Share

เซอร์ไพรส์

last update Terakhir Diperbarui: 2025-05-10 01:28:44

สุดท้ายเธอก็ต้องอยู่ที่คอนโดของลุงข้างบ้านอยู่ดี.. ตอนนั้นเธอก็อุตส่าห์บอกไปแล้วว่าเธอพร้อมไปอยู่ที่อื่นแต่ดูเหมือนว่าลุงข้างบ้านจะมีปัญหาหรือเพราะว่าเขาอยากจะให้เธอช่วยจ่ายค่าเช่าเหรอ? ไม่หรอกมั้งเพราะดูๆ แล้วเขาก็มีเงินเยอะกว่าเธอเยอะเลย.. 

ก๊อกๆ

“ออกมาคุยกับฉันหน่อย…”

เฮ้อ.. ไม่น่านึกถึงเลย.. นึกทีไรแล้วเธอรู้สึกว่าเขาคล้ายกับสัมภเวสี.. แค่คิดก็โผล่มาขอส่วนบุญแล้ว.. 

ตึกตึกตึก…

แกร๊ก….

“มีอะไรคะ?”

“ออกมาคุยดีๆ หรืออยากให้ฉันเข้าไป?” 

ตึกตึก… แกร๊ก…

“ว่ามาค่ะ” เป็นบ้าเหรอ? รึยังไง?

“นี่เธอ.. ควรมีมารยาทกับฉันหน่อยนะ อายุของเธอก็ห่างจากฉันตั้งหลายปี.. และฉันเป็นเจ้าของคอนโดด้วย..”

“เรื่องนั้นฉันทราบค่ะว่าคุณเป็นเจ้าของคอนโด.. ฉันก็เสนอคุณไปแล้วว่าฉันจะไปอยู่ที่อื่นแต่คุณก็คัดค้าน.. และที่คุณบอกว่าคุณอายุมากกว่าฉัน ฉันทราบดีค่ะว่าคุณแก่ แล้วการที่คุณมารบกวนวันหยุดของฉันแบบนี้.. มันดูไม่มีมารยาทนะคะ…”

“นี่.. พ่อแม่เธอไม่สั่งสอนเหรอว่าควรจะพูดจากับคนที่มีอายุมากกว่ายังไง…”

เล่นถึงพ่อถึงแม่เลยเหรอ? เธอจำได้ว่าตั้งแต่เธอเกิดมาไม่มีใครทำให้เธอต่อล้อต่อเถียงได้มากมายเช่นเขามาก่อน… เขาคือคนแรก.. 

“สอนค่ะ แต่ฉันเลือกปฏิบัติ ถ้าคนไหนดีฉันก็ดีตอบถ้าคนไหน… (มองตั้งแต่หัวจรดเท้า) สันดานเสียฉันก็สันดานเสียตอบค่ะ.. แฟร์ดี ดีมาดีกลับ เลวมา เลวกลับ ไม่โกงค่ะ… มีแค่นี้ใช่ไหมคะที่จะพูดถ้าอย่างนั้นฉันกลับไปพักผ่อนต่อนะคะ ไม่อยากใช้พลังงานอันมีค่ากับเรื่องไร้สาระของคุณ…”

ตึกตึก… ปัง…

ปริบๆ 

“นี้.. ออกมาคุยกันนะ ออกมาไง…”

ครืด.. 

แล้วนั่น.. ทำอะไร? อย่าบอกนะว่าเลื่อนโซฟามาบังประตูเอาไว้.. แสบนักนะ เขาไม่น่าคิดว่ายัยเด็กนี้จะเรียบร้อยหงิมๆ หรือว่าสงบปากสงบคำเลย.. คิดผิด คิดผิดอย่างมาก…

“ฝากไว้ก่อนเถอะ..”

“ไม่รับฝากค่ะเปลืองพื้นที่สำคัญๆ ในชีวิต..” 

