วันนี้เป็นวันหยุดที่แสนน่าเบื่อมาก เพราะยัยนานาน่ะสิชวนฉันมาอ่านหนังสือที่ห้องสมุด แล้วคิดว่าฉันชอบหรือไง ส่วนยัยจีนี่ก็ไปเที่ยวกับครอบครัว
"ทำไมแกต้องชวนฉันมาด้วยเนี่ย"
"แกจะได้มาอ่านเป็นเพื่อนฉันไง"
"แต่ฉันอยากอยู่ห้องมากกว่าอ่ะ"
"อยู่ห้องแกก็ไม่ได้ทำอะไรอยู่ดี"
"เห้อออ น่าเบื่อ"
"ไปนั่งกันเถอะ" ฉันจึงเดินตามยัยนานาไปอย่างช่วยไม่ได้ ยัยนี่เรียนเก่งเเล้วยังจะขยันอ่านหนังสืออยู่อีก
"งั้นเดี่ยวฉันไปหาหนังสืออื่นอ่านดีกว่า ^_^"
"ตามใจ"
ฉันจึงเดินไปที่ชั้นนิตยสารต่างๆส่วนหนังสือวิชาการน่ะเหรอ ตัดไปได้เลย ฉันจึงยืนไล่ดูไปเรื่อยๆ จนมาหยุดที่มุมหนึ่ง
"รุ่นพี่นี่นา >_<"
ฉันแอบมองรุ่นพี่ซีไนน์ที่กำลังยืนเลือกหนังสออยู่อีกมุมหนึ่งซึ่งอยู่ตรงข้ามฉัน
"โชคดีจังที่มาห้องสมุด >_<" ถึงแม้ว่าฉันจะรู้อยู่เเล้วว่ารุ่นพี่ชอบอยู่ที่ห้องสมุด แต่ไม่คิดเลยว่าวันหยุดแบบนี้รุ่นพี่จะมาที่นี่
ฉันแอบยืนอยู่อย่างนั้น ก่อนที่จะค่อยๆเดินไปตรงมุมของรุ่นพี่ รู้สึกอยากอ่านหนังสือพวกนี้ขึ้นมาเลยแฮะ
ตึกตักตึกตัก...
เอาแล้วล่ะยิ่งเข้าใกล้รุ่นพี่มากเท่าไหร่ ใจฉันยิ่งเต้นเร็วมากเท่านั้น
"สวัสดีค่ะรุ่นพี่ ^_^"
"......."
แป๋ว! เงียบใส่ฉันอีก คิดว่าเค้กเนยจะหยุดเเค่นี้งั้นเหรอ นี่เเค่ทักทายหรอกนะ
"ฉันชื่อเค้กเนยค่ะ เป็นรุ่นน้องของรุ่นพี่ที่พี่เคยช่วยฉันไว้ไงคะ ^_^"
"......?" คงจำฉันไม่ได้สินะ
"เอ่อ...ไม่คิดเลยนะคะว่าวันหยุดพี่จะมาที่ห้องสมุด ^_^"
"ไนน์ทำอะไรอยู่น่ะ"
"เอ๋..."
เสียงเรียกรุ่นพี่จากทางด้านหลังทำให้ฉันต้องหันไปมองก็พบว่าเป็นพี่ซีเนียร์นั่นเอง เข้าทางฉันล่ะ!
"เอ้า! เค้กเน้ย"
"สวัสดีค่ะพี่ซีเนียร์ ^_^"
"เป็นไงเราทำไมมาอยู่ที่นี่ได้"
"พอดีเค้กมาอ่านหนังสือน่ะค่ะ >_<" ฉันพูดไปได้ยังไงเนี่ย
"จริงเหรอ?"
"พี่ซีเนียร์..."
"คิคิคิ พี่รู้จักเค้กดีน่าา"
"ก็เพื่อนเค้กชวนมาน่ะค่ะ เลยมาด้วยแหะๆ ^_^" โดนซะเเล้วเรา
"เเล้วพี่ล่ะคะ" ฉันถามออกไปเพื่อกลบเกลื่อนพลางเหลือบไปมองร่างสูงที่กำลังยืนเลือกหนังสืออยู่ >_<
"พี่ก็ตามไนน์มาน่ะ ไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว ^_^"
"อ่อ ค่ะ"
"เเล้วนี่รู้จักกันเหรอ?"
