"Maupo po kayo," itinuro ko ang upuan sa tabi ni Lewisse ngunit umiling lang ito at hindi tinanggal ang tingin sa kaibigan ko.
"I thought you're going to report today? I cancelled all my meetings just to find you. Are you avoiding me?" walang emosyong tanong nito kay Lewisse. Nakayuko lang ang kaibigan namin, parang batang sinesermunan ng Tatay.
Habang kami nina Dan at Kiz ay nakangangang nakatingin sa kanila. Nagkatinginan kaming tatlo. Dahan-dahan silang tumayo at hinila na rin ako ni Dan patungo sa kusina.
Malakas na napaubo ang pinsan ko nang maabutan namin ang mag-asawang magkayakap. Nagluluto si Nowelle habang si Kiel ay nakayakap sa likod nito. Napatingin lang si Kiel sa amin ngunit hindi pa rin siya bumibitaw.
Wala rin namang paki-alam si Nowelle dahil abala ito sa pagluluto. Muling napaubo si Dan nang biglang pumasok si Natasha na nakatapis lang, kakatapos maligo. Nasa labas kasi ang common CR namin at walang ibang dadaanan kung 'di ang
"I will be okay... not right now, but I will be okay. Someday," I whispered to myself. I sighed heavily as I entered the house of Tita Mila, Dan's mother.Kahit alam kong labag sa loob ni Dan ang umalis sa Pilipinas ay tinupad pa rin niya ang sinabi niya sa akin. We are here in Canada now.Hinatid ako nina Kiz, Nowelle, at Kiel sa airport kaninang umaga. I didn't had the chance to bid goodbye to Natasha and Lewisse.Maaga kasing umalis si Natasha sa apartment dahil may pasok ito. Hindi rin naman umuwi si Lewisse kagabi. I'll just call them later.Kinailangan naming sumakay sa public transportation dahil kung gagamitin namin ang private plane or flying van ay malalaman ito nina Mommy. And I'm so thankful to Dan dahil siya lahat ang nag-ayos ng mga kakailanganin namin sa biyahe, naghintay lang ang ginawa ko."Zimry!" sigaw ni Tita Mila at tumakbo patungo sa akin."Ako 'yung anak, pero hindi ako ang unang sinalubong. Uwi na lang ako sa Pilipina
"Teka lang po. Pwedeng makinig muna kayo sa akin? And you don't have to come here today. I... I still need to... ahmm," I sighed heavily and closed my eyes before continuing, "Baka wala po kayong abutan mamaya rito kasi pupunta kami ni Tita sa Obstetrician, sasamahan niya po ako." I finally said. Ilang minuto silang tahimik, tanging mabibigat na paghinga lang nila ang naririnig ko. At alam kong nakuha nila agad ang ibig kong sabihin. "Haha! Why?" mukhang pilit na saad ni Mommy. "I'm sorry po..." hindi ko na napigilan ang pag-iyak. I also heard Mommy's sob, she's also crying! Kaya mas lalo lang akong naiyak. Hindi ko alam kung anong reaksyon ni Daddy dahil wala akong narinig na kahit na ano sa kaniya. "I still want to hear it from you, Zimry." Sa wakas ay wika ni Daddy sa gitna ng paghikbi namin ni Mommy. "I'm pregnant with Harley's child po," I said. "T*ng-ina..." malutong niyang mura. Mariin kong kinagat ang aking labi p
"Zimry, your friends are here!" sigaw ni Mommy na nasa rooftop. Para namang kaya kong tumakbo patungo roon, ang laki-laki na ng tiyan ko kahit anim na buwan pa lamang ito.Kahit gusto ko silang salubungin ay nanatili na lamang ako sa upuan ko at naghintay sa pagbaba nilang lahat.I managed to buy a small house here in Canada ngunit malayo sa bahay nina Tita Mila. Kaya mas minabuti na muna naming makitira muna kay Tita Mila para may kasama ako tuwing wala si Mommy. Pabalik-balik siya rito at sa Pilipinas, minsan lang din ako kung bisitahin ni Daddy dahil abala ito sa bukid.Hindi ko alam kung anong nangyari kay Harley, kung pinaalis ba siya ni Daddy o siya mismo ang kusang umalis. I don't care anyway."Wahhh! Zimry!" Tumakbo si Lewisse patungo sa akin ngunit bigla itong natigilan at dahan dahan akong niyakap.Ito pa lang ang unang beses na bumisita sila rito. Puro video call lang kasi kami nitong mga nakaraang buwan. Hindi nakasama si Nowelle dahil
Agad namang sumunod si Irish at pumunta kina Tita at Natasha. Nginitian ni Irish si Natasha ngunit hindi ito pinansin ng kaibigan ko at nagkunwaring tumitikim ng ulam.I heard Dan's sigh, tumayo ito at pumunta sa kanila. Tahimik lang kaming tatlo rito sa mesa habang nagmamasid sa nangyayari.May ibinulong si Dan kay Irish at nagtawanan ang dalawa, kinurot pa ni Irish ang tagiliran nito. Kinuha niya ang hawak ng kaniyang girlfriend na mangkok at pinaupo na ito. Ang ending, silang tatlo nina Natasha at Tita ang nag-aayos ng mga pagkain."Natasha, ibigay mo kay Dan 'yan. Baka mapaso ka," utos ni Tita. Siya kasi ang kumukuha ng sinigang pero dahil hindi naman siya sanay sa gawaing bahay, iba ang pagkakahawak nito sa lagayan at mukhang mapapaso na ito kung hindi niya bibitawan.Nang napatingin si Dan sa gawi niya ay agad niyang hinawakan ang kamay ni Natasha, dahan-dahan niyang tinanggal at kinuha ang mangkok at inilapag sa tabi nito. Ngunit habang seryoso si
I want to distract myself. Rest my mind, and find an escape. I never thought that this day will come, though, naisip ko na rin pala pero hindi ganito kaaga, at akala ko ay malabong mangyari.But I was wrong. I clearly remember how I felt when my son's first word was "Daddy". Parang nabuhusan ako ng malamig na tubig noon. Mag-iisang taon pa lang siya pero klarong-klaro na ang pagkakabigkas niya ng salitang 'yon.Para bang nakatatak na talaga ito sa utak niya. I even cried that day, feeling guilty that his Daddy can't hug or kiss him. I can't give him a Daddy or just a Daddy figure.I don't have time to date because I'm a full time mom, and I also have a work, though it's a work from home job, it is still tiring. Wala kaming kasama sa bahay, minsan-minsan na lang kung dumalaw si Mommy. Si Tita Mila naman ay maraming inaasikaso simula noong bumalik si Dan sa Pilipinas kaya madalang na kung dalawin kami.
Daddy is driving the car on our way home. Nasa backseat kami ni Rhy, he's sleeping soundly while his head is on my lap. Nakatulala lang ako sa bintana at nagmamasid sa mga madadaanan.In span of five years, marami na ang nagbago rito. Ang dating dalawang oras na byahe ng Manila sa Tuguegarao ay naging tatlumpung minuto na lamang, ayon kay Daddy. Kaya posibleng makakarating kami sa bahay ng 6:00 AM. Trienta minutos din pala ang itinagal ng ka-dramahan namin kanina.Sa lalim ng iniisip ko ay hindi ko na namalayang nakatulog din pala ako."Oh... sh*t!" Nagising na lang ako sa malutong na mura ni Daddy.At halos atakihin ako sa puso nang tumingin ako sa bintana at biglang nagkasalubong ang mga mata namin ni Harley. Agad kong ipinikit ng marrin ang mga mata para mawala ang imahe niya sa utak ko. Heavy tinted ang sasakyan namin kaya alam kong hindi niya ako nakita sa loob kahit parang tumatagos ang tingin nito.Sh*t! Sh*t!Kakapark lang ni Daddy n
"Sometimes, God sends an ex back into your life to see if you're still tanga!" pang-iinis sa akin ni Natasha habang nakatulala ako sa bintana. Nasa harap ko siya habang isinusukat ang gown na gagamitin niya para sa kasal ni Kiz bukas. Isinukat ko na ang sa akin kanina, and it fits perfectly. Kaya may panahon na akong magmuni-muni ngayon habang abala pa ang iba. Aligaga ang mga tao at robot sa loob ng bahay ng mapapangasawa ni Kiz. Maging si Tita Kezia, nanay ni Kiz, at Tita Tyrelle, nanay nina Natasha at Nowelle, na bestfriend ni Tita Kezia, ay hindi magkanda-ugaga sa gawain. Naisipan nilang dito sa Tuguegarao idaos ang kasal dahil dito nagkakilala sina Kiz at Jordan. Their pre-nup video is captured in our University. Kasalukuyan itong ipine-play sa salas para sa final revisions, kumpulan ang mga editors sa isang malaking screen habang ang soon to be 'mag-asawa' ay nanood habang nakangiti. Parang ikinuwento kasi sa video kung paano sila nagkakilala, kung paan
Bago kami umuwi rito sa Pilipinas ay samu't-saring senaryo na ang naiisip ko. Ang inaasahan kong madadatnan ko ay ang masayang pamilya nina Harley at Angel. Kaya hindi ako makapag-isip ng mga salitang pwede kong sabihin para ipaalam na nagkaroon kami ng anak dahil ayaw kong magmukhang maninira ng buong pamilya. Harley's stare gives me chills. I don't know what he's up to. But I should care less, maybe I'm just romanticizing all his actions? But why? Argh! "Harley, go and get your son. Mag-uusap lang kami ni Zimry," utos niya sa anak. Napatayo tuloy ng tuwid si Harley at kumunot ang kaniyang noo. "Hindi ba't dapat kaming dalawa ang mag-uusap, Mom? Bakit kayo?" His brows furrowed. "Mamaya na kayo mag-usap, puntahan mo na muna si Rhy. May importante lang kaming pupuntahan, huwag kang mag-alala hindi kami lalayo, rito lang kami sa loob ng mansyon." Hindi na nito hinintay pa