ฮึย…

………

“หนูมิ้นท์.. มาเร็วๆ วันนี้ยายมีขนมมาฝากด้วยยายทำเองเลยนะ.. ดูสิขนมใส่ไส้.. อร่อยมากๆ ด้วย.. มาๆ ” 

^_^

“มาเช้ากว่าหนูอีกนะคะเนี่ย.. เดี๋ยวหนูเอาไปเก็บใส่ในตู้เย็นก่อนนะคะ เที่ยงๆ ค่อยเอาออกมาทานกัน ชวนพี่ๆ แล้วก็คุณตาคุณยายทั้งหลายมาทานด้วยกันน่าจะสนุกค่ะ.. วันนี้เรามีนัดทำอะไรกันเอ่ย…” เธอชอบที่นี่มาก.. บ้านพักคนชราที่นี่ทำดีมากๆ คุณตาคุณยายทั้งหลายท่านมีความสุขสุดๆ ที่ได้มาที่นี่ พวกท่านไม่ได้รู้สึกเลยสักนิดว่าพวกท่านโดดเดี่ยว.. พวกเราทุกคนต่างช่วยกันหากิจกรรมต่างๆ มาคลายเครียดและพวกเราทุกคนก็ทำร่วมกันด้วย.. พวกเราสนุกสนานกันทุกคนพวกท่านเลยไม่เบื่อที่จะมาที่นี่เลยสักนิด…

“จำได้สิ วันนี้พวกเราจะวาดรูปกัน..” 

“ใช่แล้วค่ะ.. วันนี้พวกเรามีนัดวาดรูปกัน.. เดี๋ยวมิ้นท์ไปดูอุปกรณ์ก่อนนะคะ..” 

“มาเร็วๆ นะลูก ยายคิดถึง..”

^_^

“ค่า… จะรีบมาเลยค่ะ…”

เรื่องวาดรูปทำกิจกรรมต่างๆ เธอได้คุยกับหัวหน้าใหญ่แล้วและหัวหน้าใหญ่ก็นำเรื่องไปปรึกษากับเจ้าของที่นี่.. ผลลัพธ์ก็คือ… อนุญาต หัวหน้าชมเธอด้วยว่าเธอไม่เคยคิดถึงเรื่องแบบนี้มาก่อน และนั่นเลยทำให้เจ้าของที่นี่ได้ส่งแบบสอบถามลูกน้องทุกคนว่าควรจะปรับหรือเพิ่มกิจกรรมอะไรส่วนไหนบ้าง.. และสุดท้ายก็ออกมาเป็นผลดีกับทุกคนทั้งคุณตาคุณยายและพวกเธอ.. เพราะทุกอาทิตย์เจ้าของที่นี่จะมีวงดนตรีมาคอยขับกล่อมให้พวกคุณตาคุณยายฟัง และมีกิจกรรมที่ทำให้คุณตาคุณยายทั้งหลายผ่อนคลาย… เธอว่าดีนะ

“มาแล้วค่ะ.. คุณตาคุณยายจะวาดรูปอะไรกันดีคะ.. ส่วนมิ้นท์… วาดรูปไม่เป็นนะคะ ไม่มีความสามารถในทางนี้เลย…”

ฮ่าๆๆ

“เดี๋ยวยายขอคิดดูก่อนก็แล้วกันเพราะยายเองก็ไม่ได้วาดรูปมานานแล้ว…”

ตึกตึก…

“คุณยายครับ..”

ขวับ…

ไม่เพียงแค่เธอที่หันไปยังทิศทางของเสียง แต่ว่าคุณตาคุณยายทั้งหลายก็พากันหันไปยังทิศทางเดียวกันกับเธอทุกคนเลย.. และสิ่งที่เธอเห็นก็คือผู้ชายรูปร่างสูงโปร่ง ถึงแม้ว่าเขาจะแต่งตัวธรรมดาๆ เสื้อยืดกางเกงยีน แต่เขาก็ยังคงดูดีและดูก็รู้ว่าน่าจะเป็นคนที่มีฐานะทางครอบครัวในระดับหนึ่ง…

“ตาพีท..”

“คุณยาย… มาแล้วครับ พีทมาแล้ว..” 

^_^

“หนูมิ้นท์ๆ ตาพีทหลานยาย… ตาพีทสัญญากับยายไว้ว่าจะแวะมาหามาเล่นกับยายน่ะ…”

“อ๋อ.. ค่ะ สวัสดีค่ะ…”

“สวัสดีครับคุณมิ้นท์ ในที่สุดผมก็ได้เห็นคนมิ้นท์ตัวจริงเสียที คุณยายพูดให้ผมฟังบ่อยมากเลยครับว่าคุณมิ้นท์น่ารัก พูดเพราะ นิสัยดี…”

0//0

“เอ่อ.. ก็ไม่ขนาดนั้นค่ะ.. แฮะๆ ขอบคุณนะคะ.. ถ้าอย่างนั้น.. คุณพีทน่าจะเป็นผู้ช่วยของพวกเราได้เป็นอย่างดีเลยค่ะ..” 

