Dalawang Linggo na ang nakararaan simula nang tagpong iyon. Medyo naging malayo ang loob namin ni Cosimo dahil siya na rin ang umiiwas. Pabor na rin naman sakin iyon dahil hindi na niya ako pinapakialaman. Uuwi ako kung kailan ko gusto at gigising kung kailan ko rin gusto. Para lang akong tenant sa bahay niya. Hindi kami nagkakasabay kumain dahil late na ako minsan umuwi sa gabi. Sa umaga, nakaalis na siya bago pa ako magising. May mga pagkakataon naman na naaabutan niya ako sa sala, nanonood ng TV, pag-uwi niya galing sa trabaho.
Tuwing umaga, lagi kaming magkasama ni Lucas. Pinapapunta niya ako sa office niya para ituro ang mga basic information sa cruise line. Paraan na rin niya iyon para hindi magtakha ang mga Melgarejo sa career ko. Kung palagi akong nasa bahay, nasaan ang patunay na nagtatrabaho ako sa kumpanya ni Lucas?
"Chef, si Cosimo?" Bumaba na ako sa kusina pagkagising ko sa umaga.
Maaga akong nag
Nakakapagod. Sa loob ng tatlong araw, pag-uwi ni Cosimo, nagpanggap akong wala lang. I didn't confront him or even point a finger at his face. Naging kalmado ako, mababa ang boses at malumanay sa mga nagdaang araw. It drains me. Pakiramdam ko isa akong malaking duwag para hindi ihayag ang totoong nararamdaman. Galit ako. Iyon lang. He said we should mind our own business. Pinapangatawanan naman niya iyon habang ako... sinusubukan pa lang. I wanted to lash out at him and ask about Frida but then... I refrained. Gusto ni Lucas na pakisamahan ko nang maayos si Cosimo. Ito naman ako... sunod-sunuran. "Are you ready?" Tanong niya nang magkasabay kami palabas sa kaniya-kaniyang kwarto. I smiled. "Yeah." Sinilip ko ang travel bag na nasa likuran, nakasukbit na sa kaniyang balikat. "You bring all the things you need?" "Yeah." He's still treating me good as what he should. Palagi akong maaga kung gumising at hindi na rin ginagabi sa pag-uwi. I've been consistent on doing it so that we can
Lumilipad ang isip ko habang nakalublob sa bathtub. Iniisip ko iyong nangyari kaninang hapon... iyong naging laro namin. I was stunned by his response then I chose to escape. Masyado akong nanghina sa harapan niya. Nahiya ako bigla. Ewan ko ba. Hindi naman ako mahiyain. Pakiramdam ko hubo't hub*d ako sa harapan niya. Sanay naman ako magsuot ng two piece lalo na at ito ang bihis ko sa club noon. Nahirapan akong huminga kanina kaya pinili ko na lang na umalis at iwan siya roon. I acted as if he was joking. Natatawa ako habang umaahon sa pool para lang isipin niyang hindi ko sineryoso ang sinabi niya. Kung hindi ba naman siya siraulo. Napakadumi ng sinabi niya sakin! He would fuck me regardless of me having my period. Kadiri! Ganoon ba talaga siya? Ganoon ba ang ginagawa niya kay Frida? Napatingin ako sa malaking salamin sa sink. Bumaba agad ako sa bathtub at nagtungo roon. Tumayo ako sa harapan ng salamin, tiningnan ang kahubuan. Tinaas ko ang mahaba at kulot na buhok
It was steamy, wild and sexy. Iniupo niya lang ako sa lamesa, doon na ginawan. Hindi pa siya nakuntento sa isang beses lang... dinala pa niya ako sa kama at doon na inubos ang lahat ng init na kaniyang nararamdaman. It was tiring. Naghahabol ako ng hininga matapos niyang magpakawala sa kaloob-looban ko. Now, the moonlight strikes the window as the blinds were left open. It's the only thing that lights up this whole room. Cosimo was the one who stood up to turn off the lights after he got recovered from... you know. Pangatlong beses na ito. Grabe, Liana, hindi ka talaga nag-iisip! Hindi ko maalala kung anong tumatakbo sa isip ko kanina at nagpadala ako sa mga hawak niya. Bakit ang rupok ko naman? Hawak lang 'yon! Bakit humantong sa... Pero bakit ganito ako ngayon? Nagsisisi ba ako? Nag-enjoy rin naman ako kanin-- Bwisit! Paano kung mabuntis ako? Hindi kami gumamit ng condom! Hindi rin ako nagpi-pills! "Are you asleep?" Nawala na ako sa iniisip at napangiti na lang sa naging ta
Parang kailan lang nang magkita kami, ikasal, mag-away at kalaunan, nagkaayos. It's been months since that 3-day staycation in Amanpulo. Sa last night namin doon, gising kami magdamag para pag-usapan ang personal na buhay. It was his idea and I saw it as a chance to break the thick wall separating us from each other. Buhay na buhay kami noong gabing iyon. It felt like our body and mind were already exhausted but our souls still fueled ourselves to continue talking. I remember our conversation when I asked him about the day he went to Bacolod and if he's with Frida that time. "I went there with her. I had a confidential meeting with a businessman who I am negotiating with. I brought Frida with me because she is our corporate lawyer. She had to explain in the meeting about the contract as she was assigned for reviewing, drafting, and negotiating legally-binding agreements on behalf of that project." "Pero bakit hindi mo sinabi sa secretary mo?" "Alam ni