"เปล่าค่ะ แค่ทักทายรุ่นพี่เเค่นั้นเองค่ะ ^_^"
"งั้นเหรอ ไนน์มาหันหน้ามาหน่อย"
"อะไร?"
"นี่รุ่นน้องเราไง เป็นหลานรหัสเนียร์เอง ชื่อเค้กเนย"
"สวัสดีอีกครั้งนะคะรุ่นพี่ ^_^" ฉันหันไปมองหน้ารุ่นพี่พลางยิ้มให้
"อืม"
"เเล้วเรานั่งไหนล่ะ ไปนั่งกับพี่มั้ย"
"เออ ไม่ดีกว่าค่ะพอดีว่าเค้กมากับเพื่อนน่ะค่ะ"
"งั้นก็โอเคจ๊ะ ^_^"
"งั้นเค้กไปก่อนนะคะ"
"จ๊ะ"
กรี๊ดดด รุ่นพี่ตอบฉันด้วยเเหละ ฉันอุตส่าห์คีพลุคตั้งนาน (ไรท์: นี่คีพลุคเเล้วจริงๆ?)
ฉันเดินไปนั่งที่เดิมพร้อมกับยิ้มไปด้วยความสุข คนอะไรยิ่งมองใกล้ๆยิ่งดูหล่อแล้วก็เท่ห์อีก >_<
"ยิ้มอะไรของเธอเค้ก"
"นี่แกรู้มั้ยว่าฉันเจอใคร"
"ฉันจะรู้กับเธอมั้ย ก็นั่งอ่านหนังสืออยู่นี่"
"เออๆ แกก็นะ"
"เเล้วตกลงเจอใคร?"
"ก็รุ่นพี่ซีไนน์ไงล่ะ >_<"
"......"
"ไม่คิดเลยว่าวันหยุดแบบนี้พี่เค้าจะมาที่นี่ ฉันอยากจะขอบคุณเธอมากที่ชวนฉันมา >_<"
"ไปเจอรุ่นพี่มา?"
"อื้ม แล้วก็พี่ซีเนียร์ด้วย ^_^"
"แล้วได้คุยกันมั้ย?"
"ฉันเป็นคนเข้าไปทักรุ่นพี่เค้าก่อนน่ะ แต่ก็เจอพี่ซีเนียร์พอดี ก็เลยได้คุยกันนิดหน่อย ^_^"
"แล้วเป็นไง"
"ชอบมากกก >_<"
"เห้ออ เธอนี่น๊าา"
ฉันนั่งอมยิ้มอยู่คนเดียว แต่สายตาก็แอบมองรุ่นพี่ตลอด เพราะเค้านั่งโต๊ะตรงข้ามกับฉันไง แต่เค้าก็คงไม่ได้สนใจหรือมองฉันหรอก เพราะพี่เค้ามัวแต่อ่านหนังสือน่ะสิ ฉันก็เลยแอบมองเค้าได้ง่าย แต่ถ้าเค้าเห็นฉันก็ไม่เป็นอะไรหรอก
เตรียมใจไว้เลยนะคะรุ่นพี่....
..............
"แล้วเราจะไปไหนกันต่อหรือว่าจะกลับกันเลย" ฉันถามนานาออกไปเพราะตอนนี้เราก็ออกมาจากห้องสมุดแล้ว และรุ่นพี่ก็กลับไปก่อนหน้าฉันเเล้ว มันก็เลยทำให้ฉันเบื่อน่ะสิ ก็เลยชวนนานาออกมาข้างนอกแทน
"แล้วเธออยากไปไหนล่ะ"
"อืมมม หาอะไรกินดีมั้ย ^_^"
"เอางั้นก็ได้เเล้วค่อยกลับห้องกัน"
"อื้ม ^_^"
@Cofee Cafe
"อร่อย ^_^"
"นี่ไม่คิดจะกินอย่างอื่นเลย?"
