Kabanata 25Bahagya pang nakabuka ang bibig ko dahil sa sinabi niya.Sobrang laki talaga ng ngiti niya sa sinabi niya habang nagmamaneho pa siya.Nakatitig lang ako sa kanya ngayon, hindi alam kung ano ang sasabihin o kung ano ang isasagot.Parang biglang nawala lahat ng antok na nararamdaman ko at naging blanko lang din ang isip ko.Ala una pa lang ng umaga pero pinapabaliw na naman niya ang puso ko!"Isang oras pa ang layo natin sa farm. Nagugutom ka na ba? Pwede na tayong huminto. Saan mo gustong kumain? Pwede mo namang sabihin sa akin," mahina niyang sabi sabay sulyap sa akin.Sinubukan kong ibuka pa ang aking bibig ngunit wala man lang gustong lumabas na salita.And when a few seconds passed already at hindi pa rin ako sumasagot sa kanya, sinulyapan niya ulit ako na may pag-aalala na sa mukha niya ngayon."What is wrong, baby? Why are you not talking to me? May nagawa ba ako o nasabi na masama na hindi mo nagustuhan? Ano ba? Pwede mo naman sabihin sa akin. Hindi ako magagalit," n
Kabanata 26"Welcome to Del Mundo's Farm, Andra!" masayang sinalubong nila ako pagkababa ko ng sasakyan sa pangunguna ni Doña Amanda at Nanay Nineth.Nakapila sila ngayon sa dalawa at kasama nila ang mga taong hindi pamilyar sa akin na sa tingin ko ay mga taong nagtatrabaho dito sa bukid.I can feel their happiness and excitement the way they greeted me that is why I feel the same way also.I can really feel na welcome talaga ako dito and it warms my heart because of that."Salamat! Maraming salamat! Salamat sa lahat!" Buong puso kong sabi sa bawat isa sa kanila nang magsimula na akong maglakad papunta sa direksyon nila."Sobrang saya namin, Andra! Sa wakas, nandito ka na sa farm!" masayang sabi ni Doña Amanda nang nasa harapan ko na siya.Gaya nga ng sabi ko, natutuwa din ako na nandito na ako. Hindi ako nakarating agad dito dahil may nire-renovate pa si Doña Amanda dito na nagsimula last month. She wants me to come here when everything is fine already that is why I am here now becau
Kabanata 27"Bumaba na tayo, Andra," masayang sabi ni Angel sa akin pagkatapos niyang maisuot ang kanyang tsinelas at mabilis akong tumango bilang pagsang-ayon sa kanya.Nasa second floor kami ngayon, sa kwarto namin tutuluyan to be exact.Mayroong sampung silid dito sa palapag na ito at ang silid kung saan kami ay napakalaki at maganda at nagbibigay ito sa amin ng isang vibe ng silid ng hotel. At dahil napakalaki talaga nito at may apat na malalaking kama at banyo, lahat kaming pitong babae ay fit.Katatapos lang naming maligo ngayon at nakasuot na ako ngayon ng color grey na v neck t-shirt, color black na three stripe track shorts, at pati na rin ng color black na tsinelas na nandito na sa kwarto namin.Nang tuluyan na kaming makababa, nakita ko kaagad si Sir Franco na may kausap na lalaking trabahador. At kahit may kausap na siya sa harap niya, nasa akin na ang mga mata at atensyon niya ngayon.Bigla kong naalala ang nangyari kaninang umaga habang kumakain kami. He called me "baby"
Kabanata 28Patuloy ang malakas at malakas na tunog ng kidlat habang ako ay nakaupo pa rin sa sahig, umiiyak at nanginginig pa rin sa takot. Gusto ko nang tumayo pero hindi ko magawa at hindi ako makagalaw.I was already praying na sana mawala na ang malakas na tunog ng kidlat habang nakatakip pa rin ako sa tenga ko at habang nakapikit.At dahil masyado akong concentrated sa pagdadasal, bahagya akong napatalon nang magulat ako ng may biglang humawak sa braso ko at agad akong hinila patayo.At dahil lang sa amoy nito na mabilis na nanunuot sa ilong ko, alam ko na agad kung sino iyon."Anong ginagawa mo dito, baby? Okay ka lang ba? Bakit ka nakaupo sa sahig?" Nag-aalalang tanong ni Sir Franco habang sinusubukang dukutin ang aking mga mata ngunit mabilis ko siyang niyakap sa kanyang batok nang muling gumawa ng malakas na tunog ang kidlat na kumulog sa buong bahay.Narinig ko agad ang sunud-sunod niyang pagmumura nang maramdaman niyang nanginginig ang buong katawan ko at nang maramdaman d
