรที่มีเจฟเฟอร์คือแม่งเต็มที่กับชีวิตแล้ว เขาทำได้แค่ใช้ควันประวิงเวลาเปิดทางให้องค์หญิงหนี แต่ม่านควันดังกล่าวก็ได้ผลดีอย่างชะงักงัน มันโหมกระพือออกตามทิศทางลมในมโนอารมณ์เดียวกับคนเผาอ้อยผู้ก่อให้เกิดมลพิษ PM 2.5 งั้นเหรอ? ไม่รู้สิ! รู้แต่แม่งแสบตาสัด ๆ และทหารแตกฝอยหนีหายกลายเป็นละอองฝน.สบโอกาสให้สายลับหนุ่มวิ่งแจ้นตามไปที่หัวมุม เขาคลาดกับองค์หญิงซะแล้ว แต่ก็ยังดีที่พอจะอนุมานเส้นทางต่อไปได้ คำพูดสุดท้ายนาตาชาบอกว่าแยกข้างหน้าเลี้ยวไปไม่ไกลนัก เพราะงั้นต่อให้พิกัดตรงนี้จะเต็มไปด้วยตรอกถนนมากมายและซอยเล็กซอยน้อยนับไม่ถ้วน ยังไงซะเจฟเฟอร์ก็เลือกที่จะหยุดฝีเท้าลงที่ร้านรวงตรงนี้อยู่ดี.แต่!."สัดเอ๊ย! แม่งใช่เหรอวะ?".ถึงกับเท้าสะเอวสะบัดหน้าขึ้นไตร่ถามไรท์เตอร์อย่างมีน้ำโห เพราะสิ่งที่เขาเผชิญอยู่คือป้ายริ้วทรงกระบอกหมุนติ้ว ๆ ที่คล้ายกับสัญลักษณ์ร้านตัดผม พอทอดสายตาขึ้นไปข้างบนเหนือประตูร้าน ก็พบกับอักษรภาษายึกยือที่อ่านไม่ออก มีรูปหมากับแมวคาบกรรไกรยิ้มแป้นเป็นแบล็คกราวน์อยู่ด้านหลัง ห้อมล้อมไปด้วยไฟกระพริบวูบวาบหลากสีสัน ดุจ

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 83 : เซ็นเซอร์ในน่มน๊ม

    สืบเท้ากระท่อนกระแท่นเดินเข้าเมืองไปได้หน่อยเดียว องค์หญิงนาตาชาก็สัมผัสได้ถึงน้ำหนักของฝ่ามือขนาดใหญ่ที่วางลงบนหัวไหล่ตนเอง เรี่ยวแรงดังกล่าวรั้งตัวเธอไว้จนต้องไพล่หน้ากลับหลังมองหาต้นตอ."คุณ! คุณมาได้ไงอ่ะ! ทั้งที่เจ็บปางตายขนาดนั้น"เผลอแผดเสียงซะดังลั่นก่อนจะใช้นัยน์ตาเฉี่ยวชำเลืองมองกลับไปยังจุดที่เจฟเฟอร์ตกลงมา ตัวเขายืนอยู่ตรงนี้ก็จริงในขณะที่ ณ จุดเกิดเหตุดันมีร่างไหม้ ๆ ของพลเมืองอลาลัสคนหนึ่งนอนอยู่ทดแทน."ผมถ่ายทอดความเจ็บปวดให้คนอื่นได้น่ะครับ แต่ช่างมันเถอะ! องค์หญิงบอกผมมาก่อนดีกว่าว่าท่านกำลังจะไปไหน เรื่องราวเป็นมายังไงกันแน่ ทำไมท่านถึงถูกตามล่า?"."ฉันจะกลับไปที่วังพรบ.ฟรีเซ็กส์ได้ข้อสรุปแล้ว พวกฉันทำพลาดการปลอมตัวไปเจรจาล้มเหลว พวกมันถึงจะจับฉันไปเป็นเครื่องต่อรองในการปฏิวัติ การกลับวังจะทำให้ฉันปลอดภัย"."อืม.. ไม่ค่อยเข้าใจแฮะ แต่ผมว่าอย่าเพิ่งดีกว่า ดูทรงแล้วท่านพ่อของท่านคงจะไม่ปลื้มในส่ิงที่ท่านทำลงไปนะครับ ถึงได้ตั้งรางวัลนำจับลูกตัวเองเอาไว้! โน่นลองดูสิ!".เบื้องหลังม่านพลังทรงโค้งขนาดใหญ่ที่ปิดบังอาคารสถานของอลาลัสอันสาปสูญ ภายในนี้หากพูดไปคงยากที่จะเ

