การทำงานยามบ่ายดำเนินไปตามปกติ เมย์ตั้งใจทำงานเหมือนกับทุกๆ วัน โดยปล่อยให้ฤดีทำงานนั่งอยู่ข้างๆ กับอุเทน คิดว่าเหมาะแล้ว ไม่เช่นนั้นเขาอาจจะละลาบละล้วงเธออีก หากไม่ทันระวังตัว
“ฤดีคิดว่า จะช่วยผมยังไง”
“เถอะน๊า ฤดีจัดการให้” หญิงสาวตอบปากรับคำอย่างดี เพราะอย่างน้อยเขาก็ช่วยเธอแล้วเมื่อเช้า ครั้งนี้เธอจะต้องช่วยให้เขาสมหวังบ้างล่ะ
“ใกล้เลิกงานแล้ว” อุเทนกระซิบ เพราะเขาหวังเพียงว่า เมย์จะเปิดโอกาสให้เขาบ้าง
“เลิกงานได้แล้วจ้า เปลี่ยนกะกับคนที่เข้ามารอบค่ำกันนะ” เมย์บอกพนักงานรุ่นน้องทั้งหมดให้พักงานรอบเย็นนี้ได้ หลังจากเหน็ดเหนื่อยตั้งแต่เวลาเช้า
“พี่เมย์คะ ไปทานข้าวดูหนังกันเถอะค่ะ” ฤดีเดินปรี่เข้าไปหาหวังว่าเมย์จะไม่ปฏิเสธ
“แล้วไม่ไปหาฤทธิ์รึ?” เมย์ถามอย่างสงสัย ปกติฤดีจะตัวตัวกับฤทธิ์ราวกับปาท่องโก๋
“วันนี้ฤดีมีเวลาได้ไปเที่ยวกับพี่เมย์บ้าง ไปด้วยกันนะคะ” หญิงสาวร้องขอวิงวอน หวังเพียงว่าเมย์จะทำตาม
“อืม... นานๆ ไปพักผ่อนกับฤดีตามสบายก็ดีเหมือนกันนะ” เมย์ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะอยากจะสนุกเหมือนกับรุ่นพี่รุ่นน้องทั่วไป เธอยิ้มหวานก่อนจะตอบรับคำเชิญของฤดี
“ขอบคุณค่ะ พี่เมย์ ฤดีชวนกระตั้วกับอุเทนไปด้วยนะคะ ไปกันหลายๆ คนสนุกดีนะคะ” ฤดีบอกให้รุ่นพี่สาวสวยทราบ เพราะว่าจะต้องไปพร้อมกัน และค่อยหาทางปลีกเลี่ยงให้เมย์กับอุเทนอยู่กันตามลำพัง
“อ้าว... พวกเขาก็ไปด้วยรึ?” เมย์รู้สึกแปลกใจและสงสัย แต่คงไม่น่าจะมีอะไรเกิดขึ้น เพราะว่าไม่ได้อยู่กันตามลำพังเสียหน่อย หญิงสาวคิดโดยไม่ได้เอะใจอะไร
******
“ร้านหมูกระทะร้านนี้อร่อยดีนะ” เมย์กำลังคีบเนื้อหมูสันในนิ่มๆ ซึ่งกำลังต้มอยู่กับผักทั้งหลาย ลอยน้ำอยู่ขอบนอก โดยมีเนื้อไก่หมักกะเทียม แฮมหลายชิ้น และหมูสามชั้นย่างอยู่บนกลางเตาพร้อมซุป
“กินกันหลายๆ คนอร่อยดีนะคะ” ฤดีบอกพลางคีบเนื้อไก่มากิน กระตั้วเดินมาสมทบพร้อมน้ำจิ้มสองสามถ้วยในมือ หันมาวางให้ฤดีกับอุเทนและของตัวเอง
“ย่างให้พี่บ้างสิ ฤดี”
“ได้ค่ะ” ฤดีตอบรับเสียงหวาน เวลานั้นเองที่อุเทนมาวางแก้วน้ำหวานสีฟ้า และน้ำดื่มให้เมย์ หญิงสาวเหลือบสูงมอง เขามาทำดีกับเธอทำไม
“ขอบใจนะ อุเทน”
“กลัวพี่กินแล้วติดคอ ผมเลยตักน้ำมาให้” อุเทนบอกสุภาพ แสดงความมีน้ำใจ หวังเพียงว่ารุ่นพี่สาวจะเปิดใจให้เขามากขึ้น
“แหมๆ ๆ สุภาพบุรุษเชียวนะ สมัยเรียนไม่เห็นทำตัวเรียบร้อยแบบนี้เลย” กระตั้วออกตัวเผาเรื่องอดีตของอุเทน
