LOGINหลอมรักครั้งที่ 3
2/3
“เสียใจก็ต้องจัดการความรู้สึกตัวเอง เราไม่ได้ขอให้เขามาชอบเราสักหน่อย”
“ใจร้ายจังครับคุณ” ฉันหัวเรากับคำแซวของเอ็กซ์อีกครั้ง
“แต่ว่าเราอยู่ด้วยกันแบบนี้ไม่ต้องพูดถึงเรื่องคนอื่นดีกว่าเนอะ”
“ครับ พูดแค่เรื่องของเราก็พอแล้ว”
เมื่อเดินขึ้นมาถึงด้านบนฉันกับเอ็กซ์ก็อาบน้ำกัน แล้วก็กะว่าอาบน้ำเสร็จจะดูหนังกันต่อด้วย เดี๋ยวนี้การเจอกันของเราไม่ได้มีแค่เป้าหมายเพียงเซ็กซ์อย่างเดียวแล้ว เราเหมือนเพื่อนกันจริง ๆ ที่ไปไหนมาไหนด้วยกันอย่างอื่นได้นอกจากทำแค่เรื่องบนเตียง
อาจจะเพราะเขารสนิยมอะไรคล้าย ๆ กันด้วย แล้วเราก็อยู่ในสังคมเดียวกันนะสำหรับฉัน
จะพูดยังไงไม่ให้รู้สึกเหยียดดี แต่ทุกคนต้องรู้ความจริงข้อนี้ก่อนว่าการใช้ชีวิตของคนแต่ละกลุ่มแตกต่างกันไปตามฐานะ ฉันกับเอ็กซ์บังเอิญเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะดีทั้งคู่ ดังนั้นการถูกเลี้ยงดูของเราจะคล้าย ๆ กัน ไม่ว่าจะเป็นร้านอาหาร ของที่ใช้ รถที่ขับ เพื่อนที่คบ และอีกหลายอย่าง
ผู้ชายบางคนที่ฉันรู้จักไม่ได้เป็นคนที่ใช้ชีวิตคล้ายกันกับฉัน ราคาข้าวหนึ่งมื้อของฉัน อาจจะราคาหลายมื้อของเขา ร้านที่ฉันไปบางทีเขาก็ทำตัวไม่ถูก ฉันเรียนรู้ท่าทางแบบนี้และรับรู้ได้ว่ากับบางคนแค่เจอกันในเรื่องบนเตียงก็พอแล้ว คือฉันไม่ได้เหยียดฐานะอะไร
แต่กำลังพยายามทำให้พวกเขารู้สึกว่าไม่ขาดความเป็นตัวเองไปเพราะฉันน่ะ ฉันก็ทานข้าวร้านธรรมดาได้ ไม่ได้ติดหรูขนาดนั้น แต่บางครั้งฉันก็ไม่ได้สามารถตามใจผู้ชายทุกครั้งได้ไง ผู้ชายที่หมายถึงนี้คือFWB บางคนที่มีอยู่น่ะนะ
แล้วฉันจะบอกให้ว่าแค่รสนิยมเซ็กซ์เหมือนกันมันไม่พอ ถ้าจะเจอกันที่อื่นได้นอกจากตรงนี้ก็ต้องเป็นคนที่ไม่มีขีดจำกัดด้านไหน และเข้ากันได้ดีเรื่องอื่นด้วย
ส่วนโฮตส์ที่ฉันจ้างมา ร้านที่ฉันไปมีการฝึกบาร์โฮสต์กับการบริการลูกค้าอยู่แล้ว ดังนั้นราคาที่ฉันจ่ายไป จึงไม่ต้องกลัวว่าจะถูกทำให้ขายหน้าน่ะ แต่ก็อย่างที่รู้กัน ฉันไม่มีอะไรกับโฮสต์ที่จ้างมานะ แค่กินข้าว กอด จับมือถือแขน หยอกล้อกันเท่านั้นเอง
