33 Azaylie's POV Paglabas namin ay gulat ang namuo sa'kin nang makita kong nakatayo siya sa gilid ng pinto. Napaayos siya sa pagkakatayo at tinignan ako ng malumanay. Nakagat ko na lang ang labi ko at napasulyap kay Don— Lolo. Marami siyang naging tanong kanina sa'kin at lahat ng iyon ay sinagot ko, pero hindi rin ako nag-aksaya ng panahon. Nagpakita lang naman ako kasi ayokong mapahamak ang mga Delazardo dahil sa'kin, oo at mali na nagpakita lang ako roon gayong kitang-kita ko ngayon na talagang subrang masaya siya nang makita ako, pero iyon naman kasi talaga iyong totoo. Sinabi ko at pinaintindi ko sa kanya na walang kasalanan ang mga Delazardo, na ako naman kasi talaga ang dahilan kaya hindi agad nasabi sa kanya na nakahanap na nila ako, na naging positibo ang DNA test. Na hindi nila ako intensyong itago sa kanya. Inamin ko na hirap akong tanggapin kung sino talaga ako kaya hindi agad nila ako napakilala sa kanya. Napabuntong hininga ako, kung ako ang papipiliin, hinding-hindi
34Napatitig ako sa kanya at hindi maiwasang pag-aralan ang mukha niya. Ang mata nito na para bang palagi na lang galit, pero minsan kahit na ganoon ang sarap pa rin titigan. Ang ilong nito na subrang tangos, ang labi nitong nagpapabaliw sa'kin at ang perpekto nitong panga na palaging imiigting kapag naiinis, naiirita at galit.Gusto kong titigan iyon hanggang sa magsawa ako, pero sa tingin ko hindi ako magsasawang titigan ang ganitong mukha niya. Gusto ko talaga siya. Gustong-gusto ko talaga siya at kung hindi bawal, gusto ko na akin lang siya.Dahan-dahan kong tinaas ang kamay ko para sundan ang hugis ng ilong niya hanggang sa mahawakan ko ang labi niya. Kanina, gusto kong umiyak. Noong nalaman ko ang tungkol kay papa, subrang sikip ng dibdib ko, pero hindi ko magawang at hindi ko alam kung bakit, siguro kasi pakiramdam ko namanhid na ako sa nalaman ko, pero ngayon. Unti-unting naglaho ang ngiti sa labi ko at nanginig ang mga labi ko.Sumikip ang dibdib ko at hindi napigilan ang p
35I want to stay quiet and ignore her until I take her home. I'm angry and irritated with her for everything she did today, one of which is that it seems like it's okay for her to marry that Ivo now. Seryoso ba siya? Ngayon pa talaga na baliw na baliw na ako sa kanya, saka magiging ayos sa kanya na magpakasal na iba. That's fvcking unfair, but I can't help but sigh because I know that if she really wants to marry Ivo ay wala na akong magagawa. I'm angry, but I can't help but glance at her. Gusto kong manahimik na lang, pero hindi ko mapigilan ang sariling tanungin kong kumain na ba siya, pero hindi man lang siya umiik kaya mas lalo nanaman akong nainis.Fine! Bahala ka sa buhay mo! Sinubukan kong huwag siyang pansinin, but look where I am right now. Sabi ko bahala siya sa buhay niya, pero nandito ako sa isang restaurant nag tatake out ng pagkain niya."Sir, here's your order!" Kinuha ko iyon at imigting ang panga ko habang pabalik sa kotse. "Eat this—" I was stunned. I got into th
36Yrony's POV"As expected to what Don Alvarez is willing and his money would do. It hasn't even been 24 hours since Zay was really gone. She is not Azaylie anymore; it would be good if Don Alvarez allowed Zay to see his dad," Kyle said while staring at his phone."She will be introduced immediately as the sole heir of Don Alvarez, and that means her life will be in danger from now on. The perks of having a lot of money sometimes sucks! Mayaman nga, pero palagi namang hindi ligtas ang buhay mo dahil sa nagkaliwaang mga sindikato," he said, and took his glass that had wine.Nakapikit ako. This is fvck! Tama siya. Her face has not yet been shown to the public, but knowing that the only granddaughter of Don Alvarez is alive will still bring danger to her. If I find out that Don Alvarez is changing even Zay's IDs, I won't be surprised. "What, Kuya? Are you still mad because I brought Zay here? Come on! It's already 3 days! Let's move on," Janica said angrily to me when I told her to ge