“มึงเงียบไปเลย ไอตั้ว ก่อนที่น้ำซุปจะไปอาบมึง” อุเทนเริ่มออกตัวแรงขู่กลับ ไม่อยากให้ใครรู้เรื่องส่วนตัวเขาเมื่อก่อน ว่าทำวีรกรรมเอาไว้มากมายเพียงใด
“อย่าทำอย่างนั้นนะ เสียดายหมูย่างน้ำซุปผัก อีกอย่างโดนปรับนี่เสียดายเงินเลย” กระตั้วพยายามบอกห้ามดีๆ ส่งผลให้ฤดีกับเมย์หัวเราะร่าเริง
อุเทนได้เห็นอีกมุมมองหนึ่งว่า เมย์ก็เหมือนหญิงสาวทั่วไป ที่นอกเวลางานไม่ได้ทำหน้าเก๊ก แต่กลับเป็นหญิงสาวทั่วไป ที่อยากจะใช้เวลาสนุกกับคนที่อยู่ด้วยกันตอนนี้
“กินข้าวเถอะ แล้วจากนี้เราจะไปไหนกันต่อล่ะ” เมย์เปลี่ยนเรื่อง ไม่อยากให้เผาหรือเอาเรื่องเก่ามาคุย เกรงว่าเธอจะโดนหยิบยกมาคุยเรื่องแฟนเก่า
“ไปดูหนังกันเถอะค่ะ ฤดีว่าจะไปจองดูหนังก่อนกลับบ้านนอน” เธอออกแรงอาสาไปเที่ยวต่อ เมย์ไม่ได้ว่าอะไรนอกจากกินไปเรื่อยๆ จนหมดเวลา เช็คบิลจ่ายรวมเพราะเธอก็อยากจะเลี้ยงข้าวรุ่นน้อง
พวกเขาจึงเดินทางด้วยแท็กซี่ไปโรงหนังเพื่อจองตั๋ว รอเวลาอีกแค่ครึ่งชม. ก็ได้รอบเข้าชมก่อนสองทุ่ม
“อิ่มจังเลย ท้องแน่นไปหมด” เมย์บ่นเปรยๆ พลางเอากระเป๋ามาปิดหน้าพุง เวลานั่งอย่างนี้แล้วพุ่งขึ้นก้อนออกกลมเป็นคนอ้วนเลย
“ตอนนี้เขาเริ่มเรียกให้เข้าไปภายในแล้วล่ะ ผมว่าเราเข้าไปดูหนังกันเถอะ ได้เวลาแล้วนะ พี่เมย์” อุเทนกล่าวชวน แล้วหันมาทางฤดี กำลังเดินเข้าไปโรงหนังอีกโรงหนึ่งกับกระตั้ว
ฤดียกนิ้วมือชี้กับนิ้วโป้งติดกันเป็นวงกลม โอเคกันแล้วนะ อุทนหันมาเห็นยิ้มตอบรับแล้วพยักหน้า เพราะเขาได้เวลาเป็นการส่วนตัวอยู่เมย์
******
“เอ ฤดีกับกระตั้วไปนั่งตรงไหนกัน?” เมย์พยายามหันไปมองหาพวกเขา แต่ก็ไร้ผลเมื่อภายในโรงหนังช่างหมดเสียสนิท
“ฤดีกับกระตั้วนั่งอีกโซนหนึ่งน่ะครับ พี่เมย์นั่งกับผมตรงนี้ก็ได้” อุเทนพูดแก้ต่าง ไม่อยากบอกความจริงกับเมย์เลยว่า ฤดีกับกระตั้วไปอยู่อีกโรงหนัง
“หรอ?” เมย์ไม่ได้ทันเอะ แต่ตอนนี้เธอนั่งกับเขาอยู่แถวหลังสุด ซึ่งมีพวกเขาสองคนนั่งอยู่ทั้งแถว คนในโรงหนังก็น้อย เพราะเป็นหนังใกล้ออกโรง
ดูไปดูมาสักพัก อุเทนเห็นเมย์ตั้งใจดูหนังมาก และไม่ได้ทันระวังอะไร อุเทนเลยเอื้อมมือไปกุมมือเย็นๆ ของเมย์ มาไว้ที่อกเขา แต่หญิงสาวกลับรู้สึกว่า ถูกละลาบละล้วงความเป็นส่วนตัว เลยชักมือกลับ
“พี่เมย์ครับ...” อุเทนกล่าวน้ำเสียงหวานนุ่ม หวังเพียงว่า เมยจะยอมฟังเขา
“หือ? อะไร พี่กำลังดูหนังอยู่ ไม่ดูหรือไง” เมย์ตอบแล้วถาม เพราะมาที่นี่เพื่อดูหนังพักผ่อนหลังกินหมูกระทะกันมิใช่รึ?