“โกนหนวดเหรอ” ฉันถามเอ็กซ์ต่อนที่เขากำลังแกะมีดโกนอันใหม่ออกจากกล่อง แต่วันนี้ฉันก็เห็นแล้วนะว่าหนวดเอ็กซ์เริ่มยาวขึ้นแล้วล่ะ
“อือ รู้สึกว่ามันเห็นไรหนวดแล้วไม่เรียบร้อย” เขาบอกแล้วหยิบโฟมโกนหนวดขึ้นมา เขาดูลุคไม่ใช่คนเป๊ะนะ แต่ว่าจริง ๆ แล้วเขาเป๊ะและเนี้ยบมากเลยล่ะ “มองทำไมครับ”
“เราว่านะเอ็กซ์ตอนหนวดยาวเซ็กซี่อีกแบบนะ” เขาหัวเราะหึ ๆ ระหว่างที่กำลังจะเริ่มทาโฟม
“กลัวมันทิ่มผิวพาแล้วจะเจ็บเอา”
“ทิ่มเราตอนไหนเหรอ” ตอนนั้นคนตัวโตก็หันมาทำหน้าตาสื่อความหมายใส่ ฉันรู้หรอกว่าเอ็กซ์กำลังหมายถึงช่วงเวลาไหนที่หนวดเขาจะทิ่มผิวฉัน
“หรือจะไม่โกนดี” เขามองฉันอยู่
“ไม่เป็นไร แต่ว่าเราโกนให้ไหม”
“ลองดูครับ” เขาขยับไปลากเก้าอี้มานั่งหันข้าวเข้าหากระจกแล้วตบตักตัวเองให้ฉันนั่งลงบนตักเขา ฉันเบ้ปากนิดหน่อยกับท่าทางสุดล่อแหลมแต่ก็นั่งลงบนตัก ก่อนจะค่อย ๆ บรรจงโกนหนวดให้เอ็กซ์อย่างเบามือ ฉันไม่เคยทำหรอก แต่ก็พอจะรู้ว่าทำยังไงน่ะ
เราสองคนไม่ได้พูดอะไรกัน เดาว่าเอ็กซ์คนไม่กล้าพูดเพราะกลัวฉันเสียสมาธิแล้วทำใบมีดบาดใบหน้าหล่อ ๆ ของเขาน่ะสิ ฉันก็ไม่อยากจะให้หน้าเขามีแผลหรอกนะ ใบหน้าสวรรค์สร้างแบบนี้ถ้ามีตำหนิขึ้นมาเดี๋ยวแม่เขาจะมาด่าฉันเอาล่ะ
แต่สิ่งหนึ่งฉันชอบใช้เวลากับเอ็กซ์นอกจากรสนิยมที่ตรงกันแล้วก็มีอีกเรื่องนะ
เวลาอยู่กับเอ็กซ์มันไม่อึดอัดดี ต่อให้เราสองคนจะเงียบ ไม่พูดไม่จากัน แต่บรรยากาศในห้องยังดีมาก ไม่ต้องมากังวลว่าถ้าเงียบมากอีกฝ่ายอึดอัดไหม ส่วนตอนที่เขาเงียบ ฉันก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองอึดอัดกับบรรยากาศพวกนี้ด้วยเหมือนกัน
“พาครับ” ระหว่างที่กำลังโกนหนวดให้เขาได้ครึ่งทางแล้วเอ็กซ์ก็เรียกฉัน ฉันเลิกคิ้วเป็นการส่งสัญญาณให้เขาพูดต่อไปได้เลย “อีกสองอาทิตย์หยุดยาว ไปเที่ยวกันไหม”
“Where (ที่ไหน) ” แม้จะส่งเสียงแต่สายตายังคงโฟกัสอยู่กับการโกนหนวด
“Paris (ปารีส) ” ตอนนั้นฉันก็ยั้งมือไป “เรามีคุยงานที่นั่นด้วยก็เลยลองชวนดู น่าจะไปสักสี่ห้าวัน พาสนใจไปด้วยกันไหมครับ”
“วันที่เท่าไหร่เหรอ?”