"ก็ฉันชอบสตอเบอรี่นี่นา ^_^"
" ^_^"
"เธอยิ้มเเล้วดูน่ารักดีนะ ยิ้มบ่อยๆสินานา"
"ถ้าเรื่องไหนที่ทำให้ฉันรู้สึกดีฉันก็ยิ้มตลอดแหละ"
"งั้นตอนนี้เธอก็รู้สึกดีน่ะสิ ^_^"
"เพราะฉันชอบช็อคโกเเลตน่ะสิ"
"เหอะ!"
"ล้อเล่นน่าา ^_^"
"เธอนี่นะ แล้วกินนี่เสร็จกลับเลยใช่มั้ย?"
"กลับกันเลยก็ได้ เธอไม่ทีทำธุระที่ไหน?"
"คนอย่างเค้กเนยนี่นะมีธุระ"
"......"
"กลับกันเลยดีกว่า วันนี้ฉันอยากนอนจะแย่"
ฉันกับนานาก็นั่งคุยกันเรื่องทั่วไปก่อนที่เราจะกลับคอนโด และตอนนี้เราก็แยกย้ายกันไปที่ห้อง
ที่จริงเเล้วฉันกับนานาอยู่คอนโดเดียวกันก็จริงแต่เราอยู่คนละห้องไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน อีกอย่างคือฉันชอบอยู่คนเดียวมากกว่าน่ะสิและทุกวันก็ชอบไปกินข้าวที่ห้องนานา เพราะยัยนั่นทำอาหารอร่อยมาก ส่วนฉันไม่ต้องพูดถึงเลย
"เอาล่ะ เริ่มทำงานได้เเล้วเค้กเนย"
พอมาถึงห้องฉันก็เอางานออกมาทำทันที เพราะพรุ่งนี้มีส่ง
ครืดดด...ครืดดด...ครืดดด
<คุณแม่>
"ฮัลโหลค่ะแม่"
(อยู่ไหนลูก)
"เค้กอยู่ห้องค่ะ แม่มีอะไรหรือเปล่าคะ ^_^"
(แม่เเค่โทรหาเฉยๆน่ะ กินข้าวหรือยัง)
"ยังค่ะ เดี่ยวค่อยไปกินที่ห้องนานาค่ะ"
(เรานี่ก็ หัดทำอาหารเองบ้างสิ ไม่ใช่ทำแต่ขนม)
"เค้กทำเป็นนะ แต่กลัวว่าจะกินไม่ได้น่ะสิคะ"
(เห้อออ ลูกคนนี้นี่)
"คิคิคิ"
(แล้วตอนนี้ลูกทำอะไรอยู่หืม)
"กำลังจะทำงานน่ะค่ะ"
(เอ้างั้นเหรอจ๊ะ งั้นเเม่วางแล้วนะลูก)
"ค่าา คิดถึงพ่อกับแม่นะคะ"
(จ๊า แม่กับพ่อก็คิดถึงลูกเหมือนกัน)
"^_^"
(ถ้าว่างๆแม่จะขึ้นไปหานะลูก)
"ค่ะ ^_^"
(จ๊าา)
หลังจากวางสายเสร็จฉันก็นั่งทำงานตัวเองต่อจนกระทั่งเวลาล่วงเลยไปจนเย็นเเล้วและตอนนี้เค้กเนยก็หิวมากเเล้วด้วย คงต้องไปอาศัยนานาอีกตามเคย คิคิคิ
✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳✳
กริ๊งงง...กริ๊งงง...กริ๊งงงเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ฉันที่งัวเงียอยู่จึงคลำหานาฬิกาเพื่อปิด เพราะมันเสียงดังมากติ๊ด!"อืมมม""ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความง่วงสุดๆ เพราะเมื่อวานหลังจากที่กลับจากเซเว่น ฉันก็เอาแต่คิดถึงเรื่องรุ่นพี่ตลอดเลย คำพูดเมื่อวานฉันยังจำมันขึ้นใจ ไม่คิดเลยว่ารุ่นพี่จะกินขนมของตัวเองแถมยังบอกว่าอร่อยอีกด้วย >_ยัยตุ๊ดนี่เอง"ฮัลโหลลล"(แกตื่นหรือยัง?)"พึ่งตื่น แกมีอะไรหรือเปล่า?"(วันนี้วันอะไร?)ยัยนี่ถามแปลกๆนะ..."ก็วันเสาร์ไง วันหยุดอ่ะ แกมีอะไร?"(วันนี้วันเสาร์แกก็รู้นิ)"ก็ใช่ไง" ยัยจีนี่จะพูดอะไรของมันอีกเนี่ย ฉันไม่เข้าใจปลายสายเลยว่าต้องการจะสื่ออะไร(แกลืมจริงๆด้วยยัยชะนี ยัยเค้กเน่า!)"อะไรล่ะ ฉันลืมอะไรเหรอ?"(วันนี้เรามีนัดกันทำงานที่ห้องสมุดและแก...)"......"(แกเป็นคนนัดนะยัยเค้กเน่า!)"ตายเเล้วว จริงด้วยสิ! ฉันลืมมมสนิทเลยอ่ะแก" ฉันลืมได้ยังไงกันเนี่ย ตายๆๆเเล้วฉัน(
ครืดดด...ครืดดด...ครืดดดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ฉันต้องหยิบขึ้นมาในขณะที่ตัวเองก็ทำงานไปด้วย"ว่าไงนานา ^_^"(เธออยู่ห้องมั้ย?)"อยู่สิ วันนี้ฉันนั่งทำงานทั้งวันเลยล่ะ ^_^"(ไปเดินตลาดนัดกันมั้ย)"เอ๋ ตลาดนัดงั้นเหรอ" ฉันถามกลับไปอย่างแปลกใจ เพราะไม่คิดว่านานาจะเป็นคนชวน เพราะปกติจะเป็นฉัน ไม่ก็ยัยจีนี่ซะมากกว่า(ใช่ ไปมั้ย ฉันอยากไปเดินเล่นบ้างน่ะ)"ได้เลยสิ เพื่อนอุตส่าห์ชวนทั้งที ^_^"(อื้ม เจอกันข้างล่างนะ)"จ้าาา"หลังจากวางสายเสร็จ ฉันก็เก็บงานตัวเองให้เรียบร้อยเเล้วจึงไปแต่งตัวเพื่อที่จะออกไปข้างนอกวันนี้เป็นวันหยุดของฉัน เพราะไม่มีเรียนฉันจึงอยู่ทำงานที่ห้องทั้งวันจนถึงเย็น ที่ไม่ออกไปไหนก็เพราะว่างานมันเยอะมากไงล่ะ นี่เป็นครั้งเเรกเลยมั้งที่ฉันตั้งใจทำงานค้างขนาดนี้ เพราะถ้าไม่มีส่งนี่เเย่เเน่...................."นึกยังไงชวนฉันมาเนี่ย"ฉันถามนานาในขณะที่เรากำลังเดินดูนั่นดูนี่ไปด้วย เพราะตอนนี้เราสองคนก็มาอยู่ที่ตลาดนัดกันเเล้ว"ก็เเค่อยากมาเดินเล่นบ้าง เธอก็รู้ว่าช่วงนี้เราไม่ค่อยได้มาเดินด้วยกันบ่อย""มันก็จริง ช่วงนี้พวกเราทำแต่งานกัน""นั่นมันเธอมั้ยเค้กเนย?"