“คือผม ชอบพี่เมย์มาก เป็นแฟนผมได้หรือยังครับ?” อุเทนร้องขอวิงวอนดีๆ และก็อยากจะกอดรุ่นพี่สาวสุดสวยคนนี้ไว้ เพราะเขาเริ่มมีอารมณ์เปลี่ยว
“พี่ว่าหนังเรื่องนี้ชักจะไม่สนุกแล้วล่ะ พี่อยากกลับบ้านแล้ว” เมย์เริ่มหงุดหงิดเมื่ออุเทนมามุขคล้ายๆ ในทางบันไดหนีไฟ ถ้าเธอไม่รีบออกตัวตอนนี้ มีหวังอุเทนคงจะได้ขี่เธอแน่ๆ เมย์ไม่อยากมีอะไรกับคนในบริษัท
“เดี๋ยวก่อนสิครับ” อุเทนลุกเอี้ยวตัว ดันเมย์ไว้ไม่ให้ลุกจากเก้าอี้ดูหนัง พลางขโมยจูบในความมืด แม้ว่าเสียงของซาวเอคเฟคจะดังกลบเกลื่อนเสียงร้องอู้อี้ของเมย์ไว้
ริมฝีปากเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายจากฝ่ายชาย เพราะอุเทนต้องการเมย์ แต่ทว่าหญิงสาวก็ช่างใจแข็งกับเขาเสียเหลือเกิน สองมือเย็นเชียบพยายามทุบและผลักอุเทน แต่ทว่า เขากำลังกดร่างทับเมย์ไว้ ไม่ให้ดิ้นหลุด หรือลุกหนี
“พอเดี๋ยวนี้นะ อุเทน” เมย์เริ่มออกคำสั่ง เกรงว่าเขาจะบุกรุกเธอในโรงหนังมืดที่นี่ ยิ่งไปกว่านั้น คนน้อยมากจนไม่มีใครอยากจะมาสนใจ หรือช่วยเหลือใดๆ แน่
เมย์รู้สึกว่า ไม่น่าหลวมตัวเพราะคำชวนของฤดี แล้วรุ่นน้องอีกสองคนไหนนั่งตรงไหนกันนะ... เมย์นึกสงสัย
“ไม่ครับ พี่เมย์ พี่รู้ตัวมั๊ยว่า พี่น่ากอดมาก กลิ่นตัวก็หอม” อุเทนยังคงบุกรุกไม่เว้นวาง ซึ่งอีกมือกำลังล้วงไปใต้กระโปรงของเมย์ พยายามแหวกต้นขาของเธอ และแยกขาทั้งสอง อุเทนตั้งใจจะยกขาของเธอให้สูง เพื่อเขาจะได้แทรกไประหว่างร่างกายของเมย์
“ปล่อยพี่นะอุเทน” เมย์รู้สึกว่าเขากำลังจะเอาจริง แต่เมย์ก็อายมาก เมื่อมันกำลังเกิดขึ้นในที่สาธารณะ กับรุ่นน้องชาย เธอยังไม่อยากมีซัมติงในโรงหนังมืดๆ แบบนี้ เขาพยายามยกเรียวขาเธอสูงขึ้นทั้งสองข้าง
อีกมือกำลังเกี่ยวกางเกงในเธอให้ออกจากการปกปิดในที่ลับ เพราะวันนี้กระโปรงที่ใส่มาทำงานก็ยังสั้นเหมือนกับทุกๆ วัน
“อย่าดิ้นสิครับ พี่เมย์ มันไม่มีอะไรยากเลยครับ” อุเทนยังคงทับร่างบางนุ่มนิ่มเอาไว้ อีกมือเค้นคลึงหน้าอกกลมเนียน ปลุกอารมณ์หญิงสาวให้ยอมจำนน และอีกมือกำลังจะปลดตะขอกางเกง พร้อมรูดซิป
“ถ้าทำอะไรพี่ที่นี่ตอนนี้ รับรองได้เลยว่า พรุ่งนี้พี่จะไปลาออกจากงาน เราไม่ต้องมาเจอหรือคบหาอะไรกันอีก ไม่ว่าสถานะใด” เมย์เค้นน้ำเสียงเข้มข่มขู่ เธอยอมรับว่า ไม่ต้องการแบบนี้กับอุเทนเลย แม้ว่าจะมองเขาเป็นรุ่นน้อง
แต่ถ้าคิดจะขี่เธอแบบนี้ในที่สาธารณะ โดยไม่คบหาดูใจกัน เมย์คงต้องหาทางชิ่งหนีให้ไกลจากเขา การมีความสัมพันธ์และถูกผูกมัด มันไม่ได้ทำให้เมย์มีความสุข
“แต่ว่า พี่เมย์ครับ ผมคิดว่า...” อุเทนกำลังพยายามอธิบาย หวังว่าเมย์จะเข้าใจและยอมเป็นแฟนเขา แต่สิ่งที่อุเทนได้รับคือ
“ลุกขึ้นและออกไปเดี๋ยวนี้นะ” หญิงสาวตบหน้าอุเทน ด้วยปลายเรียวนิ้วมือขวาทั้งห้า แล้วรีบลดระดับขาทั้งสองลง ดึงกางเกงในใส่กลับที่เดิม