“ก็คงช่วงสักสิบแปดถึงยี่สิบสามมั้ง ไม่เกินนี้ครับ เพราะยี่สิบห้าเราต้องกลับมาทำงานต่อ” ฉันทำท่าทางขบคิดในช่วงเวลาที่เขาชวนเพราะมันมีวัน.......
“วันเกิดเรายี่สิบสอง” ตามนั้นแหละ แม้ฉันจะยังไม่ได้คิดว่าปีนี้จะจัดงานวันเกิดที่ไหนดี แต่ใจหนึ่งก็คิดว่าจะทานข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตากันกับครอบครัว
“ก็รู้ว่าวันเกิดไง ถึงมาชวนช่วงนั้นพอดี” คำพูดของเขาเถรตรงเสียจนฉันตกใจ เอ็กซ์รู้วันเกิดฉันแล้วเลยมาชวนไปช่วงวันเกิดอะนะ “ไปไหม หรือว่ามีนัดอื่นแล้ว”
“ยังไม่มีนัด แต่ขอคิดก่อนไหมเผื่อพ่อกลับมา” เพราะวันเกิดของฉันทุกปีพ่อจะกลับมาดังนั้นฉันจึงไม่กล้ารับปากไป แม้ว่าปีนี้พ่อจะเรท ๆ มาว่ามีงาน Expo ที่เลื่อนมาจัดใกล้วันเกิดฉันพอดี แต่ฉันก็ไม่อาจจะมั่นใจได้ว่าสรุปแล้วพ่อจะมาหรือไม่ “ไว้ขอบอกอีกทีนะ”
“โอเค” เขาตอบรับ
“หล่อแล้ว” ฉันพูดตอนที่โกนหนวดให้เขาเสร็จ พลางเคาะใบมีดโกนที่โกนรอบสุดท้ายลงกับซิงค์ล้างหน้าแล้วหยิบผ้ามาเช็ดให้ เอ็กซ์หันไปมองกระจกก่อนจะยิ้ม
“เพราะคนสวยโกนให้ก็เลยหล่อขึ้นกว่าเดิมสินะ อย่างนี้คงต้องให้โกนให้บ่อย ๆ”
“ปากหวานจริง” ฉันยังใช้ผ้าเช็ดโฟมออกให้เอ็กซ์อยู่
“ยังไม่เคยชิมเลยนะ” ฉันส่ายหัวอย่างไม่ถือสาอะไรนัก
ชิมของเอ็กซ์คนหมายถึงจูบน่ะ เราสองคนไม่เคยทำอะไรอย่างนี้ด้วยกันเลย เขารู้ว่าฉันมีกฎอะไรก็เลยไม่ได้แหกกฎฉัน ถือว่าเราเข้าใจกฎเกณฑ์กันดีมาก ทั้งที่ปกติผู้ชายบางคนมองว่ามันท้าทายและอยากเอาชนะ แล้วพอฉันเจอผู้ชายประเภทนั้นก็โบกมือลาทันที
“ได้ทำปากไหม” เขามองปากฉันในตอนนั้น
“ไม่ค่ะ เราทำแค่จมูกแล้วก็ฉีดโบฯนิดหน่อย นอกนั้นของแท้” ฉันบอกไปอย่างไม่อายอะไร ตอนนี้มันก็สมัยไหนแล้วเนอะ การศัลยกรรมไม่ใช่เรื่องผิดบาปอะไร การบอกอย่างเต็มใจและตรงไปตรงมาก็ไม่ใช่เรื่องน่าอายฉันท์นั้น “ปากแท้แม่ให้มาเลยแหละ พี่ชายกับน้องสาวเราก็ทรงนี้”
“ปากสวย” เขาแตะมือลง “เราชอบ”
“ชอบตอนไหน” ฉันส่งสายตาสื่อความหมายแบบที่เขาชอบทำ
“ตอนที่พาทำให้” ฉันหัวเราะเสียงดังกับคำพูดของเขา เอาเป็นว่ารู้กันแล้วกันนะว่าหมายถึงอะไร
