Chapter 5: Fortune’s Pawn  

Nang sumunod na araw, natutulog pa rin si Amber nang tumawag si Gideon.

“Gising ka na ba?” tanong nito.

“Kalahating gising, kalahating tulog,” halos pabulong niyang sagot.

“Then go approve your memorial,” tuyong sabi nito.

Napasimangot si Amber. “Anong ibig mong sabihin?”

Dahan-dahan siyang napaupo.

“Kalat na kalat sa internet. Bakit hindi mo tingnan at asikasuhin?”

Agad naman niyang binuksan ang social media niya. Kulang nalang ay ingudngod niya ang mukha sa hawak niyang cellphone.

Shock! Isang sikat na baguhang aktres nahuling nagtotwo-time!

Basa niya sa isip ng headline.

Isa ay picture nila ni West, at ang isa ay si Chito. Ibig sabihin ang dalawang iyon ay mula sa nangyari kahapon. Hindi siya nagulat na nahagip ito ng media, pero hindi niya inasahang sa dalawa siya malilink.

Wala ba talaga akong taste sa lalaki? Mapait niyang tanong sa sarili.

Bago pa siya makapunta sa comments ay tumawag ang kanyang ina.

“Nasa huling hantungan na niya ang Daddy mo at nasa’n ka? Nasa labas naghahabol ng lalaki? Dalawa pa.” singhal nito.

Nanatiling kalmado si Amber. “Hindi ba sinabi mong akitin ko sila?”

Nanatili siyang mahinahon kahit anong sumbat ang marinig niya.

“Ayusin mong mag-iingat ka. Baka wasakin ka ng media bago ka pa man makakuha ng mana,” babala ng Mommy niya.

Ang pamilya nila ay laman ngayon ng batikos, buti nalang ay nakapaghanda si Mildred bago pa man ito mangyari. Nagbayad ito ng isang professional media manager para madaling matunaw ang anumang kontrobersiya sa pamilya nila. Kung wala iyon, baka ngayon ay mas malala pa ang nangyari.

Gayunpaman, lapitin talaga ng iskandalo si Amber, ang mukha niya sa hot searches ay parang isang normal nang pangyayari.

“Don’t worry,” malambot na sabi ni Amber.

Habang naglalakad siya papuntang closet at pumili ng isang puting dress, tinanong niya ang kausap, “Mrs. Harrington, kapag namatay ang ama ko, ano ang una mong gagawin?”

“Ano ang gusto mong marinig? Ang magalang na sagot o ang totoo?”

“Cut the nonsense.”

“Gagamitin ko ang pera ng daddy mo para humanap ng stepfather mo,” sagot ni Mildred nang walang pag-aalinlangan, na para bang lagi niya itong naiisip.

Napangisi si Amber. “Then, para siguradong makuha mo ang gusto mo, do me a favor.”

“Anong klaseng pabor?” maingat nitong tanong.

-

Si Adam Harrington, ang ikalawang kuya ni Amber, ay nagpapatakbo ng isang logistics company mula Milchester at Zicalo. Sa lahat ng anak ng matanda, ito ang pinakamatinik, dahilan para maging mabigat niyang kalaban sa mana.

Dumating si Amber sa Sombra Logistics Park, suot ang simpleng puting dress na pinili niya kanina, nakalugay ang buhok, at nagmukhang mahinang second lead sa isang drama.

“Ano ang gusto mong pag-usapan?” tanong ni Adam, halatang minamaliit siya nito.

Tamad naman niya itong sinasagot habang pinaglalaruan niya ang kanyang buhok. “I’m here to make a deal with you.”

“Anong klaseng deal?” sumandal ito, tila iniisip nitong isa na namang may magandang mukha mula sa pamilya ang gustong waldasin ang yaman nila.

Napangiti naman si Amber. “Tungkol sa mga sikretong negosyo ng matanda at ang labindalawa niyang mga anak sa labas.”

Nanigas naman si Adam habang umiinom ng kape, pagkatapos ay maingat siya nitong sinuri. Ang kagandahan ni Amber ay mula sa ina niya, dalisay, nang-aakit, at natural na mula pagkabata. Ang pagdala niya sa sarili ay parang maharlika, puno ng pagmamalaki na nagpapadama sa iba ng kakaibang pagmamaliit sa sarili.

Nang makitang nag-alinlangan ito, alam ni Amber na naisip na rin ito ng kuya niya.

“Alam ba ni West na ginagawa mo ito?” tanong nito.

“Does it matter?” kaswal niyang sagot.

Natawa naman si Adam. “It does. Kung nasa likod mo si West, kailangan kong mag-isip nang mabuti bago pumayag.”