หญิงสาวโกรธและฉุดเคือง ลุกจากเก้าอี้โรงหนัง เดินสับเท้าจ้ำอ้าวออกไปอย่างรวดเร็ว อุเทนรู้สึกหัวเสียมึนงง กับการตบของเมย์ ดึงสติเขากลับมาเป็นปกติ ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งตามหลังรุ่นพี่สาว ซึ่งกำลังรีบเดินออกจากโรงหนังอย่างหัวเสีย
“พี่เมย์ครับ... รอผมด้วย” อุเทนคิดว่าครั้งนี้เขาเผลอตัวจริงๆ ที่ห้ามใจตัวเองไม่ได้ จนต้องลวนลามเมย์ในโรงหนัง แต่ว่าเขาต้องการเธอจริงๆ ยิ่งไปกว่านั้น การตบของเธอก็ทำให้หน้าเขาชา แต่มิได้ทำให้เขาลดละพยายามลงเลย
******
ฤดีกับกระตั้วดูหนังเฮฮาสนุกสนาน เป็นหนังไทยคอมมานดี้กึ่งมิตรภาพ ฤดีรู้สึกสนุกและผ่อนคลาย เมื่อหนังจบฤดีเดินออกมากับกระตั้ว โดยไม่เห็นเมย์กับอุเทน เธอคิดว่าควรเดินหนีออกไปจากที่นี่ ก่อนจะโดนเมย์ดุเสียก่อน
ถึงจะไม่ใช่วันนี้ พรุ่งนี้ก็คงจะต้องโดนหนักแน่ๆ เลย
“ฤดี ทำไมไม่ไปดูหนังเรื่องเดียวกับพี่เมย์ และไออุเทนล่ะ?” กระตั้วถามอย่างสงสัย ทำไมต้องแยกกันอย่างนี้
“เหอะน่ะ ฤดีอยากดูเรื่องนี้ แต่อุเทนอยากดูเรื่องนั้นนิ” ฤดีแก้ตัวน้ำขุ่นๆ กระตั้วเห็นว่าเป็นโอกาสดี เลยชวนฤดีไปดื่มเหล้าเป็นเพื่อนด้วยกัน ถ้าเขาไม่ได้เหล้า ก็คงนอนไม่หลับ
“ฤดี ไปกินเหล้ากัน พี่เลี้ยง” กระตั้วชวนน้ำเสียงปกติ อย่างน้อยๆ ก็นอกเวลางาน
“ฤดีดื่มไม่เป็น ไม่เอาหรอก” หญิงสาวปฏิเสธ พอรู้อยู่ว่ากระตั้วติดเหล้ามากแค่ไหน
“เหอะน่า... นิดเดียวเอง เดี๋ยวฤดีก็ดื่มเหล้าเป็น เชื่อพี่... ไปกัน...ปะ!” กระตั้วชวนแล้วดึงฤดีไปกับเขาด้วยกัน
******
“เฮ้ย... ไอ้พี่ตั้ว เทให้น้องอีกแก้วเด้...” ฤดีดื่มเหล้าเมาได้ที่ ลากเสียงยาว ลดความเกรงใจอย่างสุภาพ และธาตุแท้ของเธอก็โผล่มา กระตั้วถึงกลับแปลกใจ นี่ฤดีเมาจริงๆ แล้วรึ ทำไมคออ่อนเช่นนี้แค่แก้วที่สี่-ห้าเอง
“จะดีรึ ฤดี จะกลับบ้านไหวเปล่า?” กระตั้วเริ่มจะไม่แน่ใจเสียแล้ว คิดผิดหรือเปล่าที่ชวนฤดีมาดื่มเหล้าที่หอพักส่วนตัวกันตามลำพัง
ทีแรกฤดีก็อิดๆ ออดๆ ไม่กล้าดื่ม แต่พอได้ดื่มแก้วแรก ก็รู้สึกเอร็ดอร่อย เพราะกินหมูกระทะมาแล้วคอก็แห้งด้วย คิดเสียว่าดื่มน้ำ แต่กลายเป็นว่า ดื่มแล้วดื่มอีกจนติดไม่เลิกดื่ม
“พี่ตั้วนี่น่ารักจริงๆ เลี้ยงเหล้าฤดี ขอบคุณ...มาก... นะ...” ฤดีกำลังจะกล่าวแต่ก็คงจะหลับหมดสติไปอย่างไม่รู้ตัว กระตั้วนั่งงงสับสน เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ชวนฤดีมาดื่มเหล้า แม้ว่าจะเคยพยายามชวนเมย์มาหลายครั้ง แต่รุ่นพี่สาวสุดเอ็กซ์ก็ไม่เคยหลวมตัวมาสักครั้ง
“จะว่าไป ไอฤทธิ์มันทำบุญมาด้วยอะไรนะ ฤดีสวยน่ารัก แล้ววันนี้มันหายหัวไปไหนวะ... โทรตามก็ไม่เปิดเครื่อง” กระตั้วบ่นพึมพำ นึกสนใจในเรือนร่างของฤดี ไหนๆ ก็หลับหมดสติ อยากรู้ว่าหน้าอกหน้าใจจะใหญ่แค่ไหน
เนื้อนวลผิวจะขาวสวยเพียงใด ชายหนุ่มซึ่งดื่มเหล้า กำลังเมากลัดมันพอดี เริ่มมีความต้องการ ขอใช้เวลานี้กับฤดีสักเล็กน้อย คงไม่มีใครรู้...
