Chapter 7: Desperate

Audrey Clare Precilla—Solomon

Slowly, I want to open my eyes. Ang bigat ng katawan ko, para akong lalagnatin. Mama, may lagnat ang baby mo.

Dahan-dahan nag-adjust ang mata ko sa paligid. Inilibot ko ang mga mata ko at tiningnan kung nasaan ako, nasa kwarto ko ako pero bakit ang sakit ng dalawang wrists ko. I lifted both of them and my eyes started to water when I rememberes what I did last night.

I looked at my side and saw CJ. CJ? What the hell is he doing here?!

I shifted my position away from him, waking him up from his slumber. He looked at me dead in the eyes before leaving without any words.

Napabuntong-hininga ako, tinititigan lang ang mga palapulsuhan na ngayo'y may bandage na. Sana hindi na muna siya bumalik sa bahay na 'to, gustong-gusto ko munang magpahinga.

Habang nakahiga ay nagcocontemplate ako sa buhay. Kailan pa kaya ako makakalaya sa guilt at pagmamahal na 'to? Para namang hindi ako matalino sa ginagawa ko.

Akmang babangon ako ngunit may pumasok bigla sa kwarto ko kaya sinubsob ko ang sarili sa unan, kunwari tulog.

"Manang, kung food po 'yan ilagay mo na lang po sa tabi ko. Salamat," mahinang saad ko pero walang sumagot kaya tiningnan ko kung sino ang pumasok. Agad akong napa-upo nang makitang si CJ iyon.

Padabog niyang nilagay ang tray ng pagkain sa paanan ko pero hindi ko siya tiningnan. He scoffed before sitting beside me.

"Kainin mo 'yan, huwag kang umarte." Madiing sabi niya pero lumayo lang ako sa kanya. Umisod ako sa kabilang side at tumingin sa malayo. Natatakot na ako sa kung anong pwede niyang gawin sa akin kaya hindi ako umiimik.

Para naman siyang nagalit sa ginawa ko kaya bigla na lang itong lumabas. I sighed in relief, wew thank you!

Carelle James Solomon

My hands curled into a fist when I remembered how she move away from me. I don't know what has been happening to me but I know one thing for sure, my heart still constricts in pain whenever I see Audrey. The pain of not being able to save my unborn child is still haunting me. While walking towards the entrance door of this big old house, I turn my head back looking at Audrey's room.

I sighed, kahit anong gawin kong pamimilit sa sarili ko na patawarin siya ay hindi ko pa rin magawa. Galit pa rin ako sa kanya, kahit sarili ko ay 'di ko makontrol kapag andiyan siya sa malapit sa akin. Gusto ko agad siyang sunggaban, alilain o gamitin sa kama. I look at my wife as if she was just a robot, a robot with no feelings na kapag sinasaktan ko o pinagsasalitaan ko ng masama ay hindi makakaramdam ng kahit ano.

"Hey baby, wanna come here and have a little game with me?"

Iyan agad ang bungad sa akin ng sekretarya kong si Annie pagkarating ko pa lang sa kompanya. I stopped flying international or local flights as of the moment because I am planning to mess Audrey up completely maybe by then mapapatawad ko na siya.

With one swift move, my arms are wrapped around Annie's waist, kissing her completely on her lips. Immediately she responded making that simple kiss a hot one. When my tongue touches her lips, she m*aned. Agad naman niyang hinawakan ang isang kamay ko para ihatid sa kanyang nagmumurang d*bd*b.

I feel so aroused that after just minutes she is now sitting on my lap pumping up and down while sensually groaning my name and shouting for more.

Nang matapos kami agad siyang umalis sa hita ko at nagbihis.

"You're improving," I commented looking at her luscious body.

"Ofcourse, I have the best tutor." She cackled before kissing me on my lips.

"D*mn baby, wanna go to my house? I'll assure you we'll have so much fun," I said in a hoarse voice. I don't give a f*ck about my work, what I have in mind is just to let my wife suffer from everything I will do.

Annie nodded and her eyes sparkled in excitement. Tatayo na sana ako nang biglang tumawag ang isang investor namin sa Greece.

"Hello? Carelle James speaking," I said in monotone.

"Mr. Solomon, you are urgently needed her in Athens, Greece. The Rominov's prince is seeking to address the problems arising from the Swarovsky's Ball last time. Your presence will be utterly appreciated," he said clearly. Kumunot naman ang noo ko sa narinig. Why would I be involve in that meeting? the Swarovsky's Ball was held inside my hotel but it ended perfectly.