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 82 : เจ้าหญิงวุ่นวาย

    พุ่งตรงดิ่งทะยานจากความสูงประมาณภูเขา 2 ลูกขี่คอกัน ด้วยความสูงที่ไม่มากเท่าไหร่เจฟเฟอร์เลยเหลือเวลาอยู่น้อยนิด แผ่นหลังองค์หญิงสยายกว้าง ในชุดหมีที่ห่อหุ้มเนื้อตัวไว้เพียงหลวม ๆ การสะบัดพือของมันรีบรัดจนเห็นสัดส่วนโค้งรัดตวัดร่องตูด อกเป็นอกเอวเป็นเอว ครั้นมีแต่จะลอยลับตาฉีกหนีทิ้งห่างออกไปเรื่อย ๆ ซึ่งเจฟเฟอร์ไม่มีวันยอม.เป็นห่วงเธอจับใจเหมือนร่างกายมีแรงดึงดูด สายลับหนุ่มถวิลหาองค์หญิงนาตาชาโดยไม่ทราบสาเหตุ เขารีบม้วนตัวงอเข่าทำตัวเป็นก้อนกลม ก่อนจะพลิกเอาปมเชือกที่มัดแขนไว้ตวัดมาอยู่ด้านหน้า เจตนาใช้ฟันแก้ปมกลางอากาศแล้วก็ทำให้ร่างกายต้านลมให้น้อยที่สุด!."ฟู่~! , ฟิ้ววว~! , ฟู่~ ฟิ้ววว~!"สายลมเกรี้ยวกราดตรงเข้าเล่นงานจากทั่วทุกสารทิศ แต่เขาก็หาได้ใส่ใจ สายลับหนุ่มยังคงผงกหัวงึก ๆ ก้มปากลงกัดแทะเชือกออกจากข้อมือ ด้วยท่าทางละม้ายคล้ายกับคนป่วยโรคจิตที่คิดจะโม๊คควยตัวเองแต่เสือกหำสั้น.แล้วก็ไม่รู้ว่าอะไรดลใจหรือเพราะแพ้ฝุ่นผง PM 2.5 บนชั้นบรรยากาศก็มิอาจทราบ สมองถึงสั่งให้ฮัมเพลงขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ฮัมไม่ฮัมเปล่าจาก "ฮัม" แปลงเป็น "หำ" แถมยังใส่ทำนองเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้อันเป็

  • Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+)   บทที่ 81 : หลบหนี!

    บนยานฟาลคอน ดีเซ็มเบอร์ (ลำสำรอง) ที่ไอ้มือมีดหัวไหมพรมเรียกมา องค์หญิงนาตาชาอกภูเขาไฟกับเจฟเฟอร์ถูกควบคุมตัวอยู่บนนั้น ทั้งสองถูกจับมัดมือหันหลังพิงกันบั้นท้ายแนบชิดสนิทพื้น ดีอย่างที่เชือกมันหมดก็เลยไม่เหลืออะไรเอาไว้มัดปาก เปิดโอกาสให้เจฟเฟอร์พร่ำเพ้อถึงโลกที่เจ้าตัวรู้ออกมา."โลกมีเนื้อที่ 510,100,000 ตร.กม. เป็นดาวเคราะห์ลำดับที่สามจากดวงอาทิตย์ กำเนิดเมื่อ 4,500 ล้านปีก่อน มีอันตรกิริยาเชิงโน้มถ่วงกับวัตถุอื่นในอวกาศโดยเฉพาะดวงจันทร์ ซึ่งเป็นดาวบริวารถาวรเพียงหนึ่งเดียว ปฏิกิรยาฟิชชั่นจากกัมมันตรังสีแผ้วถางทุกสรรพสิ่ง อันเป็นจุดจบของสงครามไปพร้อมกับวงศ์ทนงพงเผ่าชีวิต เพราะงั้นสิ่งที่หมอนั่นพูดถึง? อลาลัสอันเดอร์กราวน์? นอกจากยอร์คชินแล้ว.. หรือว่าโลกจะยังมีพื้นที่ให้มีชีวิตอยู่อีก! ตกลงมันไม่ใช่แค่ข่าวลือใช่ไหม? ".จัดเป็นการกระแอมกระซิบกระซาบที่ยืดยาวที่สุดในประวัติศาสตร์ สายลับหนุุ่มนั่งบ่นด้วยท่าทีที่ตื่นเต้นลุกลี้ลุกลนต่างจากทุกครั้ง เขาตื่นเต้นจริงจังซะยิ่งกว่าตอนโดนโรบ็อทซอมบี้บนกองขยะรุมทึ้งชิงอะไหล่ซะอีก พลางกระทุ้งข้อศอกตุบ ๆ ใส่เอวองค์หญิงไปสองสามทีให้เธอตอบกลับ.แต

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status