Kabanata 29He is kissing me even deeply now na parang wala nang bukas.Sa bawat segundong lumilipas ay mas umiinit ang buong katawan ko. Nararamdaman ko na ngayon kung gaano ako kalasing sa mga halik niya. Parang dinadala ako ng mga halik niya sa ibang dimensyon na hindi ko pa napupuntahan. First time ko ring maramdaman na may gustong kumawala sa sistema ko pero hindi ko mawari kung ano iyon.Patuloy lang kami sa paggalugad sa bibig ng isa't isa at hindi ko na napigilan ang sarili kong mapaungol ng sinimulan niyang sipsipin ang dila ko.Pakiramdam ko ay wala na ako sa sarili ko at pakiramdam ko rin ay may binabaybay siya sa akin.Sinubukan kong gayahin at itugma ang kanyang ginagawa sa aking dila hanggang sa marinig ko na ang kanyang seksi na halinghing sa loob ng aking buong bibig sa sandaling sinimulan kong sipsipin ang kanyang dila.Kung hindi pa kami pareho nauubusan ng hininga, hindi maghihiwalay ang mga labi namin sa isa't isa.Akala ko titigil na siya sa paghalik sa akin pero
Kabanata 30Ramdam ko sa paraan ng pagsasalita niya ngayon na nahihirapan talaga siya sa isang bagay at hindi ko alam kung ano iyon. I felt confused as I am looking at him because all we gonna do is to sleep in his own bed and nothing else so bakit parang natatakot siya ngayon?Malaki ang higaan niya kaya naman sigurado akong kasya kami dito pero ayaw niya. Pakiramdam ko ay may nangyayari talaga sa kanya.Nahihiya pa rin ako dahil siya ang may-ari nitong kwarto pero sa sofa siya matutulog kaya naman tumayo ako para umupo sa kama para pilitin ulit."Pero... kwarto mo ito. Sarili mong higaan ito kaya dapat dito ka matulog. Hindi ka kasya diyan. Masyado kang matangkad para magkasya sa sofa na iyon. Kung ayaw mong matulog sa tabi ko... bumalik ka na lang sa kwartong tinutuluyan ko," mahinang sabi ko sa kanya habang ang dalawang kamay ko ay hinahaplos ngayon ang puting comforter para i-relax ako dahil sa sobrang lambot nito habang nakatingin pa rin ako sa kanya.Mabilis siyang napabuntong-
Kabanata 31Pagkagising ko kinabukasan, magaan at masaya ang pakiramdam ko at hindi ko alam ang dahilan kung bakit. Pakiramdam ko lang ay talagang masaya ako at nasa magandang mood pa lang sa umaga.Dahil ba sa nangyari kagabi? Yung mga halik niya? Nakaka-touch? pagsuso? sus!Mabilis na namula ang mukha ko dahil sa isiping iyon.Madaling araw pa lang pero yun talaga ang naisip ko, ha? Talaga, sarili? Ang sarap siguro ng tulog ko kaya ganito ako nagising, sobrang saya, at hindi yung iniisip ko kagabi! Ugh!Pagkababa ko sa kama ay malakas pa rin ang ulan sa labas at hindi na natutulog sa sofa si Sir Franco nang masulyapan doon. And when I roared around my eyes to the entire room, I didn't see him even inside his bathroom when I tried to knock there that is why I just decided to go outside already.Pero bago iyon ay inayos ko muna ang higaan at inayos ko ang mga unan at bago ako tuluyang makalabas ng kwarto ay sinilip ko muna ang orasan na nakakabit sa dingding na nagsasabing alas-nuwebe
Kabanata 32"Okay, class, goodbye. Thank you for your cooperation and see you all next meeting," aniya.“Goodbye and thank you, Sir Del Mundo,” sabay-sabay naming sabi pagkatapos naming tumayo sa aming mga upuan para lang batiin siya.Tumango siya sa amin pagkatapos namin siyang batiin at bago pa siya tuluyang makalabas ng classroom namin ay sumulyap muna siya sa direksyon ko, at gaya ng lagi kong ginagawa nitong mga nakaraang araw na sa tuwing tumitingin siya sa akin ay mabilis akong umiwas ng tingin sa kanya. .Nang tuluyan na siyang makalabas ng aming silid-aralan ay dali-dali kaming umupo ng mga kaklase ko sa sarili naming itim na may halong kulay blue na plastic na armchair.Napabuntong-hininga muna ako bago ko ipinwesto ang aking mga kamay bilang isang krus sa aking armchair bago ko ipinatong sa ibabaw nito ang aking buong mukha.Halos sampung araw. Halos sampung araw na ang nakakalipas mula nang mangyari ang insidente sa text message na iyon at tila sariwa pa rin ito sa akin at