GAYA nga ng sinabi ko kanina, mabilis akong nagpunta sa kusina at nagpainit ng kaunting tubig para gamiting pampunas sa binata.
Agad akong bumalik sa kwarto habang may dala-dalang plangganita na may maligamgam na tubig at bimpo.
Inilapag ko muna ito sa isang tabi at iniharap ang nakatagilid na binata.
"Jolo gising ka ba?" tanong ko ngunit mumunting mga hilik lamang ang naririnig ko.
Nagsimula na akong punasan siya mula sa kanyang mukha. Mainit ang binata kaya pagtapos kong punasan ang kanyang mukha ay iniwanan ko ng isang bimpo din ang kanyang noo. Ngayon naman ay ang leeg na niya ang pinupunasan ko.
Sa tuwing hihilik ang binata ay hindi ko mapigilan ang sariling mapatitig sa nakabukas na bibig nito. Kapansin-pansin kasi ang mapuputi nitong mga ngipin, isama pa ang mapula-pula niyang labi na para bang ang lambot-lambot hawakan.
Ay ano ba 'yan Shella! Tigilan mo nga iyang pag-iisip ng ganyan! Masama 'yan at
"JOLO..." imbis na reklamo ang lumabas sa bibig ko ay bakit parang nagiging isang ungol ito? Hinahalikan pa rin ako ng binata sa labi at gustuhin ko mang umiwas sa kakaibang sensasyon na binibigay niya ay hindi ko maitatanggi ang ibang init at sarap na dulot nito. "Hmm?" mahinang usal ng binata at hindi pa rin pinapakawalan ang mga labi ko. Lalo lang akong nag-iinit sa tuwing mararamdaman ko ang init ng hininga niya sa labi ko. "Jolo kasi, ahhh..." hindi ko na napigilan. Ungol na talaga 'yon. Paano ba naman kasi bigla niyang tinanggal sa pagkakahook ng bra ko tapos mabilis na kinulong ang d****b ko sa mainit niyang palad. Pakiramdam ko tuloy tamang-tama ang hulma at laki ng d****b ko para sa kamay ng binata. "You want this huh?" dagdag pa na pang-aakit ng binata. Isinandal niya sa noo ko ang kanyang noo at mariin akong tinitigan sa mukha.
HINDI pa man sumisikat ang araw ay nagsisimula na agad kaming maglakad ni Jolo pauwi sa bahay. Medyo maputik lang ang daan at medyo madulas kaya dahan-dahan ako maglakad. Idagdag pa ang sakit ng ibabang parte ng katawan ko dulot ng nangyari kagabi.Hindi ko alam kung anong oras kami natapos at kung anong oras din natapos ang buhos ng ulan. Basta ang alam ko masarap ang naging tulog ko kagabi lalo na't katabi ko ang binata."Are you okay Shella?" agad akong napalingon sa binata at mababakas ang matinding pag-aalala dito.Tumango muna ako bago sumagot. "Oo, nagdadahan-dahan lang ako kasi maputik baka madulas ako at saka medyo masakit din kasi 'yong ano ko-""Do you want me to carry you?" agap niyang tanong. Mabilis naman akong napailing at nahihiyang ngumiti."Hindi na 'no. Okay lang baliw," tanggi ko."I'm just worried, we just did that thing kagabi tapos hinahayaan na kitang maglakad ng ganito kalayo ngayon,"
SHELLA POV"SHELLA..." agad akong napalingon nang marinig ang boses ni Jolo. Nginitian ko ito ng tipid at inalok ng hawak kong isang tasang kape. Ngunit mabilis niya lang itong tinanggihan."Oh? Ba't nandito ka agad? Tapos na ba kayong mag-usap ni Lawrence?" tanong ko at sandali munang naupo sa malapit na upuan.Kailangan kong maupo dahil kung nakatayo akong makikipag-usap sa binata ay baka matumba ako kung sakaling sabihin nito na pinagsisisihan na niya ang nangyari sa amin kagabi at babalik na siya kay Angel. Maigi nang maging handa 'no."Yeah and I want us to talk now," seryoso nitong saad at tumabi sa akin. Tumaas ang isang kilay nito nang mapansing napaatras ako ng kaunti.Distance Jolo. Kailangan natin ng distansya at baka maitali kita dyan sa kinauupuan mo para lang pigilan ang pag-alis mo."Why are you avoiding me?""Hindi 'no! Ang OA mo mag-isip," kunyari ay pagdadahilan ko at pilit na pinasigla ang boses ko
"TAKE care Shella," sunod-sunod na tango ang ginawa ko habang nagpapaalam si Jolo sa akin. Saglit rin siyang humalik sa pisngi ko.Pinipilit kong ipakitang okay lang at kaya ko ang gagawin niyang pag-alis pero sa tuwing nakikita ko siyang nakikipag-usap kay Lawrence ay parang unti-unti na rin siyang nawawala sa paningin ko.Nakikita ko pa man siya ngayon ay labis na ang kalungkutan na nararamdaman ko."You'll be okay Shella. We'll be okay," isa pang beses niya pang turan at pinilit ko nalang na tumango at tumingala para mapigilan ang mga luhang nagbabadyang pumatak."Hey Shella, please don't cry. Nasasaktan akong nakikita kang ganyan. Just say if you want me to stay and then I'll stay-""Hindi 'no! Ano ka ba. Okay lang ako, huwag mo akong masyadong isipin," saad ko at pinilit ang sariling tumawa kahit wala namang nakakatawa. Mas nakakadurog pa nga ng puso ang nangyayari ngayon eh."Shella..." usal ni Jolo at bak