หลังจากนั้นเราสองคนก็ไปดูหนังกันบนเตียง ฉันนอนพิงหน้าอกเอ็กซ์โดยนั่งอยู่ระหว่างขาของเขา ส่วนเอ็กซ์ก็เอนตัวพิงหัวเตียงอีกที มันเป็นMood ที่มากนะ
จนบางครั้งก็เผลอลืมไปว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน แต่มันไม่จำเป็นต้องเป็นอะไรกันก็ได้นี่
“เอ็กซ์ อย่ากวน” ฉันดันหน้าเอ็กซ์ออกจากแก้มตอนที่เขากำลังกวนฉันอยู่
“ตื่นได้แล้วครับพา” เอ็กซ์พูดพลางหอมลงบนซอกคอฉัน
“ไม่เอา ง่วง” ฉันบ่น ๆ และยังไม่ลืมตาขึ้นมาเพราะว่าเมื่อคืนนอนดึกไปหน่อย
“บอกแล้วว่าอย่าดูซีรี่ส์ดึกก็ไม่เชื่อ” เขาดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเราสองคนส่วนฉันก็กอดเขาแล้วก็เหมือนจะหลับไปอีก “น้องพาครับ วันนี้เราเซ็นสัญญากันนะ”
“พาเกิดก่อน” ฉันเถียงทั้งที่ยังไม่ลืมตา แต่เหมือนว่าเอ็กซ์กำลังมีความสุขกับการเล่นแก้มฉันอยู่นะ ซ้ำยังจุ๊บไปทั่วซอกคอและช่วงอกด้วย “ไม่อยากไปอะ ให้ทีมงานไปเลยได้ไหม ไม่อยากทำงานแล้ว อยากนอนเฉย ๆ ไม่อยากจะขยับ”
“ไม่ไปไม่ได้หรอก เพราะผมสั่งให้คุณไปนี่ครับคุณพาลินธิดา” ฉันยิ้มแล้วลืมตาขึ้นมา “เร็วครับ ผมอยากจะเซ็นสัญญากับคุณจะแย่แล้วล่ะ”
“พาไปอาบน้ำหน่อย” เอ็กซ์ดึงฉันขึ้นไปจากเตียง แล้วอุ้มพาไปห้องน้ำเหมือนเด็กเลย ก่อนจะบีบยาสีฟันใส่แปรงส่งให้ฉันกับเขาแล้วก็แปรงพร้อมกัน หลังจากแปรงฟันเสร็จแล้วฉันก็มองเอ็กซ์แล้วคิดว่าแกล้งเขาหน่อยก็ดี “อาบด้วยกันไหมคะ”
“ไม่ล่ะ ถ้าอาบด้วยก็คงไปสายพอดี”
“ฮิฮิ ไม่แน่จริงนี่นา” ฉันแกล้งเขาแต่เอ็กซ์เมื่อถูกท้าทายก็เดินตามมา แต่อย่าคิดว่าเราสองคนจะมีอะไรกันนะ ไม่ได้มีหรอก ก็แค่อาบน้ำด้วยกันเฉย ๆ น่ะ
พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกมาทานข้าวกัน เดี๋ยวนี้เสื้อผ้าเอ็กซ์อยู่กับฉันเยอะแล้วนะ แล้วเวลาเขามาก็ชอบติดเสื้อผ้ามาด้วย ส่วนตัวเก่าก็ทิ้งไว้ ฉันก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันจะเกะกะอะไรหรอก
“พาชอบกินข้าวไม่หมดตลอดเลย” เข้าจ้องมองฉันด้วยสายตาปะปนดุเล็กน้อยยามเห็นฉันดันถ้วยโจ๊กหมูออกจากตัว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกด้วยที่เขาบ่นฉัน “ตัวก็เท่านี้ น่าจะกินเยอะ ๆ”
