King of Engineering [2]

@โรงอาหารคณะ

"กินอะไรดีน๊าา"

ฉันยืนคิดอยู่นาน เพราะไม่รู้ว่าตัวเองจะกินอะไร ทุกครั้งที่มาโรงอาหารก็ต้องคิดมากแบบนี้ เพราะมันน่ากินทั้งนั้นเลยน่ะสิ

"พวกแกจะกินอะไรกัน?" ฉันถามสองคนที่กำลังมองหาที่นั่งกันอยู่

"เห้ยพวกแกตรงนั้น!" ยัยจีนี่เป็นคนที่หาที่นั่งเจอ เราทั้งสามจึงรีบเดินไปทันที เพราะที่โรงอาหารของวิศวะคนจะเยอะมาก ไม่ใช่เด็กวิศวะหรอกนะที่เยอะ แต่เป็นเด็กคณะอื่นทั้งนั้น เเล้วก็เป็นพวกผู้หญิงด้วยที่มากินข้าวที่นี่ เหอะ!

"งั้นเดี่ยวฉันไปซื้อข้าวเอง ส่วนนานาแกนั่งอยู่ที่นี่ เคนะ?" ฉันถามนานาที่นั่งหน้าอึนอยู่ตรงข้ามฉัน

"อืม"

"ไปกันตุ๊ด"

"ยะ!"

ฉันไปเข้าแถวต่อคิวซื้อร้านอาหารร้านประจำของฉัน ส่วนยัยจีนี่ก็ไปอีกร้านหนึ่ง

ถึงคิวฉันเเล้ว ^_^

"เอาอะไรจ๊ะหนู"

"ขอคะน้าหมูกรอบไข่เจียว 2 ค่ะ ^_^"

เมื่อถึงร้านนี้เเล้ว ฉันก็ไม่ต้องคิดเเล้วว่าจะกินอะไร เพราะฉันมักจะสั่งเมนูโปรดแบบง่ายๆนั่นก็คือคะน้าหมูกรอบนั่นเอง ส่วนที่สั่งสองจานก็เป็นของนานาอีกจานหนึ่ง เพราะยัยนั่นกินได้หมดแหละ คิคิคิ

"อ๊ะ! ขอโทษค่ะ"

ฉันรีบขอโทษคนตรงหน้าทันที ก่อนที่จะค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาเพื่อมองคนที่ฉันชน เพราะฉันได้ยินเสียงซุบซิบกันดังขึ้น

"$@/#*=," ซุบซิบอะไรกัน

พอเงยหน้าขึ้นมาเพื่อที่จะขอโทษอีกครั้ง แต่กลับต้องยืนอึ้งมองหน้าคนตรงหน้าอย่างตกใจ

ตึกตักตึกตัก...

เอาเเล้วไงล่ะฉัน หัวใจเต้นเเรงมากเลยอ่ะ ฉันคงไม่ได้เป็นโรคหัวใจใช่มั้ยเนี่ย

"ระ...รุ่นพี่" ฉันในตอนนี้พูดไม่ออกเลยค่ะ พอได้มองหน้าใกล้ๆของร่างสูงตรงหน้า >_<

"@=*+/:=*#"

ฉันรู้เเล้วล่ะว่าทำไมคนรอบข้างถึงต้องซุบซิบกัน ก็เพราะคนตรงหน้าคือรุ่นพี่ปี 4 เจ้าของฉายาราชาแห่งวิศวะ พี่ซีไนน์นั่นเอง >_<

"......."

"ขอโทษด้วยค่ะ"

ฉันจึงขอโทษร่างสูงอีกครั้ง ตอนนี้ฉันไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นยังไงและทำหน้าแบบไหน เพราะฉันคิดว่าตัวเองต้องหน้าแดงแน่ๆ

ตึก...ตึก...ตึก

แต่ร่างสูงกลับไม่มองฉันเลยอีกทั้งยังเดินผ่านหน้าฉันไปอีก ฉันยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม

"ยัยเค้ก"

" >_<"

"ยัยเค้กเนย!"

ป๊อก!

"เฮ้ย! อะไรเนี่ย!"

"ยืนเขินอยู่นั่นแหละยะชะนี ไปกันได้เเล้ว" ยัยตุ๊ดนี่อยู่ๆก็มาเขกหัวฉัน เหอะ!

"^.^"

ฉันเดินไปที่โต๊ะพลางก็คิดถึงรุ่นพี่ขึ้นมา ใบหน้าที่สวรรค์สร้างขึ้นมา ช่างดูหล่อเหล่าราวกับเทพบุตร ใบหน้าเรียบนิ่งชวนฝันที่ทำให้ใครต่างหลงเสน่ห์โดยเฉพาะเค้กเนยคนนี้ ริมฝีปากน่าจูบนั้น อ๊ายยย >_<

"คิดทะลึ่งอะไรอยู่เค้กเนย?"