“ยินดีครับ.. กำลังจะวาดรูปกันอยู่เหรอครับ?”

“ใช่ค่ะ วันนี้พวกเรามีนัดวาดรูปกันค่ะ…” 

“งั้น.. ผมขอวาดด้วยนะครับ…”

“ตามสบายค่ะเดี๋ยวมิ้นท์จะเป็นผู้ชมที่ดีค่ะ” 

“คุณมิ้นท์วาดไม่เป็นเหรอครับ?”

แฮะๆ

“ไม่เลยค่ะ.. ไม่เป็นเลยแค่วงกลมมิ้นท์ยังวาดไม่กลมเลยค่ะ แบบว่าจะวงกลมกี่โมง.. อะไรทำนองนี้ค่ะ..”

ฮ่าๆๆ

“โอเคครับ.. โอเค บางครั้งคนสวยคนน่ารักก็ไม่จำเป็นต้องทำเป็นทุกอย่างนะครับ..”

^_^ / 0//0

………

งืด… งืด….

“ค่ะคุณพ่อ…”

“ตอนเย็นกลับบ้านหน่อยนะ…”

“มีอะไรรึเปล่าคะ?”

“พ่อบอกให้กลับก็กลับเถอะน่า… จะถามอะไรเยอะแยะ…”

“ค่ะ…” 