“ก็มันอิ่มแล้ว” ฉันน่ะเป็นประเภทที่กินข้าวไม่หมดจานตลอดเลยล่ะ แบบพยายามแล้วนะแต่มันฝืนไม่ไหว แต่เอ็กซ์ก็รู้แล้วแหละว่าฉันมีนิสัยแบบนี้ แล้วถึงเขาจะบ่นแต่ก็บ่นไปอย่างนั้น ฉันไม่กินต่ออยู่ดีและเขาก็ดึงถ้วยโจ๊กที่ฉันกินเหลือไป “เอ็กซ์ไม่ต้องกินก็ได้ เรากินเหลือนะ น่าเกลียดออก”
“ไม่เห็นเป็นไร พากินเหลือไว้ตั้งเยอะเสียดายของออก” ฉันยักไหล่แล้วก็ลุกไปชงกาแฟให้เขา
“เอสเปรสโซกาแฟสองช็อตครีมหนึ่งช็อตครึ่งนะคะ” ฉันทวนความจำ
“ครับ” และเขาตอบรับมา เมื่อฉันชงกาแฟเสร็จแล้วก็จวนกับที่เอ็กซ์ทานข้าวอิ่มพอดี ฉันเลยส่งกาแฟหอม ๆ ให้เขา “ขอบคุณครับ พาจะไปบริษัทพร้อมกันเลยหรือเปล่า หน้าพาดูไม่ค่อยอยากขับรถนะ”
“ถ้าไปด้วยกันแล้วคนเห็นจะพูดว่าไงล่ะ”
“ก็แค่บอกเขาว่าบังเอิญเจอกันข้างล่างก็ได้นี่”
“ก็น่าสนใจดี เดี๋ยวขากลับเรากลับพร้อมคุณปูก็ได้ เย็นนี้เรามีนัดด้วย” เขาพยักหน้ารับ วันนี้ฉันกับเอ็กซ์เลยมาที่บริษัทของเขาพร้อมกัน ตอนจอดรถจนถึงขึ้นลิฟต์ก็ไม่ได้มีใครสงสัยหรือมองอะไร แต่พอขึ้นมาถึงห้องประชุมฉันก็ต้องตกใจเมื่อในห้องนั้นมีทั้งพ่อฉันแล้วก็พ่อเขาอยู่ด้วย
ชีวิตคู่น่ะใครบอกว่าแต่งงานแล้วจะจบ มันคือการเริ่มต้นต่างหาก และแม้จะแต่งงานกันมาหลายปีเราก็ต่างมีข้อดีและข้อเสียที่ต้องเรียนรู้ ปรับปรุงกันไปผมรู้ว่าตัวเองมีข้อเสียคือการที่พยายามทำตัวเพอร์เฟคเพื่อให้ภรรยาและลูกรู้สึกมั่นคง จนลืมไปว่ามนุษย์คนหนึ่งไม่จำเป็นต้องเพอร์เฟคขนาดนั้น มนุษย์คนหนึ่งมีทั้งข้อดีและข้อเสีย มีช่วงเวลาที่เป็นคนแย่ ๆ หรือผิดพลาดกันได้ ซึ่งผมก็ไม่ค่อยอยากยอมรับมันผมก็แค่อยากจะให้ภรรยากับลูกมองว่าผมเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีน่ะอย่างที่พาลินบอก ผมมักจะบอกเธอเสมอว่ามีปัญหาอะไรให้บอกผมได้ทุกเรื่อง แต่กลับกลายเป็นผมเองที่ไม่ยอมเล่าปัญหาของตัวเองเพราะไม่อยากให้เธอกังวล ทั้งที่เราเป็นสามีภรรยากัน และมีอะไรควรจะคุยกันตรง ๆ แต่ผมก็ดันโกหกเพราะอยากให้เมียสบายใจซึ่งผลลัพธ์ของมันแม้ตอนแรกเมียจะสบายใจและเลิกระแคะระคาย แต่สุดท้ายกลับได้ปัญหาที่ใหญ่กว่าตามมา ถ้าเกิดว่าวันนั้นผมไม่มั่นใจในตัวเองเต็มเปี่ยมว่าจัดการปัญหาได้ผมก็คงไม่ต้องเจออะไรแบบนี้ บทเรียนครั้งนี้มันใหญ่มากเลยล่ะที่รักยังไม่หายโกรธอีกเหรอ ผมถามเมียรักหลังจากที่เมียมารับออกจากโรงพยาบาลแต่ก็ยังไม่ยอมคุยด้วยเท่าไหร่