Dahil sa reputasyong iniingatan ko ay wala akong magawa kung hindi ay magbuntong-hininga at tingnan sa mga mata si Annie na nawala na ang excitement sa mga mata.

"I'm sorry baby, I'll make it up to you but now can you call Edlard? I need my private jet," I uttered to her while her expression saddened.

"Alright, sir." Padabog niyang sabi na naging dahilan kung bakit nangunot muli ang aking noo.

I grabbed her wrist and pulled her body back to me.

"Listen little sl*t, just because I f*ck you while working inside the company and I invited you to my house that doesn't mean something. You are just my secretary, one of my women. You hear?" I said, irritation and annoyance's completely lacing my voice.

I looked at her dead straight in the eyes while her eyes widened in shock. First time ko siyang nirealtalk at iritado pa ako. Ayoko talaga sa lahat 'yong mga babaeng akala mo ang laki ng rights sa buhay mo kung umasta.

She immediately went outside my office, I even overheard her sobbing while calling my private pilot. Know where you belong, b*tch.

Lumabas lang ako ng office nang tinawagan na ako ng driver ko. I looked at Annie who's bawling her eyes out while working. I clicked my tongue and went down to the basement.

I will be flying my jet and will depart from AK Airways dahil ito naman talaga ang purpose ng marriage na ito. Hindi ko lang maintindihan ang utak ng ibang mga magulang, kaya nilang ibenta ang anak nila sa strangers to save faces. That I would never do to my children, I will let them live according to their wants and their likes.

I may be a jerk but I have a soft spot for kids, I want them to live in whatever endeavor in life they want to do. Nakita ko kung paano kami alagaan nila mama at papa kaya alam ko kung gaano ka-importante ang mga bata sa buhay natin.

"Good morning sir, Captain Rick at your service," The pilot incharge of my flight today greeted me. I just nodded and sat on my favorite spot.

That's when a beautiful stewardess came to me, bowing and greeting me with her eyes. Ah sh*t, I'm glad I'm flying privately.

As soon as the plane took off, I also took my pants off for her to make use of her mouth and p*ssy.

I couldn't care less if she's married or not, she offered herself to me why would I even decline such blessing?

Nang makalapag sa Greece ay business agad ang inatupag ko. I will be here for two weeks, kiman mang andito na ako tatapusin ko na lang ang dapat kong tapusin.

I stared at the world clock on my phone, pagtingin kong medyo maaga pa sa Pilipinas ay tinawagan ko agad ang kaibigan ko. 

In just three rings, he immediately pick the call up. 

"Atty. CEO Truce Alchamel Sardon speaking, how may I help you?" bungad nito sa akin. Roaming number ko 'to at siya mismo nakaka-alam ng number na ito, gusto lang talaga niyang magpasikat na abogag* na siya.

"Truce," I greeted him.

"Oy! CJ my man! What's up?" he uttered gleefully. Akala mo talaga babae ang kausap mo e. Ang daldal pucha.

"Bud, can you do me a favor?" I asked, looking at the AK Airways' file. 

"Anything for you," sabi niya ulit sa napakawalang kwentang tono.

"Tell the journalists to cover AK Airways in their latest reports front page with the title heading 'The Solomons own half of the shares of AK Airways' thanks in advance bud," 

Hindi pa lang siya nakasagot ay pinutol ko na ang tawag. Ayoko na kumausap ng madaldal. We're just friends because we grew together. Akala ko nga hanggang adulthood ibubully ako ng g*go kaso mali ako. 

He just wanted to have friends but he doesn't know how to so he just bully people. Kaso halos lahat ng binubully niya lumalayo sa kanya so he's stuck with me. 

Now he works for me as I to him, he knows everything even about how I treat my wife. 

Audrey Clare Precilla-Solomon

Same usual thing I do everyday, nakahiga lang ako sa kwarto ko. 2 weeks ko nang hindi nakikita si CJ, hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin pero I feel so sad. Maybe contemplating about my decisions made me feel this way.

Ni ayoko kumain, gumalaw sa kama o gumawa ng kahit ano. Para akong nawalan ng gana sa buhay. Hindi pala parang, nawalan talaga ako ng ganang mabuhay.

"Iha, kumain ka naman na o. Ang payat-payat mo na." Nalulungkot na saad ni Manang pero tiningnan ko lang siya. Agad akon tumalikod sa kanya at umiyak na naman.

Hinawakan ko ang bagong sugat sa leeg ko, masyado pa itong mahapdi dahil kahapon ko lang 'to ginawa. i was determined to end my life. Wala akong karapatang lumabas ng bahay, wala akong karapatang magliwaliw o gumala man lang.