"ใครคิด ใครทะลึ่ง ไม่มี๊ >_<"

"เชื่อตายยะ!"

"หยุดเลยนะตุ๊ด!"

"เป็นเอามาก"

"อะไรเล่า!นานาเธอก็นะ เหอะ!"

"เเล้วเป็นไงยะได้เข้าใกล้รุ่นพี่แบบนั้น"

"หล่อ เท่ห์ สุภาพบุรุษแถมยัง>_<" เมื่อนึกถึงใบหน้ารุ่นพี่ฉันก็พูดออกมาทันที

"กินข้าวเถอะ"

"ยัยนานา นี่ฉันยังพูดไม่จบเลยนะ"

"เดี่ยวมีเรียนบ่ายนะ"

"ใช่ชะนี รีบๆกิน"

"เหอะ!"

"ฉันจะได้เจอผู้ของฉันสักที >_<"

"แกก็ไม่ต่างจากฉันหรอกยะ!"

"เหอะ/เหอะ" เราทั้งสามจึงกินข้าวกัน ระหว่างที่นั่งกิน ฉันก็แอบมองรอบๆเพื่อหาร่างสูง แต่กลับไม่พบ เห้อออ...

.....................

หลังจากที่เราเรียนคาบบ่ายเสร็จและตอนนี้ก็เป็นช่วงเย็นแล้ว ฉันกับเพื่อนจึงมานั่งเล่นกันที่แสตนเชียร์ ที่จริงก็ไม่ได้มานั่งเล่นอย่างเดียวหรอก ก็ยัยจีนี่จะมาดูผู้เล่นบาสน่ะสิ

"แกว่าคนนั้นเป็นไงบ้างยะ"

"ก็ดี"

"นานา"

"หืม"

"วันนี้เราไปห้างกันมั้ย ^_^" ฉันถามนานาออกไป เพราะช่วงนี้พวกเราไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันเลย

"เอาสิ"

"แล้วแกอีตุ๊ด"

"เรียกฉันว่าจีนี่ยะ ไปสิ"

"เออๆ งั้นเราไปกันเถอะ"

"ตอนนี้?"

"ก็ใช่น่ะสิ ไปกันเถอะ"

"ให้ฉันดูผู้ก่อนไม่ได้หรือไง"

"ไม่ต้องดูเเล้ว เร็วๆเถอะ" ฉันบ่นให้ยัยจีนี่

"ไปกันเถอะจี"

"ยัยนานา!"

"^_^"

"ทียัยเค้กล่ะ อยากดูรุ่นพี่ฉันยังไม่ว่าอะไรเลยนะ"

"คนละเรื่องกัน"

"มันเรื่องเดียวกันต่างหากล่ะ ชิ!" ยัยนี่กล้าดียังไงมาว่ารุ่นพี่ของฉัน เหอะ! (ไรท์: ว่าแกนั่นแหละเค้กเนย)

.......................

หลังจากนั้นเราก็มาถึงห้างกันและพวกเราเลือกที่จะไปโซนพวกเสื้อผ้ากันมากกว่า แต่สำหรับฉันแค่เสื้อยืด กางเกงยีนส์รองเท้าผ้าใบก็พอแล้วล่ะ เพราะฉันไม่ค่อยชอบแต่งตัวเท่าไหร่ แต่ที่มาโซนนี้ก็เพราะสองคนนั้นมากกว่า ยัยจีนี่ไม่ต้องพูดถึง ยัยนั่นช่างเลือกเอามากๆเลยล่ะ ส่วนนานาถ้ามองภายนอกเธอจะอะไรก็ได้ แต่ยัยนี่เลือกเยอะเหมือนกันเเหละ เสื้อผ้าของยัยนี่มีเยอะมากและแต่ละชุดคือของเเบรนดฺ์ทั้งนั้น นี่เเหละที่สุดของที่สุด ^_^

"ชุดนี้เป็นไงยัยนานา"

"ก็ดี แต่ฉันว่าสีมันเด่นไปนะ กระโปรงมันก็ดูยาวไป" แฟชั่นนิสต้าไปอีก

"งั้นเหรอ" ดูสองคนนี้จะชอบมากเลยล่ะสำหรับเลือกเสื้อผ้าต่างๆ แล้วยิ่งยัยนานานะรายนั้นถ้าเป็นเรื่องเสื้อผ้าหรือชุดต่างๆก็จะพูดมากอย่างที่เห็น ฉันก็แปลกใจอยู่เหมือนกันทำไมยัยนี่ถึงเลือกเรียนวิศวะแทนที่จะไปเรียนพวกแฟชั่นอะไรพวกนั้น ส่วนฉันตอนนี้น่ะเหรอเดินตามต้อยๆ