“ว่าไงคะ ฉันจะถามอีกครั้งว่าได้นอนกับสามีฉันไหม” ฉันจ้องไปยังสองคนนั้น“เอ่อ...” ศิวัฒน์กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ส่วนฉันก็รู้สึกดีขึ้นมาเยอะมากเมื่อรู้ว่าจริง ๆ แล้วเมื่อคืนสามีไม่ได้นอนกับคนอื่น แต่เด็กในท้องจะใช้ลูกของเขาอีกหรือเปล่าอันนั้นไม่แน่“คุณทำแบบนั้นทำไมคะคุณศิวัฒน์ คุณก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าเอ็กซ์ไว้ใจคุณมาก ทำงานด้วยกันมานาน” ฉันมองไปยังฝ่ายชายก่อน เพราะภาพนั้นก็เห็นเต็มตาว่าเขาช่วยเธอถ่ายรูป “คุณวางยานอนหลับสามีฉันเหรอคะ สามีฉันเกือบจะตายคุณรู้ไหม”“ถ้าไม่สารภาพมาฉันแจ้งตำรวจจับแน่” พ่อเอ็กซ์พูดด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียมและทรงพลัง“ก็นังนี่มันแบล็กเมล์ผมก่อนครับคุณพาลิน คุณท่าน” เมื่อถูกกดดันเขาก็สารภาพออกมา “มันขู่ว่าจะเอาคลิปที่ผมนอนกับมันไปให้เมียผมดู ไปบอกเมียผม”“อ้าว แกเองไม่ใช่เหรอที่เสนอว่าจะช่วยฉันจับคุณเอ็กซ์น่ะ” พอมิตรแตกคอกันก็กลายเป็นศัตรูกันได้ง่ายดายนัก “แกเองก็ไปข่มขู่เขา เอาเงินจากเขามาเหมือนกัน”“ว่าไงนะ!” ฉันตะเบ็งเสียงจนรู้สึกเหมือนว่าเส้นเลือดในกายมันเต้นตุบ ๆ“วันที่เลี้ยงลูกค้าจากฝรั่งเศสที่ฉันส่งอีเมลไปหาคุณพาลินไอ้นี่เป็นคนสั่งฉันค่ะ มันออกความคิดมอมเหล้า
พิเศษใส่ใจ 3วิกฤตการณ์ บ้านอัครสิริกุล 2ตอนนั้นคำพูดของเธอทำให้ฉันถึงกับหูดับไปครู่ใหญ่“พา เอ็กซ์ไม่ตื่น ชีพจรเต้นอ่อนมากเลยด้วย” คำพูดของโบว์ทำให้ฉันพึ่งได้สติขึ้นมา โบว์อาจจะรู้เพราะเธอเคยเรียนหมอมาก็ได้ แต่ฉันน่ะก็ไม่รู้จะตกใจกับอะไรก่อนดี“คุณพาคะ คุณพาลิน” คุณมัทนา ผู้อำนวยการฝ่ายกฎหมาย เดินมาจับแขนฉันไว้เธอคงเห็นว่าสีหน้าฉันไม่สู้ดี ก่อนจะหันไปสั่งคนอื่น “วัฒน์เรียกรถพยาบาลเร็ว”ฉันเหมือนคนสติหลุด แบลงค์ไปหมดทุกอย่าง แต่ดูเหมือนฉันจะคิดถูกมากที่พาโบว์มาด้วยเพราะเธอดูจะมีสติกว่าฉันมาก เธอจึงเป็นคนจัดการทุกอย่างแทนฉันได้ดี ในขณะที่ฉันคล้ายกับคนวิญญาณหลุดออกจากร่างเลยล่ะ“หนูพา หนูพาลูก” ผ่านไปราวสี่ห้าชั่วโมงแม่ของเอ็กซ์มาถึงโรงพยาบาล