กระตั้วเริ่มรนกระโปรงสั้นของฤดี ซึ่งใส่ตามแบบเดียวกับเมย์ เลิกชายเสื้อสีขาวของฤดี พบกับเนื้อนวลผิวขาวสวยงาม เขาเห็นเนินหน้าอกของฤดีกลมกลึง คงยังไม่ผ่านมือชายหนักๆ มา
ความต้องการของกระตั้วตื่นตัว เขารีบรูดซิปและเริ่มคลึงรูดปลุกอารมณ์
“ขอหน่อยล่ะกันนะ ไอฤทธิ์” กระตั้วยื่นมือมาดึงขอบกางเกงในสีชมพูหวานของฤดีหลุดจากใต้กระโปรง แล้วแหวกต้นขาทั้งสองของเธอให้กว้างขึ้น พบกับโหนกนูนสวยงาม กลมมน กับกลีบสีขาวนวลอมชมพู
“ขอชิมหน่อยนะ ฤดี เผื่อพี่จะได้สอยลื่นๆ หน่อย” กระตั้วใช้ลิ้นซึ่งกระหายหิว แลบเลียตวัดลิ้นอย่างพึงพอใจ รสชาติดีจนเขารู้สึกเพลิดเพลิน ระหว่างอีกมือกำลังรูดของสงวนอย่างเมามัน จนปลายหัวน้ำเยิ้มปริ่ม
เส้นเลือดกระตุก กระตุ้นอารมณ์กลัดมัน กระตั้วเริ่มจะทนความต้องการของตัวเองไม่ไหว เพราะความจริงแล้ว เขาต้องการเมย์มาวันนี้ แต่กลับได้ฤดีมานอนเมาแทน
สองเข่าคืบคลาน เข้าหากายหญิงสาว นอนหลับเมาพับไปโดยไร้สติ ของสงวนชายเริ่มประชิดกับกลีบงาม แล้วดันมันเข้าไปอย่างเชื่องช้า และติดขัด กระตั้วเริ่มจะตกใจว่ามันเป็นครั้งแรกของฤดีหรือเปล่า แต่พอลื่นไหลเข้าไป...
ชายหนุ่มเห็นว่าฤดีผ่านการมีสัมพันธ์เรื่องนี้มาแล้ว เป็นโอกาสอันงามที่เขาจะสวมรอยตอนฤดีเมาพับหมดสติไม่รู้ตัว ขอได้อิ่มหน่ำหลังจากไม่มีสาวใดให้เขาได้สอย ซอยถี่อย่างราบรื่น ไร้การขัดขืนและปฏิเสธ
คนอย่างกระตั้วหาสาวมาเป็นแฟนยาก อย่างมากก็แค่เคยซื้อกระหรี่มาแก้ขัดเป็นบางครั้ง ขนาดมีเซ็กซ์ทอยมาบรรเทา ยังไม่เท่าได้ฤดีมาให้เขาได้ปลดปล่อยอารมณ์ความต้องการเพียงนี้
“ของน้องช่างทำให้พี่มันถึงใจจริงๆ ขอบใจมากนะฤดีที่มานอนเมาวันนี้” กระตั้วนึกขอบคุณในใจ ในขณะที่ปฏิบัติกิจกับน้องสาวแคบๆ เล็กๆ ของฤดีอย่างขะมักเขม้น
ขยับทุกๆ จังหวะขับเคลื่อนของกระตั้ว เมื่อชายหนุ่มขยับสะโพกเสยเข้าไปภายในลึกๆ จนรู้สึกมุดทะลุไปอีกโลกหนึ่ง ของเรือนกายสาวร่างเล็ก แววตากระตั้วเหม่อเพ้อลอย ราวกับเจอสวรรค์ในถ้ำเล็กๆ จนอารมณ์พลุ่งพล่าน
หญิงสาวยังคงไม่รู้สึกตัว เมื่อถูกกระตั้วขอร่วมรักในท่ามิชชันนารีอย่างต่อเนื่อง สองแขนชายหนุ่มยกปลายขาทั้งสองของฤดีให้ย่อสั้นลง ขยับให้กระชับอีกนิด ซอยให้ถี่รัวเร็วเพิ่มขึ้นอีก หน้าอกก็กระเพื่อมเย้ายวนอารมณ์
กระตั้วเริ่มจะทนไม่ไหวกับการระเบิดอารมณ์ ปล่อยน้ำขุ่นของตัวเอง แต่ทว่าเขาเมาอยู่และลืมใส่ถุงยาง เลยเผลอหยุดกลางคัน และปล่อยมันใส่ไปภายในของฤดีอย่างเต็มที่
“ตายห่าล่ะ กูลืมใส่ถุง” กระตั้วรู้สึกไม่ดีเลยที่เผลอทำไปแล้ว ตอนเมาดันไม่ได้ยับยั้งชั้งใจ ถ้าฤดีตื่นมาสภาพนี้ มีหวังกระตั้วต้องถูกฤทธิ์ฆ่าตาย เพราะฤดีต้องไปฟ้องแน่ๆ
“เอาไงดีวะกู?” กระตั้วเริ่มหันซ้ายมองขวา ต้องทำลายหลักฐานหาผ้าขนหนูมาเช็ดน้ำขาวขุ่นของฤดีออก แล้วหยิบกางเกงใน ใส่กลับไปให้ฤดีเหมือนเดิม
******
“ฤดี... ตื่นสิ พี่จะนอนแล้วนะ วันนี้ไม่กลับบ้านรึ?” กระตั้วพยายามปลุกฤดี ทั้งพยายามหาผ้าชุบน้ำเย็นๆ มาเช็ดให้ฤดีรู้สึกตัว
“หือ...พี่ตั้ว ที่นี่ที่ไหน?”
