Chapter 05

"Is it okay to leave the guy?" Tanong ko kay Ryven nang nasa bahay na kami.

Mahigit isang oras na ang nakalipas pero, hindi ko pa rin maalis sa isip ko iyong nangyari kanina sa parking lot. May mga pulis na ro'n sa lugar. "The guys is safe, Leandra," Sumandal ito sa kinauupuan niya. Kasulukuyan naman akong nasa dulo ng kama. Deretsong nakatitig sa kaniya.

Ngayon ko lang napansin na sobrang guwapo pala talaga ni Ryven, matangos na ilong, makapal na kilay at pilik mata, may pagka-pinkish din ang labi niya, parang naka lipgloss lang.

"Stop staring." Nakangiti akong tumitig sa mata niya. "Pansin ko lang na matanda kana pala talaga, 'no?" Nang-aasar kong tanong. Pinagtaasan lang niya ako ng kilay. "I've never imagine this." Kumunot ang noo niya nang sabihin ko iyon. "I mean, akala ko puro pagsusungit lang ang gagawin mo, Well, understandable naman pala kasi nasa 32 kana, right?" Natatawa siyang umiling sa naging tanong ko.

Hindi ko rin talaga alam kung paano ako nagka-gusto kay Ry, He's too old for me and not my ideal type. Nagising nalang ako isang araw na lagi ko siyang hinahanap.

"Musta na kaya iyong si Killian, 'no?" Biglang sumeryoso ang mukha ni Ryven. Yes, si Killian talaga iyong ex-crush ko sa mga barkada ni Kuya. Nasaan na kaya sila?

Wala akong masyadong balita kay Killian at Gab. Ang weird nga ng mga 'yon kasi biglang nawala after ng kasal namin ni Ryven.

"He's happily married." Nanlaki ang mata ko. "Totoo?" Gulat kong tanong. Alam ko may crush iyon dati, e. "Sayang naman." Dagdag ko. Ship ko pa naman sila nung kaibigan ko sa high school. Iyong nagbebenta ng biko at cassava sa labas ng school namin.

"What do you mean by that? Sayang? Di hamak na mas guwapo ako do'n." Inosente kong tiningnan si Ryven na kasalukuyan ng nasa harapan ko.

"Oo na. Syempre maging confident ka dapat sa sarili mo." Natatawa kong sabi, naupo siya sa tabi ko.

"Leandra..." Hinawakan niya ang kamay ko at marahan siyang humarap sa akin. Hindi ko alam kung bakit parang ang lalim ng iniisip niya. I'm trying my best to change the atmosphere here but, I don't think I can.

"Are you sure you're okay?" Malalim akong bumuntong-hininga at tumango sa kaniya. "I'm fine. Hindi nga ako nagawang lapitan nung lalaki kanina. I mean, something is off." Kanina ko pa talaga iniisip iyon, iniiba ko lang ang usapan pero, nakaka-bahala talaga ang nangyari kanina.

"What do you mean?" Humigpit ang pagkakahawak ni Ryven sa kamay ko.

"The first guy is wearing a blue t-shirt. Malayo kaya hindi ko nakita ang mukha niya." Napatingin ako sa sahig, pilit inaalala ang dalawang lalaki sa parking lot. "The second one is look so familiar to me... he's wearing a black jacket and mask to cover his face." Umiling ako. Parang kilala ko talaga pero, hindi ako sigurado kung saan at kailan ko nakita ang isang lalaki.

"Hindi naman mukhang magnanakaw iyong isang lalaki. Tingin ko ay may pakay siyang tao at pinigilan lang no'ng isang lalaki. That's why he got stabbed." Kumunot ang noo ni Ryven, halata ang pag-alala sa mukha niya.

"Why? Mukhang ikaw ang hindi ayos sa ating dalawa." Nag-alala na rin tuloy ako sa reaksyon niya. Para bang ang laki ng problema niya.

"I - What do you want to eat?" Pag-iiba niya ng usapan. Gusto ko pa sanang magtanong pero, mukhang nahihirapan din siya.

"Ako na magluluto." Marahan kong inalis ang pagkakahawak niya sa kamay ko. "Ikaw nagluluto lagi. Nakakahiya." Pabiro kong sabi.

"Nah. Magreview ka nalang." Mabilis siyang tumayo. Naguguluhan ko siyang sinundan ng tingin. "May recit sa Law 6." Dagdag niya pa bago tuluyang lumabas.

Nagkibit-balikat nalang ako nang makalabas na siya ng kuwarto. Magsasabi naman siya pag handa na siyang pag-usapan ang mga bagay-bagay.