มหาวิทยาลัย Z"ชะนีสองคนนั้นน่ะ ทางนี้ยะ" ฉันหันไปมองตามเสียงเรียกก็พบว่ายัยจีนี่มันนั่งรอที่ม้าหินอ่อนใต้ตึกคณะ"มาเช้านะ""วันนี้แกมาเช้านะ" ฉันกับนานาถามมันออกไปเพราะปกติจีนี่จะมาสายกว่าพวกฉันสองคนน่ะสิ แต่วันนี้สงสัยฝนจะตกเเน่ๆเลยถึงมาเช้าขนาดนี้"ฉันมาเช้าไม่ได้หรือไงยะ""เปล่านี่ ก็แค่สงสัยเองว่าทำไมแกมาเช้าขนาดนี้""ฉันก็ยังสงสัยตัวเองเหมือนกันว่าทำไมมาเช้าขนาดนี้""เห้อออ ตุ๊ดเอ๊ย!""ยัยเค้กเน่า!""พอๆ ไปกันเถอะ" นานาพูดขึ้นเเล้วเดินนำเราสองคนออกไป ไม่รู้ว่าทำไมฉันรู้สึกนานาเงียบกว่าปกติ ทั้งๆที่ปกติก็เงียบอยู่แล้ว แต่ช่วงนี้มันแปลกจริงๆ"ชะนีนั่นเป็นอะไรหรือเปล่ายะ""ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"จากนั้นเราสองคนจึงเดินตามหลังร่างบางเข้าไปในตึกทันที..........................หลังจากที่เรียนคาบเช้าเสร็จ ฉันก็เดินถือถุงคุกกี้ออกมาด้วย ตอนเช้านี่คือโดนเพื่อนเเซวเยอะมากจริงๆ"พวกแกไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ""งั้นเราก็ไปกันเถอะ เดี่ยวไม่เจอรุ่นพี่" จีนี่พูดขึ้น"ป่ะ!"ฉันเห็นด้วยอย่างยิ่งก็เลยคิดว่าจะมานั่งที่ม้าหินอ่อนข้างตึกสภา เพราะส่วนใหญ่พี่ซีไนน์ที่เป็นถึงประธานสภาก็มักจะอยู่ที่ตึกนี้
@Coffee Cafeวันนี้ฉันมีนัดกับยัยจีนี่ เพราะเราตกลงกันว่าจะออกไปที่ร้านกาแฟกันเพื่อคุยเรื่องงานและตอนนี้ฉันกับนานาก็นั่งรอมันอยู่ ไม่มาสักทีจนน้ำตอนนี้คือจะหมดอยู่เเล้ว"เมื่อไหร่ยัยตุ๊ดจะมาสักทีนะ""เห้อออ""หรือว่ามันจะไม่มา""เดี่ยวก็คงมา" ในขณะที่ฉันคุยกับนานา เสียงจากด้านหลังฉันก็ดังขึ้นมาก่อน"มาแล้ววว""ช้า!" ฉันบ่นยัยจีนี่ทันทีเมื่อมันมาถึง"ทำไมมาสายแบบนี้ล่ะจีน?""จีนี่ยะ! ยัยนานา" สมน้ำหน้า น้อยครั้งนะที่จะเห็นนานาทำหน้าแบบนี้เพราะทุกครั้งยัยนี่จะนิ่งเงียบยังไงล่ะ"......?""รถมันติดน่ะ ฉันขอโทษน่าาพวกแก" ดูมันทำหน้าเข้าคิดว่าตัวเองน่ารักหรือไงกัน"ทีหลังนะฉันจะมาสายบ้าง ถ้าแกนัด 10โมงฉันจะมา 11 เลยคอยดูสิ!""โอ๋ๆๆรถมันติดจริงๆนะยัยชะนีน้อย""เหอะ!"หลังจากนั้นพวกเราก็นั่งคุยงานกัน. เพราะนี่เป็นงานกลุ่มเเละเราสามคนก็อยู่กลุ่มเดียวกันรวมถึงเพื่อนอีกคนหนึ่ง แต่วันนี้นายนั่นไม่สบายพวกฉันจึงมาคุยกันก่อน"ฉันว่าเรื่องออกแบบก็มาช่วยกันอีกที เราก็นัดกันหลังเลิกเรียนก็ได้นะ" ฉันแชร์ความคิดเห็นของตัวเองให้กับสองคนนั้น เพราะถ้าเป็นเรื่องการปฏิบัติพวกนี้ฉันค่อนข้างชอบอ่ะนะ แต่ถ้าให้ไป