“ฤดี จำไม่ได้รึ มาดื่มเหล้าบ้านพี่ แล้วก็หลับไปสองสามชม. ไม่กลับบ้านรึ?” กระตั้วถามหลังจากแอบลักหลับฤดีไปสองรอบร่วมเกือบสองชม. แต่เธอก็ยังไม่รู้สึกตัวอีก สงสัยจะช็อคแอลกอฮอร์ล เขาเลยได้โอกาสจนฤดียังไม่รู้ตัวอีก
“โอ้ย พี่ตั้ว ทำไมฤดีรู้สึกปวดหัวจัง พาฤดีไปขึ้นแท็กซี่กลับบ้านได้มั๊ยคะ?” ฤดีคิดว่า วันนี้กลับบ้านดึก สงสัยจะโดนพ่อแม่ดุแน่ๆ แต่เธอก็คงจะอ้างว่าไปดูหนังกับเพื่อนที่ทำงานได้อยู่
“ปะๆ ลุกไหวมั๊ย พี่ไปส่งนะ” กระตั้วทำตัวตามปกติ ในขณะที่คิดว่า หากครั้งหน้าฤดีมีสภาพนี้อีก เขาก็คงจะได้แอบลักหลับฤดีตอนเมาได้อีก หากมันจะเป็นโอกาสให้เขาอีกครั้ง และฤทธิ์ก็ยังไม่มีวันได้รู้...
******
ดอกไม้ช่อสวยจากมือเจ้าสาวลอยละลิ่ว ท่ามกลางหญิงสาวหลายคนตั้งหน้าตั้งตารอคอยรับดอกไม้ ธีมเพื่อนเจ้าสาวและผู้มาร่วมงาน กำลังยื้อแย่งดอกไม้กันเอาเป็นเอาตาย จนหลุดมือลอยไปตกอยู่กลางโต๊ะอาหารแววตาทุกๆ คนหันมาเป็นทางเดียว เมื่อดอกไม้ช่อนั้นอยู่ในมือเมย์ ซึ่งนั่งอยู่บนโต๊ะ...“พี่เมย์โชคดีจังเลยนะคะ จะได้เป็นเจ้าสาวคนต่อไป” ฤดีแย่งไมค์โครโฟนแล้วกล่าวประกาศแทน... ทุกๆ คน ต่างร่วมกันปรบมือแล้วยินดีให้แก่ผู้โชคดี“ดีจังเลยนะ” เมย์หยิบดอกไม้ไว้ในมือ แล้วหันไปยิ้มกับอุเทน... สักพักเหมือนโลกจะหมุนคว้าง ท้องฟ้าถล่มลงดิน แววตาของเมย์ปิดลง และพบกับความมืดฉับพลัน...******หญิงสาวรู้สึกตัวอีกครั้ง ก็รู้ว่าตัวเองมาอยู่ในร.พ.... เมย์เห็นตัวเองมีสายน้ำเกลือ และชุดคนไข้ในห้องพักพิเศษ อุเทนลืมตาตื่นพบเมย์ฟื้นแล้ว เขาดีใจเหลือเกินเมื่อเมย์รู้สึกตัว“เกิดอะไรขึ้นกับพี่?” หญิงสาวไม่รู้ว่าตัวเองป่วยเป็นอะไรกันแน่ ในขณะที่กำลังมีความสุข รับดอกไม้เจ้าสาว อยู่ในงานแต่งงานของฤดี“พี่เมย์ครับ... พี่ป่วยมาก และจะต้องรักษาตัวนะครับ” อุเทนไม่รู้จะบอกเมย์ยังไงดี หลังจากรีบอุ้มเธอมาด้วยรถของใครสักคนที่พร้อมจะช่วยเหลือ
เมย์แต่งตัวสุภาพเรียบร้อย ในชุดเดรสสีชมพูอ่อน ปลายกระโปรงบานย้วย รับกับรองเท้าส้นสูงสีชมบานเย็น แต่งหน้าหวานไม่จัดเหมือนตอนทำงานในบริษัท รวบผมสุภาพติดกิ๊บดอกไม้สีขาว เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปร่วมงานแต่งงานของฤดี ตามสถานที่ๆ เชิญเมย์กับอุเทนไปร่วมงานแต่ง“เสร็จหรือยังครับ พี่เมย์” อุเทนนั่งรอบนโซฟาภายในห้อง กำลังแชทคุยกับกระตั้วให้ไปร่วมงานแต่งงานของฤดีและฤทธิ์ ซึ่งกระตั้วก็ยินดีที่จะรีบเดินทางไปพบรุ่นน้อง“เสร็จแล้วจ้า” เมย์เดินย่างเท้ามาอย่างสง่าผ่าเผย แววตาของอุเทนหันไปมองเมย์ ถึงกับทำให้ตะลึงพูดอ้ำอึ้งไม่ถูก วันนี้เธอสวยหวานน่าสวมกอด เสียจนไม่อยากจะออกไปงานแต่งงานของฤดีแทน...