"Wala talaga akong maintindihan, baka kailngan ko munang kumain bago mag-aral." Bulong ko at inayos muna ang mga gamit ko para bumaba ng kuwarto.

I want to enjoy this moment, kung saan ramdam kong mahalaga ako sa kaniya. Sometimes, love is good and bad, you'll get hurt but, it will be worth it if you wait for the right time.

I still remember how I beg for his attention, how I ask him to stay, to love me and accept me but, I got reject, not just once but so many times.

"How are you? Are you sure you don't want to go to the hospital?" Kumunot ang noo ko nang marinig na may kausap si Ryven sa tawag. "I know. Thank you for saving her. Again." Napaisip ako. Sino ba ang kausap niya? Ako ba ang tinutukoy niya? "She's fine. My wife is safe. Thank you again. Yeah. Take care of yourself." Paalam niya. Mukhang hindi niya ako napansin dahil halata ang pag-alala sa mukha niya.

"Are you okay?" Nagtataka kong tanong. Mabilis na napalitan ang emosyon sa mata niya. "Yeah. Tapos kana mag-aral?" Pag-iiba niya ng usapan.

Umiling ako, "Walang pumapasok sa utak ko. Hindi ko lang maalis sa utak ko iyong nangyari kanina. Do you know the guy?" I asked. It's okay if he's not going to tell the truth.

"N-no." Mabilis akong ngumiti. He's hiding something. Ramdam ko iyon, kahit wala siyang sabihin sa akin, alam kong may pino-problema siya.

"Okay. Tapos kana magluto?" Pag-ibaba ko ng usapan kahit halata naman dahil nakahanda na iyon lahat sa mesa.

"Tatawagin sana kita." Matamis siyang ngumiti sa akin. Nagtaas ako ng kilay nang alalayan niya akong maupo.

"Hinay-hinay lang. Baka mas lalo akong umasa at hindi na tuluyan pang maka-ahon-Aww!" Natatawa kong reklamo nang mahina niyang pitikin ang noo ko. Natigilan ako at napatitig sa kaniya.

"What?" Tanong niya nang mapansin ang pananahimik ko. "Nasaktan ka ba?" Nag-alala niyang tiningnan ang noo ko.

"Hindi! May naalala lang ako." Sabi ko at marahang inalis ang pagkakahawak niya sa noo ko. "What is it?" Tanong niya at muling naupo sa tapat ko.

"Namiss ko lang 'to, madalas mo kasing pitikin ang noo ko. Lalo na no'ng nasa A&L Entertainment pa kayo." Marahan siyang tumango. Para bang may mga naalala sa mga panahon na iyon.

My parents company is one of the biggest entertainment in Asia. Karamihan sa mga sikat na artist ay galing sa kompanya ng parents ko. Lily's Fashion is known as one of the best in Fashion Industry. Karamihan sa mga model namin ay galing sa ibang bansa. One of them is Ate August, Kuya Adrian's fiancee.

"Nakakamiss din pala iyong band niyo, 'no? Si Kuya Adrian, Ikaw, iyong si Gab and of course Killian Ace. Pogi talaga ng pangalan nun." Seryoso lang akong tinignan ni Ryven, na para bang sobrang laki ng kasalanan ko. "He's married, Leandra." Mariin niyang sabi. Nagkibit-balikat ako.

"I'm married to you, Ryven. Pareho lang kami." Nakangiti kong sabi at nagsimulang kumain. Pikon talaga 'to lagi, e.

Pero, nakakamiss talaga iyong panahon na fan-girl pa ako ng Astrophile's band. I'm not close to Killian Ace, crush ko lang iyon dati kasi sobrang bait niya sa akin. May crush din iyon dati kaya pinalitan ko. Iyong Gab naman, hindi ko na maalala iyong mukha niya since lagi siyang wala sa rehearsal. Advantage of being the daughter's of Mr. Torres, nakikita ko lagi iyong mga favorite artist ko.

Especially, Ryven Rhys. I remember how I fell for him that day, I heard him playing my favorite song... All or nothing. Simula no'n lagi na akong nakabuntot sa kaniya. I know how red flag it is to stalk someone, like being obsess to that person is scary.

"What are you thinking?" Tanong niya biglang. Sobrang layo na pala ng narating ko, nasa past na naman iyong utak ko.

"Bakit hindi niyo tinuloy iyong band? What happened? Alam ko ay debut niyo na iyon, right?" Ilang ulit ko talagang iniisip iyon.

"Law and Med school. We're both busy that time. Gab and Adrian are both Med-student, while Killian and I are Law student. Our course is not a joke. Kailangan namin piliin kung ano talaga ang gusto namin." Kung s bagay.