Utos 'yan lahat ni CJ, siguro takot siyang may pagsabihan ako sa lahat ng kag*gaguhan niya sa akin.

Tiningnan ko rin ang dalawang pala-pulsuhan ko. Andami na nitong cuts, halos araw-araw ba naman akong naghahanap ng kutsilyo para sugatan ang sarili ko.

"Anak, kailangan mong kumain, mahohospital ka na sa ginagawa mo anak." Naaawang sambit ni Manang sa akin habang hinahagod ang buhok ko.

Akmang sasagot na ako nang narinig ko ang malakas na boses ni Yanna.

“Ma’am! Ma’am! Buksan mo ang tv!” Naghihisterikal na sambit niya kaya tumayo agad ako at sinalubong siya. Tinuro niya ang tv kaya binuksan ko ito.

"AK Airways is now standing proud from all the hardships they've been through. From investors pulling out to investors flocking to invest in their company. This is business insider and we are here live," the reporter announced. My jaw dropped at the scene I'm seeing right now. 

Hindi pa lang naproseso sa utak ko ang nangyayari ay tinawagan na ako ng sekretarya ni dad, I immediately answered the call.

"Ma'am, you are needed here in the company. In the absence of your father you must temporarily acquire his position as CEO and President. We need you here po," politely, she informed me.

I looked at Manang Lourdes and she looked at me with a smile on her face. Ito ba ang ginagawa ni CJ? Kapag wala siya? Ito ba 'yon? My heart warmed at that thought, he is not a complete jerk afterall. 

My heart pounded in glee, para akong bumalik sa pagiging teenager dahil kinikilig na naman ako.

Hirap pa man akong magproseso ng kung anu-ano ay dumagli agad ako sa banyo ko. I cleaned myself up and dolled myself, gusto kong ipresent ang sarili ko sophistically sa mga taong tumulong para umangat nang muli ang aming negosyo.

I went and rode the car in the garage, surprisingly hindi ako pinigil ng mga guards ng bahay parang ini-utos na ni CJ na payagan akong lumabas ngayon. Note, mag-isa pa ako and that warmed my heart even more. He's not a complete jerk talaga and that's good. Maybe, just maybe this marriage will work!

Hours came by and I looked up at the skyscraper in front of me, the words "AK Airways" written in bold on top. 

As soon as I went to the entrance, the guard bowed down at me and escorted me inside dahil pala may maraming mga reporters na naghihintay sa akin sa lobby. 

They swarm around me while the bodyguards protect me from them. Series of questions welcomed me that I feel nauseous from all of the noise.

"We will answer your questions in the press conference that will be held later, for now I request everyone to settle inside the lounge area. Miss Prescilla is needed inside the conference room right now, thank you for your kind consideration," 

Muntikan na 'kong mabuwal sa kinatatayuan nang marinig ko ang mahinang boses ng sekretarya ni Daddy. I am glad that she came. 

"Miss? Let's go?" Saad niya kaya ngumiti ako at sumunod sa kanya habang ang mga reporters ay inusher papunta sa Lounge Area ng ground floor.

"Pristin," I whispered and she just smiled at me warmly.

"Welcome back, miss!" She uttered gleefully. Bigla namang tumulo ang butil ng luha ko. Ilang linggo lang akong kinulong sa bahay pero nagmukha iyong ilang taon. Nanikip ang dibdib ko kanina habang nakatingin sa salamin, ang laki kasi ng pinayat ko. Nilagyan ko na nga lang ng concealer ang mga malalaking eyebags na naging sanhi para magmukha akong corpse bride.

"Pristin? How's daddy and mommy? Any news about them?"

Agad natigilan si Pristin sa paglalakad at dahan-dahan itong lumingon sa akin. Kitang-kita ko ang pangingilid ng luha niya.

"You didn't know? Miss they died in a plane crash a week after your marriage," 

Para akong binagsakan ng langit at lupa sa narinig. Nanginig ang tuhod ko kaya napahawak ako sa malapit na mesa, agad din akong pinagpawisan ng malamig.

"I got angry at you when you didn't show up kahit sa wake man lang nila but a person named Atty. Truce Sardon showed up with a flower here he said hindi na lang daw muna kayo pupunta dahil nadepress kayo nang malaman niyo na namatay sila sa plane crash and I understood,"

Parang hindi maproseso ng utak ko ang narinig, nanikip lang ang dibdib ko at agad nag-unahan sa pagtulo ang mga luha ko. I gasped for air at hinalungkay ko sa utak ko kung sino 'yang Atty. Sardon na iyan. 