“เป็นอะไร อ้าปากค้างเชียว” เมย์ยิ้มหวานก่อนจะเริ่มฉุดชายหนุ่มให้ลุกขึ้นจากโซฟา แล้วควงแขนเดินทางไปพร้อมกัน“ผมอยากจะเป็นคนถอดเสื้อผ้าพี่แทนจะไปงานแต่งเสียแล้วสิ” อุเทนตอบน้ำเสียงหวานอย่างภูมิใจ เมื่อเขาเลือกเธอเป็นแฟน เพื่อใช้ชีวิตร่วมกัน“ไปได้แล้ว!” เมย์ปัดคำเชิญชวนแบบนั้น เพราะถึงอย่างไร ยังมีเวลาอีกมากมาย สำหรับเธอและเขาในเวลาแบบนั้น******ภายในงานแต่งงาน ซึ่งเป็นโรงแรมจัดเลี้ยงยามบ่าย งานเลี้ยงจะเริ่มตอนเย
ฤดี นั่งเศร้ามาสองอาทิตย์ อยู่ภายในสถานที่เขตสถานทูตไทย ไม่สามารถออกไปไหนมาไหน ตามอำเภอใจเพียงลำพังได้ จนกว่าพ่อแม่ของเธอจะยินยอมให้เดินทาง หรือติดตามพร้อมเพรียงกันหญิงสาวนั่งเศร้า พลางเปิดหน้าเฟสบุ๊คในมือถือสมาร์ทโฟน เห็นกระตั้วโพสเกี่ยวกับปัญหาบริษัทภายใน ต้องหยุดกลางคัน พร้อมๆ กับปัญหากับพนักงานใหม่ ในขณะเดียวกันหน้าเฟสบุ๊คของพี่เมย์ กำลังมีความสุขกับอุเทน...“ทำไมเราไม่มีเหมือนพี่เมย์นะ” ฤดีถอดถอนหายใจ แววตาฉายความเศร้า แล้วกดปุ่มปิดหน้าจออย่างเบื่อหน่าย“ได้เวลาแล้วนะ ไปกันเถอะ” แม่ของฤดีเดินมาเรียกให้ตามออกไป เธอจึงเตรียมตัวออกไปกับครอบครัว เพื่อนัดดูตัวครั้งนี้อุตส่าห์เดินทางมาถึงซานฟรานซิสโก ถูกเก็บตัวอยู่ถึงสองอาทิตย์ ได้แต่รออยู่ภายในเคหะสถาน ไม่อาจล่วงรู้ได้เลยว่าจะต้องถูกจับไปหมั้นหมาย แต่งงานกับชายใด นอกจากความเงียบเหงา อารมณ์เปล่าเปลี่ยว เคว้งคว้างนี้ ฤดีคิดถึงความรู้สึกดีๆ ที่เคยทำกับฤทธิ์...ตัวรถยนต์ขับเคลื่อนพาครอบครัวฤดี เดินทางไปยังจุดนัดพบ ฤดีไม่อาจรู้ได้ว่า ตอนนี้กำลังจะเดินทางไปไหน พบกับครอบครัวใคร แล้วจะต้องแต่งงานกับชายใด หรือพวกเขาจะให้แต่งงานกับชาวต่างชาติ
ความเสียวซ่านปรนเปรอมิรู้จักเหน็ดเหนื่อย ไม่หยุดพัก ต่างสลับเปลี่ยนท่า กระชับแน่นยามเมื่อสอดใส่ ความต้องการมากมาย เป็นสิ่งเดียวที่เปิ้ลกับต้น ต้องการร่วมทะเยอทะยาน สู่ความต้องการแห่งรสรักจากกิจกามยามนี้กายบางสั่นไหว เมื่อถูกลุกล้ำล่วงลึก กระหน่ำสะโพกกดลงเน้นๆ แทบจุกอัดแน่น เสียงหอบหายใจเปิ้ล ดังเป็นพักๆ กับลีลาบนเรือนกายชาย หนุ่มใหญ่นอนแอ่นสะโพกขึ้น เพื่อให้แก่นกลางกาย ยืดตัวลึกเข้าไปได้สะดวกกว่านี้“น้องเปิ้ล... พี่ยังไม่ได้ใส่ถุงยาง...” ต้นเกรงว่าอาจจะไม่เป็นผลดี สำหรับเปิ้ล เขาไม่พร้อมเรื่องนี้ มันเคยเกิดขึ้นกับเขา จึงทำให้ความสัมพันธ์กับเมย์ต้องพังลง... เพราะเมียเก่ามาตามเขากลับไปเลี้ยงลูก...“ช่างมันเถอะค่ะ พี่ต้น... เปิ้ลต้องการแบบนี้...” หญิงสาวยังคงขยับขึ้นลงบนกายหนุ่ม เธอต้องการมัน ต้องการอีก ครั้งแล้วครั้งเล่า อิ่มเอมกับอารมณ์ถูกกระตุ้นอยู่ภายใน ช่างรู้สึกดีเหลือเกิน“พี่จะทนไม่ไหวแล้ว...” ต้นรู้สึกว่ามันกำลังจะระเบิดเข้าไปในภายเปิ้ลอีกครั้ง เขาหวั่นว่ามันจะทำให้เปิ้ลต้องท้อง หญิงสาวหน้าหวานอ่อนเยาว์มิได้ลดแรงกระแทกลงเลย จนกระทั่งชายหนุ่มต้องตัวสั่นเกร็งเรือนร่างหญิงสาวสั่
