Chapter 1

HANNAH'S POV

"Pasensya na po, Aling Rita.Wala po talaga akong pambayad sainyo eh" Paghingi ko ng paumanhin sa may-ari ng tinitirahan kong bahay.

Ngayon na kasi ang araw na maniningil siya at sakto naman na kulang na kulang ang perang hawak ko dahil ipinang bili ko na ito ng pagkain ko.

"Ay naku!Ganan na lang ba tayo kada pupunta ako dito??" Napayuko ako sa sinabi niya dahil sa sobrang hiya.

Oo, ilang beses na nga itong nangyari at hiyang hiya na ko kay Aling Rita.Kung malaki ang sinasahod ko sa pagtatrabaho ko sa coffee shop eh mababayaran ko naman siya eh, kaso kulang talaga.

"Pasensya na po talaga.Pangako po, babayaran ko po lahat ng di ko pa po nababayaran.Bigyan niyo po sana ako ng ilang araw" Pagmamakaawa ko na ikinabuntong hininga nya naman.

"Huli na 'to ha.Sinasabi ko sayo papalayasin na talaga kita." Umalis na siya pagkatapos nyang masabi 'yon.

Napahinga na lang ako ng malalim dahil sa naging usapan namin ni Aling Rita.'Di ko na alam ang gagawin ko sa buhay ko sa totoo lang.Ang hirap ng walang kasama.

Wala na kasi akong magulang simula noong bata pa ako.Actually di ko nga alam kung paano ako nakarating sa buhay kong ito ngayon.

Bumalik ako sa kwarto ko at napatulala na lamang.Bakit nga ba ganto yung buhay ko?Dahil sa kaiisip ng kung ano-ano ay di ko na namalayang nakatulog pala ako at nagising ako na gabi na.Mag aalas dose na ng gabi, kaya pala medyo nakakaramdam ako ng gutom.Bukod sa di ako nagtanghalian ay hindi rin ako naghapunan.

Bumangon ako at lumabas ng kwarto upang pumunta ng kusina.Tinignan ko kung may makakain at sa kasamaang palad....wala.

"Bukas na lang ako kakain" Uminom na lang ako ng tubig upang kahit papaano ay maibsan 'tong nararamdaman kong gutom.Bumalik na lang ulit ako sa kwarto ko at naisipang matulog na lang ulit.

Kinaumagahan, maaga akong nagising upang pumasok sa trabaho ko.Sa maliit na coffee shop lang ako nag tatrabaho at medyo may kababaan ang sweldo, pero okay na rin kaysa sa wala diba.

Lumabas na ako ng bahay at nagsimula nang maglakad papunta sa coffee shop.Medyo malapit naman 'to sa bahay na inuupahan ko kaya okay na ang maglakad.Ayoko rin naman mamasahe dahil nagtitipid ako ngayon.

Habang naglalakad ako ay napatingin ako sa isang magarang sasakyan na bigla napahinto sa unahan ko.Ganda ng sasakyan nya.Halatang mayaman ang may-ari.Sana all na lang talaga.Ano kayang feeling ng maging mayaman?

"Hey, woman!" Sabi ng lalaking nakasakay sa sasakyan after nyang ibaba yung salamin ng kotse nya.Ako ba tinatawag nya?Napatingin ako sa kanya at sa paligid ko.

"Ako?" Bulong ko sabay turo sa sarili ko.

"Oo, ikaw.Pa check nga nung likod kung naka open ba" Bastos niyang utos sakin kaya napapikit ako ng ilang beses.

Ganyan pala magutos mga mayayaman.Bastos ah. "Ano pong likod?" Tanong ko kasi malay ko ba kung anong likod, likod nya ba, yung sasakyang kasunod nya o yung mismong likod ng kotse nya?

"Nevermind!B*bo mo naman" Sinara nya yung bintana ng kotse nya bago ipaharurot 'to.Kapal naman ng mukha nun.Di ako laitera at nagsasabi ng kung ano-anong masamang salita unless gago yung taong kaharap ko.Kaya sana....mabangga sya.Joke.

'Di ko na lang pinansin yung nangyari at nagpatuloy na lang sa paglalakad.Istorbo yung lalaking yun, panget na nga panget pa ng ugali tsk tsk.

"Good morning, Sir!" Bati ko sa Boss ko na kasalukuyang cashier ngayon.Sa umaga kasi ay siya muna ang nasa cashier dahil wala naman daw siyang ginagawa.

"Good morning, Hannah" Bati nya sabay ngumiti sakin ng matamis.Aaminin ko ang gwapo ng Boss ko.Isa din sa mga dahilan kung bakit ako nag stay dito sa coffee shop kahit medyo mababa yung sweldo hihi.

Nagasikaso nako dahil may mga nagdadatintan na rin na costumer.Taga gawa nga pala ako ng drinks dito, at minsan naman server.Medyo mahirap pero naeenjoy ko naman.

Magaalas onse na ng gabi at madilim na sa labas ng coffee shop.Pinapauwi na kasi ako ng Boss ko dahil gabing gabi na rin daw.Hanggang 6pm lang ang work namin dito at nag overtime ako dahil gusto kong madagdagan kahit papaano yung sweldo ko.Nauna na sila Belle at yung iba ko pang mga katrabaho dahil di naman sila nag oovertime.Medyo napagod din ako kakatayo kaya pumayag na lang ako sa sinabi ng Boss ko.

Naglalakad ako ngayon sa madilim na daanan, may mga sasakyan pa naman kaya di gaano kadilim pero wala na akong nakikitang tao.Gabing gabi na rin kasi at expected ko na nga na tulog na mga kapitbahay ko.

"Psttt!" Napahinto ako bigla dahil sa narinig ko.Haha medyo kinakabahan ako.

"Pstt!" Napalingon ako sa paligid ko at wala akong nakitang tao.Stop na po, natatakot na yung tao oh.Nagintay ako ng ilang segundo para antayin yung pstt ulit kaso wala akong narinig.Medyo kumalma ako

sa pagkakataon na iyon not until...

"Pstt!" Kumaripas na ako ng takbo at napapikit sa sobrang takot.Mam-- ay wala pala ako nun.LORD!Parang awa nyo na po ayoko pa pong m*m*tay!Paki dalhan po ako ng anghel...promise magpapakabait na po ako---

Napatigil ako sa pagiisip ng kung ano-ano ng biglang bumangga ako sa isang bagay...I mean...tao??Minulat ko yung mata ko at tinignan kung ano o sino yung nasa harapan ko.

Napalunok ako ng laway nang makita ko ang nasa harapan ko.Tao nga sya.Matangkad, malapad yung balikad nya at mukhang maganda ang pangangatawan.Pero di ko maaninag yung mukha nya madilim kasi at wala ng sasakyan ang nadaan.Tanginag ilaw na lang sa daanan na may kalayuan pa saamin ang nagsisilbing liwanag dito.

"Nandito na 'ko....'Wag ka nang matakot." Malambing niyang sabi kasabay ng biglang pagpatay sindi ng poste ng ilaw sa gilid namin.Naaninag ko ang mukha nya at nakikita ko sya ngayon na nakatingin.

Sino siya at anong pinagsasasabi niya??