Nanilim ang mata niya. Minamaliit mo ba’ko?

Nagpatuloy si Adam, “Hindi santo ang matanda. Ang ilang anak sa labas ay hindi malaking bagay pero dose? Kung lahat sila ay magkakaroon ng parte, wala nang matitira sa’tin. Kung gusto mong maging kakampi ako, magpakita ka ng sinseridad. Hindi ka makakaalis sa industriya, at ang kamay ko ang marurumihan.”

Napangisi siya. “Exactly.”

“So, show me sincerity,” paghahamon nito.

“Simple. Stop the night watches. Walang puwedeng magpakita sa matanda hangga’t hindi tapos ang lahat.”

“Anong ibig sabihin niyan?”

“Kung ano sa tingin mo ang narinig mo.”

Ang ina niya parin ang legal nitong asawa, at ang paglipat ng walang kamalay-malay na pasyente ay madali lang. Iba ang bersyon ni Amber ng sinseridad, bigyan ng dahilan para mataranta ang lahat kapag hindi nila makita ang matanda.

-

“Law firm,” utos ni Amber nang  makapasok siya sa kotse.

Kabado namang bumulong si Susie, “Minamanmanan ka ng media na parang kriminal. Sa susunod nalang tayo puwede?”

“Hindi ko kailangan ang showbiz, pero kailangan ko si Atty. Lancaster. Drive.”

Ang barya-barya niyang kita mula sa pag-arte ay hindi mahalaga, ang mana na matatanggap niya mula sa matanda ang tunay niyang adhikain. Gamit ang yamang iyon, kaya niyang bilhin ang buong industriya kung gugustuhin niya.

-

Pagpatak ng alas kwatro ng hapon, bumalik si West mula sa korte, Nang buksan niya ang pinto ng kanyang opisina ay tumambad sa kanya ang kalmadong nakaupo na si Amber, ang suot nito’y parang galing lang sa libing.

“Patay na ang Daddy mo?” tanong niya. Sinamaan naman niya ito ng tingin.

“So… hindi pa. Pero seryoso, parang nakadamit panlibing ka na.”

Napabuntong-hininga si Cerise. “Sa yaman  mong iyan hindi mo man lang inisip magpatingin sa mata?”

Natawa naman si West at hinagis ang jacket niya sa sofa.

“Plano mo bang tumira dito?”

“Kung makakapagpapayag sa’yo, bakit hindi?”

Ni minsan ay hindi natablan ng hiya si Amber. Lagi nitong nakukuha ang gusto niya, at kung mahalaga ba ito sa kanya o itatapon nalang niya pagkatapos ay hindi kailanman naging isyu sa kanya.

Binalaan na siya ni Chito, Baliw man si Amber kung titingnan mo, matalas ito kung tutuusin.

Pinaglaruan niya ang ballpen ni West habang tinitingnan itong magtupi ng manggas.

“Nagsisisi na’ko,” bulong niya.

Napasandal naman si West. “Regret what?”

Ngumiti naman ito nang nakakaloko. “Na masyado akong naglasing noong gabing iyon at hindi ko man lang naappreciate ang katawan mo. May chance pa ba’ko?”

Tinitigan niya naman ito, “Amber, sa kasagsagan ng makabagong teknolohiya ngayon, bakit hindi mo panipisin ang mukha mo?”

Napanguo naman si Amber nang tumunog ang cellphone niya. Kaswal niya itong sinagot. Hindi man marinig ni West ang buong pag-uusap nila pero may kakaunti siyang naintindihan, “Busy ako… Wala akong oras para sa ganyan.... Ibibigay ko sa’yo ang number ng lawyer ko… Isulat mo…”

At walang pag-aalinlangan nitong binigkas ang number niya.

Pinanood niya ito, nakaupo sa upuan niya, hawak ang kanyang business card, at pinamimigay ang number niya.

Napahalakhak siya. “At kailan pa ako naging abogado mo?”

Nagflying kiss lang ito sa kanya at nagpacute. Kung hindi niya lang ito kilala ay baka nadala na ito sa inosente nitong mukha.

Nang ibaba nito ang tawag, ang cellphone naman niya ang tumunog. “I’m not his lawyer.”

Biglang naging seryoso ang tono ng tumatawag. “Si Aris ang nasa likod ng lahat ng ito. Sasabihin ko sa’yo kung anong nangyayari. Pumunta ka dito, bilis.”

Nang patayin ni West ang tawag ay ngiting tagumpay naman si Amber.

“Kapag baliin ko kaya ang binti mo, titigil ka na ba sa kakakulit sa’kin?”