ใจหญิงสาวกระวนกระวาย หลังจากเล่าเรื่องทั้งหมดของต้น แฟนเก่ามาตามตื้อเมย์ให้อุเทนรู้ เขาจะช่วยเหลือเธอเรื่องนี้ได้รึ เธอไม่อาจแน่ใจ แววตาสั่นกระตุกลดต่ำเล็กน้อยในขณะที่หญิงสาว กำลังมองพื้นกระเบื้องในห้างดัง แลปลายเท้าเดินวกไปวนมา อยู่ระหว่างร้านอาหารใหญ่ เพื่อนัดมิตติ้งกัน เธอโทรศัพท์ไปนัดต้น หลังจากตกลงกับอุเทนแล้วว่า จะลองทำตามไอเดียเขา...“พี่เมย์ครับ ขอแนะนำให้รู้จักเพื่อนสมัยเรียนปวช. นี่ –เปิ้ล- ครับ” อุเทนแต่งตัวเรียบร้อยเหมือนเคย แต่เพื่อนสาวนี่สิ ทำให้เมย์หันมองราวกับไม่ไว้ใจ ทั้งอ่อนวัยเยาว์ ทั้งสวยใส ผิวพรรณนวลสว่าง หน้าอ่อนราวกับเด็กม.ปลาย ยิ้มแย้มน่ารักน่าคบหา เมย์รู้สึกว่า จะเป็นแฟนเก่าอุเทนหรือเปล่า?“เพื่อนจริงๆ หรอ?” น้ำเสียงไม่น่าเชื่อใจ หลุดถามอุเทนด้วยความกังวล“นึกแล้วว่าพี่เมย์ต้องระแวง...” อุเทนเลิกตาสูงหันตัวเหลียวหลัง สองมือล้วงกระเป๋ากางเกงแบบ เกรงว่าความในจะแตกกว่านี้ ถ้าเมย์บอกเลิกกับเขา... มีหวังต้องตายอยู่ในรังเจ้านายสาว เน่าอยู่ในดงกามร้านขายบริการชายแน่ๆ“พี่เมย์คะ เปิ้ลมีอะไรจะบอกค่ะ” หญิงสาวยิ้มแย้ม พลางล้วงมือในกระเป๋าสะพายส่วนตัว เป็นอัลบั้มภาพ Befo
ระหว่างง่วนหนักวกวน กับการดูดกลืนจ้าวโลกบวมพอง ผ่านศึกหนักในชม.ที่สี่ หญิงสาวไม่รู้สึกจักอิ่มหรือเหน็ดเหนื่อย นอกจากความโหยหาความต้องการจะถูกสอดใส่ ร่วมเพศตลอดคืนนี้ เพราะเธอจ่ายหนักและจ่ายแพงเลขหกหลักเพื่อได้นอนกับอุเทนให้สมอยาก ตั้งแต่สมัยเรียนได้เฝ้าแต่มองอยู่ห่างๆ เก็บกดและอัดอั้นกับความต้องการที่ทำให้เซื่องซึม คืนนี้ช่างเป็นสวรรค์บันดาลสำหรับเธอโดยแท้ ไม่คิดเลยว่าจะได้มาพบเขาในคืนวาน จวบจนคืนนี้ มีเพียงเขา สร้างความสุขสันต์ผ่านกิจกามในยามนี้ชายหนุ่มนอนราบหงาย ส่งลิ้นตนผ่านถ้ำสวาทชมพู รสหวานละมุน แม้จะอัดกระแทกหลายยก บดเบียดจนน้ำทะลัก เรียวนิ้วชายหนุ่มสอดใส่ พร้อมใช้ลิ้นกระตุกเม็ดยอดจนหญิงสาวกายสั่น เขาพึงใจเหลือเกิน เหมือนได้ของเล่นชิ้นใหม่ แกะกล่องจ้าวโลกแข็งขันเต่งตึง ยืดยาวพร้อมรบมาแล้วอีกครา เปิ้ลตั้งใจจะลุกขึ้นคร่อมทับเอ็นเขา อุเทนบอกให้เธอหันหลัง แล้วนั่งขย่ม อยากชื่นชมเรียวหลังแผ่นงาม จากเมื่อก่อนเคยเจอกำแพงดำเหม็นๆ เพราะเธอเคยอ้วน แต่วันนี้เขาได้พบกับความงามของนางฟ้าร่างเปลือย กำลังเสพสมกับเขาอย่างเมามันไม่เลิก“มึงทำกูเสียวมาก โคตรแข็งเลย” หญิงสาวกรีดร้องบ่นคร่ำครวญ ร