ระหว่างทางที่ฉันกับนานานั่งอยู่บนรถเพื่อเดินทางไปมหาลัยฉันก็ยังคงรู้สึกง่วง ทุกครั้งที่ไปมหาลัยฉันกับนานาก็จะออกมาพร้อมกันเเล้วเราก็นั่งรถเมล์มากันทุกครั้ง เพราะแท็กซี่มันเเพงไงล่ะ แต่สำหรับคุณหนูนานาก็คงจะชินเเล้วล่ะ เพราะฉันเป็นคนจุดประกายยัยนี่ในการนั่งรถเมล์ครั้งเเรกเอง แต่ถ้าวันไหนมีเรียนบ่ายยัยจีนี่ก็จะมารับบ้าง"หาววว"ฉันรู้สึกง่วงมากไม่อยากตื่นเลย ทำไมวันนี้ต้องมีเรียนเช้าด้วยนะ"เมื่อคืนนอนดึก?""ก็ไม่ดึกนะแค่เกือบเข้าเอง ^_^""เห้อออ""หาววว""เป็นแบบนี้เพราะเพจมอ?""ก็...อืม"ที่ฉันนอนไม่หลับก็เพราะเรื่องข่าวในเพจของมอนั่นเเหละ ที่เขียนข่าวฉันกับรุ่นพี่ ทำไมถึงรู้ว่าเป็นฉันน่ะเหรอก็เพราะว่าในเพจนั้นดันเอารูปฉันขึ้นน่ะสิ ตอนเเรกก็เฉยๆหรอกนะ แต่พอไปเห็นคอมเมนต์แย่ๆพวกนั้น มันก็ทำให้ฉันจิตตกไปเหมือนกันนะ"เมื่อวานเธอน่าจะบอกฉันก่อนนะเค้กเนย""ก็ฉันไม่อยากให้เเกต้องมาเสียเวลานี่นา""แล้วเห็นมั้ยล่ะว่าผลเป็นยังไง?""อืม""แล้วนี่จะเอาไงต่อไปล่ะ""ก็ปล่อยไป มันก็แค่ข่าวเองอีกอย่างเดี่ยวเรื่องมันก็เงียบไปเองล่ะมั้ง""แน่ใจ?""ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดนี่นา ก็แค่เอาของมาให้รุ่นพี่ที่ตัวเ
กริ๊งงง...กริ๊งงง...กริ๊งงง"อื้มมม"กริ๊งงง...กริ๊งงง...ติ๊ด!เสียงนาฬิกาปลุกดังทำให้ฉันต้องควานหามันเพื่อปิด เพราะมันดังมาก"หาววว กี่โมงแล้วเนี่ย"เมื่อดูว่าตอนนี้ 9 โมงเเล้วก็ทำให้ฉันตื่นทันที ถึงแม้ว่าอยากจะนอนต่อก็เถอะ เพราะฉันมีสิ่งที่ต้องทำน่ะสิฉันนั่งอ่านสูตรต่างๆของขนมที่จะทำ เพราะฉันก็เคยทำมาหลายครั้งเพราะเป็นคนที่ชอบมาก ถึงขนาดมีเตาอบไว้ในคอนโดไงล่ะ คิคิคิ ถึงแม้ว่าจะทำอาหารไม่เก่ง แต่ขนมนี่ฉันรับประกันความอร่อยเลยล่ะ จากนั้นจึงลงมือทำอย่างตั้งใจเวลาผ่านไปเนิ่นนานในที่สุดขนมของฉันก็จะออกมาจากเตาอบสักที มันต้องน่าอร่อยเเน่ๆเพราะเค้กเนยเป็นคนทำ ^.^ติ๊ง!และตอนนี้ก็ถือเวลาเอาขนมออกมาจากเตาเเล้วล่ะ"ว้าวว น่ากินจัง ต้องอย่างนี้สิ ^_^"ฉันมองผลงานของตัวเองที่มันทั้งหอมและสวยงาม เป็นคุ้กกี้รสช็อกโกเเลตนั่นเอง ก่อนที่จะรีบจัดขนมใส่กล่องเพื่อที่จะออกไปข้างนอกวันนี้ฉันตัดสินใจที่จะเอาขนมที่ทำเองมาให้รุ่นพี่ซีไนน์ เพราะคิดว่ายังไงเค้าก็ต้องอยู่ที่มอแน่ๆ แต่ฉันจะเจอหรือเปล่าก็ไม่รู้และวันนี้ฉันก็ไม่มีเรียนด้วย ^_^ฉันมาที่มอคนเดียวเพราะไม่อยากรบกวนเพื่อนมากเท่าไหร่ ยิ่งเป็นเรื่อง