Angel’s and Devil’s.
Nilibot ko ang kabuohan ng Clubhouse, sumasakit ang mga mata ko sa patay sinding mga ilaw na iba't iba ang kulay. Sabayan pa nang magdrop ng beat ang DJ kaya mas lalo nagwala ang mga tao rito sa loob. Para silang nakawala sa kani-kanilang kulungan. Ngunit kahit ganun, desidedo pa rin ako sa aking binabalak. Naglabas ako nang malalim na buntong hininga.
'Anna, pansamantala, kailangan mong bumalik sa dati mong trabaho.'
Nilapitan ko ang grupo ng mga lalaki sa isang pabilog na upuan kung saan nagsasayahan ang mga ito habang nag-iinom, may naninigarilyo rin kaya sila ang una kong target.
I prepared myself as I went to their place. I flirtyly bit my lower. "H
Kumuha ako ng limang kaha ng sigarilyo sa basket na cart na nakatali sa baywang ko para suportahan ang binebenta kong mga sigarilyo. Iba't ibang flavor ito pero pareho-pareho lang din ng brand. "Kilala ang mga tao, dahil sugapa tayo sa lahat ng mga bagay. Hindi tayo marunong makuntento sa kararampot lang, minsan pa nga kahit meron na o kahit sandakmakmak pa 'yan, hindi pa rin sapat..." tumigil ako sa pagsasalita at tiningnan ang limang kaha ng sigarilyo na hawak-hawak nang dalawang kamay ko dahil hindi kaya ang isa.Bago ko sila tinapunan ng tingin na may makahulugang ngiti sa mga labi. "Will you buy it, or..." Hinilig ko ang leeg ko, na bawat binibigkas ko'y may mga malalalim na kahulugan. "Just be contented of what you got right now?" mababa ang aking boses ngunit katamtaman lang para marinig nilang lahat, hindi na rin gano'n kalakas ang tugtugan dahil pinalitan na ito ng pang-romansa
Halos sumakit na ang mga paa ko sa suot kong takong, marami na rin akong napuntahan at napagbentahan. Humahanga, at ang iba nadadala sa paglalandi ko sa kanila. Lalo't kamukha ko si Davina, kaya mas napapadali ang pagbebenta ko mapatanda man o binata at maski babae rin.Limang piraso na lang na kaha ng sigarilyo ang natitira at ang isang sigarilyo na binuksan ko kanina. Hindi lang isang beses ko ito ginamit kung 'di maraming beses na. Kung bakit? Wala, diskarte lang katulad kanina. Kailangan mo lang kabisaduhin ang mga pagbebentahan mo kahit hindi nila kailangan o hindi naninigarilyo kailangan tanungin mo pa rin ito at alokin.Ganito ang takbo ng negosyo. Dapat marunong kang mag sales talk sa kustomer pero ang pinaka-importante na dapat mong malaman sa negosyo ay malaman kung ano ang gusto nila at kahinaan nila. Ganun kas
"Hey, sir. Would you mind if I sit here?" turo ko sa bakanteng upuan, probribadong lugar na ito dahil bilang lang ang nakakalapit banda rito. Madalim din ang lugar, kaya hindi masyado kita ang kausap mo. Mag-isa lang din siyang naninigarilyo rito at may mga bantay na nakakalat sa ibang bahagi ng bar, at dahil may harang kada upuan, para malaya kayong makapag-usap na 'di naiistorbo. "I wouldn't mind," he replied, and shrugged his head. Umupo ako sa harapan niya, habang kalong-kalong ko ang basket na gawa sa plywood at pininturahan ng itim. Pinagdikit ko ang aking mga binti at komportableng umupo. "Ngayon ka lang, ah. Halos magdalawa't kahati na akong nakaupo ritong hinihintay ka,"