มีอะไรรึเปล่านะทำไมถึงให้เธอกลับบ้าน.. หรือว่าพ่อจะคุยเรื่องเงินเดือน.. แต่เธอพึ่งจะทำงานที่นี่ได้ไม่นานและเงินเดือนก็ไม่ได้มากเหมือนที่เคยด้วย.. แต่ไม่เป็นไร ค่อยว่ากัน ตอนนี้ขอดูแลคุณตาคุณยายทั้งหลายก่อน.. ต้องแยกแยะระหว่างเรื่องส่วนตัวกับเรื่องงานออกจากกัน.. 

~~~~~~~~

คอนโด….

เป็นเรื่องเซอร์ไพส์มาก… เซอร์ไพสสุดๆ .. พี่มายด์… พี่มายด์กลับมาแล้ว.. เมื่อก่อนพี่มายด์ไปอยู่ที่ไหน.. แล้วทำไมพึ่งจะมา ถ้าพี่มายด์กลับมาก่อนเธอก็คงไม่ต้องมาทำหน้าที่ตรงนี้.. การกลับมาของพี่มายด์มันคือเรื่องดีใช่ไหม? แล้วการแต่งงานของเธอกับลุงข้างบ้าน.. มันจะสิ้นสุดลงรึเปล่านะ.. แล้วถ้ามันสิ้นสุดแล้ว.. หนี้สินต่างๆ มันจะเป็นยังไงกัน… พวกเราจะต้องรับผิดชอบต่อรึเปล่า…

“นี้… นี้….”

อะไรวะ.. ไม่เห็นเขาจริงดิ? นี่ยัยเด็กนั่นมองไม่เห็นเขาจริงๆ หรือแกล้งวะ? แล้วไอ้ท่าทางเหมือนคนกำลังจะตายแบบนั้นมันคืออะไร? เป็นอะไร? หรือโดนใครทำร้ายมา? แล้วกูจะมาสนใจทำไมเนี่ยมันเรื่องของยัยนั่นนิ… 

ตู๊ด.. ตู๊ด….

“รับสักทีนะไอ้ทัต…”

“คุณไคล์มีอะไรครับ?”

“ช่วยสืบๆ เรื่องของยัยเด็กมิ้นท์ให้ที.. ช่วงนี้นะ เอาช่วงนี้.. สืบดูว่าเจ้าตัวเป็นอะไร ทำอะไร และมีปัญหาอะไร..”

“แล้วทำไมคุณไคล์ไม่เดินเข้าไปถามเลยล่ะครับทั้งที่อยู่บ้านเดียวกันแท้ๆ คุณไคล์เป็นสามีนะครับทำไมต้องทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยากด้วย..”

“ไอ้ทัต.. มันจะมากเกินไปแล้วนะเว้ย..” 

“มันไม่มากเลยครับคุณไคล์ แค่คุณไคล์พูดดีๆ และลองเข้าไปถามก็น่าจะรู้แล้วมันง่ายนิดเดียวเอง..”

“ไอ้ทัต.. ตกลงมึงจะทำให้กูรึเปล่า…”

“ไม่ครับ.. ผมมีงานอย่างอื่นที่จะต้องทำ..” 

………

“ทัต.. ช่วยฉันหน่อยนะ.. ช่วงนี้ยัยเด็กนั่นดูแปลกๆ …”

“แล้วทำไมคุณไคล์ไม่ถามคุณมิ้นท์เลยล่ะครับ..”

“แกคิดว่ายัยเด็กนั่นจะบอกฉันเหรอวะ?”

“ผมจะไปรู้ได้ยังไงล่ะครับ ถ้าคุณไคล์พูดดีๆ บางทีคุณมิ้นท์ก็อาจจะพูดจาดีๆ ตอบก็ได้นะครับ..” เรื่องแค่นี้ทำไมคุณไคล์ต้องทำให้เป็นเรื่องยากด้วย.. แค่นี้เองนะเอาจริงๆ มันจะยากตรงไหนกัน.. ถ้าเจ้านายของเขาไม่เล่นตัวและทำโอหังยอมลดทิฐิลงมาสักนิด.. แค่นี้ก็น่าจะรู้แล้วไหมว่าคุณมิ้นท์เป็นอะไร…

“ทัต.. ช่วยหน่อยนะ.. นะๆ ทัตเพื่อนยาก ทัตน้องรัก…”

“ผมไม่อยากเป็นเพื่อนยาก ผมไม่อยากเป็นน้องรักของคุณไคล์เลยครับ.. มันน่ากลัว…” 

“ไอ้ทัต.. ขอร้องนะ ฉันแค่อยากรู้นิดเดียวเองว่ายัยเด็กนั่นเป็นอะไรทำไมช่วงนี้ไม่ค่อยต่อปากต่อคำกับฉัน.. แค่นี้เอง.. นะๆ เดี๋ยวให้ค่าเหนื่อยเพิ่ม..”

“คุณไคล์เห็นผมเป็นพวกหน้าเงินเหรอครับ?”

“สามหมื่น…”

ขวับ…

“คุณไคล์..”

“สามหมื่นห้า…”

“ตกลง..”

ฮึ.. ไอ้หน้าเงินเอ๊ย… ขอให้มีเมียแล้วเมียแกเก็บเงินทุกบาทและเมียให้เงินแกกินข้าววันละร้อย… 

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Love Lie Lush (confused ) รักร้ายนายวิศวะ   บทสรุปของพวกเรา…

    เสียงคลื่นทะเลที่ซัดสาดเข้ามาที่ชายฝั่งพร้อมกับลมที่พัดพากลิ่นทะเลอันหอมสดชื่นทำให้ใครก็ตามที่ได้มาเที่ยวทะเลต่างก็ต้องชื่นชอบและผ่อนคลาย.. ตอนนี้เธอพาทุกคนมาเที่ยวทะเลจะว่าเธอพามาก็ไม่ถูก ต้องบอกว่ากั๊ฟพามามากกว่า.. กั๊ฟมาครอบครัวเขาและครอบครัวเธอมาเที่ยวทะเลตามที่เขาสัญญาเอาไว้… กั๊ฟเลือกเช่าบ้านพักตากอากาศริมชายหาดและมีพื้นที่ใช้สอยส่วนตัวสำหรับพวกเราเอาไว้ด้วย.. แม่แป้งบอกว่าจะออกไปซื้ออาหารทะเลกับพ่อของเธอ.. เพราะว่าพ่อน่าจะมีความรู้เกี่ยวกับการเลือกซื้อมากกว่าแม่แป้ง แม่แป้งทำอาหารเป็นแต่เลือกซื้อของไม่เป็นดังนั้นหน้าที่ในการเลือกซื้อก็เลยตกเป็นของพ่อเธอ…^_^“ว่าไงคะคนสวยของแม่… น่ารักเชียว.. กั๊ฟ.. ให้น้องอ้ายเดินเองบ้าง.. น้องอ้ายน่าจะชอบ..”“อีฟ.. เรากลัวเปลือกหอยจะบาดเท้าลูกนี่นา..”“แล้วยังไงกัน บาดก็บาดสิ มันคือเรื่องธรรมชาติที่เราเองก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้.. ให้ลูกได้ทำในสิ่งที่เจ้าตัวไม่เคยทำบ้างก็ได้เราจะคอยตามโอ๋ลูกไปตลอดไม่ได้นะกั๊ฟ…”“แต่เราเลือกที่จะหลีกเลี่ยงได้นิอีฟ…”เฮ้อ.. ก็เป็นซะแบบนี้ไง.. เวลาเธอจะทำอะไรเธอก็ต้องแอบอยู่เสมอ.. กั๊ฟน่ะหวงลูกมากเกินไป หวงจนบาง

  • Love Lie Lush (confused ) รักร้ายนายวิศวะ   เรื่องวุ่นวาย….

    จากวันนั้นมาถึงวันนี้เธอก็เรียนมาจนครบหนึ่งปีการศึกษาแล้วและเธอก็มีเพื่อนใหม่ที่ชื่อไชน์… ไชน์กับกั๊ฟชอบทะเลาะกันมาก และสิ่งที่ทำให้เธอตกใจก็คือไชน์เป็นว่าที่คู่หมั้นของคิม… ซึ่งเรื่องนี้เธอกับกั๊ฟก็พึ่งจะรู้ได้ไม่นานส่วนไชน์ก็พึ่งจะได้เจอกับคิมไม่นานเหมือนกัน.. แต่เธอขอบอกเลย พูดตามความคิดของเธอเลยนะ.. คิมน่าจะเอาไชน์ไม่อยู่หรอก.. ไชน์เป็นผู้หญิงที่มั่นใจในตัวเองมากๆ มีความคิดเป็นของตัวเองขั้นสุด แล้วตอนนี้เธอคิดว่าลูกสาวของเธอเริ่มติดน้าไชน์มากๆ ด้วย ทุกครั้งที่แวะมาหาเธอที่บ้านไชน์มักจะหอบหิ้วของเล่นของกิน เสื้อผ้าและอะไรต่อมิอะไรมาให้น้องอ้าย.. ไชน์มีมุมที่น่าเสมอเวลาที่เจ้าตัวเล่นกับเด็ก.. ไชน์ชอบพูดกับเธอว่าไชน์อยากมีลูกเยอะๆ ด้วยความที่ไชน์เองเป็นลูกสาวคนเดียว.. จะว่าคนเดียวก็ไม่ใช่ คือแม่ของไชน์มีแค่เธอคนเดียวแต่ไชน์มีพี่ชายพี่สาวต่างแม่อีกสองคนแต่ก็ไม่ได้สนิทกันมากเพราะพวกพี่ๆ อายุต่างจากไชน์เยอะอยู่พอสมควรจะมีก็แค่พี่สาวที่พอคุยกันได้บ้างแต่ก็ไม่ถึงกับสนิทดังนั้นเธอจึงถูกตามใจจากคนเป็นพ่อและคนเป็นแม่มากๆ เธออยากได้อะไรก็ต้องได้ เธออยากทำอะไรเธอก็จะทำ แต่ไชน์เป็นคนที่นิสัยดีส