หมอบอกว่าเอ็กซ์ได้รับยานอนหลับมากจนเกินไป แต่หมอช่วยชีวิตเขาไว้ได้ทัน แต่เขายังไม่ฟื้นเลย“มันเกิดอะไรขึ้นเหรอหนูพาลิน” พ่อเอ็กซ์ถามฉัน แต่โบว์รู้ว่าฉันไม่อยากพูดถึงได้เป็นคนพูดให้ พ่อกับแม่เอ็กซ์พาลูกชายฉันมาด้วย เข้าใจว่าคงไม่ได้พาลูกไปโรงเรียนเพราะฉันโทรบอกตั้งแต่เช้า พอเห็นลูกฉันก็กอดลูกแล้วก็ร้องไห้ไม่หยุดเลย“แม่ไม่อยากเชื่อว่าตาเอ็กซ์มันจะท
แม้ว่าวันนี้จะเป็นหนึ่งวันที่เราสองคนดูจะมีอิสระขึ้นมาเพราะไม่มีสามีกับลูกให้คอยห่วง แต่สุดท้ายแล้วเมื่อกลับมาถึงบ้านก็เหงาแปลก ๆ อยู่ดีล่ะ ฉันก็แอบห่วงลูกบ้างว่าคืนนี้ลูกจะนอนหลับสนิทไหม จะงอแงหรือเปล่านี่ล่ะนะที่บอกว่ามีลูกเหมือนมีห่วงมาผูกคอ พอมีลูกแล้วฉันก็จะนึกถึงลูกก่อนตัวเองเสมอเลย แต่มันเป็นห่วงที่สุขใจจริง ๆ นะ เพราะฉันรักลูกมากเลยล่ะNatacha1234555@gmail.com: เผื่อคิดถึงสามีเลยส่งรูปมาฝากค่ะแนบรูปภาพแนบรูปภาพเที่ยงคืนของวันที่เอ็กซ์ไปวันแรกฉันได้รับอีเมลอีกแล้ว ฉันยังไม่นอนเพราะว่าดูซีรีส์อยู่ แต่พอเปิดดูแล้วก็ต้องตกใจจนแทบช็อกเมื่อภาพที่เห็นข้างในคือรูปผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้กับสามีของฉัน ผู้หญิงในรูปปิดหน้าตัวเองไว้ แต่เห็นหน้าสามีฉันชัดเจนมากมือไม้ฉันสั่นเทาไปหมด ความโกรธเคืองผสมกับความไม่พอใจแล่นเข้ามาจนมีเหงื่อผุดออกมาตามตัว ตอนนั้นฉันโทรไปหาโบว์ ร้องไห้ระบายทุกอย่างออกไป และเพื่อนก็ตกใจมากเหมือนกันที่เห็นภาพที่ส่งไปให้ แต่ฉันมั่นใจแล้วนะว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครเพราะแม้จะเบลอหน้า แต่ว่าฉันจำสีผมได้ชัดเจนมาก“พา อย่าขับเร็วสิ” โบว์บอกฉันระหว่างที่นั่งรถไปด้วยกัน หลังจ
“กลับมาแล้วเหรอคะ” วันนี้ฉันกลับมาบ้านและเห็นสามีกลับถึงก่อนแถมยังทักทายฉันด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แถมเขาก็ยังเป็นคนไปรับลูกกลับมาด้วย“แม่ค้าบวันนี้พ่อไปรับพี่ด้วยนะ พาพี่ไปกินไอติมด้วย” ฉันยิ้มให้ลูก“ทำการบ้านหรือยังคะ” ฉันเบนความสนใจไปหาลูกชายแทนที่จะตอบรับคำถามแรกของสามี“ยังเลยครับ” ลูกชายตอบมา“พี่เอิร์ธขึ้นไปทำการบ้านไปลูกไป เสร็จแล้วจะได้ลงมาทานข้าวนะ” ลูกชายรับคำก่อนจะวิ่งไปหาพี่เลี้ยง