"ดูตัวนี้ให้ฉันหน่อยสิ"

"อืมม มันเหมาะกับเธอมาก ฉันว่าตัวนี้เเหละ"

"งั้นฉันเอาชุดนี้เเล้วกัน เพราะแกเลยนะยัยแฟชั่นนิส"

"^_^" ฉันยืนมองทั้งสองที่เลือกซื้อเสื้อผ้ากันอย่างสนุกสนาน

"เเล้วแกล่ะยัยชะนีน้อย" ยัยจีนี่หันมาถามฉัน

"ไม่เอาอ่ะ ไม่ใช่สไตล์ฉัน"

"มาสิฉันจะช่วยเธอเลือก"

"แต่ว่า..."

"มาเถอะ" ยัยนานาดันหลังฉันให้เดินไปข้างหน้า

"แกหัดแต่งตัวบ้างนะยัยเค้ก"

"ก็ฉันไม่ชอบนี่นา แค่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ฉันก็ดูน่ารักเเล้ว ^_^"

"เห้ออ/เห้ออ" อะไรกันยัยพวกนี้นี่หลายครั้งเเล้วนะ

หลังจากนั้นยัยสองคนนั้นก็จับฉันเเต่งตัวราวกับว่าฉันเป็นตุ๊กตาอย่างงั้น แต่ฉันก็พอชอบนะ ชุดเอี๊ยมน่ารักมากสมกับเป็นเเฟชั่นนิสนานาจริงๆ

"พวกแกจะกลับเลยมั้ย ฉันจะได้ไปส่งเลย"

"กลับเลยก็ได้ ^_^"

"โอเคงั้นไปกันเลย"

หลังจากที่ขึ้นมาบนรถเเล้วยัยจีนี่ก็มาส่งพวกฉันสองคนที่คอนโด ที่มันมาส่งก็เพราะว่ามันมีรถแค่คนเดียวยังไงล่ะ ส่วนฉันกับนานายังขับรถไม่เป็นเเล้วอีกอย่างฉันก็ว่าไม่เห็นจำเป็นเลยเพราะมอกับคอนโดก้ไม่ได้ห่างกันมาก

"ขับรถดีๆนะแก"

ฉันโบกมือลายัยจีนี่เสร็จก็คิดได้ว่าอยากเข้าเซเว่นดู เพราะรู้สึกหิวขึ้นมา

"นาแกขึ้นไปก่อนเลยนะ ฉันจะเข้าเซเว่น"

"ให้ฉันไปเป็นเพื่อนมั้ย"

"ไม่ต้องๆแกขึ้นไปเถอะ เดี่ยวฉันซื้อขนมไปเผื่อ ^_^"

"อืม"

ฉันเเยกกับนานาหน้าคอนโด ก่อนที่ตัวเองจะเดินไปที่เซเว่นที่อยู่ตรงข้ามกับคอนโดของฉัน

"จะกินอะไรดีน๊าาา"

ฉันเดินไปเรื่อยๆก่อนจะพบกับคนที่ทำให้ฉันต้องอึ้งอีกครั้ง

"เอ้า เค้กเนย"

"สวัสดีค่ะพี่ซีเนียร์ ^_^"

"ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะหลานรหัส ^_^"

"นั่นสิคะ เเล้วพี่..."

"อ่อ พี่มาหาเพื่อนที่นี่นะ พักอยู่คอนโดใกล้นี่เอง ^_^"

"อ่อค่ะ ^_^"

"ไว้ค่อยนัดกันวันหลังนะ พี่ไปก่อนล่ะ"

"ค่ะ ^_^"

ไม่คิดเลยว่าจะเจอพี่ซีเนียร์ที่นี่ เพราะพี่เค้ากับฉันอยู่สายรหัสเดียวกันน่ะสิ ตอนนั้นที่ฉันอยู่ปี1ค่อนข้างเจอพี่เค้าบ่อยด้วยเเหละและพี่ซีเนียร์กับพี่ซีไนน์ก็เป็นพี่น้องกันอีกด้วย แต่ทุกครั้งที่ฉันนัดเจอกับรุ่นพี่ก็ไม่เห็นพี่ซีไนน์เลย ฉันก็เลยไม่มีโอกาสเลยนะสิจนกระทั้งนี่ฉันก็ขึ้นปี 2แล้วเเละพี่เค้าก็จะจบเเล้วด้วย เห้ออ...

❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇❇