NAISIN man ni Leopold na sundin ang suhestyon ni Jonas na personal na tanungin si Andrea ay hindi niya ito magawa.
Paulit-ulit din na nag re-replay sa isipan niya ang mga sinabi sa kaniya ni Atlas noong nakaraang linggo habang papunta sila sa headquarters. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin niya alam kung ano nga ba si Andrea para sa kaniya.
Isang linggo na ang lumilipas mula noong umalis sa kaniyang tahanan si Andrea. Sa loob kasi ng ilang linggong pananatili ng dalaga sa kaniyang puder ay nakasanayan na lamang niya ang presensya nito roon.
Ngayong hindi pa rin nagigising si Lia at sa pag-alis ni Andrea ay mas lalong nawalan ng buhay ang minsan na ring naging masayang tahanan ng binata.
Nag labas siya ng ilang bote ng beer mula sa fridge at inilapag iyon sa center table. Saglit pa siyang natigilan nang mapatingin sa couch. Nag flashback sa kaniya ang huling gabi na magkasama sila ni Andrea. Napabuntong-hiningang napaupo na lamang siya roon.
Pagk
NANG dumating ang araw ng linggo, maaga pa lang ay nasa biyahe na ang grupo ni Leopold patungo ng Ilocos Sur kung saan umano magaganap ang transaksyon ng representante ng Black Sun at isang local drug dealer.Hapon na rin nang dumating sila sa lugar. Kaya naman halos wala na ring tao sa paligid. Taliwas sa inaasahan nilang mga makalumang bahay na makikita nila ay tanging malawak na kaparangan at isang abandonadong factory lang ang natatanaw nila.“Akala ko pa naman sa Vigan tayo magpupunta. Excited pa naman akong makita ang well-preserved spanish colonial town na sikat na sikat dito. But here we are, nasa gitna ng kawalan!” reklamo ni Atlas. “At bakit ba napakahilig sa mga abandonadong lugar ng mga masasamang tao? Weird.”“It would be much weirder if sa maraming tao sila magkaroon ng transaction, Sir Atlas,” komento naman ni Bricks habang ina-assemble ang binocular na gagamitin.“Sabagay! Well done, Bricks! Akala
BAHAGYANG napangiti si Leopold nang masilayan ang mukha ni Mira. May hawak pa itong baril sa kanang kamay at nakasuot ng kulay itim na protective suit na may installed bullet-proof vest na rin.May mga butil-butil ding pawis ito sa noo.“What took you so long?” tanong ni Bricks sa dalaga.“We can’t fly, dumbass.” Nakangusong tugon ni Mira habang isa-isa silang kinakalagan.Leopold stood up, slightly opened the door and peeked through it. He saw Red and some of his peers’ silhouette leaping through the dark. If darkness has something to offer, it is only concealment.He picked up a gun that is lying on the floor and immediately went out in the open to follow Red and his men. He tried his best to avoid multiple gunshots from the remaining enemies.“Go!” Flint wailed, while giving him some cover.His eyes scanned the surroundings and found his peers scattered everywhere whilst fighting Red&
LEOPOLD stirred vegetables in the curry sauce in the skillet. The spicy aroma was warm and heavenly on a cold December afternoon. While not as heavenly as his mother’s cooking, it was one of the few dishes that Malia would eat that contained a reasonable amount of veggies like most kids her age, it was a major chore to get her to eat anything balanced.His eyes strayed to the photos on the nearby living room wall. He bought larger picture frames and materialized some photos from his cellphone so that he could display them on his walls. He missed his daughter badly.Leopold felt mix of emotions as he stirred. It was exactly three months when Lia fell into her deep slumber, and it’s already two weeks since Crow’s last job. Their mission is still on the run but it was temporarily halted since they were still waiting for his general uncle’s piece of information that could help them take down the Black Sun.He rushed to his door after hearing
PINANINIKIPAN na ng dibdib si Leopold sa kanilang usapan. Hindi na rin niya makontrol pa ang panginginig ng kaniyang mga kamay kaya kaagad siyang nagpaalam upang gumamit ng palikuran.Mabilis siyang pumasok sa men’s restroom at naghilamos upang palamigin at kalmahin ang kaniyang kalooban. Muling nanunumbalik ang masasamang alaala ng kahapon dahil sa hindi nila sinasadyang pagkikita ni Damian.Lalo pa noong muling mabuksan ang usapin ng mga nanganap noon sa Palestina. Ilang segundo na ang lumilipas ngunit hindi pa rin nanunumbalik sa normal ang kaniyang pakiramdam. Patuloy pa rin sa panginginig ang kaniyang mga kamay.Pero dahil alam niyang hinihintay na siya nila Damian ay hindi na rin siya nagtagal pa sa loob at lumabas. Nabigla pa siya nang makita si Andrea na nakasandal sa pader sa harapan ng palikuran na para bang hinihintay siya.Napakaganda nitong tingnan sa suot nitong off-shoulder na damit habang nakatucked-in naman ang laylayan niyon sa kan
THE incessant buzzing of Leopold’s alarm clock jolted the man to consciousness. His head was already spinning because of the loud noise, and he seriously considered hitting the snooze button.He thought better of it and rolled out onto his feet, not bothering to get dressed anything aside from the boxer short he wore to bed.He warmed up running in the four corners of his room. Drop forward into push-up position. As he pressed up and down, he remembered Raymund’s words last night.Leopold changed to the plank position, holding as long as he could, focusing his core muscles. The numbers on the clock jumped, as he forced his core to hold him upright.He then stretched gently in the cool December morning air. He opened up the window and stare at his backyard that is now full of plants he and Lia planted before. The plants were all still mostly in bloom. Herbs and flowers perfumed the air richly as he inhale.He was about to go for another
ANDREA was at her garden, admiring her newly bloomed flowers while sipping a cup of black coffee. The aroma of it can be smelled across the hallway of their mansion. She can even clearly see the fog that morning.When she decided to cut off Crow’s protection services, her grand-father and father insisted that she should live with them at the mansion again.Wala naman na siyang nagawa kung hindi ang pumayag dahil hindi umano nila ipatitigil ang serbisyo ng Crow hangga’t hindi siya bumabalik doon.Dahil na rin sa kagustuhan niyang lumayo kay Leopold ay pumayag siya. Her grand-father hired bunch of bodyguards to guard her whenever she went outside.Noong huli silang magkita ni Leopold ay nilinaw niya sa lalaki na hindi na sila dapat na magkita pa.Kumusta na kaya siya? Andrea thought.Pero kaagad din niyang ipinilig ang ulo upang alisin sa kaniyang isipan ang binata. Siguro ay maligaya na ito sa piling ng babaeng mahal nito
NAGPALINGA-LINGA si Damian sa paligid upang hanapin si Andrea. Matapos lang ang ilang sandali ay nakita niya na rin ang dalaga. Ngunit nakatalikod ito sa kaniya.Hahakbang na sana siya papalapit dito nang mapansin kung nakayakap ito sa kung sino. Nag salubong ang kilay ng binata at mabilis na tinawid ang kapirasong espasyong pagitan niya sa mga ito.Mabilis na sumulak ang dugo ng lalaki. Pakiramdam niya ng mga panahong iyon ay may aagaw kay Andrea mula sa kaniya.“Andrea!”Kaagad naman na napalingon sa kaniya ang dalaga. Napatayo si Andrea nang mapansin na magkasalubong na ang kilay ni Damian.Doon naman nakita ni Damian na si Leopold pala ang kayakap ng binata. Nakita pa niya kung paanong pasimple na pinahid ng binata ang mga luha.“Captain,” bati niya sa lalaki. Nilapitan niya pa ito upang kamayan. “I’m so sorry for your loss.”“Thank you, Enriquez.” Malungkot na tugon ni Leopold
NAKUNOT ang noo ni Leopold habang pinanonood ang balita sa telebisyon.SUSPECT SURRENDERED AFTER MURDERING A MAN ON HIS OWN HOME…Hindi mai-alis ni Leopold ang kaniyang mata sa naka-flash na mga pangungusap sa telebisyon.“W-what the fuck is happening?” Nagugulumihan pa rin niyang tanong sa mga kasama na makikita rin sa mukha ang pagkagulat. “Why the hell did he surrender?”Hindi niya inaasahan na sa kabila ng hirap na pinagdaanan nila ni Atlas sa paghahanap dito ay bigla na lang itong susuko?“Why? Isn’t it good na sumuko na siya sa otoridad?” tanong ni Faustus kay Leopold na mababakas pa rin ang pagkabigla.“No.” Matipid niyang tugon. Ang kaninang ekspresyon ng pagkabigla ay kaagad na napalitan nang pagdidilim.“Why?”“Because I plan to make his life a living hell,” Maanghang na sagot sa kaniya ni Leopold.Natahimik sina Jonas at Atlas