ส่วนฉันวันนี้รู้สึกตึงกับสามีมาก ๆ ไม่อยากจะเข้าไปหาเขาเหมือนทุกวันที่ผ่านมา“เหนื่อยไหม วันนี้ประชุมประจำไตรมาสไม่ใช่เหรอ” เขาถามแล้วขยับเข้ามาหาตอนฉันนั่งลงบนโซฟา ฉันส่ายหัวให้เป็นคำตอบว่าไม่เหนื่อยโดยที่ยังไม่ยอมพูดกับเขา เมื่อเช้าน่ะอาการของสามีชวนให้ฉันขุ่นเคืองใจไม่ใช่น้อยเลยล่ะ “พาขา โกรธอะไรเอ็กซ์เหรอ”“ทำไมวันนี้กลับบ้านเร็วได้ล่ะ” ฉันถามประโยคนี้แทนที่จะโฟกัสประโยคอื่น“ก็กลับดึกหลายวันแล้วไง วันนี้ไม่มีงานอะไรค้างเลยกลับเร็วไงคะ” เขาขยับเข้ามาหาก่อนจะกอดฉันจากทางด้านข้างแล้วหอมแก้มหนึ่งที “เมื่อเช้าเอ็กซ์ขอโทษนะคะที่พูดไม่ดีกับพา เอ็กซ์แค่เครียด ๆ เรื่องงานที่มีปัญหาอยู่ เอ็กซ์ควบคุมไม่ไ
พิเศษใส่ใจ 2วิกฤตการณ์ บ้านอัครสิริกุล 1Palin Palinthida Talk“แม่ค้าบ ทำไมพ่อกลับบ้านช้าอีกแล้ว” ระหว่างที่ฉันกำลังเอานมอุ่นออกจากไมโครเวฟให้ลูกชายวัยห้าขวบเขาก็มองตาปริบ ๆ พ่อไม่ได้อ่านนิทานให้พี่ฟังหลายวันแล้วนะ“ช่วงนี้พ่อเขาทำงานหนักค่ะลูก เลยต้องเลิกงานดึก” ฉันอธิบายแบบเข้าใจง่าย ๆ ให้ ช่วงนี้สามีทำงานหนักเพราะว่าบริษัทที่ผลิตน้ำชาบริษัทใหม่ของเรากำลังจะเริ่มตีตลาดฝั่งยุโรปเอ็กซ์เลยต้องทำงานหนักเป็นพิเศษหลังจากก่อตั้งบริษัทมาเกือบห้าปีมียอดขายทะลุเป้าทุกปี“พี่คิดถึงพ่อ” ลูกชายบ่นส่วนฉันก็วางนมลง“อดทนนะครับ เพราะว่าพ่อทำงานหนักเพื่อพี่เอิร์ธไง” ฉันลูบหัวลูก “ดื่มนมให้หมดนะคะเดี๋ยววันนี้แม่ให้พี่เอิร์ธดูการ์ตูนสามสิบนาทีแล้วก็อ่านนิทานให้พี่เอิร์ธฟังสองเรื่องเลย โอเคไหมคะ”“โอเค” ลูกชายทำท่าโอเคให้ แต่ว่านะเอ็กซ์กลับบ้านดึกติด ๆ กันเกือบสองสัปดาห์แล้ว พี่เอิร์ธเป็นเด็กติดพ่อน่ะเลยงอแงอยากให้พ่อส่งเข้านอนเหมือนทุก ๆ วันปกติแล้วฉันกับเอ็กซ์จะแบ่งหน้าที่กันในการดูแลลูก เป็นอย่างนี้แต่ไหนแต่ไร ตั้งแต่พี่เอิร์ธเป็นทารกฉันจะอยู่กับเขาตั้งแต่เช้าจรดเย็น แต่พอเอ็กซ์เลิกงานเขาก็จะมาดู


![friend zone รักร้ายนายเพื่อนสนิท [ 3P ]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)


![My Engineerรักร้ายนายจอมโหด [ต้าร์พินอิน]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)