  • Love Lie Lush (confused ) รักร้ายนายวิศวะ   เพื่อนใหม่…

    ตื่นเต้นมากๆ เลย.. วันนี้เป็นวันเปิดเทอมครั้งแรกเธอรู้สึกตื่นเต้นสุดๆ การที่เธอต้องกลับมาเรียนที่นี้โดยไม่มีบอมเพื่อนสนิทของเธอบางครั้งมันก็น่ากลัวอยู่นะและด้วยที่เธออายุเยอะกว่าคนอื่นๆ ในคลาสด้วย.. มันทำให้เธอทำตัวไม่ค่อยถูก…“ณิชา จิตขจร..”“มาค่ะ…” เปิดเทอมวันแรกมันมักจะตื่นเต้นแบบนี้สินะแต่ทุกครั้งมันไม่ค่อยกังวลเท่าไรเพราะมีบอมอยู่ข้างๆ แต่วันนี้ไม่แล้ว.. เพื่อนของเธอเรียนจบกันไปหมดแล้ว..“นึกว่าใคร.. ครั้งนี้จะกลับมาเรียนจนจบไหมเนี่ยณิชา..”“จบค่ะอาจารย์..”แฮะๆเพียงสิ้นประโยคของอาจารย์ประจำภาควิชาเสียงของนักศึกษาคนอื่นก็ดังขึ้นมาทันที.. เธอไม่รู้หรอกว่านักศึกษาคนอื่นซุบซิบเธอเรื่องอะไรแต่ที่แน่ๆ เธอจะไม่ใส่ใจกับอย่างอื่นเธอจะใส่ใจแค่เรื่องเรียนเท่านั้น.. ออ.. เธอลืมบอกไป หลังจากที่กั๊ฟพยายามขอร้องให้เธอท้องลูกคนที่สองอีกครั้งเธอก็ไม่ไว้ใจเขาอีกเธอเลยซื้อยาคุมมาเผื่อไว้มีทั้งที่บ้านและในกระเป๋าของเธอ.. เขาน่ะเจ้าเล่ห์จะตาย… ไว้ใจไม่ได้ ส่วนน้องอ้ายก็เริ่มคลานแล้วตอนนี้คลานเร็วมาก เร็วจนบางครั้งพวกเราก็เหนื่อยสุดๆ เหนื่อยวิ่งตามเพราะกลัวว่าน้องอ้ายจะไปชนหรือร่วงจากบันไดนะสิ.. ดื

  • Love Lie Lush (confused ) รักร้ายนายวิศวะ   ช่วยเป่าผม 18+

    เขาและอีฟใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในบ้านหลังเล็กๆที่แม่ได้สร้างเอาไว้ให้จะว่าอึดอัดไหมก็ไม่นะเพราะว่าการมาอยู่ที่บ้านของแม่มันไม่ได้ทำให้เขารู้สึกอึดอัดอะไรเลยสักนิดแต่กลับต่างกัน มันกลับทำให้เขารู้สึกว่านี่อาจจะเรียกว่าครอบครัว ความรู้สึกแบบนี้เขาไม่รู้จักมานานมากๆแล้ว.. อาหารฝีมือแม่.. เขาเองก็แทบจะจำไม่ได้ และยังมาเจอแฟนพี่เบิร์ดอีก.. คือแบบทำอาหารแม่งโคตรอร่อย ราวกับว่าเป็นคนสอนแม่เขายังไงยังงั้น แต่สิ่งที่เขาเห็นแล้วก็คิดว่ามันน่าแปลกมากๆก็คือ.. แฟนพี่เบิร์ดกับพี่เบิร์ดแม่งแบบ.. พี่เบิร์ดแกบังคับแฟนแกรึเปล่าวะ.. แต่จะว่าไป.. เขาเองก็บังคับ ช่างแม่งเถอะ เอาเป็นว่าอย่างน้อยๆเขาก็มีอีฟ น้องอ้าย และแม่อยู่ด้วย ส่วนป๊าก็.. มาบ้างเป็นบางครั้ง.. บางครั้งของเขาก็คือวันเว้นวัน เมื่อก่อนไม่อยากไปไหนเลย วันๆอยู่แต่บ้านพอตกกลางคืนก็ออกไปทำงาน ไปคุมร้าน แต่ช่วงนี้ป๊าอยู่ไม่ติดบ้านเลยเพราะว่าขยันมาหาหลานและมาหาเมียป๊าด้วย.. บางทีการที่เขาได้ดูคนแก่เล่นตัวมันก็เป็นอะไรที่สนุกดีนะ.. ตลกดี… “อีฟ.. เค้าไปคุยกับพี่ไคล์ให้แล้่วนะ พี่ไคล์บอกว่าเปิดเทอมหน้าอีฟก็ไปเรียนได้เลย.. ” พรึบ.. “จริงเหรอ? แต่ว่