37Bored na bored na ako. Buti pa nga noong nasa isla ako ay nagagawa ko pang magluto, maghugas ng pinggan at minsan nandiyan si Yrony na ang sarap asarin."It seems like you are not happy to be here," napasulyap ako sa gilid ko. Si Ivo. Nasa pool ako ngayon habang nakatampisaw ang paa ko, sa gilid ko ay may mga kasambahay na naghihintay sa kung anong iuutos ko. Gusto kong mapag-isa, pero utos daw ni lolo na bantayan ako kahit dito.Hindi ko siya sinagot at napatitig na lang sa tubig. Ilang araw na silang pabalik balik ng ama niya rito, at hindi naman ako ganoon katanga para hindi mapansin na pinaglalapit kaming dalawa. Wala pa namang sinasabi tungkol sa kasal, pero sa pinapakita nila, pakiramdam ko kunting panahon lang ay sasabihin na sa'kin.Sinusubukan din naman niya akong kausapin, pero saka ko lang talaga siya kinakausap kapag nakatingin sila Lolo.****Nasa isang hotel kami ngayon. Ang narinig ko ay ito ang pinakamatayog na hotel dito sa manila. Halos mawalan ako ng lakas nang
38Napairap ako, pero hindi ko maiwasang mapangiti. Hinarap ko siya at nakitang paalis na ito ngayon."Bagay ba sa'kin 'tong damit ko? Ang pagkakaalam ko nasa million daw 'to. Sa tingin mo hindi naging mukhang basahin ngayong ako nagsuot?" Tanong ko sa kanya rason ng pagtigil niya.Sumulyap siya sa'kin saglit, pero kitang-kita ko ang pagsusungit niya. Kahit kailan talaga ang sungit-sungit niya, pero ang gwapo pa rin. Nakagat ko ang labi nang muli siyang humakbang paalis."Siguro nga naging basahan na itong tignan dahil ako nagsuot," mahinang sambit ko kaya muli nanaman siyang tumigil at this time, buong katawan na niya ang iniharap sa'kin."Are you happy?" Seryosong tanong na niya sa'kin na saglit nagpatigil sa'kin.Ngumiti ako. Sa totoo lang, gusto kong aminin at sabihin sa kanya na hindi ako masaya, na kahit nakasuot ako ng mga nagmamahalang damit at nagmamahalang alahas ay pakiramdam ko kahit kailan hindi ako magiging masaya kasi hindi ko 'to pinangarap. Ang gusto ko lang naman no
39"Magdadalawang linggo na ako rito, pero ngayon lang kita nakita, ah," sambit ko kay Denver nang magsabay na kami sa paglalakad."I always saw you. Palaging si Ivo ang driver mo, ah," sambit nito na ikinasimangot ko."Thank you for the clothes, but you shouldn't try to do it again. Hindi basta-bastang gang ang sinasabi ni Cresia," seryosong sambit niya rason ng pagkunot ng noo ko.Cresia ang pangalan niya?"Yung gang ba na iyon at gang na sinalihan mo iisa?" Tanong ko sa kanya, pero hindi siya sumagot.Napatango ako at kahit hindi makarinig ng sagot mula sa kanya ay alam kong tama ako. Mukhang napilitan siyang sumali sa gang na iyon, pero bakit kaya? Napatingin ako sa kanya at tignan ang hawak niyang varsity jacket. Hindi ko maiwasang mapa-isip at hindi ko maiwasang mapasinghab nang may naisip ako. Hindi siya yung tipong tutulong kasi maunawain siya, pwera na lang kung mahalaga sa kanya."Wala ka bang klase?" Bigla tanong niya, siguro ay napansin niya ang pagsunod ko pa rin sa kanya
40Agad na may sumalubong kay Ivo na mga kaibigan niya. Ang iba ay kilala ako kahit na ngayon ko lang naman sila nakita. Pumunta kami sa isang u-shaped na sofa at agad kaming binigyan ng inumin ng mga kaibigan niya. Ang iba ay namumukhaan ko dahil nakita ko sila sa party, pero halos hindi ko na maalala ang mga pangalan nila kahit na nagpakilala naman sila sa'kin noon.Naupo kami sa sofang iyon habang may hawak ng inumin. Naupo si Ivo sa tabi ko."It was nice to meet you, Affeya. I couldn't go to your party because I have some important things to do, but our family was a friend and we were invited," sambit ni Faith, isa sa mga kaibigan ni Ivo na kakapakilala lang niya sa'kin.Sa kanilang lahat, si Faith ang medyo magaang kausap. 'Yung iba kasi parang dinidistansya ang sarili sa'kin."Ayos lang. It was nice to meet you din," sambit ko at ngumiti sa kanya. Tinaas nito ang baso at wala akong nagawa kung hindi makipag cheers sa kanya at inumin agad ang alak na binigay nila.Napapikit ako