Sa gabing iyon, sabay kaming umuwi ni Cosimo. Buong araw akong nasa opisina niya dahil hindi na niya ako pinaalis pa. Wala rin naman akong gagawin sa araw na iyon kaya pumayag na lang akong sumama sa iba pa niyang meetings dahil inaaya niya ako. Roon lang ako nagkaroon ng idea sa kung paano ba talaga sila nagmi-meeting. Mahirap pala at nakakaubos ng braincells. Wala akong naintindihan sa mga pinag-uusapan nila pati na rin ang naging presentation. Tungkol yata iyon sa business meeting na sinadya niya sa Bacolod noon. Ilang beses ko kasing narinig ang lugar na iyon sa usapan nila. Sa huli pa nga ay nagpalakpakan sila, nagkamayan at nagpalitan pa ng 'congratulations'. Tuwang-tuwa sila nang matapos ang meeting. Doon ko lang na-realize na naging successful pala ang ginawang pakikipagnegosasyon ni Cosimo sa nasabing confidential meeting sa Bacolod. "You know what? Mag-celebrate tayo para sa success mo!" Tinaas ko ang bote ng Moet & Chandon at dalawang wine glas
Like what I am planning to do, pinupuntahan ko si Aldrio para magpaturo mag-sketch. He is skilled. Siya lang ang kilala ko pagdating sa ganoon. Bukod sa mahaba ang pasensya niya sa akin, hindi ko na kailangan pang magbayad at flexible pa ang oras. Iyon ang naging routine ko araw-araw. Sa umaga, pupunta sa kumpanya ni Lucas at sa tanghali naman ay diretso na kay Aldrio. Tatlong Linggo na rin ang nakakalipas simula nang magpaturo ako. Sa una, basic drawing, shading at detail analysis ang tinuturo niya. Pabigat nang pabigat. Naka-focus lang ang lahat sa sketching. "Hindi diyan ang shade, nasaan ba ang ilaw? I-minimize mo ang shading sa parteng 'yan. Wala namang shadow," turo niya. Bumuntonghininga ako bago inabot ang pambura. Sinulyapan ko ulit ang basong nasa harapan ko. Tinapatan niya iyon ng flashlight. Iyon ang ginawa niyang model. "Okay okay. Nakalimutan ko lang." Tinuro na kasi niya iyon. Kung nasaan ang source of light, walang shade dapat doon.
"Kahapon pa nakaalis si Amor, Liana. Nanganak na kasi si Elysia." Natigilan ako sa pagshi-shade nang marinig ang balita ni Lucas. We are video calling. Nasa office siya at ako naman ay nandito lang sa kwarto, nagski-sketch. "Talaga?!" Hindi ko maitago ang excitement. Tumango siya, wala man lang kabuhay-buhay. Masaya ba siya? Bakit sa tuwing may ibabalita siyang nakakatuwa, lagi siyang malungkot? Ganyan din siya noong binalita niya ang launching ng kaniyang cruise line. "Noong isang buwan pa siya nanganak." "Oh? Ba't ngayon mo lang sinabi sakin?! And why are you still here? Ba't hindi ka sumama?" "I still have load of works to do. Tatapusin ko muna bago ako sumunod." "Gaano kayo katagal roon?" Ayaw ko namang pumunta sa kumpanya niya nang wala siya roon. "I'll just stay there for two days. Amor will probably stay for a week or two." Tumango-tango ako saka pinagpatuloy na ang ginagawa. Malapit ko na kasing matapos 'to. Kaunti na lang at pwede ko na siyang ilagay sa magandan
"Done!" sigaw ko nang matapos ang pinakahuli-hulihang dampi ng lapis sa portrait ni Cosimo. Agad akong tumayo buhat ang portrait at inangat ito sa ere, tinitingnan kung gaano kaganda ang ginawa ko. "Tapos na?!" Agad pumunta sa likuran ko si Lucas para makitingin. Malawak ang ngiting nilingon ko siya. "Maganda ba?!" "Of course, it is!" Parang gusto kong magpapadyak sa saya. "Yehey!" Kaya tumalon-talon na lang ako na hindi ko na namalayang niyayakap ko na pala siya. Ikatatlong araw ko 'to ngayon dito at natapos ko na sa wakas ang portrait. Mula pa kahapon, nandito lang ako buong araw, hindi na pumunta sa tower ni Lucas at ang matanda, hindi rin pumasok. Para tuloy kaming high school na nag-cutting. Siraulo, gumaya pa sakin! Ito ba yung nagkakaproblema sa cruise ship? Hindi pumapasok? Naputol ang pagsasaya namin nang biglang bumukas ang pinto. Agad akong humiwalay kay Lucas nang makita si Ma'am Amorsolla sa pinto, pamatay ang tingin. Teka, akala ko ba 1 week siya roon sa abroad?