  • Love Lie Lush (confused ) รักร้ายนายวิศวะ   ผู้คุม….

    ในที่สุดเขาก็ได้เมียสักทีและที่นี้แม่ของเขาก็จะได้ไม่ต้องกระแหนะกระแหนเขาเกี่ยวกับเรื่องลูกเรื่องหลาน.. เพราะตอนนี้แม่เขาได้พาอีฟและน้องอ้ายไปอยู่บ้านท่านแล้วนั่นเลยทำให้เขาต้องมาอยู่บ้านแม่แทน.. เมื่อก่อนเขาไม่อยากมาที่นี่สักเท่าไรเพราะมาทีไรเขามักจะเจอแม่บ่นเรื่องนิสัยที่เหมือนป๊าไปทุกวันๆ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้วเพราะว่าตอนนี้เมียและลูกของเขามาอยู่กับแม่ถามว่ามาตอนไหน.. ก็ตอนที่เขาพาอีฟไปจดทะเบียนสมรสนั่นแหละ แม่นะรีบพาน้องอ้ายกลับบ้านท่านทันทีเมื่อมาถึงคอนโดเขาและอีฟหาลูกไม่เจอจนเขาต้องโทรหาป๊าและป๊าก็บอกว่าแม่ได้พาน้องอ้ายมาที่บ้านของท่านแล้วสุดท้ายอีฟร้องไห้.. กว่าจะปลอบได้หลังเขานี่แทบขาด.. เพราะอะไรน่ะเหรอ? เพราะว่าอีฟฟาดเอาๆ แล้วก็ด่าเขายกใหญ่แต่ไม่ได้ด่าคำหยาบคายนะจะเรียกว่าด่าก็ไม่ได้เรียกว่าบ่นจะดีกว่า…“อีฟ.. ไปทำงานด้วยกันไหม.. เค้าจะได้มีกำลังใจ..”“ไม่ว่างต้องเลี้ยงน้องอ้าย…”“ก็เอาน้องอ้ายไปด้วยไง.. เอาไปเลี้ยงที่นั่นก็ได้…”“ไม่.. น้องอ้ายยังเล็กน้องอ้ายไม่ควรที่จะเจอกับสิ่งแบบนั้น…”“ก็ถูก.. งั้นไม่ไปทำงานมันละ..” “ไม่ได้นะกั๊ฟนายจะไม่มีความรับผิดชอบแบบนี้ไม่ได้นะ…”

  • Love Lie Lush (confused ) รักร้ายนายวิศวะ   รับขวัญหลาน…

    เธอนะอยากจะออกจากโรงพยาบาลเดี๋ยวนั้นตอนนั้นเลยเอาจริงๆ เธอได้ยินจากปากของ อดีตสามีเธอว่าเจ้าลูกชายตัวดีของเธอมันมีหลานให้เธอแล้วเธอนะดีใจจนน้ำตาไหลเธอทำตัวไม่ถูก เธอพึ่งจะบอกกับเจ้าเบิร์ดไปหยกๆ ว่ารีบมีหลานให้เธอทีเธออยากเลี้ยงหลาน (Past to you ย้อนเวลาไปพบรัก) เธอพูดยังไม่ถึงเดือนเลยตอนนี้เธอก็มีหลานเป็นของตัวเองแล้ว.. เธออยากเห็นหลานมากๆ เธออยากดูหน้าตาว่าจะน่ารักน่าชังขนาดไหน…“ขับรถให้มันเร็วกว่านี้ได้ไหม…”“จะรีบไปไหนกัน.. ทำตัวอย่างกับตัวเองเป็นวัยรุ่นไปได้รีบร้อนเกินคน…” เฮ้อ.. อดีตภรรยาของเขานี่ก็ใจร้อนเกินคนไปนะ เขาไม่แปลกใจเลยว่าไอ้ความใจร้อนและการขับรถเร็วน่ะได้มากจากใคร.. ไอ้กั๊ฟมันได้มาจากแม่ของมันหมด…“ฉันไม่ได้พูดกับคุณ ช่วยหุบปากอุ๊ย.. เงียบปากทีนะน่ารำคาญ…” ชิ.. อยากคุยด้วยตายแหละ จุ้นจ้านไม่เข้าเรื่อง…“พูดกับผัวไม่เพราะ…”“อดีต..” “อดีตแล้วไงถึงยังไงเราก็ได้กันจนมีลูกมาแล้ว..”“หุบปาก”“ดุฉิบหาย… แบบนี้ถึงได้รัก…”ขวับ..“ถ้าคุณยังไม่หุบปากฉันจะตบปากคุณจริงๆ แล้วนะคุณกษิดิศ..” อย่าให้ความอดทนอันน้อยนิดของเธอสิ้นสุดลงนะ.. ถ้าเธอได้โมโหเธอไปสุดนะ…“พี่ดิศ เมื่อก่อนเร

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status