"Pero nakaka-miss pa rin talaga pakinggan iyong kanta niyo." Nakanguso kong sabi.

"I'm just the guitarist, Leandra, Si Killian Ace ang main vocalist namin." Gusto kong matawa nang banggitin niya ang pangalan ni Killian, para bang may sama ng loob siya dito.

"I love you." Halatang nagulat siya sa sinabi ko. Making your partner jealous is not the right thing to do. Maaaring biro lang iyon sa atin pero, baka nakaka-baba ng confident iyon sa partner natin. One thing I've learn in our relationship is I always respect him.

Kahit wala siyang pakialam sa akin, I'll always ask him, his opinion about it.

***

"Did you bring an extra shirt." Tanong ni Ryven habang nagmamaneho. Sabi ko naman puwedeng hindi na niya ako ihatid, ayaw ko rin masanay masyado at baka hanap-hanapin ko siya lalo.

"May shirt ako sa locker." May practice na naman sa Cheerdance after our class.

"So, sabay tayong uuwe after your practice?" Tumango ako rito.

"Mga 6pm pa ata kami matatapos. Is that okay with you?" Marahan siyang tumango sa naging tanong. "Okay. Una na ako?" Nagtataka ko siyang tiningnan nang hawakan niya ang braso ko. "May sasabihin ka pa?" Tanong ko nang hindi siya sumagot.

"J-just take care, okay? Baka malaglag kana naman." Napangiti ako sa sinabi niya. "And I love you. See you later." Hindi ko makuhang sumagot. Bigla ba naman nagsabi ng mahal niya ako!

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. Ilang oras na ang nakalipas pero, hindi ko pa rin maalis sa isip ko iyong sinabi ni Ryven. Hay! Hindi ako puweding mamatay sa kilig.

Kailan ka papasok? Lot of kwento.

Nagsend ako ng messages kay Katharine. Ilang araw na kasing walang paramdam ang isang iyon, masyado atang naging abala dahil tinatakasan iyong manliligaw niya.

"Hindi kaya magtatampo iyon?" Bulong ko habang naglalakad papuntang canteen. Wala naman talaga akong nakakasama sa tuwing wala si Katharine.

"Sinong magtatampo? Ako ba?" Gulat akong napahawak sa dibdib ko nang biglang sumulpot si Krayze.

"Grabe! Kung saan-saan ka talaga sumusulpot." Reklamo ko, "I'm sorry. Nagulat ba kita?" Mabilis akong umiling. "Hindi naman. Nag-iinarte lang ako." Pabiro kong sagot. Agad naman siyang natawa.

"Natutulog ka pa ba?" He asked. Pabiro ko naman siyang inirapan. "Oo naman. Bakit?" Pabalik kong tanong.

"You look tired." Mahina akong natawa sa sinabi niya. "Wow, ha?! Ikaw nga itong mukhang hindi natutulog, e. May sakit ka ba?" Nag-aalala kong tanong. Namumutla kasi ang labi niya. Sa itsura palang niya, halatang may masakit sa kaniya.

"I'm fine. May practice nga kami, e." Hindi ko makuhang sumabay sa pagtawa niya.

"You should go home, Krayze, isang pitik lang, bibigay na iyang katawan mo." Marahan kong inabot ang noo niya. Matangkad kasi talaga si Krayze, 6'2 ata siya dahil hanggang kili-kili lang niya ako. Hindi naman ako pandak, matangkad lang siya. "Ang init mo, oh!" Reklamo ko. Marahan niyang inalis ang kamay ko at hinawakan iyon. "I'm fine now." Malambing niyang sabi. "Let's go? Sabayan na kitang kumain." Pag-ibaba niya ng usapan.

"Babantayan talaga kita sa court. Kapag hindi mo kaya, uuwe tayo." Sabi ko bago sumunod sa kaniya.

"Huwag kang ganyan, baka isipin kong concern girlfriend ka." Natatawa niyang biro. Agad ko namang himpas ang braso niya. "Aray!" Reklamo niya at napahawak sa kaliwang tagiliran niya.

"Are you okay?" Nag-aalala kong tanong.

"Nag-gy-gym ka ba? Lakas mong manghampas, ha?" Natatawa niyang biro. Sinulyapan ko ang tagiliran niya, may maliit na dugo ro'n.

"It's you, right? The guy in the parking lot was you. I knew it." Magsasalita sana siya nang pareho kaming mapatingin kay Rexha at Ryven, masaya silang nagtatawanan kaya hindi nila napansin na nasa malapit lang kami ni Krayze.

"Just trust him. I know he won't cheat on you, Leandra." Sinulyapan ko si Krayze na kasalukuyan ng nakatingin sa akin.

To be continued....