"Hindi lang kilala, kung 'di KILALANG-KILALA!" tumaas ang tuno ng pananalita niya at ramdam mo ang pananabik. "Alam mo ba, napakainit ng pangalan niya sa industriya. Halos lahat 'ata sa business world o maski organisasyon gusto siyang makatrabaho sa husay at galing nito sa negosyo. At dilang dahil doon! Kilala ang pamilya niya sa pinakamayaman at makapangyarihan sa Japan. Maski ang presidente ng Japan kaibigan ng ama niya! At mas nakakabilib, alam mo ba," pagkukuwento na may pagka-galak na para siyang teenager na ikinuwento kung gaano kaganda at kagaling ang crush nito sa lahat ng bagay.Hinayaan ko lang siya magkwento dahil wala rin akong alam tungkol kay Tanda. Pero kalahati sa akin gustong-gustong makilala siya. Mukhang hindi lang ako ang may tinatago sa aming dalawa."Pati ang presidente ng Pilipinas, Thailand, China,
Part time job. Kinabukasan, maaga akong gumising para maghanda sa trabaho. Ngunit buong araw at hanggang dumating ang pananghalian ay 'di man lang ako tinapunan o pinansin ni Ethan. It makes me uneasy. He's my only hope to find a job that will earn me money but suddenly, for an unknown reason he began to avoid me. Dammit! This is making me crazy! Is he mad at me because of what had happened yesterday night? Is it because of my sudden action that made him hate me, perhaps? Aish. Lakas loob akong lumapit sa kanya dala ang tanghalian niya. Hindi kasi ito kumuha ng pagkain niya sa canteen kaya hiningian ko na rin siya ng kanyang tanghalian. Nagbabakasakali na maging maayos kami?
"Alam kong hindi ikaw si Davina una pa lang. Dahil minsan ko na nakita si Davina sa personal nang minsan may mall show ito sa SM North," mababa ang tuno ng pananalita nito.Nilingon ko siya. "Kung gano'n ba't gusto mo pa ipakita ko sa 'yo na hindi talaga ako si Davina? Look, hindi ako mabuti o malinis na tao. May mga bagay ako na ginagawa dahil kailangan. At hindi rin ako magpapaliwanag sa 'yo," malamig na sambit ko at paalis na sana para iwan siya nang muli magsalita ulit ito."Nag-aalala ako sa 'yo. Hindi dahil ikaw siya o kamukha mo siya kung ‘di dahil sa mismong ikaw!" he exclaimed that made me almost drop my jaw.I immediately shifted my gaze at him. "Huh?"Umiwas siya nang tingin
Masaya akong nagpipidal ng biseklitang sinasakyan ko. Hindi ko alam pero para pakiramdam ko nakalaya ako sa aking kulungan. Kahit sa katotohanan hawak ako sa leeg ni Tanda pero hindi 'yon ang nararamdaman ko. Ibang iba ang nararamdaman kong saya sa kalooban ko. Malaya kong naipapakita ang aking mukha na walang pakialam kung pagkamalan man akong si Davina. Basta ang alam ko lang malaya ako sa kung saan masaya ako. Sa pagkakataon na ito, wala akong sinusunod kung 'di ang makapag-ipon at makabayad sa utang. Ewan ba, basta alam ko komportable ako 'di man tulad ng dati pero nakakahinga pa rin ako ng maayos. Kinabisado ko bawat kalye at lugar na siyang nadadaanan para mas maging madali na lang ito sa akin sa susunod. Sinundan ko ang mapa patungo sa Ts
Third Person PoV'"Hindi talaga kita maintindihan, kung bakit kailangan mo siyang kupkupin kung gano'n ang pag-uugali ng batang 'yon. Nakita mo ba kung paano niya ako titigan? Huh?" naiinis na tanong ni Kenzo Rodriguez kay Kaito Tsukasa.Nakasakay na sila ngayon sa BMW. Nasa front seat siya at nasa backseat naman si Kaito dahil siya ang amo. May drayber sila na siyang nagmamaneho ng BMW at may dalawang SUV sa likuran at isang SUV naman sa harap. Kaya napapagitnaan sila upang ma secure ang safety ni Kaito.Hindi lang naman kanang kamay si Kenzo kung 'di matalik din na kaibigan. Simula bata pa sila tinutulungan niya na si Kaito sa trabaho kahit sa negosyo.Hindi rin maiiwasan na magkaroon ng alitan at kaaw