And then I remembered, siya 'yong isa sa mga groomsmen sa kasal namin ni CJ. Siya 'yong narinig koong best friend ni CJ. 

Oh God, bakit nagawa sa'kin ni CJ 'to? Kahit iyon pinagkait niya! Forget him being nice! He's mean! He will never change, he will never change!

I covered my face using both hands and sobbed loudly. Hindi ko na alam kung anong magagawa ko kay CJ the moment na magpakita ito sa bahay.

Tulala ako habang nakangiti sa akin ang bagong mga investors na winelcome ng kompanya. Habang kinakamayan nila ako ay hindi ako maka-usap ng matino, bigla-bigla akong nawawalan ng balanse pero pinipigilan kong umiyak o ang mawalan ng malay. Kailangan kong magpakatatag habang kaharap ang mga taong tinulungan kaming umangat ulit. 

"Miss, congratulations in behalf of Desmond Inc." saad ng isang lalakeng nasa mid-30's na ata.

I shook hands with him and smiled genuinely pero deep inside durog na durog na ako.

"If I may ask, where's monsieur Carelle?" tanong pa nito kaya agad akong natulala sa kanya. 

Ang kanina'y nagpapahingang puso ay biglang kumabog ng mabilis, hindi sa saya kundi sa galit. Narinig ko lang ang pangalan niya ay parang gusto ko nang pumatay.

"Monsieur Carelle is busy with his own company, monsieur," 

Si Pristin ang sumagot para sa akin bago ako tiningnan nang may pag-alala sa mga mata.

"Will you excuse us?" saad ni Pristin at dahan-dahan akong nilabas sa conference room.

Pagkatapak na pagkatapak ko pa lang sa labas ay agad bumigay ang katawan ko at nawalan ako ng malay.

Paggising ko ay nasa loob ako ng isang silid, its my father's office at sa tabi ko ay ang natutulog na Pristin. I looked at the clock and my eyes widened when I saw it was already 1 in the morning. Ang tagal kong nakatulog.

"Pristin?" Panggigising ko sa kanya. Agad naman itong gumising at dinaluhan ako.

"Ayos ka lang, miss?" Tanong niya, kita ko pa rin sa pagmumukha niya kung gaano siya mag-alala sa akin.

And then I remembered everything that has happened today. Nanikip na naman ulit ang aking dibdib. 

Alam kaya ni Jiro? Alam kaya nina mama Charmage? Bakit 'di nila ako sinabihan? Kunsabagay, marunong magsinungaling si CJ, sobrang marunong so bakit pa ba ako magtatanong ng ganito?

Umupo akong ulit sa recliner seat ni Daddy at tinabunan ang mata ko gamit ang braso ko. 

"Alam ba ng mga Solomon ang nangyari sa nanay at tatay ko, Pristin?" Tanong ko habang nakatingin sa kanya diretso sa mga mata niya.

Sumakit lalo ang aking dibdib nang dahan-dahan itong tumango. T*ngina so all these time ako lang ang walang alam.

"Ando'n sila no'ng inannounce ni Atty. Sardon ang pinapasabi ni Mr. CJ Solomon na hindi kayong dalawa makapupunta kasi igagala ka niya sa ibang bansa para makapagpahinga at makalimutan ang sakit na naramdaman mo. Akala ko alam mo dahil hindi ka rin sumasagot sa cellphone mo e," pag e-explain niya.

Tama ako, nagsinungaling ng husto si CJ para itago ako sa loob ng bahay.

F*ck him! Ang sakit ng ginawa niya sa akin. Sobra-sobra na 'to. Kinuha niya rin ang selpon ko sa bahay, ni ang tv sa kwarto at sala ko ay pinatanggal niya. Hindi ko alam kung anong rason kung bakit niya pinatanggal lahat pero ngayon gets ko na kung bakit. Para akong preso sa sarili kong bahay at alam ko na ngayon kung bakit para hindi ko malaman ung anong nangyayari sa labas na mundo.

This time, hindi ko siya mapapatawad sa ginawa niya. Ang kapal niya, preso ako sa paningin niya, parausan kapag wala siyang ibang mahanap na babae.

This time, I feel disgusted sa sarili ko. Hindi ko alam kung bakit pa talaga ako nagpapatalo sa konsensya ko sa ginawa ko sa anak niya at jowa niya pero 'di ibig sabihin sana no'n ay tatapak-tapakan niya na lang ang pagkatao ko.

Humanda sa akin 'yon 'pag balik niya.