SHELLA POVAGAD akong nag-asikaso at naghanda para sa lulutuin kong pananghalian namin. Kahit na ba meron akong malalim na iniisip ay kailangan ko pa ring kumilos at ipakitang hindi apektado dahil lang sa wala na sa paningin ko si Jolo.Agad kong nginitian si nanay Leoning nang makitang lumabas ito sa kwarto nila at naglakad patungko sa kusina kung nasaan ako."Kanina pa ba kayo nakauwi? Maigi at hindi naman kayo nilamok sa kubo doon sa bukid, masyadong malakas ang ulan kagabi kaya naisip nalang din namin ng tatay Ruben mo na maigi ngang doon nalang kayo magpalipas ng gabi,"Itinaas ko ang isang tasa tanda na inaalok ko si nanay Leoning na magkape. Mabilis naman itong tumango kaya mabilis din akong nagtimpla ng kape.Inilapit ko sa harapan ng aking lola ang isang tasa ng kape at ilang piraso ng tinapay. Nakangiti naman niyang tinanggap ang mga iyon."Nasaan pala si Jolo? B
NAPAANGAT ako ng tingin nang biglang may marinig akong kumatok sa aking pintuan. I slightly pushed the papers right in front of me and stare at my office door."Come in," wika ko at hinintay ang kung sinumang papasok. Kadalasan ay si Lawrence lang ang kumakatok since siya lang ang may access sa floor kung nasaan ang opisina ko pero ngayon ay wala ang lalaki dahil inutusan ko itong personal na dumalo sa isang conference meeting on my behalf.Agad napakunot ang noo ko nang makita ang taong hindi ko inaasahang makikita ngayon. Napataas ang aking kilay nang makitang naglalakad na ito patungo sa akin. The nerve of this man to face me again."What are you doing here in my company Vincent?" tanong ko at isinandal ang ulo ko sa swivel chair na kinauupuan ko."I just want to explain my side dude. Ayokong magbago ang tingin mo sa akin. We are best friends since college, ayokong masira ang magandang pagsasama natin because of a mere misunderstandin
"THANK you Mr. Raymundo, I really appreciated this. Our company will be a good partners," napapatango-tango lang ako sa sinasabi ni Mr. Fujiko. He even positioned his hand right in front of me that I reached immediately.Pagkatapos ng lahat ng nangyari, our partnership with Mr. Fujiko is now settled. Nakapag-usap na kami tungkol sa mga terms and conditions at kung kailan sisimulan ang unang produkto na ilalaunch ng aming kompanya."Just talk to Lawrence, my secretary, if ever you want to discuss something," saad ko at matiim itong nginitian.Mr. Fujiko smiled and even bowed in front of me before he bid his goodbye na ganoon din ang ginawa ng kanyang secretary. Hinatid sila ni Lawrence hanggang sa pintuan ng opisina ko at agad na itong bumalik sa harapan ko."Anything sir? Before I go back to my desk," umiling lang ako at mabilis na isinandal ang ulo sa kinauupuan ko."Lawrence," he was about to exit from my office when I sud
I WAS about to call Lawrence when my phone suddenly rang. I hurriedly opened it only to find out it was Angel who's calling. Nagdadalawang-isip pa ako kung sasagutin ko ba ito o hindi. Sa huli ay napagdesisyunan ko nalang na sagutin ito."Hey Angel-""Hi honey, what are you doing right now?" malambing niyang turan kaya naman saglit akong napahawak sa aking sentindo.Hearing Angel's voice make me guilty for having thoughts about breaking up with her. Na para bang hindi niya deserve na masaktan dahil sa kagaya kong gago."I'm in my office. Why?" balik tanong ko."That's good baby. By the way huwag kanang magpa-order kay Lawrence ng kakainin mo mamayang lunch,""Why? Nagluto ka ba ng pagkain at magdadala ka ng lunch dito?""No baby silly. Para namang hindi mo alam. Until now I'm still practicing how to cook, kahit nga fried egg ay hindi ko magawa," sagot naman nito kasabay ng ilang pagtawa.